Ο Αρης Λαούδης γράφει για τα μέχρι τώρα συμπεράσματα από τον
Παναθηναϊκό, τον Αναστόπουλο που δεν κρίνεται για τη διακοπή στο
Αλεξάνδρειο, αλλά τις μη διακοπές σε άλλα παιχνίδια και τον Μίλαν Τόμιτς
που πρέπει να αντιμετωπιστεί με σεβασμό.
Ποιος να το 'λεγε πριν από κανένα μήνα πως ο ανέτοιμος Παναθηναϊκός
θα παρουσίαζε σταθερή βελτίωση, ο πανέτοιμος Ολυμπιακός θα έψαχνε για
προπονητή και θα μετρούσε ήδη μια ήττα στο παθητικό του, αλλά και μια
απώλεια στόχου; Κι όμως, να τι μπορεί να σου κάνει ένα ντέρμπι
«αιωνίων», πολλώ δε μάλλον όταν το αποτέλεσμα χαρακτήριζεται «έκπληξη».
Αυτό που βλέπουμε τώρα από τον Παναθηναϊκό είναι το μεγαλύτερο κέρδος
από τον προημιτελικό του Κυπέλλου, με την έννοια πως ο Ιβάνοβιτς πήρε
τον απαιτούμενο χρόνο για να δουλέψει ήσυχα με την ομάδα, χωρίς την
πίεση του αποτελέσματος και τον έναν στόχο να έχει πάει στράφι.
Στην ουσία ο Παναθηναϊκός έχει πάρει δίμηνη, για να μην πω και
τρίμηνη παράταση, από τον κόσμο, προκειμένου να κολλήσει σιγά - σιγά τα
κομμάτια στο παζλ και να βγει ένα ασφαλές συμπέρασμα για το φετινό
ταβάνι. Με σταθερή βελτίωση από παιχνίδι σε παιχνίδι, τους τραυματίες να
επιστρέφουν σιγά - σιγά, ο Ιβάνοβιτς μπορεί πλέον να δουλέψει κάτω από
νορμάλ συνθήκες, κάνοντας και μερικές δοκιμές που δεν μπορούσε να
εφαρμόσει στα φιλικά με τόσες απουσίες.
Το βέβαιο είναι ότι ο Παναθηναϊκός πατάει πολύ γερά στο παρκέ,
αισθάνεσαι κάποιες φορές πως η σιγουριά που βγάζει στις κινήσεις του
είναι παράλογη για τα δεδομένα της εποχής, τις απουσίες και την αλλαγή
φιλοσοφίας. Αυτό δεν σημαίνει πως όλα κυλούν ρολόι, αλλά ουδείς θα
αμφισβητήσει, ουδείς θα προβληματιστεί ιδιαίτερα, όσο... μετράει ακόμη ο
θρίαμβος επί του Ολυμπιακού κι όσο οι «ερυθρόλευκοι» προσπαθούν, αλλά
δεν καταφέρνουν να συγκροτηθούν...
Από 'κει και πέρα, με δεδομένο ότι (και) ο αγώνας με τον Κολοσσό δεν
προσφέρεται για ασφαλή συμπεράσματα, τα τέσσερα πράγματα που κρατάει
κανείς είναι τα εξής:
* O Ράιτ έπαιξε πέντε λεπτά περισσότερο από το προηγούμενο παιχνίδι
και μάλλον έτσι θα την βγάλει ο Παναθηναϊκός μέχρι να βρεθεί σε καλά
επίπεδα φυσικής κατάστασης. Σταθερά θετική η εικόνα του, οι 9 πόντοι και
τα 5 ριμπάουντ ήταν χωρίς να ματώσει ιδιαίτερα.
* Τον Γιάνκοβιτς τον πιστεύει πολύ ο Ιβάνοβιτς και ο διεθνής
φόργουορντ τον δικαιώνει. Είναι ο πιο σταθερός παίκτης του Παναθηναϊκού
στα τρία επίσημα παιχνίδια, κάνοντας μάλιστα διαφορετικά πράγματα απ'
αυτά μας μας είχε συνηθίσει. Στο ρεπερτόριο του δεν έχει πλέον μόνο το
σουτ, έχει προσθέσει (ακόμη) και την άμυνα.
*Ο Μπλουμς προσφέρει αυτό για το οποίο αποκτήθηκε. Με 3/4 τρίποντα
τελείωσε τον αγώνα με τον Κολοσσό, παρόμοια ήταν τα στατιστικά του με
την Τουρόφ, που σημαίνει ότι αθόρυβα και σταθερά δίνει τις λύσεις που
αναζητούσε ο Ιβάνοβιτς.
*Δεν έχει σημασία τι έκανε ο Μαυροκεφαλίδης, σημασία έχει ότι
επέστρεψε. Η υποτροπή στη θλάση τον κράτησε πολύ πίσω και θα χρειαστεί
10-15 μέρες για να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα.
Y.Γ1: Ο Αναστόπουλος δεν κρίνεται από την απόφασή
του στο Αλεξάνδρειο, αλλά τις μη αποφάσεις του στο Κύπελλο, στους
τελικούς και σε πολλά άλλα παιχνίδια που θα έπρεπε να είχαν διακοπεί.
Είμαι της άποψης πως τα παιχνίδια πρέπει να διακόπτονται με το πρώτο
αντικείμενο που πέφτει στο παρκέ, ανεξάρτητα αν βρήκε ή δεν βρήκε στόχο.
Υπό αυτή την έννοια θεωρώ σωστή την απόφαση του Αναστόπουλου, αλλά
περιμένω να δω ίδια και μεγαλύτερη ευαισθησία σε όλα τα παιχνίδια από
'δω και πέρα. Αν γίνει πράξη η γενικότερη εντολή για μηδενική ανοχή τότε
έχει καλώς, έστω κι αν δεν τελειώσουν τα μισά παιχνίδια της Α1.
Αν όμως κάνουμε πάλι τα «στραβά μάτια» κι έχουμε διακοπές μόνο εκεί
που μας παίρνει, τότε ο Αρης θα 'χει 1000 δίκια να φωνάζει για κατάφορη
αδικία και αλλοίωση πρωταθλήματος.
Υ.Γ2: Τα περί «προδοσίας» που ακούστηκαν για τον
Μαρκόπουλο είναι ανοησίες και συντασσομαι πλήρως με το μήνυμα της κόρης
του μέσω του facebook. Η ατάκα «αν ο πατέρας μου έχει δεχθεί πρόταση από
τον Ολυμπιακό στα 63 του χρόνια και αποφασίσει να πάει νομίζω πως έχει
κάθε δικαίωμα να το κάνει» με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Σιγά μην πρέπει
να απολογηθεί κιόλας, ύστερα από τόσα χρόνια καριέρας και προσφοράς στον
ΠΑΟΚ, για την ευκαιρία ζωής που του παρουσιάστηκε...
Οταν μάλιστα του οφείλονται ένα κάρο χρήματα κι όταν αυτός ο άνθρωπος
παλεύει με πενιχρά μέσα για να κρατάει τον ΠΑΟΚ στη θέση αυτή. Και στο
κάτω - κάτω αν αισθάνονται προδομένοι και αγανακτισμένοι οι οπαδοί, ας
πάνε να αγοράσουν κανένα εισιτήριο από τα επόμενα παιχνίδια του ΠΑΟΚ,
μπας και μπορέσει μελλοντικά ο σύλλογος να κρατάει τους δικούς του
ανθρώπους τύπου Μαρκόπουλου, δίνοντάς τους το κίνητρο και τα μέσα για να
πετύχουν κάτι παραπάνω.
Υ.Γ3: Οι μεγάλες ομάδες πρέπει να σέβονται και να
τιμούν το παρελθόν τους. Ο,τι είναι για τους Παναθηναϊκούς ο Αλβέρτης
μπορεί να είναι για τους Ολυμπιακούς ο Τόμιτς. Η απάντηση που έδωσε μετά
τον αγώνα με την Κηφισιά αναφορικά με το μέλλον του, δείχνει πως δεν
έχει ενημερωθεί από τη διοίκηση για το αν είναι μόνιμος ή υπηρεσιακός.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να κρίνω το αν ο Τόμιτς κάνει ή δεν κάνει για
πρώτος προπονητής στον Ολυμπιακό, ξέρω όμως πως ένας άνθρωπος που
βρίσκεται στην ίδια ομάδα επί 23 συναπτά χρόνια, δικαιούται να γνωρίζει
από την πρώτη ημέρα το τι σκέφτεται η διοίκηση γι αυτόν. Την Δευτέρα να
αισθάνεται μόνιμος και την Τρίτη υπηρεσιακός δεν ταιριάζει στην προσφορά
του.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου