Ο Ολυμπιακός, αυτός ο Ολυμπιακός του 3-0 στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός του Σπανούλη των 34 πόντων, ο Ολυμπιακός του Σλούκα που σούταρε επιτυχώς -κοιτάζοντας αλλού- στη λήξη της επίθεσης από το… Πασαλιμάνι, ο Ολυμπιακός των οκτώ τριπόντων στο πρώτο ημίχρονο τη στιγμή που οι αντίπαλοι (δεν) είχαν 0/10, χρειάστηκε την παράταση για να νικήσει κάποια Νεπτούνας.
Αφού το λένε οι αριθμοί τα έξτρα πέντε λεπτά έφταναν για να πάρουν οι "ερυθρόλευκοι" το δίποντο, αλλά ο Μίλαν Τόμιτς δεν φτάνει για να δώσει στην ομάδα του την απαιτούμενη βοήθεια από τον πάγκο. Κι ο Ολυμπιακός φωνάζει ότι θέλει προπονητή, γιατί δεν υπάρχει στο άθλημά μας ομάδα που να διαπρέπει άνευ πηδαλιούχου.
Σέβομαι την ιστορία του Μίλαν Τόμιτς, αλλά πρέπει να τη σεβαστούν και οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα, πρέπει να τη σεβαστεί κι αυτός. Αυτό το κάτι σαν μπάσκετ που είδαμε απόψε, με τον Σπανούλη να εφορμά εναντίον όλων, έχοντας μαζί του τέσσερα στρατιωτάκια ακίνητα, αμίλητα κι αγέλαστα, να παραλαμβάνουν την μπάλα οσάκις δεν είχε τρόπο να εκτελέσει και να μην ξέρουν τί να την κάνουν, αυτή η τελευταία επίθεση στην κανονική περίοδο με τον Ντάνστον να επιχειρεί τρίποντο (προφανώς δεν έδειξε αυτό ο κόουτς στο πινακάκι, αλλά…), αυτό το πάνω κάτω χωρίς αιτία και λογική, δεν αξίζει στον Ολυμπιακό.
Το ότι απόψε δεν έχασε δεν σημαίνει τίποτα. Και να έχανε δεν θα σήμαινε τίποτα. Άδειο πουκάμισο ήταν και η ήττα, και η νίκη, όμως αυτή η τρύπα στον πάγκο, αυτό το διαχειριστικό κενό, αυτό το "κάντε κάτι, ρε παιδιά", φαίνεται από εδώ μέχρι το Κλαϊπέντα, κι ακόμα παραπέρα.
Ο Ολυμπιακός θέλει προπονητή και τον θέλει ΤΩΡΑ. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Και δεν υπάρχουν και δικαιολογίες. Γιατί στην Ευρωλίγκα, όσο σοβαρεύει το πράγμα, τόσο θα λιγοστεύουν οι Νεπτούνες κι ακόμα κι αν υποβληθεί σε ταχύρυθμη εκπαίδευση ο Τόμιτς, προπονητής σε μία νύχτα δεν γίνεσαι.
Αν το αποψινό ματς δεν σημάνει την απαρχή άμεσων αλλαγών στον "ερυθρόλευκο" πάγκο, τότε η νίκη θα γραφτεί με… ήττα!
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου