Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Πότε θα ξαναδούμε τόσους παικταράδες μαζεμένους;

«Ντου στα Αποδυτήρια» γυρνώντας τον χρόνο μόλις δυο καλοκαίρια πίσω. Τότε που στο ελληνικό πρωτάθλημα, στις αρχές της οικονομικής κρίσης ακόμα, αγωνίζονταν κάποιοι εξαιρετικοί τεχνίτες. Αυτό που μου λείπει περισσότερο από το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ότι όλο και πιο σπάνια βλέπω πια μια ντρίμπλα. Μια ωραία ενέργεια προσωπική. Μια μπούκα, μια διείσδυση, ένα τσαλιμάκι που να ξεσηκώνει τον ποδοσφαιρόφιλο. Κάτι αλανιάρικο, ρε παιδί μου.
Και η αλήθεια είναι ότι παρά τις όποιες προσπάθειες των ομάδων μας έχουν φύγει αρκετοί εξαιρετικοί παίκτες από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Και ειδικά από τότε που κτύπησε την χώρα μας η οικονομική κρίση.
Μόλις δυο καλοκαίρια
Μην πάμε μακριά. Δεν χρειάζεται, άλλωστε, να γυρίσουμε πέντε, δέκα και δεκαπέντε χρόνια πίσω που μπορούσες να δεις ποδοσφαιριστές α’ γραμμής ακόμα και σε μικρομεσαίες ομάδες.
Ας γυρίσουμε μόνο δυο σεζόν πίσω. Στο καλοκαίρι του 2011. Τώρα πρόσφατα, δηλαδή. Θυμόσαστε τι παικταράδες βλέπαμε;
Διεμβολιστής και θεαματικός
Και δεν μιλάω οπαδικά, αλλά ποδοσφαιρικά. Σαν ποδοσφαιρόφιλος, ό,τι ομάδα κι αν υποστήριζες, ακόμα κι από το εξωτερικό αν ήσουν και τύχαινε να παρακολουθήσεις κάποιο παιχνίδι στην Ελλάδα, δεν μπορούσες να μην θαυμάσεις π.χ. τον Μιραλάς. Φοβερός παίκτης. Σύγχρονος, γρήγορος, διεμβολιστής, γκολτζής, θεαματικός. Κόσμημα για το ελληνικό πρωτάθλημα. Και ειδικά όταν συνεργαζόταν με τον Ιμπαγάσα, που τότε ήταν δυο χρόνια νεότερος από σήμερα, ήταν αριστούργημα η εικόνα.
Το αλάνι με το ωραίο στυλ
Μήπως, όμως, ο Λέτο πριν αρχίσουν τα προβλήματα με το πόδι του δεν ήταν αλάνι; Με το ωραίο του στυλ πήρε στις πλάτες του τον Παναθηναϊκό και τον οδήγησε τόσο ψηλά στον α’ γύρο την σεζόν 2011-12, όπως θυμόμαστε. Όμορφες ενέργειες, γκολ, ντρίμπλες, αέρας από Αργεντινή.
Μίλαγε της μπάλας
Αμ η ΑΕΚ; Δεν είχε τον Σκόκο; Και θυμάμαι ότι σε κάποιους δεν άρεσε κιόλας. Λέγανε το μακρύ και το κοντό τους για τον Αργεντίνο. Ούτε η πρώτη φορά, όμως, ούτε η τελευταία που γίνεται κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Η ΑΕΚ, λοιπόν, μέχρι το καλοκαίρι του 2011 είχε κοτζάμ Σκόκο στο ρόστερ της. Έναν παίκτη που της μίλαγε της μπάλας. Φοβερός. Και βλέπουμε τι παπάδες κάνει τώρα που έχει πάει στην Αργεντινή.
Χάζευε τον αμυντικό
Και, βέβαια, ήταν και ο Βιερίνια στον ΠΑΟΚ. Ένας ποδοσφαιριστής εκρηκτικός, τεχνίτης, με ουσία στο παιχνίδι του. Έκανε κάτι ενέργειες που τον χάζευαν τον αντίπαλο αμυντικό. Εξαιρετικός! Και, φυσικά, μετά από λίγο καιρό έφυγε κι αυτός από την Ελλάδα. Για την μπουντεσλίγκα.
Πλήρωνες εισιτήριο για πάρτη τους
Μιλάμε τώρα για ποδοσφαιριστές που ό,τι ομάδα κι αν υποστήριζες, άξιζε τον κόπο να πας να πληρώσεις εισιτήριο για να τους δεις. Για πάρτη τους. Να απολαύσεις, δηλαδή, μερικές από τις ενέργειές τους.
Κι άντε να δούμε πότε θα μπορέσει να υπάρξει μια τέτοια συγκυρία, ώστε στο ελληνικό πρωτάθλημα να υπάρχουν τέσσερις - πέντε ομάδες, ίσως κι ακόμα παραπάνω, που να έχουν από έναν – δυο ποδοσφαιριστές τόσο θεαματικούς και τέτοιας κλάσης. Μιραλάς, Σκόκο, Λέτο, Βιερϊνια, όλοι πάνω στα ντουζένια τους και στην καλύτερη ηλικία τους.
Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: