Ποιός έδωσε και τόσο μεγάλη σημασία στα
όσα είπε ο Γιάννης Αναστασίου πριν από το ματς με τον Πανθρακικό;
Κανείς. Κι' αν υπήρξαν κάποιοι που έδωσαν οι περισσότεροι το έκαναν για
να ειρωνευτούν τον Ελληνα τεχνικό που είπε πριν το ματς. “Αυτό το
παιχνίδι είναι το δυσκολότερο της χρονιάς...”
Ολοι έκαναν την υπόθεση ότι την ατάκα την
είπε για να αφυπνίσει τους παίκτες του. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Αλλά
γιατί να το κάνει με τον Πανθρακικό και όχι σε κάποιο άλλο ματς; Σε όλα
τους θέλει προφανώς αφυπνισμένους;
Ο Αναστασίου έβλεπε τις προπονήσεις κατά
την διάρκεια της εβδομάδας, ήξερε ότι η διακοπή είναι πολύ προβληματική
για την ομάδα του γιατί της έκοψε τον ρυθμό και είχε δει ότι ο
Πανθρακικός εκτός έδρας δεν είχε ήττα μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα, όντας
και στα 3 ματς που είχε παίξει καλύτερος από τον αντίπαλο του...
Προσπάθησε λοιπόν να χτυπήσει το...
καμπανάκι στους παίκτες του και μάλλον δεν τα κατάφερε. Ο Παναθηναϊκός
παρά τα αντίθετα γραφόμενα έπαιξε καλά. Πολύ καλύτερα απ' όσο είχε
παίξει κόντρα στον Παναιτωλικό ή τον ΟΦΗ τους οποίους κέρδισε στη
Λεωφόρο. Παρά ταύτα έχασε. Γιατί; Για δύο λόγους κατά την άποψη μου.
Ο πρώτος, λόγω της έλλειψης συγκέντρωσης
των ποδοσφαιριστών του. Το δεύτερο γκολ που τρώει ο Παναθηναϊκός, το
οποίο ήταν και το καθοριστικό για την εξέλιξη του ματς (πιστεύω ότι αν
δεν το είχε δεχτεί θα το γύριζε το ματς) είναι ένα γκολ από στημένη
μπάλα. Ούτε στην κόντρα επίθεση, ούτε λόγω του τρόπου παιχνιδιού της
ομάδας, ούτε επειδή πίεζε ψηλά, ούτε επειδή είχε βγει όλος ο
Παναθηναϊκός μπροστά.
Μία στημένη φάση κι' ένα φθηνό γκολ από
έναν παίκτη που δεν είναι καν καλός κεφαλοσφαιριστής και πολύ αμφιβάλλω
αν στην καριέρα του, ο Βραζιλιάνος Ρομέου, έχει βάλει περισσότερα από
ένα δύο τέτοιου είδους γκολ. Και όμως το έβαλε στον ΠΑΟ, πρώτον γιατί ο
Νάνο για άγνωστο λόγο αποφάσισε να μην τον ακολουθήσει στο μαρκάρισμα
(ενώ στην αρχή ήταν δίπλα του, όταν ο Ρομέου έκανε απλώς κίνηση προς την
εστία, ο Νάνο δεν ακολούθησε) και δεύτερον γιατί ο Καπίνο στην ίδια
φάση αποφάσισε να βγει (χωρίς να έχει ευθύνη για το ότι το έκανε
καθυστερημένα) όταν διαπίστωσε ότι ο Νάνο δεν έκανε την δουλειά του...
Αυτή η φάση είναι ο ορισμός της έλλειψης
συγκέντρωσης. Και είναι η μία από τις δύο βασικές αιτίες που ο ΠΑΟ έχασε
από τον Πανθρακικό. Η άλλη προφανώς και είναι ο μη αποτελεσματικός
τρόπος ανάπτυξής του. Οχι ο λάθος τρόπος ανάπτυξης όπως είδα να
γράφεται, αλλά ο μη αποτελεσματικός. Ο Αναστασίου έχει επιλέξει να
παίζει από τα άκρα, η ομάδα στην λειτουργία της το κάνει σωστά, πολύ
σωστά, αλλά αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό. Κι' αυτό συμβαίνει
κυρίως γιατί ο ποδοσφαιριστής Νάνο επιχειρεί σε κάθε ματς τουλάχιστον 25
σέντρες χωρίς πίεση και είναι ζήτημα αν μία δύο από αυτές βρίσκουν
συμπαίκτη και όχι αντίπαλο. Το ίδιο έγινε και με τον Πανθρακικό.
Κάποια στιγμή λοιπόν τα προβλήματα πρέπει
να προσωποποιούνται. Και ο Νάνο είναι ένα τέτοιο σοβαρό πρόβλημα από την
αρχή της σεζόν. Ο Αναστασίου τον διατηρεί στην ενδεκάδα γιατί ο Νάνο
είναι ένας παίκτης που παίζει με τον απολύτως σωστό τρόπο.
Ανεβοκατεβαίνει την γραμμή, δίνει την μπάλα και αμέσως κάνει κίνηση,
βρίσκεται πάντα στη σωστή θέση για να πάρει μπάλα, ξέρει να
ξεμαρκάρεται, αλλά... Οταν έρθει η ώρα για την σέντρα, το παιδί κλείνει
τα μάτια και απλά την στέλνει προς την περιοχή. Ετσι εξηγείται πώς δεν
έκανε καριέρα...
Το παιδί είναι σαν τις γκόμενες που τα
κάνουν όλα σωστά, ανάβουν τον τύπο, πέφτουν στο κρεβάτι μαζί του και την
μεγάλη στιγμή, του λένε “α, ξέχασα να σου πω είμαι αδιάθετη”... Ε μην
τα κάνεις όλα αυτά κοπέλα μου, πες το μας από την αρχή να μην
περιμένουμε κιόλας... Ετσι και ο Νάνο, τα κάνει όλα καλά και όταν έρθει η
κρίσιμη στιγμή, κάνει σέντρα με κλειστά τα μάτια...
Ο Αναστασίου τον περίμενε σε τόσα και τόσα ματς, αλλά δεν... Μονίμως “αδιάθετος” ο Νάνο.
Ισως ήρθε πλέον η ώρα να τον αλλάξει. Δεν
ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι εκεί πρέπει να παίξει ο Χουχούμης που δεν έχει
πάρει πολλές ευκαιρίες, τακτικά είναι απαίδευτος και ανασταλτικά
ενδεχομένως ακόμη πιο προβληματικός και από τον Νάνο, αλλά τουλάχιστον
ξέρει να σεντράρει.
Δεν ξέρω αν έχει νόημα ακόμη και να πάρει
τόσο μεγάλο ρίσκο βάζοντας τον Πράινιτς να παίξει στην πολύ παλιά του
θέση τώρα στα... γεράματα, αλλά πρέπει να δοκιμάσει και κάτι
διαφορετικό.
Εστω για δοκιμή. Μήπως με αυτόν τον τρόπο
“ταρακουνήσει” τον Νάνο και συνέλθει, αν και δεν νομίζω ότι είναι θέμα
φιλότιμου ή διάθεσης, αλλά θέμα ικανότητας του Νάνο...
Ενα δεύτερο θέμα είναι ότι αυτός που
σεντράρει συνήθως έχει έναν συμπαίκτη μέσα στην περιοχή για να
σημαδέψει... Και αυτό όταν είσαι και Νάνο κάνει την δουλειά ακόμη πιο
δύσκολη. Ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να μην έχει ικανό box to box μέσο.
Κανείς από τους τρεις κεντρικούς χαφ του δεν πατάνε περιοχή και ο
Κλωναρίδης με τον Ζέκα που έπαιζαν εξτρέμ στο ματς με τον Παναθηναϊκό
επίσης δεν το έκαναν σωστά, να κλείνουν δηλαδή προς το “κουτί” όταν η
μπάλα ήταν στην απέναντι πλευρά και έβγαινε σέντρα.
“Ψάχνοντας”
μόνο τον Μπεργκ κόντρα σε μία ομάδα που έπαιζε με τρία στόπερ δεν ήταν
και ότι πιο εύκολο. Οταν όμως μπήκε στο ματς ο Φιγκερόα τα πράγματα
άλλαξαν και μάλιστα κατά πολύ... Ισως λοιπόν να ήρθε η ώρα εκτός από το
να κάτσει στον πάγκο ο Νάνο, να βρεθεί τρόπος να χωρέσουν στην ενδεκάδα ο
Μπεργκ με τον Φιγκερόα, ειδικά σε τέτοιου είδους ματς σαν αυτό με τον
Πανθρακικό στη Λεωφόρο. Και είναι φανερό ότι είναι απολύτως ταιριαστό
δίδυμο. Ο Μπεργκ είναι φορ περιοχής που παίζει μέσα στο κουτί, ενώ ο
Φιγκερόα είναι ένας παίκτης που μπορεί να παίξει ως περιφερειακός και
έξω από την περιοχή.
Για να συμβεί αυτό είτε πρέπει να πάει στα άκρα ως inside forward και
όχι ως παίκτης γραμμής προκειμένου να διατηρήσει ο Αναστασίου το 4-3-3,
είτε να αλλάξει το σύστημα να γίνει 4-4-2 ή έστω 4-2-3-1 και να παίξει ο
Φιγκερόα πίσω από τον Μπέργκ...
Ολα αυτά
είναι λεπτομέρειες όμως που μπορούν να γίνουν και πιθανότατα θα γίνουν
και να διορθώσουν κάποια πράγματα στην εικόνα του Παναθηναϊκού. Εκείνο
που δεν μπορεί να γίνεται είναι να χρειάζεται μετά από κάθε ήττα ο
Γιάννης Αλαφούζος να εξηγεί ότι στηρίζει τον Αναστασίου. Ελεος με το ένα
αποτέλεσμα στην Ελλάδα και την προπονητολογία.
Ο
Παναθηναϊκός είναι μία νέα ομάδα, με πολλούς νέους και άπειρους παίκτες
που θέλει δεν θέλει θα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του γιατί
αυτή είναι η φύση του παιχνιδιού. Αν κάθε φορά που έρχεται ένα κακό
αποτέλεσμα και μάλιστα χωρίς κακή εμφάνιση τίθεται θέμα για τον
προπονητή, δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική. Ετσι δεν πρόκειται να πάει
πουθενά ο ΠΑΟ, όσο κάποιοι επιμένουν να βλέπουν το "δέντρο" του
αποτελέσματος της μιας Κυριακής και όχι το "δάσος" που είναι η
συνεχόμενη βελτίωση της ομάδας...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου