Συνηθίζεται στο ποδόσφαιρο τα φώτα της δημοσιότητας να είναι πιο φωτεινά καθώς ξεκινάς να κοιτάζεις την 11άδα από την κορυφή και πηγαίνοντας προς τα πίσω, να χαμηλώνουν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως την «Χρυσή Μπάλα» την έχουν απονείμει μονάχα σε έναν τερματοφύλακα (Λεβ Γιασίν 1963) και έναν εξ ολοκλήρου αμυντικό (Φάμπιο Καναβάρο 2006) στην ιστορία του θεσμού (σ.σ.: ο Φραντς Μπεκενμπάουερ που επίσης έλαβε το βραβείο το 1972 και το 1976, πέρασε τη μισή καριέρα τους ως αμυντικός μέσος, κάτι που ήταν στην πραγματικότητα και ο Ματίας Ζάμερ που το πήρε το 1996).
Ούτε καν ο τεράστιος Πάολο Μαλντίνι δεν πήρε τέτοια χαρά καταξίωσης από τους επίσημους φωστήρες του αθλήματος. Λογικό είναι λοιπόν άπαντες στη Ρεάλ να ασχολούνται με τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Γκάρεθ Μπέιλ και όχι τόσο με τον Σέρχιο Ράμος. Τουλάχιστον όχι όσο θα του έπρεπε βάσει προσφοράς. Αυτό λοιπόν είναι το καυτό θέμα που οφείλει να διαχειριστεί ο Φλορεντίνο Πέρεθ: την οικονομική δυσφορία του ηγέτη της οπισθοφυλακής του, τον οποίο γλυκοκοιτάζουν όλοι οι ανταγωνιστές και το τι θα κάνει με το συμβόλαιο του: θα το ανανεώσει ή όχι;
Ο πιτσιρικάς Γκαλάκτικο
Το καλοκαίρι του 2005, ο Φλορεντίνο θα κατέβαλε τη δεύτερη από τις τρεις συνολικά ρήτρες (Λουίς Φίγκο, Ασιέρ Ιγιαραμέντι) που έχει αποπληρώσει ως πρόεδρος της Βασίλισσας. Τα 27 εκατ. ευρώ που είχε δώσει στη Σεβίλλη για τον 18χρονο τότε δεξιό μπακ, ήταν μάλιστα τα πρώτα και τελευταία που θα πρόσφερε για Ισπανό παίκτη στην αρχική θητεία του, τότε δηλαδή που έχτιζε τους Γκαλάκτικος, καθώς μισό χρόνο αργότερα θα ερχόταν η παραίτηση του. Ωστόσο, θα προλάβαινε να διαπιστώσει πως τα χρήματα του είχαν πιάσει τόπο, με τον πιτσιρικά από το μικρό Κάμας (λίγο έξω από τη Σεβίλλη) να παίρνει φανέλα βασικού με το καλημέρα και να μην την παραδίδει ποτέ ξανά.
Στα εννέα χρόνια που ακολούθησαν στη Μαδρίτη, ο Σέρχιο Ράμος πέρασε καλές και άσχημες στιγμές, οι οποίες περιελάμβαναν τίτλους και προσωπική αποθέωση, αλλά και σφαλιάρες σε συλλογικό επίπεδο, σε συνδυασμό με σκληρή κριτική για τα ατομικά λάθη του. Μέσα απ' όλα αυτά όμως κατάφερε να ανέλθει στα υψηλότερα πατώματα της εκλεκτής κοινωνίας των κορυφαίων σέντερ μπακ του κόσμου, κάτι που ήρθε και χάρη στους τρεις τεράστιους τίτλους με την Εθνική Ισπανίας. Πλέον, με τα καλά και άσχημα του, δεν υπάρχει κανείς που να μην παραδέχεται ότι στα 28 του, είναι ένας από τους καλύτερους στην θέση του και για πολλούς ο TOP κεντρικός αμυντικός που κυκλοφορεί στην πιάτσα.
Αναπόφευκτες συγκρίσεις, λογικές απαιτήσεις
Επόμενο ήταν λοιπόν ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα αξίωνε παραπάνω χρήματα. Αυτό συμβαίνει ουσιαστικά από πέρσι. Το ότι αμείβεται με 5,5 εκατ. ετησίως, ενώ μέχρι το 2011 εισέπραττε 3,5 εξακολουθεί να τον ενοχλεί. Επόμενο είναι. Ολα αυτά τα χρόνια εκείνος σκιζόταν, για να βλέπει τον κάθε περαστικό Κακά να παίρνει 10+ εκατ. για να βρίσκεται μεταξύ εξέδρας και πάγκου. Τώρα έχει μπροστά του το περσινό παράδειγμα της ανανέωσης του Κριστιάνο (18... plus εκατ.), αλλά και τον Μπέιλ με το συμβόλαιο των 12 εκατ. Κάπως έτσι έφτασε η στιγμή να ζητήσει οι δικές του απολαβές να ανέλθουν στα 8 εκατ., νούμερο που με βάση τα παραπάνω, μοιάζει απόλυτα λογικό. Ωστόσο, ο Ισπανός αμυντικός ίσως να μην έμπαινε σε αυτό το... τριπάκι εάν ο αδερφός και μάνατζερ του, Ρενέ Ράμος δεν του έριχνε από πέρσι στο τραπέζι 4+1 υπέροχες προτάσεις.
Οι... μνηστήρες
Μπάγερν, Μαν. Σίτι, Τσέλσι, Παρί -και πιο... υποχθόνια η Μπαρτσελόνα- ασχολήθηκαν και προφανώς εξακολουθούν να ασχολούνται από το προηγούμενο καλοκαίρι σοβαρά μαζί του και όλες τους (εκτός Μπάρτσα που έχει ταβάνι όσα παίρνει ο Πικέ, δηλαδή 7 εκατ. και ίσως τη Μπάγερν) του προσφέρουν απολαβές με διψήφιο νούμερο. Μάλιστα ο Πεπ Γκουαρδίολα φέρεται από καιρό να έχει μιλήσει μαζί του και προσωπικά, δηλώνοντας του πως τον θεωρεί τον καλύτερο συμπατριώτη του σέντερ μπακ και ότι τον θέλει πολύ. Επίσης, πέρσι έβγαινε ότι είχε πείσει τους Ρουμενίγκε-Χένες ότι αξίζει να δώσουν 40 εκατ. για να τον κάνουν δικό τους. Τα ίδια και περισσότερα έχουν την ευκολία να προσφέρουν και όλοι οι ζάμπλουτοι αντίζηλοι από Αγγλία και Γαλλία (σ.σ.: έχοντα πάντα κατά νου βέβαια την παγίδα του Financial Fair Play).
Το εν λόγω ποσό πάντως φαντάζει σε πρώτη φάση μικρό. Σε ανύποπτο χρόνο ο Πέρεθ έχει ξεκόψει την περίπτωση παραχώρησης του: «Η ρήτρα του είναι 150 εκατ. Οποιος τον θέλει, ας την πληρώσει, γιατί ειδάλλως ο Σέρχιο Ράμος δεν πωλείται!» Η ιστορία βέβαια έχει δείξει πως δεν μπορείς εύκολα να κρατήσεις έναν τόσο μεγάλο δυσαρεστημένο παίκτη με το έτσι θέλω. Πέρσι είναι αλήθεια πως αρχικά ο Σέρχιο Ράμος έδειχνε ότι δεν απολάμβανε το παιχνίδι στη Ρεάλ. Τούτο δεν είχε να κάνει μόνο με τα χρήματα, αλλά και με τις εμπνεύσεις του Κάρλο Αντσελότι.
Σε ένα ματς κόντρα στη Γιουβέντους τον είχε βάλει δεξιό μπακ και στο Clasico με τη Μπαρτσελόνα είχε την απίθανη ιδέα να τον τοποθετήσει ως κόφτη, με συνέπεια να τον αντικαταστήσει κιόλας επειδή δεν ήταν καλός σε αυτή την θέση. «Μπορώ να παίξω σε πολλές θέσεις, αλλά αυτό που μου ταιριάζει καλύτερα είναι κεντρικός αμυντικός», έχει δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξη του. Η αλήθεια είναι όμως πως σταδιακά άλλαξε η προς το καλύτερο η διάθεση του, για να απογειωθεί με την κατάκτηση του Κυπέλλου και του Champions League. Εκτοτε δεν έχει σταματήσει να... πετάει.
Από τον Μαλντίνι στον Μακελελέ
«Ο Σέρχιο Ράμος τα έχει όλα: ταχύτητα, δύναμη, τεχνική, εξυπνάδα και θα μπορούσε να θεωρηθεί κάποια στιγμή ως ο διάδοχος μου», είχε ομολογήσει δημοσίως μετά από μία συνάντηση του με τον ίδιο το 2010 ο Πάολο Μαλντίνι. Ο Ιταλός επέστρεψε στο θέμα τον Αύγουστο του 2012, για να εξηγήσει τα πως, τα γιατί και για να προσφέρει τις συμβουλές του: «Ο Σέρχιο Ράμος βρίσκεται ελάχιστα πίσω από τον Τιάγκο Σίλβα. Ωστόσο, για να γίνει ο κορυφαίος και να παίζει τέλεια, οφείλει να κάνει δύο συγκεκριμένα πράγματα. Το ένα είναι να μην χάνει την προσήλωση του σε στιγμές του αγώνα, κάτι που βλέπω ότι του συμβαίνει συχνά. Το δεύτερο είναι το να παίζει σε αυτή την θέση και να μην αλλάζει ποτέ, ώστε να εξελίσσεται διαρκώς μέσα από τις εμπειρίες του. Τότε ναι, θα γίνει ο κορυφαίος!»
Οταν μιλάει έτσι ο Μαλντίνι, δεν υπάρχει κάτι άλλο να προσθέσεις. Το ζήτημα όμως είναι ο Πέρεθ να ακούσει και να σκεφτεί καλύτερα την περίπτωση του παίκτη που στο παρελθόν έχει παραδεχτεί ότι είναι ο αγαπημένος του. Τα 8 εκατ. ο Σέρχιο Ράμος τα αξίζει-τα ιδρώνει και με το παραπάνω (καλώς ή κακώς αυτά είναι τα ποσά που παίζουν σε αυτό το επίπεδο). Εάν δεν ικανοποιήσει την επιθυμία του, τότε αργά ή γρήγορα θα τον χάσει. Μέχρι τότε όμως σίγουρα θα έχει τον ηγέτη της άμυνας του... ξενερωμένο. Γιατί αυτός είναι ο ηγέτης όχι μόνο στα μετόπισθεν, αλλά και στην ομάδα γενικότερα. Ο Σέρχιο Ράμος είναι το αγωνιστικό παρόν και το μέλλον του συλλόγου και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εξελιχτεί σε περίπτωση Κλοντ Μακελελέ. Τότε που (2003) αντί ο Φλορεντίνο να του κάνει μία μικρή αύξηση που ζητούσε (σ.σ.: ήταν ο κορυφαίος της ομάδας), τον πούλησε στην Τσέλσι, λέγοντας το αξιομνημόνευτο: «Μην ανησυχείτε, θα πάρουμε καλύτερο», για να αγοράσει λίγο καιρό αργότερα τον Τόμας Γκράβεσεν και μετά από μία χρονιά τον Πάμπλο Γκαρσία!
Πέρσι η σχέση του ποδοσφαιριστή με τον Πέρεθ δεν ήταν καλή. Φέτος όμως όμως έχει εξομαλυνθεί. Ο Σέρχιο Ράμος των 52 τερμάτων με τη λευκή φανέλα έβαλε τα πιο σημαντικό γκολ της ομάδας τους τελευταίους μήνες. Επίσης με την παρουσία του στο Μουντιάλ Συλλόγων κέρδισε δίκαια τον τίτλο του MVP της διοργάνωσης. Ωστόσο, ενώ το καλοκαίρι φαινόταν ότι θα υπάρξει συμφωνία, αυτή δεν ήρθε. Τώρα, μετά από όλα αυτά τα επιτεύγματα του παίκτη η κουβέντα έχει ανοίξει και πάλι πιο έντονη από κάθε άλλη φορά. Το συμβόλαιο του λήγει τον Ιούνιο του 2017 και ο Ράμος θέλει να το πάει έως το 2019 (σ.σ.: θα είναι 33 ετών), με τα χρήματα που προαναφέραμε. Πρακτικά ο Πέρεθ δεν έχει λόγο για να βιάζεται. Τα χρονικά περιθώρια είναι με το μέρος του. Εάν όμως δεν του δώσει αυτό που θέλει, θα έχει τον ηγέτη του... ενοχλημένο και με τάσεις φυγής και τούτη τη Ρεάλ που πηγαίνει από ρεκόρ σε ρεκόρ, δεν υπάρχει λόγος να τη χαλάσει. Γιατί μπορεί τα φώτα να πέφτουν στους σκόρερ, αλλά η βάση των επιτυχιών βρίσκεται πάντα στα μετόπισθεν...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου