Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Το σερί, η ισορροπία και τα...προσχεδιασμένα!!

Ο Κ. Νικολακόπουλος καταγράφει στο blog του στο gazzetta πώς βλέπει το μεγάλο παιχνίδι του Ολυμπιακού στη Μαδρίτη. Μας είχε καλομάθει είναι αλήθεια ο Ολυμπιακός εδώ κι αρκετά χρόνια με καλά αποτελέσματα εκτός έδρας σε κάθε Τσάμπιονς Λιγκ.
Για την ακρίβεια και στις οκτώ προηγούμενες συμμετοχές του στη διοργάνωση, ο μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας έχει αποσπάσει τουλάχιστον μία ισοπαλία σε κάποιο από τα τρία εκτός έδρας παιχνίδια του στη φάση των ομίλων.
Μάλιστα, υπήρξαν και σεζόν με δύο διπλά η, μία νίκη και μία ισοπαλία η, δύο ισοπαλίες! Όπως και σεζόν με ένα διπλό η, μία ισοπαλία.
Πέρσι: 3-0 την Άντερλεχτ, 1-1 με την Μπενφίκα
Πρόπερσι: 2-1 τη Μονπελιέ
2011-12: 1-0 τη Μαρσέϊγ (και στο Γιουρόπα Λιγκ 1-0 τόσο τη Ρούμπιν, όσο και τη Μέταλιστ!)
2009-10: 0-0 με ΑΖ Άλκμααρ (συν νίκες 2-0 επί της Σέριφ και της Σλόβαν στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ)
2007-08: 3-1 με Βέρντερ Βρέμης και 2-1 με Λάτσιο
2006-07: 2-2 με Σαχτάρ κι 1-1 με Ρόμα
2005-06: 1-1 με Ρόζενμποργκ
2004-05: 0-0 με Ντεπορτίβο (και στο τότε ΟΥΕΦΑ 1-0 τη Σοσό)
Άρα σε ένα σύνολο 24 αγώνων εκτός έδρας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ στις οκτώ προηγούμενες παρουσίες του στη διοργάνωση, ο Ολυμπιακός είχε πέντε νίκες, έξι ισοπαλίες και 13 ήττες. Σχεδόν οριακά δηλαδή ήταν περισσότερες οι ήττες από τα θετικά αποτελέσματα.
Λογικά λοιπόν μας κακοφαίνεται τώρα που οι ερυθρόλευκοι (που απόψε θα παίξουν μάλλον με την μπλε σκούρα εμφάνισή τους) έχουν τέσσερις ήττες στις τέσσερις τελευταίες εξόδους τους  στη διοργάνωση (Παρί Σεν Ζερμέν 1-2, Γιουνάϊτεντ 0-3, Μάλμε 0-2, Γιουβέντους 2-3). Τέσσερα παιχνίδια μάλιστα στα οποία δέχονται από δύο έως τρία γκολ και στα οποία έχουν σκοράρει τρεις φορές, όλες από στημένες φάσεις...
Και ξέρουμε όλοι ότι αν δεν προκύψει κάποιο αποτέλεσμα σοκ στη Σουηδία (βλέπε νίκη της Μάλμε επί της Γιουβέντους), ο Ολυμπιακός για να περάσει στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να διατηρήσει την παράδοση αυτή και στην 9η συνεχόμενη συμμετοχή του σε φάση ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ. Άρα, να πάρει αποτέλεσμα στη Μαδρίτη, αφού δεν πήρε στο Μάλμε και στο Τορίνο.
Δεν αλλάζω γνώμη: όπως και πριν το ματς με τη Γιουβέντους στην Ιταλία, έτσι και τώρα λέω ότι μόνο αν ο Ολυμπιακός πιάσει απόδοση ανάλογη εκείνης της περσινής με την Μπενφίκα στη Λισσαβώνα μπορεί να έχει τύχη. Άρα, πρέπει να παίξει πιο πάνω κι απ΄ ότι στο 2-3 από τη Γιουβέντους. Νομίζω ότι πραγματικά μπορεί. Ειδικά με τίμια διαιτησία από τον απεσταλμένο της UEFA...
Ο Ολυμπιακός καλείται να «ισορροπήσει» καλύτερα για να κάνει το κάτι παραπάνω. Γιατί είναι σούπερ οι πέντε σερί νίκες στο Καραϊσκάκη (Μπενφίκα 1-0, Άντερλεχτ 3-1, Γιουνάϊτεντ 2-0, Ατλέτικο 3-2, Γιουβέντους 1-0), αλλά δεν θα είναι...σούπερ αν γίνουν πέντε και οι σερί ήττες εκτός έδρας.
Τέλος πάντων, το αποψινό παιχνίδι είναι από τα κλασικά ευρωπαϊκά ματς που θέλουν εξυπνάδα, τακτική, αποφασιστικότητα, έως και «σκληράδα». Η Ατλέτικο, της οποίας ο γκολκίπερ Μογιά έχει ένα θέμα στα μακρινά σουτ, οπότε δεν είναι κακή η ιδέα κάποιων καλών σουτ από τα 20-25 μέτρα), είναι η κατ΄εξοχήν ομάδα που έχει αναγάγει σε επιστήμη την τακτική και γενικότερα και ειδικά, με αποκορύφωμα τις στημένες φάσεις.
Τα περισσότερα σημεία του παιχνιδιού της είναι προσχεδιασμένα!
Παράδειγμα ένα: Κάνουν τη σέντρα με την έναρξη του ματς και φεύγουν σφαίρα τρεις παίκτες τους μπροστά. Η μπαλιά από πίσω είναι για το κεφάλι του Μάντζουκιτς. Αυτός την «σπάει» στον συμπαίκτη του από αριστερά κι εκείνος κάνει κάθετη για τον άλλο συμπαίκτη που χώνεται σε θέση φορ! Για να κάνουν φάση στα 20 δευτερόλεπτα!
Παράδειγμα δύο: έχει την μπάλα ο γκολκίπερ η, ο στόπερ. Συνήθως σημαδεύει τον έξω δεξιά Ραούλ Γκαρθία που είναι καλός στον αέρα κι αυτός πασάρει σε κοντινό συμπαίκτη του, ξαναπαίρνει την μπάλα με κίνηση στο χώρο και βγάζει σέντρα στον Μάντζουκιτς η, τον Αρντά που έρχεται από αριστερά στο δεύτερο δοκάρι. Κι αντίστροφα!
Και στις δύο περιπτώσεις, αν οι αμυντικοί δεν βγουν από την αρχή πρώτοι στην μπάλα, θα φάει φάση η ομάδα τους.
Επιθετικά είναι κίνδυνος θάνατος ο αριστερός μπακ Ανσάλντι, αλλά μπορείς από εκεί να βγάλεις ευκαιρίες. Από δεξιά, ο Χουανφράν είναι εξίσου αξιόπιστος αμυντικά κι επιθετικά. Αν δεν τους περιορίσεις αυτούς τους δύο, θα έχεις θέματα, σε ένα γήπεδο όπου οι πάγκοι είναι «ανάποδοι» (δεξιά των φιλοξενούμενων!) και στην φανταστική εξέδρα βλέπεις τρία χρώματα παντού: κόκκινο, άσπρο και μπλε.
Αν δεχθείς πρώτος γκολ, για να φύγεις με αποτέλεσμα από εκεί μέσα είτε πρέπει να ισοφαρίσεις γρήγορα και να το κρατήσεις το σκορ στα 15 λεπτά της αντεπίθεσης που θα σου κάνει η Ατλέτικο, είτε να ισοφαρίσεις στα τελευταία λεπτά...
*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: