Γράφει ο Τόλης Κοτζιάς
Μετά από τρία χρόνια περιπλάνησης σε Α2 και Β” Εθνική, επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια, εκεί, όπου ανήκει. Το ξεκίνημά της στη σεζόν έφερε μεγάλο ενθουσιασμό στο κόσμο της ομάδας, από τη στιγμή, που προέκυψαν οι νίκες επί Κολοσσού και Ρεθύμνου για το Κύπελλο. Ο αποκλεισμός από τον Αρη δεν έφερε τρομερή απογοήτευση καθώς το ματς έγινε στην Θεσσαλονίκη, ενώ κι η ΑΕΚ δεν ήταν έτοιμη, ούσα με πολλά νέα πρόσωπα και λίγες μέρες προετοιμασίας. «Δεν πειράζει, όλα πλέον για μία πολύ καλή πορεία στο πρωτάθλημα» ήταν το σύνθημα της επόμενης μέρας της ήττας στο Nick Galis Hall.
Το σύνθημα έπεσε, αλλά τα αποτελέσματα μόνο τα αναμενόμενα δεν ήταν. Και αν ελάχιστοι περίμεναν κάτι καλό στα ματς με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, σίγουρα ήθελαν νίκες στα παιχνίδια με Κόροιβο και Ελευσίνα. Αυτές δεν ήρθαν, η πίεση από τον κόσμο και τον οπαδικό Τύπο έγινε μεγάλη, ο προπονητής (Βαγγέλης Ζιάγκος), όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, πλήρωσε το μάρμαρο, δίνοντας την σκυτάλη στον Ντράγκαν Σάκοτα. Ως άλλος μάγος ο «Σάλε» έβγαλε το ραβδάκι του και έκανε το «2 στα 2». Και αν με τον Απόλλωνα Πάτρας η νίκη ήταν αναμενόμενη, μόνο το ίδιο δεν ίσχυε για το ματς του Ζηρινείου. Για τη νίκη επί της Νέας Κηφισιάς, ο Σάκοτα έβαλε το χεράκι του, αλλά το χεράκι της έβαλε και η φανέλα της ΑΕΚ, το ειδικό της βάρος.
Αυτό είναι πολύ μεγάλο με τον κόσμο της ομάδας να περιμένει να ζήσει μεγαλεία του παρελθόντος. Οι ΑΕΚτζήδες, μετά τη νίκη του Σαββάτου, έχουν και πάλι πολύ καλή ψυχολογία, που τους την έφτιαξε και η πληροφορία ότι η ομάδα τους θέλει τον Ιαν Βουγιούκα. Ο 29χρονος σέντερ δεν είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, αλλά αυτή την στιγμή για την ΑΕΚ είναι κάτι παραπάνω από πολυτέλεια. Είναι εν ενεργεία διεθνής, είναι παίκτης των 400.000 ευρώ ετησίως και βάλε. Βλέποντας την ΑΕΚ να θέλει να χτυπήσει τέτοια ονόματα, καταλαβαίνεις ότι οι φιλοδοξίες της είναι πολύ μεγάλες.
Ο κοινός νους, όμως, καταλαβαίνει επίσης ότι από τη μία μέρα στην άλλη δεν χτίζεις ουρανοξύστες. Θέλει βήμα, βήμα η όλη προσπάθεια, άλλωστε είναι γνωστό ότι αν βιάζεσαι, σκοντάφτεις. Οι ΑΕΚτζήδες ζουν για τη μέρα, που η ομάδα τους θα ξανακοντράρει Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Αδημονούν και όχι αδικαιολόγητα. Πρέπει πρώτα από όλα, όμως, να φτιαχτεί η ΚΑΕ. Να υπάρξει οργάνωση, αρχικά να γίνονται σωστά τα μικρά πράγματα. Και πρέπει την ίδια ώρα να φτιάξει το όνομά της η ΑΕΚ στο εξωτερικό. Στις αγορές της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Μην ξεχνάμε ότι οι αμαρτίες της κατά το παρελθόν είναι μεγάλες.
Οταν γίνουν αυτά τα πράγματα, θα έχει προκύψει το πρώτο βήμα. Ενα άλλο, που απαιτείται, βασικό, για να πλησιάσει τους «αιώνιους» η ΑΕΚ είναι το μπάτζετ. Τα χρήματα. Οση θέληση και αν έχεις κι όση τεχνογνωσία, αν δεν διαθέτεις συνάμα βαρύ πορτοφόλι, δεν μπορείς να χτυπήσεις Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Και όταν λέμε βαρύ πορτοφόλι, δεν χρειάζεται απαραιτήτως να δαπανήσεις τα χρήματα, που δίνουν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Αλλά κάτι όχι πολύ μακριά από αυτά. Και κυρίως σε αυτή τη διαδικασία, να έχεις καλούς Ελληνες παίκτες. Η ΑΕΚ κατά το παρελθόν έφθασε ψηλά, γιατί είχε μεγάλο μέρος της αφρόκρεμας των Ελλήνων πιτσιρικάδων. Πιτσιρικάδων, που έγιναν άνδρες με την φανέλα της ΑΕΚ. Χατζής, Κακιούζης και πάει λέγοντας. Τους πολύ καλούς πιτσιρικάδες τους έχει ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι, που δεν ανήκουν στους «αιώνιους». Αν μπορέσει να τους πείσει η ΑΕΚ και τους κάνει δικούς της, τότε θα έχει κάνει βήματα προόδου στα μεγάλα σχέδια, που φαίνεται να έχει.
Ξαναλέμε: η ΑΕΚ έχει όνομα, έχει ιστορία, έχει κόσμο, έχει διοίκηση, που δείχνει αποφασισμένη να κάνει πολλά πράγματα. Αυτό, που χρειάζεται είναι οργάνωση, σωστά βήματα. Και όχι βιασύνη. Χρειάζεται υπομονή και τότε τα αποτελέσματα θα είναι τα αναμενόμενα. Και αν δεν μπορέσει να εκτοπίσει Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, σίγουρα θα τους έχει πλησιάσει. Εδώ ο Ολυμπιακός τόσα χρόνια κάνει προσπάθεια με τους Αγγελόπουλους, και στην Ελλάδα μόνο ένα πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα έχει πάρει. Μόνο ο Τσίλντρες για δύο χρόνια τους στοίχισε κάτι παραπάνω από 15 εκ. δολλάρια, όσα ενδεχομένως θα δαπανήσει συνολικά η ΑΕΚ τα επόμενα 5-6 χρόνια. Είδατε; Ο δρόμος προς την κορυφή είναι δύσβατος. Η αγάπη για τις ομάδες μας είναι εκείνη, που μας κάνει, πολλές φορές να βλέπουμε όλα τα πράγματα εύκολα. Αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Πηγή: www.superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου