Kαλά
έκανε ο Ολυμπιακός και επιδίωξε να πάρει τον Σούλη. Καλά έκανε επίσης ο
ΠΑΟΚ που δεν άφησε τον προπονητή του να φύγει κι αυτό θα το έγραφα ακόμη
κι αν επρόκειτο να αντικαταστήσει (όχι τον Τόμιτς, αλλά) τον κατά
ενάμιση μήνα πρεσβύτερο του, Γκρεγκ Πόποβιτς!
Καλά έκανε και ο ίδιος ο Μαρκόπουλος, που δεν είπε κουβέντα κι άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν εάν όχι ακριβώς ερήμην του, τουλάχιστον χωρίς να τα επηρεάσει με εγωιστικό και δραστικό τρόπο. Με το συμπάθιο τώρα που μπλέκομαι στα οικογενειακά τους, αλλά πιστεύω ότι ενώ όλοι οι υπόλοιποι έπραξαν τα δέοντα, εκείνη που δεν έκανε καθόλου καλά ήταν η κόρη του, που βγήκε και δημοσίευσε ένα... μανιφέστο στο Facebook! Πιστεύω ότι δεν έκανε καθόλου καλά, όχι γιατί δεν της πέφτει λόγος σχετικά με το τι συμβαίνει στο σπιτικό τους, αλλά επειδή κατά την άποψη μου, δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί αντ' αυτού, όταν μάλιστα ο μπαμπάς της είναι ένας δημόσιος και κοινώς αποδεκτός άνδρας
Εκτός κι αν (αυτό στο λόγο της τιμής μου δεν θέλω καν να το διανοηθώ και εάν συμβαίνει θα απογοητευθώ σε υπέρτατο βαθμό), η Νάνσυ είπε δημοσίως αυτά που θα ήθελε να εκφράσει αλλά το απέφυγε ο πατέρας της, ο οποίος όντως (όπως σχολίασε νωρίτερα σε ένα σχετικό άρθρο του και ο Παπαδογιάννης) στόμα έχει και μιλιά δεν έχει!
Παρεμπιπτόντως μολονότι χρησιμοποιώ ως εργαλείο το Facebook, δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων, που το θεωρούν ως όχημα αξιόπιστης ενημέρωσης, ούτε πιστεύω ότι την υποκαθιστά, ούτε καν ότι τη συμπληρώνει. Δυστυχώς όμως φτάσαμε στο σημείο να έχουμε αναγάγει τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Δεν ξέρω εάν ο αγαπητός Σούλης γνώριζε εκ των προτέρών την πρόθεση της θυγατέρας του και συναίνεσε με αυτήν ή επιδίωξε να την αποτρέψει. Αυτά είναι όντως "family affairs, darling» , όπως έλεγε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ τσακωνόταν με τον Κωνσταντάρα για να καθησυχάσει τον χίπη φίλο της, στην κωμωδία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια»!
Σε αντίθεση με το μανιφέστο της Νάνσυς, η υπόθεση που κόντεψε να πάρει σάρκα και οστά, είναι δημόσια και αφορά όχι μονάχα τον Σούλη, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό και το πρωτάθλημα μπάσκετ, αλλά ολάκερη την ελληνική κοινωνία!
Πρώτα απ' όλα θα ήταν περίεργο, μεσούσης της προαιώνιας (βλέπε υπόθεση Κούδα) ποδοσφαιρικής βεντέτας του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ να ξανασυμβεί μια τέτοια «εξαγορά» προπονητή. Ομολογώ πως δεν μου αρέσει η λέξη, όταν κιόλας αφορά έναν άνθρωπο που είναι υπόδειγμα τιμιότητας και αφοσίωσης στο μπάσκετ, αλλά μήπως αυτό δεν θα συνέβαινε;
Ο πλούσιος Ολυμπιακός θα «αγόραζε» τον προπονητή που έχει λαμβάνειν από τον (κατά το μάλλον ή ήττον) πενόμενο ΠΑΟΚ!
Γιατί έγραψα παραπάνω ότι θα ξανασυνέβαινε μια τέτοια «εξαγορά» ; Μα οι (έχοντες ισχυρή μνήμη) παλαιότεροι ή οι ενημερωμένοι νεότεροι θα θυμούνται ότι ακριβώς αυτό είχε συμβεί και στις 3 Δεκεμβρίου του 1987, όταν ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός, επί ημερών Κοσκωτά, άρπαξε -με το αζημίωτο βεβαίως- τον Τάις Λίμπρεχτς!
Ο επιφανής Ολλανδός προπονητής, μετά την Αϊντόφεν και τη Φέγενορντ πρωτοήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Αρη (1984-86) και στις 7 Σεπτεμβρίου του 1986 διέβη τον... Ρουβίκωνα ή μάλλον τον... Θερμαϊκό αναλαμβάνοντας τον ΠΑΟΚ, στον πάγκο του οποίου παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1987. Τότε δέχτηκε μια «Αλά Σούλης» πρόταση από τον Ολυμπιακό, ο οποίος στις 19 Νοεμβρίου είχε σχολάσει τον συχωρεμένο τον Παναγούλια. Στη θέση του Αλκέτα ανέλαβε ως υπηρεσιακός για δώδεκα ημέρες ο Παύλος Γρηγοριάδης και στις 3 Δεκεμβρίου εμφανίστηκε στου Ρέντη ο Λίμπρεχτς, ο οποίος ωστόσο δεν μακροημέρευσε: βιώνοντας τότε τα «πέτρινα χρόνια» του, ο Ολυμπιακός τον απέπεμψε μετά από δύο μήνες και επανέφερε τον Γρηγοριάδη, ενώ στο τέλος της σεζόν στην οποία τερμάτισε μόλις στην όγδοη θέση, προσέλαβε τον Γιάτσεκ Γκμοχ.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή από την τελευταία εμφάνιση του Λίμπρεχτς στην Τούμπα: ο κόσμος το 'χε τούμπανο ότι ο Ολλανδός προπονητής αφήνει τον ΠΑΟΚ για λογαριασμό του Ολυμπιακού, αλλά ο φίλτατος ρεπόρτερ της ΕΡΤ, Γιώργος Φερέτης προσπαθούσε εις μάτην να τον κάνει είτε να αναθεωρήσει την απόφαση του, είτε να αισθάνεται τύψεις...
Έχουν περάσει 27 χρόνια από τίποτε, αλλά νιώθω σαν να βλέπω μπροστά μου τον Λίμπρεχτς με τη φόρμα του ΠΑΟΚ και τον Φερέτη με μια καμπαρτίνα να απλώνει το... μαρκούτσι και να περιμένει μια πειστική απάντηση στο σπαραξικάρδια ερώτηση του...
«Why Thijs, why?»
Δεν θυμάμαι εάν και ποια ακριβώς απάντηση έδωσε ο Τάις στα πολλά «γιατί;» του Γιώργου, αλλά η «απόδραση» του υπήρξε αναπόφευκτη. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Λίμπρεχτς επέστρεψε ως προπονητής του Ηρακλή (1991-94) από τον οποίο τον ξαναπήρε για μια σεζόν ο Ολυμπιακός!
Μιας και το 'φερε η κουβέντα σε εκείνη την εποχή, πριν από τον Λίμπρεχτς, ο Ολυμπιακός είχε στήσει μια άλλη γέφυρα με τον ΠΑΟΚ, κουβαλώντας στον Πειραιά τον Κομοτηναίο στόπερ Χάρη Μπανιώτη, που τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε αναδειχθεί σε έναν από τους «ήρωες του Μονάχου», αφήνοντας το ρόλο του μοιραίου (στο τελευταίο πέναλτι με την Μπάγερν) στον 19άχρονο Κώστα Μαλιούφα!
Κλείνω εδώ την απαραίτητη (λόγω της σύμπτωσης της με την μπασκετική) ποδοσφαιρική παρένθεση και επιστρέφω στην υπόθεση του Σούλη...
Πέρα από το τι πιστεύει ο καθένας (από τον ίδιο μέχρι την κόρη του) και εάν συμμερίζεται την άποψη ότι ο Θεός και η μοίρα έχουν... διαμαρτυρημένα γραμμάτια προς τον Μαρκόπουλο που δεν έχει αξιωθεί να καθίσει στον πάγκο του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού ή της Εθνικής ομάδας και να κοουτσάρει στην Ευρωλίγκα, νομίζω ότι η ματαίωση του deal χαροποίησε τους ρομαντικούς του ελληνικού μπάσκετ!
Το εννοώ αυτό διότι, δεν είναι δυνατόν να καθορίζουν όλες τις εξελίξεις και να κρίνουν τη ροή ενός ολόκληρου αθλητικού συστήματος η ιμπεριαλιστική νοοτροπία, η πόλωση και η καθεστωτική αντίληψη των «αιωνίων». Είτε λοιπόν ο Ολυμπιακός πλήρωνε έναν σκασμό λεφτά για την «ελευθέρας» του Σούλη, είτε η δουλειά γινόταν μπιρ παρά (για να απαλλαγεί κιόλας ο ΠΑΟΚ από τις οφειλές του προς τον Σούλη), το αποτέλεσμα δεν θα άλλαζε: θα αποδεικνυόταν για άλλη μια φορά πως κοτζάμ ΠΑΟΚ που δεν είναι δα και ευκαταφρόνητος ως μέγεθος, δεν θα μπορούσε να κρατήσει τον προπονητή και τον άνθρωπο στον οποίο πριν από λίγο καιρό εμπιστεύθηκε τα κλειδιά της ομάδας για άλλα πέντε χρόνια...
Στα μάτια μου και σύμφωνα με τα δικά μου ηθικά μέτρα, αυτή η άνευ όρων παράδοση του ΠΑΟΚ θα αποτελούσε μια σκέτη πανωλεθρία όχι μονάχα της συγκεκριμένης ομάδας, αλλά ολόκληρου του ελληνικού μπάσκετ. Θα ήταν μια δημόσια ομολογία της μπασκετικής κοινωνίας ότι είτε αδυνατεί, είτε (επειδή έχει παραδοθεί άνευ όρων στις ορέξεις των μεγάλων) δεν θέλει να κάνει αντίσταση στο κατεστημένο!
Αυτό πρεσβεύω, το υπεραμύνομαι ως στάση και το διατυπώνω ως άποψη. Τσάμπα είναι άλλωστε, όπως τσάμπα είναι κι όλες εκείνες οι (ίδιες ή οι διαφορετικές) απόψεις που έχουν κατακλύσει τις τελευταίες ώρες αυτό το... γαμημένο το Διαδίκτυο!
ΥΓ: Προφανώς ο Σούλης δεν θα γινόταν προδότης εάν αναλάμβανε τον Ολυμπιακό και σε καμιά περίπτωση δεν έκανε εκπτώσεις στο ήθος, στην τιμιότητα και στην αξιοπρέπεια του, ούτε αξίζει να του κρεμάσουν κουδούνια ή να τον στήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Και προφανέστατα (για να αναιρέσω προσωρινά την άρνηση μου να δεχτώ ως πηγή ενημέρωσης το Facebook, αλλά να που τα λούζομαι!) όπως έγραψε και ο Ζουρνατσίδης, «αν όσοι εξέφρασαν το έντονο ενδιαφέρον τους και άσκησαν την ''καλόπιστη'' κριτική τους για τα τεκταινόμενα στην ομάδα μας έπαιρναν εισιτήριο για τον αγώνα της Τετάρτης , την Πέμπτη το πρωί άνετα θα έσπαζα συμβόλαιο πρωτοκλασάτου παίκτη Ευρωλίγκας»!
Καλά έκανε και ο ίδιος ο Μαρκόπουλος, που δεν είπε κουβέντα κι άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν εάν όχι ακριβώς ερήμην του, τουλάχιστον χωρίς να τα επηρεάσει με εγωιστικό και δραστικό τρόπο. Με το συμπάθιο τώρα που μπλέκομαι στα οικογενειακά τους, αλλά πιστεύω ότι ενώ όλοι οι υπόλοιποι έπραξαν τα δέοντα, εκείνη που δεν έκανε καθόλου καλά ήταν η κόρη του, που βγήκε και δημοσίευσε ένα... μανιφέστο στο Facebook! Πιστεύω ότι δεν έκανε καθόλου καλά, όχι γιατί δεν της πέφτει λόγος σχετικά με το τι συμβαίνει στο σπιτικό τους, αλλά επειδή κατά την άποψη μου, δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί αντ' αυτού, όταν μάλιστα ο μπαμπάς της είναι ένας δημόσιος και κοινώς αποδεκτός άνδρας
Εκτός κι αν (αυτό στο λόγο της τιμής μου δεν θέλω καν να το διανοηθώ και εάν συμβαίνει θα απογοητευθώ σε υπέρτατο βαθμό), η Νάνσυ είπε δημοσίως αυτά που θα ήθελε να εκφράσει αλλά το απέφυγε ο πατέρας της, ο οποίος όντως (όπως σχολίασε νωρίτερα σε ένα σχετικό άρθρο του και ο Παπαδογιάννης) στόμα έχει και μιλιά δεν έχει!
Παρεμπιπτόντως μολονότι χρησιμοποιώ ως εργαλείο το Facebook, δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων, που το θεωρούν ως όχημα αξιόπιστης ενημέρωσης, ούτε πιστεύω ότι την υποκαθιστά, ούτε καν ότι τη συμπληρώνει. Δυστυχώς όμως φτάσαμε στο σημείο να έχουμε αναγάγει τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Δεν ξέρω εάν ο αγαπητός Σούλης γνώριζε εκ των προτέρών την πρόθεση της θυγατέρας του και συναίνεσε με αυτήν ή επιδίωξε να την αποτρέψει. Αυτά είναι όντως "family affairs, darling» , όπως έλεγε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ τσακωνόταν με τον Κωνσταντάρα για να καθησυχάσει τον χίπη φίλο της, στην κωμωδία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια»!
Σε αντίθεση με το μανιφέστο της Νάνσυς, η υπόθεση που κόντεψε να πάρει σάρκα και οστά, είναι δημόσια και αφορά όχι μονάχα τον Σούλη, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό και το πρωτάθλημα μπάσκετ, αλλά ολάκερη την ελληνική κοινωνία!
Πρώτα απ' όλα θα ήταν περίεργο, μεσούσης της προαιώνιας (βλέπε υπόθεση Κούδα) ποδοσφαιρικής βεντέτας του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ να ξανασυμβεί μια τέτοια «εξαγορά» προπονητή. Ομολογώ πως δεν μου αρέσει η λέξη, όταν κιόλας αφορά έναν άνθρωπο που είναι υπόδειγμα τιμιότητας και αφοσίωσης στο μπάσκετ, αλλά μήπως αυτό δεν θα συνέβαινε;
Ο πλούσιος Ολυμπιακός θα «αγόραζε» τον προπονητή που έχει λαμβάνειν από τον (κατά το μάλλον ή ήττον) πενόμενο ΠΑΟΚ!
Γιατί έγραψα παραπάνω ότι θα ξανασυνέβαινε μια τέτοια «εξαγορά» ; Μα οι (έχοντες ισχυρή μνήμη) παλαιότεροι ή οι ενημερωμένοι νεότεροι θα θυμούνται ότι ακριβώς αυτό είχε συμβεί και στις 3 Δεκεμβρίου του 1987, όταν ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός, επί ημερών Κοσκωτά, άρπαξε -με το αζημίωτο βεβαίως- τον Τάις Λίμπρεχτς!
Ο επιφανής Ολλανδός προπονητής, μετά την Αϊντόφεν και τη Φέγενορντ πρωτοήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Αρη (1984-86) και στις 7 Σεπτεμβρίου του 1986 διέβη τον... Ρουβίκωνα ή μάλλον τον... Θερμαϊκό αναλαμβάνοντας τον ΠΑΟΚ, στον πάγκο του οποίου παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1987. Τότε δέχτηκε μια «Αλά Σούλης» πρόταση από τον Ολυμπιακό, ο οποίος στις 19 Νοεμβρίου είχε σχολάσει τον συχωρεμένο τον Παναγούλια. Στη θέση του Αλκέτα ανέλαβε ως υπηρεσιακός για δώδεκα ημέρες ο Παύλος Γρηγοριάδης και στις 3 Δεκεμβρίου εμφανίστηκε στου Ρέντη ο Λίμπρεχτς, ο οποίος ωστόσο δεν μακροημέρευσε: βιώνοντας τότε τα «πέτρινα χρόνια» του, ο Ολυμπιακός τον απέπεμψε μετά από δύο μήνες και επανέφερε τον Γρηγοριάδη, ενώ στο τέλος της σεζόν στην οποία τερμάτισε μόλις στην όγδοη θέση, προσέλαβε τον Γιάτσεκ Γκμοχ.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή από την τελευταία εμφάνιση του Λίμπρεχτς στην Τούμπα: ο κόσμος το 'χε τούμπανο ότι ο Ολλανδός προπονητής αφήνει τον ΠΑΟΚ για λογαριασμό του Ολυμπιακού, αλλά ο φίλτατος ρεπόρτερ της ΕΡΤ, Γιώργος Φερέτης προσπαθούσε εις μάτην να τον κάνει είτε να αναθεωρήσει την απόφαση του, είτε να αισθάνεται τύψεις...
Έχουν περάσει 27 χρόνια από τίποτε, αλλά νιώθω σαν να βλέπω μπροστά μου τον Λίμπρεχτς με τη φόρμα του ΠΑΟΚ και τον Φερέτη με μια καμπαρτίνα να απλώνει το... μαρκούτσι και να περιμένει μια πειστική απάντηση στο σπαραξικάρδια ερώτηση του...
«Why Thijs, why?»
Δεν θυμάμαι εάν και ποια ακριβώς απάντηση έδωσε ο Τάις στα πολλά «γιατί;» του Γιώργου, αλλά η «απόδραση» του υπήρξε αναπόφευκτη. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Λίμπρεχτς επέστρεψε ως προπονητής του Ηρακλή (1991-94) από τον οποίο τον ξαναπήρε για μια σεζόν ο Ολυμπιακός!
Μιας και το 'φερε η κουβέντα σε εκείνη την εποχή, πριν από τον Λίμπρεχτς, ο Ολυμπιακός είχε στήσει μια άλλη γέφυρα με τον ΠΑΟΚ, κουβαλώντας στον Πειραιά τον Κομοτηναίο στόπερ Χάρη Μπανιώτη, που τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε αναδειχθεί σε έναν από τους «ήρωες του Μονάχου», αφήνοντας το ρόλο του μοιραίου (στο τελευταίο πέναλτι με την Μπάγερν) στον 19άχρονο Κώστα Μαλιούφα!
Κλείνω εδώ την απαραίτητη (λόγω της σύμπτωσης της με την μπασκετική) ποδοσφαιρική παρένθεση και επιστρέφω στην υπόθεση του Σούλη...
Πέρα από το τι πιστεύει ο καθένας (από τον ίδιο μέχρι την κόρη του) και εάν συμμερίζεται την άποψη ότι ο Θεός και η μοίρα έχουν... διαμαρτυρημένα γραμμάτια προς τον Μαρκόπουλο που δεν έχει αξιωθεί να καθίσει στον πάγκο του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού ή της Εθνικής ομάδας και να κοουτσάρει στην Ευρωλίγκα, νομίζω ότι η ματαίωση του deal χαροποίησε τους ρομαντικούς του ελληνικού μπάσκετ!
Το εννοώ αυτό διότι, δεν είναι δυνατόν να καθορίζουν όλες τις εξελίξεις και να κρίνουν τη ροή ενός ολόκληρου αθλητικού συστήματος η ιμπεριαλιστική νοοτροπία, η πόλωση και η καθεστωτική αντίληψη των «αιωνίων». Είτε λοιπόν ο Ολυμπιακός πλήρωνε έναν σκασμό λεφτά για την «ελευθέρας» του Σούλη, είτε η δουλειά γινόταν μπιρ παρά (για να απαλλαγεί κιόλας ο ΠΑΟΚ από τις οφειλές του προς τον Σούλη), το αποτέλεσμα δεν θα άλλαζε: θα αποδεικνυόταν για άλλη μια φορά πως κοτζάμ ΠΑΟΚ που δεν είναι δα και ευκαταφρόνητος ως μέγεθος, δεν θα μπορούσε να κρατήσει τον προπονητή και τον άνθρωπο στον οποίο πριν από λίγο καιρό εμπιστεύθηκε τα κλειδιά της ομάδας για άλλα πέντε χρόνια...
Στα μάτια μου και σύμφωνα με τα δικά μου ηθικά μέτρα, αυτή η άνευ όρων παράδοση του ΠΑΟΚ θα αποτελούσε μια σκέτη πανωλεθρία όχι μονάχα της συγκεκριμένης ομάδας, αλλά ολόκληρου του ελληνικού μπάσκετ. Θα ήταν μια δημόσια ομολογία της μπασκετικής κοινωνίας ότι είτε αδυνατεί, είτε (επειδή έχει παραδοθεί άνευ όρων στις ορέξεις των μεγάλων) δεν θέλει να κάνει αντίσταση στο κατεστημένο!
Αυτό πρεσβεύω, το υπεραμύνομαι ως στάση και το διατυπώνω ως άποψη. Τσάμπα είναι άλλωστε, όπως τσάμπα είναι κι όλες εκείνες οι (ίδιες ή οι διαφορετικές) απόψεις που έχουν κατακλύσει τις τελευταίες ώρες αυτό το... γαμημένο το Διαδίκτυο!
ΥΓ: Προφανώς ο Σούλης δεν θα γινόταν προδότης εάν αναλάμβανε τον Ολυμπιακό και σε καμιά περίπτωση δεν έκανε εκπτώσεις στο ήθος, στην τιμιότητα και στην αξιοπρέπεια του, ούτε αξίζει να του κρεμάσουν κουδούνια ή να τον στήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Και προφανέστατα (για να αναιρέσω προσωρινά την άρνηση μου να δεχτώ ως πηγή ενημέρωσης το Facebook, αλλά να που τα λούζομαι!) όπως έγραψε και ο Ζουρνατσίδης, «αν όσοι εξέφρασαν το έντονο ενδιαφέρον τους και άσκησαν την ''καλόπιστη'' κριτική τους για τα τεκταινόμενα στην ομάδα μας έπαιρναν εισιτήριο για τον αγώνα της Τετάρτης , την Πέμπτη το πρωί άνετα θα έσπαζα συμβόλαιο πρωτοκλασάτου παίκτη Ευρωλίγκας»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου