“Η
αρετή και ο πλούτος σπάνια καταλήγουν στον ίδιο άνθρωπο” είχε πει ο
Νικολό Μακιαβέλι φράση που βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στην
περίπτωση του Ζαν Μαρκ Μποσμάν.
Ο Βέλγος ανέτρεψε το στάτους κβο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ωστόσο οι συνάδελφοι του, τον ξέχασαν.
Παραδόθηκε στη δίνη του αλκοόλ έχοντας για συντροφιά μία χούφτα αντικαταθλιπτικά χάπια παλεύοντας για την ζωή του.
Έφτασε στο σημείο να εκλιπαρεί για την καταβολή ενός γονικού επιδόματος ύψους 600 ευρώ προκειμένου να σταθεί στα πόδια του.
Ο Μποσμάν, ο οποίος προσέφυγε στη δικαιοσύνη καταφέρνοντας να ρίξει γροθιά στο κατεστημένο αναφορικά με την ελεύθερη διακίνηση των κοινοτικών ποδοσφαιριστών πλέον μοιάζει με τραγική φιγούρα
Ουκ ολίγοι εκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές από την Βραζιλία χρωστούν στον Μποσμάν τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια τους.
Ως παίκτης, έφτασε στο υψηλότερο σημείο της καριέρας του αγωνιζόμενος για μία πενταετία στη Σταντάρ Λιέγης (1983-1988).
Το 1995 σε ηλικία 31 ετών έπειτα από πενταετή δικαστική διαμάχη με την RFC Λιρς αναδείχθηκε νικητής γράφοντας την δική του ιστορία.
Η απόφαση Μποσμάν προήλθε από την τελική ετυμηγορία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (European Court of Justice) σχετική με την ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την άμεση εφαρμογή του άρθρου 48 της Συνθήκης της Ρώμης του 1957 (μετέπειτα, Άρ. 39 ΣΕΚ).
Τη στιγμή που ποδοσφαιριστές μεγάλης κλάσης εισπράττουν παχυλούς μισθούς, ο Ζαν-Μαρκ Μποσμάν δεν κατάφερε ποτέ να υπογράψει το συμβόλαιο που ονειρευόταν.
Δεν έπαιξε ποδόσφαιρο σε επαγγελματική βάση και αναγκάστηκε να αποσυρθεί σε ηλικία μόλις 30 ετών.
“Είμαι περήφανος γιατί βοήθησα στην εύρεση εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στο ποδόσφαιρο. Είμαι όμως απογοητευμένος γιατί προσωπικά δεν ευνοήθηκα καθόλου.
Ο Βέλγος έλαβε ως αποζημίωση από την διαμάχη του με την βελγική ποδοσφαιρική 1 εκ. δολάρια. Τα περισσότερα χρήματα καταβλήθηκαν για τα δικαστικά του έξοδα.
Η προσωπική του ζωή καταστράφηκε. Στράφηκε στο αλκοόλ, ενώ περιέπεσε σε κατάθλιψη ζώντας με χάπια.
Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε καθώς αδυνατούσε να πληρώσει τους φόρους του. Το 2010 έμεινε απένταρος και αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από την πρόνοια με την παροχή ενός επιδόματος που δεν ξεπερνούσε τα 600 ευρώ.
“Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που κερδίζουν 300.000 ευρώ το μήνα. Ποτέ δεν εισέπραξα αυτά τα ποσά. Εάν τα κέρδιζα για ένα χρόνο θα μπορούσα να ζήσω άνετα στην υπόλοιπη ζωή μου”.
Το 2011 ο Μποσμάν υπό την επήρεια αλκοόλ συνελήφθη για βιαιοπραγία. Όταν η 15χρονη κόρη και η μετέπειτα σύντροφος του αρνήθηκαν να του προσφέρουν αλκοόλ εκείνος ξέσπασε ακόμη και κατά της μητέρας του.
Αρχικά καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης, η οποία έπειτα από έφεση που άσκησε μετετράπη σε κοινωφελή εργασία.
Πρόσφερε τις υπηρεσίες του για 40 ώρες σε τοπικό πυροσβεστικό σταθμό και πλέον καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να του επιτραπεί να δει τα παιδιά του, ηλικίας 5 και 3 ετών.
Πριν από 25 χρόνια όταν ο Μποσμάν κατέφευγε στη δικαιοσύνη το καταστατικό της FIFA ευνοούσε τους συλλόγους εις βάρος των ποδοσφαιριστών.
Όταν το συμβόλαιο ενός παίκτη εξέπνεε, παρότι έμενε ελεύθερος και μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του σε ομάδα της αρεσκείας του, ο πρώην σύλλογος του αξίωνε αμοιβή.
Εάν οι δύο ομάδες δεν έρχονταν σε συμφωνία τότε σε αυτή την περίπτωση ο ποδοσφαιριστής θα έπρεπε να υπογράψει νέο μονοετές συμβόλαιο με την προηγούμενη ομάδα του με μικρότερες απολαβές σε αρκετές περιπτώσεις.
Ο Βέλγος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής επιθυμούσε την μεταπήδηση του στην άσημη γαλλική Ντουνκέρκ, ωστόσο η RFC Λιρς αρνούνταν να συναινέσει προχωρώντας σε περικοπή ύψους 70% του συμβολαίου του.
Τότε προσέφυγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο όπου κατάφερε να δικαιωθεί κηρύσσοντας την δική του επανάσταση.
“Οι Βέλγοι παίκτες μετά από αυτή την απόφαση είχαν την δυνατότητα να εξελιχθούν παίζοντας σε μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς συλλόγους κάτι που δεν συνέβαινε μέχρι εκείνη την εποχή. Ποτέ η εθνική μας ομάδ δεν ήταν τόσο ισχυρή”, δηλώνει ο άνθρωπος που πέτυχε την μεγάλη ανατροπή.
Πριν από περίπου τρεις μήνες ο Μποσμάν προσελήφθη από τον μάνατζερ του Πολ Στεφανί σε κατάστημα αθλητικών ειδών προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Επίσης έχει την απόλυτη στήριξη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαιριστών (FIFPro). “Άνοιξε την πόρτα για πολλούς ποδοσφαιριστές. Για αυτό αγωνιούμε για το μέλλον του. Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε το μεταγραφικό σύστημα και ζει με αυτό.
Το πιο σημαντικό όμως είναι έπειτα από 20 χρόνια να ξεκινήσει μία νέα ζωή. Είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο, τα παιδιά του και το μέλλον του. Δεν μπορείς να ζεις με το παρελθόν”, ανέφερε ο γενικός γραμματέας της FIFPro, Τίο Φαν Σέγκελεν.
Ο Μποσμάν βρίσκεται σε πρόγραμμα απεξάρτησης από το αλκοόλ ενώ υποβάλλεται σε εξετάσεις προκειμένου να αποδειχθεί πως είναι “καθαρός”. Σε λίγους μήνες συμπληρώνονται 20 χρόνια από την απόφαση-σταθμό στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
“Είναι μία καλή ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα”, δηλώνει...
Ο Βέλγος ανέτρεψε το στάτους κβο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ωστόσο οι συνάδελφοι του, τον ξέχασαν.
Παραδόθηκε στη δίνη του αλκοόλ έχοντας για συντροφιά μία χούφτα αντικαταθλιπτικά χάπια παλεύοντας για την ζωή του.
Έφτασε στο σημείο να εκλιπαρεί για την καταβολή ενός γονικού επιδόματος ύψους 600 ευρώ προκειμένου να σταθεί στα πόδια του.
Ο Μποσμάν, ο οποίος προσέφυγε στη δικαιοσύνη καταφέρνοντας να ρίξει γροθιά στο κατεστημένο αναφορικά με την ελεύθερη διακίνηση των κοινοτικών ποδοσφαιριστών πλέον μοιάζει με τραγική φιγούρα
Ουκ ολίγοι εκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές από την Βραζιλία χρωστούν στον Μποσμάν τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια τους.
Ως παίκτης, έφτασε στο υψηλότερο σημείο της καριέρας του αγωνιζόμενος για μία πενταετία στη Σταντάρ Λιέγης (1983-1988).
Το 1995 σε ηλικία 31 ετών έπειτα από πενταετή δικαστική διαμάχη με την RFC Λιρς αναδείχθηκε νικητής γράφοντας την δική του ιστορία.
Η απόφαση Μποσμάν προήλθε από την τελική ετυμηγορία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (European Court of Justice) σχετική με την ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την άμεση εφαρμογή του άρθρου 48 της Συνθήκης της Ρώμης του 1957 (μετέπειτα, Άρ. 39 ΣΕΚ).
Τη στιγμή που ποδοσφαιριστές μεγάλης κλάσης εισπράττουν παχυλούς μισθούς, ο Ζαν-Μαρκ Μποσμάν δεν κατάφερε ποτέ να υπογράψει το συμβόλαιο που ονειρευόταν.
Δεν έπαιξε ποδόσφαιρο σε επαγγελματική βάση και αναγκάστηκε να αποσυρθεί σε ηλικία μόλις 30 ετών.
“Είμαι περήφανος γιατί βοήθησα στην εύρεση εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στο ποδόσφαιρο. Είμαι όμως απογοητευμένος γιατί προσωπικά δεν ευνοήθηκα καθόλου.
Ο Βέλγος έλαβε ως αποζημίωση από την διαμάχη του με την βελγική ποδοσφαιρική 1 εκ. δολάρια. Τα περισσότερα χρήματα καταβλήθηκαν για τα δικαστικά του έξοδα.
Η προσωπική του ζωή καταστράφηκε. Στράφηκε στο αλκοόλ, ενώ περιέπεσε σε κατάθλιψη ζώντας με χάπια.
Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε καθώς αδυνατούσε να πληρώσει τους φόρους του. Το 2010 έμεινε απένταρος και αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από την πρόνοια με την παροχή ενός επιδόματος που δεν ξεπερνούσε τα 600 ευρώ.
“Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που κερδίζουν 300.000 ευρώ το μήνα. Ποτέ δεν εισέπραξα αυτά τα ποσά. Εάν τα κέρδιζα για ένα χρόνο θα μπορούσα να ζήσω άνετα στην υπόλοιπη ζωή μου”.
Το 2011 ο Μποσμάν υπό την επήρεια αλκοόλ συνελήφθη για βιαιοπραγία. Όταν η 15χρονη κόρη και η μετέπειτα σύντροφος του αρνήθηκαν να του προσφέρουν αλκοόλ εκείνος ξέσπασε ακόμη και κατά της μητέρας του.
Αρχικά καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης, η οποία έπειτα από έφεση που άσκησε μετετράπη σε κοινωφελή εργασία.
Πρόσφερε τις υπηρεσίες του για 40 ώρες σε τοπικό πυροσβεστικό σταθμό και πλέον καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να του επιτραπεί να δει τα παιδιά του, ηλικίας 5 και 3 ετών.
Πριν από 25 χρόνια όταν ο Μποσμάν κατέφευγε στη δικαιοσύνη το καταστατικό της FIFA ευνοούσε τους συλλόγους εις βάρος των ποδοσφαιριστών.
Όταν το συμβόλαιο ενός παίκτη εξέπνεε, παρότι έμενε ελεύθερος και μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του σε ομάδα της αρεσκείας του, ο πρώην σύλλογος του αξίωνε αμοιβή.
Εάν οι δύο ομάδες δεν έρχονταν σε συμφωνία τότε σε αυτή την περίπτωση ο ποδοσφαιριστής θα έπρεπε να υπογράψει νέο μονοετές συμβόλαιο με την προηγούμενη ομάδα του με μικρότερες απολαβές σε αρκετές περιπτώσεις.
Ο Βέλγος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής επιθυμούσε την μεταπήδηση του στην άσημη γαλλική Ντουνκέρκ, ωστόσο η RFC Λιρς αρνούνταν να συναινέσει προχωρώντας σε περικοπή ύψους 70% του συμβολαίου του.
Τότε προσέφυγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο όπου κατάφερε να δικαιωθεί κηρύσσοντας την δική του επανάσταση.
“Οι Βέλγοι παίκτες μετά από αυτή την απόφαση είχαν την δυνατότητα να εξελιχθούν παίζοντας σε μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς συλλόγους κάτι που δεν συνέβαινε μέχρι εκείνη την εποχή. Ποτέ η εθνική μας ομάδ δεν ήταν τόσο ισχυρή”, δηλώνει ο άνθρωπος που πέτυχε την μεγάλη ανατροπή.
Πριν από περίπου τρεις μήνες ο Μποσμάν προσελήφθη από τον μάνατζερ του Πολ Στεφανί σε κατάστημα αθλητικών ειδών προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Επίσης έχει την απόλυτη στήριξη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαιριστών (FIFPro). “Άνοιξε την πόρτα για πολλούς ποδοσφαιριστές. Για αυτό αγωνιούμε για το μέλλον του. Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε το μεταγραφικό σύστημα και ζει με αυτό.
Το πιο σημαντικό όμως είναι έπειτα από 20 χρόνια να ξεκινήσει μία νέα ζωή. Είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο, τα παιδιά του και το μέλλον του. Δεν μπορείς να ζεις με το παρελθόν”, ανέφερε ο γενικός γραμματέας της FIFPro, Τίο Φαν Σέγκελεν.
Ο Μποσμάν βρίσκεται σε πρόγραμμα απεξάρτησης από το αλκοόλ ενώ υποβάλλεται σε εξετάσεις προκειμένου να αποδειχθεί πως είναι “καθαρός”. Σε λίγους μήνες συμπληρώνονται 20 χρόνια από την απόφαση-σταθμό στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
“Είναι μία καλή ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα”, δηλώνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου