Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου συγκρίνει τις επιλογές Μαρινάκη-Αλαφούζου και αναρωτιέται αν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού είναι παικταράδες ή προκλητικοί...
Το 1996, όταν ο Παναθηναϊκός πήγε στο υψηλότερο σημείο που βρέθηκε ελληνική ομάδα στο Champions League και κατακτούσε το πρωτάθλημα απέναντι σε μια τρομερή ΑΕΚ, ο Ρότσα «πιστώθηκε» σύμφωνα με το καφενείο της εποχής, τη δουλειά του Όσιμ. Δεν ήταν ψέματα. Ο Βόσνιος καθηγητής είχε βάλει προηγουμένως τις βάσεις, ο Ρότσα το εξέλιξε βάζοντας δικές του πινελιές. Τώρα πιθανόν να διαβάσουμε ότι ο Ρότσα βγάζει στο γήπεδο τη δουλειά που άφησε ο Φερέιρα... Άλλωστε αν η βλακεία δεν πήγαινε σύννεφο στον Παναθηναϊκό, δεν θα χρειαζόταν να περάσουν 18 αγώνες, στους οποίους οι πράσινοι πέτυχαν 4 νίκες (!), για να φύγει ο Πορτογάλος.
Ό,τι κι αν συμβεί στο υπόλοιπο της σεζόν, ο Παναθηναϊκός θα έχει πληρώσει την αμάθεια, την απειρία, όπως θέλετε πείτε το, της διοίκησης του. Σε αντίθεση με εκείνη του Ολυμπιακού που, παρά τα όσα θα της καταλογίσει κανείς, όταν έπιασαν τα ζόρια στην αρχή, εξήγησε το όνειρο στον Ζαρντίμ: «Παίζεις μπάλα και νικάς, αλλιώς αντίο». Έκτοτε ο Ολυμπιακός άρχισε λιγάκι να τσουλάει τόπι, κάποιοι νέοι Έλληνες σποραδικά μπαίνουν σε αποστολή και 11άδα, ήρθαν και δύο νίκες με τη Μονπελιέ και ο Ζαρντίμ ανάσανε. Ο Αλαφούζος όταν διαλυόταν ο Παναθηναϊκός από ανύπαρκτους και υπαρκτούς αντιπάλους έλεγε στον Φερέιρα: «Μην ανησυχείς, εσύ θα μείνεις ό,τι και να γίνει. Πιστεύουμε στη δουλειά σου». Και πίστεψε τόσο πολύ μέχρι που οι παίκτες φαίνονταν σε κάποιο σημείο να το κάνουν επίτηδες...
Δεν το έκαναν; Α, μάλιστα. Εδώ έχουμε θέμα συζήτησης τώρα. Γιατί αν αφήνει κάτι αυτό το ματς με τον ΠΑΟΚ ως τελευταία γεύση είναι το ερώτημα: Τι έπαθαν τα έρμα και έπαιξαν έτσι;
Ξαφνικά όλοι άρχισαν να πιέζουν σε όλα τα μήκη του γηπέδου. Τακουνάκια, ντρίμπλες, συνδυασμοί, τρίγωνα, τετράγωνα, γκολ από γρήγορη ανάπτυξη, τελικές. Ο Κουίνσι να περνάει και τα σημαιάκια, ο Σισοκό να δίνει σώου, ο Τοτσέ να σπάει μπάλες, πίσω να μην περνάει τίποτα, πρέσινγκ ψηλά, ο ΠΑΟΚ να μην μπορεί να πάρει ανάσα και ο Ζέκα, το «παιδί» του Πορτογάλου, να μοιάζει με κάτι παραπάνω από κανονικό ποδοσφαιριστή αντί για περιφερόμενο φάντασμα μέχρι τώρα στη σεζόν. Για καθίστε...
Εντάξει, ο Ρότσα είναι μετρ στην ψυχολογία, αλλά αυτό δεν έχει λογική εξήγηση. Ούτε η κακή απόδοση του ΠΑΟΚ το δικαιολογεί που δεν ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο και πώς να το πάρει. Εδώ ο Παναθηναϊκός που είχε 6 τελικές στην Κέρκυρα, είχε ισοφαρίσει τον αριθμό στο 34ο λεπτό. Οι παίκτες του έτρεχαν λες και είχαν νέφτι. Δεν γούσταραν οι περισσότεροι παίκτες τον Ζεσουάλδο; Αν το έκαναν και έπαιζαν έτσι, τότε είναι για τα γιαούρτια! Διότι είχαν δικαίωμα να μην τον γουστάρουν, όμως δεν έπαιζαν για τον προπονητή τους, αλλά για τον σύλλογο που τους πληρώνει. Το έκαναν επειδή πράγματι είναι παικταράδες και... ανακάλυψε όλα τα ταλέντα τους ο Ρότσα; Αν είναι έτσι, πρέπει να φανεί και στη συνέχεια! Ειδάλλως, κάποια στιγμή πρέπει οι ίδιοι να εξηγηθούν...
Το σίγουρο είναι πως ο Φερέιρα μόνο κακό έκανε στον Παναθηναϊκό και τα δάκρυά του είναι συγκινητικά, αλλά στο τέλος, ελέω και διοικητικής ανυποληψίας, είχε φτάσει περισσότερο να θυμίζει παράγοντα και λιγότερο προπονητή.
ΥΓ1. Έξι κόκκινες ο ΠΑΟΚ σε 11 αγώνες... Και το σερί των ηλίθιων κόκκινων καρτών συνεχίζεται...
ΥΓ2. Η επιλογή της ΠΑΕ ΑΕΚ να δώσει τα ηνία στον Λίνεν θα τη βγάλει από τη λάσπη που την είχε ρίξει η αρχική κίνηση-απεννοημένο διάβημα να παραχωρήσει τα κλειδιά στον Βλάχο. Σε οποιονδήποτε κανονικό ποδοσφαιρόφιλο, η νίκη στη Βέροια και η σταθερά ανοδική της πορεία μόνο ικανοποίηση χαρίζει. Έχουμε που έχουμε πρωτάθλημα της πλάκας, χωρίς μια ΑΕΚ θα γίνει πιο χρεοκοπημένο κι από την χώρα...
ΥΓ3. Ο πρωταθλητής ήταν γνωστός έτσι κι αλλιώς, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στο ΟΑΚΑ. Αν ο Ολυμπιακός περάσει και από την Τούμπα, μετά θα βάλει προσωπικό στοίχημα αν μπορεί να το κατακτήσει με περισσότερο από 20 πόντους διαφορά...



πηγή: gazzetta.gr