Πριν από 27 καλοκαίρια, στις εκλογές για την ανάδειξη της πρώτης διοίκησης της μετά Βιθέντε Καλδερόν σπουδαίας εποχής, ο Χεσούς Χιλ ήταν εκείνος που παρουσίασε το πλέον εντυπωσιακό «δόλωμα». Το… χαρτί του «μάγου» της εποχής, του 21χρονου Πάουλο Φούτρε, ο οποίος μόλις είχε αναδειχτεί πρωταθλητής Ευρώπης με την Πόρτο, ήταν πολύ ισχυρό και έστειλε τον 54χρόνο τότε πολιτικό και επιχειρηματία στον προεδρικό θώκο της Ατλέτικο Μαδρίτης. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινούσε η πλέον απολυταρχική διοίκηση στα χρονικά του ισπανικού ποδοσφαίρου, με τον Χεσούς να αναδεικνύεται σε «δικτάτορα» των Ροχιμπλάνκος, ξεδιπλώνοντας καθημερινά και αστείρευτα κάθε ιδιοτροπία παραξενιά και λαμογιά που μπορεί να κουβαλάει ένας μισαλλόδοξος άνθρωπος με εξουσία.
Τα χρόνια πέρασαν και το 2004, ένα εγκεφαλικό ήρθε να βάλει τέλος στη ζωή του βασανισμένου από διαδοχικά προβλήματα υγείας προέδρου. Ωστόσο, η εποχή Χιλ στην Ατλέτικο δεν θα τελείωνε εκεί. Παρά το γεγονός ότι έκτοτε πρόεδρος των Μαδριλένων επισήμως εμφανίζεται ο Ενρίκε Θερέθο, η ομάδα εξακολουθεί να ελέγχεται από την οικογένεια και συγκεκριμένα από τον έναν εκ των τριών γιων του εκλιπόντος, τον Μιγκέλ Ανχελ Χιλ Μαρίν. Μπορεί λοιπόν ο Χεσούς να πέθανε, αλλά άφησε κληρονομιά τα καμώματα του και κυρίως τις ατάκες του. Επιπλέον, ο πιο αμφιλεγόμενος ποδοσφαιράνθρωπος της Ιβηρικής θα μπορεί από εκεί ψηλά -ή μάλλον το πιο πιθανό από... χαμηλά- να καμαρώνει για το φετινό επίτευγμα του κανακάρη του. Το FourFourTwo θυμάται ορισμένα στοιχεία που μάλλον τον τοποθετούν τον εκλιπόντα στην Κόλαση παρά στον Παράδεισο...
Οι «Κατάρες»
Συχνά πυκνά ο Χιλ τα έβαζε με εχθρούς και φίλους ή ακόμα και τους παίκτες της ομάδας του, δίχως να διστάζει όχι απλά να τους στέλνει στο Διάβολο, αλλά να εύχεται μέχρι και το θάνατο τους.
* «Οι ποδοσφαιριστές είναι ανδρείκελα από ζαχαρωτά. Για εμένα αξίζουν να πεθάνουν» (εξοργισμένος μετά τον υποβιβασμό της Ατλέτικο το 2000).
* «Αισθάνομαι σαν ένα μωρό με ένα αυτόματο στα χέρια. Θα ήθελα να τους καθαρίσω όλους ανεξαιρέτως» (απειλώντας τους διαιτητές).
* «Επιθυμώ να πεθάνουν όλοι όσοι ζηλεύουν που εγώ είμαι πλούσιος και η Ατλέτικο πρωταθλήτρια» (τη χρονιά του νταμπλ, 1996).
Βέβαια στους παίκτες του τα έχωνε συνεχώς, σχεδόν επί καθημερινής βάσης. Είχε μάλιστα και βίτσια.
* «Θα ήθελα να πάρω μια ζώνη και να τους μαστιγώσω» (μετά από ήττα από τη Ρεάλ στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου»).
* «Το μεγαλύτερο λάθος μου είναι ότι φέρομαι στους παίκτες μου σαν να είναι άνθρωποι» (σε ανύποπτη συνέντευξη τύπου).
Οι... παρομοιώσεις
* «Η Ρεάλ είναι σαν την Ουγκάντα και ο Μεντόθα σαν τον Ιντι Αμίν» (για την μισητή αντίπαλο και τον τότε πρόεδρο της).
* «Με τον Μπασίλε δεν συνεννοούμαστε και δεν μιλάμε ποτέ γιατί όταν εγώ ξυπνάω εκείνος κοιμάται όρθιος» (για τον προπονητή της ομάδας το 1995, Αλφιο Μπασίλε).
* «Είμαι τόσο δημοφιλής που θα μπορούσα να είμαι ο Θεός» (στα πανηγύρια για την κατάκτηση του νταμπλ).
* «Ο Βοτρό είναι π… ης» (για τον Γάλλο διαιτητή Μισέλ Βοτρό).
* «Δεν πήραμε τον Κλίνσμαν γιατί χάνει λάδια» (απολογούμενος για το ναυάγιο της απόκτησης του Γιούργκεν Κλίνσμαν).
* «Ο Μπερλουσκόνι είναι ο καλύτερος προπονητής. Θα ακολουθήσω τα βήματα του και θα βγάζω την 11άδα» (ούτως ή άλλως το έκανε).
Προπονητοφάγος - ρεκόρ αλλαγών
Εκτός από τις ατάκες υπήρξε ένα ακόμα τεράστιο κεφάλαιο στην προεδρική θητεία του Χεσούς Χιλ και αυτό δεν ήταν άλλο από τις σχέσεις αγάπης και μίσους που είχε με όλους ανεξαιρέτως τους προπονητές που προσλάμβανε. Βέβαια αυτοί δεν ήταν και λίγοι. Το κακό με την Ατλέτικο είναι ότι μεταξύ άλλων, ο Χεσούς άφησε… κληρονομιά στον γιο του και την τρέλα να αλλάζει τους τεχνικούς σαν τα πουκάμισα. Για του λόγου το αληθές από τον Ιούνιο του 1987 μέχρι σήμερα, από τον πλέον ηλεκτρικό πάγκο της Πριμέρα Ντιβισιόν έχουν παρελάσει 45 προπονητές!
Η αρχή είχε γίνει με τον Σέζαρ Λουίς Μενότι, ο οποίος όπως ήταν λογικό δεν άντεξε να βγάλει τη σεζόν (1987-’88) και μέχρι το τέλος της επόμενης σεζόν είχε ξεκινήσει μία ιδιότυπη… σκυταλοδρομία, με τέσσερις αλλαγές (Ουφάρτε, Μπριόνες, Μαγουρεγκί, Ατκινσον). Και όμως αυτό δεν ήταν το χειρότερο ρεκόρ. Αυτό συντελέστηκε την περίοδο 1993-’94, όταν τον Βραζιλιάνο Περέιρα διαδέχτηκαν οι Ερέδια, Κρους, Ρομέρο, Οβερέχο και Ντ’ Αλεσάντρο. Τούτο βέβαια δεν συνέβη μόνο δύο φορές, αλλά στις 15 από τις 27 περιόδους που… κυβερνά η οικογένεια Χιλ, ο προπονητής που ξεκίνησε, δεν ολοκλήρωσε.
Προφανώς όμως με τον Ντιέγο Σιμεόνε, ο Μιγκέλ Ανχελ Χιλ βρήκε τον τρόπο να βάλει τέλος σε αυτή την παράνοια που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του και αυτό ήταν ένα από τα μυστικά της επιτυχίας της τελευταίας τριετίας, επιτυχία που δεν έφτασε ο Χεσούς!
* Σε όλα αυτά τα καμώματα ο Χεσούς Χιλ έχει να προσθέσει δύο καταδίκες και ισάριθμα περάσματα από τη φυλακή. Το 1967 ένα από τα κτήρια που είχε κατασκευάσει, κατέρρευσε και πέθαναν 58 άνθρωποι. Βγήκε όμως λίγο καιρό αργότερα με εντολή του Δικτάτορα Φράνκο.
Η δεύτερη καταδίκη είχε να κάνει με ένα οικονομικό σκάνδαλο που είχε συνδέσει τη δική του θητεία στο δημαρχείο της πόλης Μαρμπέγια με την σχετική διαφήμιση στη φανέλα της Ατλέτικο.
Γενικότερα όμως το όνομα του ενεπλάκη σε ιστορίες και φήμες για δολοφονίες, εκβιασμούς, απαγωγές, δωροδοκίες και κάθε είδους κακούργημα...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου