Με
το που ανακοινώθηκαν οι 23 υποψήφιοι για την «Χρυσή Μπάλα» του 2014,
την αρχική έκπληξη διαδέχτηκε η ανά τον κόσμο σχετική αρθρογραφία. «Μα
είναι δυνατόν να απουσιάζει από αυτή τη λίστα ο Λουίς Σουάρες;» ήταν το
καθολικό ερώτημα, στο οποίο πήραν θέση συμπαίκτες και αντίπαλοι και
καταδίκασαν. Ηταν λογική αυτή η αντίδραση. Ο Ουρουγουανός από
αγωνιστικής άποψης βρίσκεται στην 5άδα (10άδα για άλλους) των κορυφαίων
της υφηλίου και κανονικά δεν θα υπήρχε περίπτωση να λείπει από την
προεπιλογή.
Η αρχική σκέψη ήταν πως τον ξανατιμωρεί η FIFA. Οτι για εκείνο το μουντιαλικό δάγκωμα στον Τζόρτζο Κιελίνι θα συνεχίσει να πληρώνει με έξτρα βασανιστήριο πέραν της τετράμηνης ποινής εκτός γηπέδων. Προφανώς τούτη η υποψία δεν είναι άσχετα με την απουσία του από τους υποψήφιους. Μετά από αυτή την υπόθεση-βεβαιότητα θα ακολουθούσαν και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας.
Σημαντικότερη όλων εκείνη που ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες η καταλανική εφημερίδα «Sport». Σύμφωνα με το δικό της σενάριο (σ.σ.: που δεν αποκλείεται να είναι αληθές, αλλά δεν υπάρχει και περίπτωση να αποδειχτεί ότι δεν είναι συκοφαντικό), για όλα φταίει ο Φλορεντίνο Πέρεθ. Ο πρόεδρος της Ρεάλ που είναι μέλος της 26μελούς επιτροπής, η οποία βγάζει τους υποψήφιους για το βραβείο, θέλησε έτσι να εκδικηθεί τον Λουίς Σουάρες για την άρνηση του να πάει στη Μαδρίτη, καταλήγοντας τελικά στη Μπαρτσελόνα. Βρήκε λοιπόν ο Πέρεθ πρόσφορο έδαφος στη FIFA εξαιτίας της δαγκωνιάς και του την έκανε...
Γίνεται όμως με βάση όλα αυτά να αποκλείεται έτσι ένας τέτοιος παικταράς; Υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Οι υποστηρικτές του επιθετικού της Μπαρτσελόνα παραθέτουν να εκπληκτικά νούμερα που είχε πέρσι με τη Λίβερπουλ. Τότε που σε όλη τη σεζόν έβαλε 31 γκολ στο πρωτάθλημα (έχοντας και την αρχική τιμωρία). Μόνο που στην κούρσα για το βραβείο δεν μετρούν τα επιτεύγματα όλης της σεζόν, αλλά μόνο όσα συνέβησαν στο ημερολογιακό έτος. Για την ακρίβεια, η FIFA αρχίζει το μέτρημα από τις 30/11/2013 (σ.σ.: όταν ανακοινώθηκαν οι περσινοί υποψήφιοι) και το σταματάει στις 21/11/2014, όταν δηλαδή συνεδρίασε η σχετική επιτροπή της.
Οπότε, ξεκινώντας από πέρσι στις 1 Δεκεμβρίου και την ήττα από τη Χαλ, ο Λουίς Σουάρες έβαλε 22 γκολ. Οι οπαδοί του λοιπόν υποστηρίζουν πως πρόκειται για τον κάτοχο του «Χρυσού Παπουτσιού» της Ευρώπης (το μοιράστηκε μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο) και δεν μπορεί να απουσιάζει αυτός ο αρχισκόρερ από τη λίστα. Αλλωστε κανείς επιθετικός με αυτή την ιδιότητα δεν απουσίασε ποτέ στα 14 τελευταία χρόνια. Δηλαδή μετά τον Ζαρντέλ που το 2000 είχε αποκλειστεί παρά τα 40 γκολ του με τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Επίσης ο Σουάρες ανακηρύχτηκε κορυφαίος παίκτης για το 2013-'14 στο -κατ' ευφημισμό- κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Εδώ όμως έρχεται ο αντίλογος. Οσα σούπερ και αν έκανε ο Σουάρες, η ομάδα του δεν κατέκτησε απολύτως τίποτε, ασχέτως αν την οδήγησε μετά από πέντε χρόνια στο Champions League. Στο Μουντιάλ έφυγε άπραγος και στη συνέχεια εξαιτίας της τιμωρίας, δεν έπαιξε μέχρι και το προηγούμενο Σάββατο.
Με κάποιο φοβερό τρόπο και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους. Η αλήθεια είναι ότι ο Λουίς Σουάρες είναι απών από τον Ιούνιο και μετά και δεν γίνεται να είναι υποψήφιος. Ακόμα και εάν ισχυριστεί κανείς πως πρόκειται για έναν τόσο εκπληκτικό παίκτη, που το κοινό περί- ποδοσφαιρικού- δικαίου αίσθημα ορίζει ότι παρά όλα τα παραπάνω δεν μπορείς να τον αγνοείς, υπάρχει μία νόρμα που αρκεί να τη διαβάσεις, για να τον θέσεις οριστικά και τίμια εκτός και να βρουν το δίκιο τους εκείνοι που τον απέκλεισαν.
Μιλάμε για τη σχετική παράγραφο στο καταστατικό της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας που προσδιορίζει ρητά και κατηγορηματικά το ποια πρέπει να είναι τα κριτήρια, ώστε να είναι κάποιος υποψήφιος για τη «Χρυσή Μπάλα» και αυτή η παράγραφος ορίζει ότι: «Για να μπορεί να ψηφιστεί κάποιος ως ποδοσφαιριστής της χρονιάς (άνδρας ή γυναίκα), θα πρέπει αφενός να είναι εκπληκτικές οι εμφανίσεις του εντός γηπέδων αφετέρου να να είναι το ίδιο και η συμπεριφορά του εντός και εκτός αυτών!» Το 2006 η ίδια η FIFA βέβαια φρόντισε να αυτοαναιρεθεί, όταν μετά την κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι, σε κοτζάμ τελικό Μουντιάλ μάλιστα, επέτρεψε στον Ζινεντίν Ζιντάν να είναι υποψήφιος (σ.σ.: είχε βγει 5ος). Ωστόσο, στη δική του περίπτωση και επειδή ο Ζιζού υπήρξε τιτανομεγιστοτεράστιος, έγινε... σκόντο για το φινάλε της καριέρας του. Ο Λουίς Σουάρες ωστόσο, όσο και να μας αρέσει με τη μπάλα στα πόδια, απέχει πολύ από αυτό...
Η αρχική σκέψη ήταν πως τον ξανατιμωρεί η FIFA. Οτι για εκείνο το μουντιαλικό δάγκωμα στον Τζόρτζο Κιελίνι θα συνεχίσει να πληρώνει με έξτρα βασανιστήριο πέραν της τετράμηνης ποινής εκτός γηπέδων. Προφανώς τούτη η υποψία δεν είναι άσχετα με την απουσία του από τους υποψήφιους. Μετά από αυτή την υπόθεση-βεβαιότητα θα ακολουθούσαν και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας.
Σημαντικότερη όλων εκείνη που ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες η καταλανική εφημερίδα «Sport». Σύμφωνα με το δικό της σενάριο (σ.σ.: που δεν αποκλείεται να είναι αληθές, αλλά δεν υπάρχει και περίπτωση να αποδειχτεί ότι δεν είναι συκοφαντικό), για όλα φταίει ο Φλορεντίνο Πέρεθ. Ο πρόεδρος της Ρεάλ που είναι μέλος της 26μελούς επιτροπής, η οποία βγάζει τους υποψήφιους για το βραβείο, θέλησε έτσι να εκδικηθεί τον Λουίς Σουάρες για την άρνηση του να πάει στη Μαδρίτη, καταλήγοντας τελικά στη Μπαρτσελόνα. Βρήκε λοιπόν ο Πέρεθ πρόσφορο έδαφος στη FIFA εξαιτίας της δαγκωνιάς και του την έκανε...
Γίνεται όμως με βάση όλα αυτά να αποκλείεται έτσι ένας τέτοιος παικταράς; Υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Οι υποστηρικτές του επιθετικού της Μπαρτσελόνα παραθέτουν να εκπληκτικά νούμερα που είχε πέρσι με τη Λίβερπουλ. Τότε που σε όλη τη σεζόν έβαλε 31 γκολ στο πρωτάθλημα (έχοντας και την αρχική τιμωρία). Μόνο που στην κούρσα για το βραβείο δεν μετρούν τα επιτεύγματα όλης της σεζόν, αλλά μόνο όσα συνέβησαν στο ημερολογιακό έτος. Για την ακρίβεια, η FIFA αρχίζει το μέτρημα από τις 30/11/2013 (σ.σ.: όταν ανακοινώθηκαν οι περσινοί υποψήφιοι) και το σταματάει στις 21/11/2014, όταν δηλαδή συνεδρίασε η σχετική επιτροπή της.
Οπότε, ξεκινώντας από πέρσι στις 1 Δεκεμβρίου και την ήττα από τη Χαλ, ο Λουίς Σουάρες έβαλε 22 γκολ. Οι οπαδοί του λοιπόν υποστηρίζουν πως πρόκειται για τον κάτοχο του «Χρυσού Παπουτσιού» της Ευρώπης (το μοιράστηκε μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο) και δεν μπορεί να απουσιάζει αυτός ο αρχισκόρερ από τη λίστα. Αλλωστε κανείς επιθετικός με αυτή την ιδιότητα δεν απουσίασε ποτέ στα 14 τελευταία χρόνια. Δηλαδή μετά τον Ζαρντέλ που το 2000 είχε αποκλειστεί παρά τα 40 γκολ του με τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Επίσης ο Σουάρες ανακηρύχτηκε κορυφαίος παίκτης για το 2013-'14 στο -κατ' ευφημισμό- κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Εδώ όμως έρχεται ο αντίλογος. Οσα σούπερ και αν έκανε ο Σουάρες, η ομάδα του δεν κατέκτησε απολύτως τίποτε, ασχέτως αν την οδήγησε μετά από πέντε χρόνια στο Champions League. Στο Μουντιάλ έφυγε άπραγος και στη συνέχεια εξαιτίας της τιμωρίας, δεν έπαιξε μέχρι και το προηγούμενο Σάββατο.
Με κάποιο φοβερό τρόπο και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους. Η αλήθεια είναι ότι ο Λουίς Σουάρες είναι απών από τον Ιούνιο και μετά και δεν γίνεται να είναι υποψήφιος. Ακόμα και εάν ισχυριστεί κανείς πως πρόκειται για έναν τόσο εκπληκτικό παίκτη, που το κοινό περί- ποδοσφαιρικού- δικαίου αίσθημα ορίζει ότι παρά όλα τα παραπάνω δεν μπορείς να τον αγνοείς, υπάρχει μία νόρμα που αρκεί να τη διαβάσεις, για να τον θέσεις οριστικά και τίμια εκτός και να βρουν το δίκιο τους εκείνοι που τον απέκλεισαν.
Μιλάμε για τη σχετική παράγραφο στο καταστατικό της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας που προσδιορίζει ρητά και κατηγορηματικά το ποια πρέπει να είναι τα κριτήρια, ώστε να είναι κάποιος υποψήφιος για τη «Χρυσή Μπάλα» και αυτή η παράγραφος ορίζει ότι: «Για να μπορεί να ψηφιστεί κάποιος ως ποδοσφαιριστής της χρονιάς (άνδρας ή γυναίκα), θα πρέπει αφενός να είναι εκπληκτικές οι εμφανίσεις του εντός γηπέδων αφετέρου να να είναι το ίδιο και η συμπεριφορά του εντός και εκτός αυτών!» Το 2006 η ίδια η FIFA βέβαια φρόντισε να αυτοαναιρεθεί, όταν μετά την κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι, σε κοτζάμ τελικό Μουντιάλ μάλιστα, επέτρεψε στον Ζινεντίν Ζιντάν να είναι υποψήφιος (σ.σ.: είχε βγει 5ος). Ωστόσο, στη δική του περίπτωση και επειδή ο Ζιζού υπήρξε τιτανομεγιστοτεράστιος, έγινε... σκόντο για το φινάλε της καριέρας του. Ο Λουίς Σουάρες ωστόσο, όσο και να μας αρέσει με τη μπάλα στα πόδια, απέχει πολύ από αυτό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου