Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Του τα πήραν όλα!!

Ο Γιώργος Κογκαλίδης γράφει για την Κεντρική Εξουσία που «τελειώνει» τον Βασιλακόπουλο, αλλά και για τις αλλαγές στο ελληνικό μπάσκετ και στην ΚΕΔ. Το θέμα της ημέρας είναι αναμφίβολα ο νέος Αθλητικός Νόμος. Δεν είναι ακόμα Νόμος του Κράτους, αφού δεν έχει ψηφιστεί από τη Βουλή. Θα είναι σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου και μετά -τις απαραίτητες ζυμώσεις- θα τεθεί σε ισχύ, με τις όποιες προσθαφαιρέσεις.
Αναμφίβολα, το πιο ελκυστικό κομμάτι είναι η απόφαση της Πολιτείας, έτσι όπως καταγράφεται στο σχέδιο Νόμου, να σταματήσει η αθλιότητα των ισόβιων προέδρων των ομοσπονδιών. Εκείνων των ανθρώπων που έχουν γίνει ένα με τις καρέκλες, που εδώ και χρόνια έχουν πάψει να αποτελούν ζωντανό κύτταρο του ελληνικού αθλητισμού κι έχουν μετατραπεί σε… "καρκίνωμα".
Επειδή σε μια… γειτονιά ζούμε όλοι και γνωριζόμαστε, την άποψή μου για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο είτε τη γνωρίζετε, είτε την έχετε αντιληφθεί, μέσα από τα κείμενά μου. Κι όμως, δεν με ενοχλεί τόσο η παρουσία του στον προεδρικό θώκο της ΕΟΚ (αντιθέτως τον θεωρώ χαρισματικό), όσο όλος αυτός ο συρφετός ατάλαντων, που κουβαλά μαζί του.
Ο νομοθέτης δεν ορίζει χρόνο παραμονής μόνο για τον πρόεδρο, αλλά για όλα τα μέλη του Δ.Σ. Τί σημαίνει αυτό; Οι κομματάρχες, οι τοπικοί ηγέτες, που μέσω μιας πρόσβασης στο κέντρο εξουσίας επέβαλλαν ως άλλοι κοτζαμπάσηδες ειδεχθείς όρους, προκειμένου το κάθε σωματείο να έχει… μοίρα στον ήλιο, πάνε σπίτια τους.
Καθόλου δεν με στεναχωρεί το γεγονός.
Αν μπορούσε κανείς να διαχωρίσει τον Γιώργο Βασιλακόπουλο από τους αυλικούς του, αν μπορούσε κανείς να πάρει τη γνώση και την εμπειρία του προέδρου, χωρίς τον αλά Σουλτάνο τρόπο διακυβέρνησης, τότε ενδεχομένως θα είχαμε έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να προσφέρει στον χώρο.
Μπορεί να συμβεί αυτό; Δεν το γνωρίζω. Ξέρω, όμως, με σιγουριά ότι το υπάρχον σχήμα έχει αποτύχει παταγωδώς, έχει μετατρέψει το ελληνικό μπάσκετ σε ένα πανηγύρι, όπου το πάρολι είναι κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία, όπου διάφοροι "πουθενάδες" πουλούν εκδούλευση, ή τρομοκρατία, στο όνομα του "μεγάλου". Και δεν μπορεί αυτό να μην το έχει αντιληφθεί ο Γιώργος Βασιλακόπουλος.
Ακόμα περισσότερο από την απομάκρυνση όλων αυτών που για χρόνια κάθονται στο σβέρκο του ελληνικού μπάσκετ, είναι η απόφαση για αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της ΚΕΔ, ήτοι της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας. Παύει να είναι όργανο της ΕΟΚ, παραδίδεται στα χέρια των πρώην διεθνών διαιτητών, μπορεί να είναι μια πραγματικά ανεξάρτητη αρχή.
Προσωπικά δεν πιστεύω πως η ΚΕΔ/ΕΟΚ είναι υπεύθυνη για όσα της καταμαρτυρούν κυρίως οι "ερυθρόλευκοι". Θαρρώ ότι αλλού είναι τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην αναλύσω αυτή τη στιγμή το ζήτημα.
Είτε είναι έτσι, είτε αλλιώς, το γεγονός ότι παύει η ΚΕΔ να είναι το όργανο αιχμής, παύει να ανήκει στην ΕΟΚ, απελευθερώνει δυνάμεις, στέλνει στην ανεργία εκείνους που επωφελούμενοι ακόμα κι από την περιστασιακή γνωριμία τους με ανθρώπους από τα ύπατα διοικητικά αξιώματα, διεκδικούσαν για τον εαυτό τους τον ρόλο του "λύνω και δένω". Κι είναι αλήθεια πως έχουν πείσει πολλούς αδαείς, κι είναι αλήθεια πως έχουν υποχρεώσει ανθρώπους να αποχωρήσουν από τον χώρο του μπάσκετ.
Χωρίς το "δικό του", απολύτως ελεγχόμενο Δ.Σ., χωρίς την ΚΕΔ/ΕΟΚ, όπου τα "bold" (βλέπε έντονα μαύρα γράμματα) ήταν στο ΕΟΚ κι όχι στο ΚΕΔ, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι… άλλο έργο. Δεν ξέρω αν είναι αδύναμος, ή δημιουργικός. Δεν ξέρω αν είναι θετικό στοιχείο για το σπορ, ή υπεραιωνόβιος παράγοντας. Δεν ξέρω καν αν μπορεί να υπάρξει. Ξέρω, όμως, ότι όπως λειτουργεί τώρα είναι μέρος του προβλήματος κι όχι της λύσης.
Αυτό, πρόδηλο είναι μετά την κατάθεση του σχεδίου του νέου Αθλητικού Νόμου, το αντιλαμβάνονται κι άλλοι. Ήδη, πριν γίνει Νόμος του Κράτους, έχουμε ξεκάθαρο μήνυμα: Η Κεντρική Εξουσία δεν τον στηρίζει πλέον. Όχι όσο εκείνος έλεγε ότι τον στηρίζει. Αντίθετα, πριν ακόμα τον "τελειώσει", του τα παίρνει όλα…*Πηγή: sportdog.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: