Κι ας πάμε λίγο πίσω, στον σχεδιασμό της ομάδας για την τρέχουσα σεζόν, το 2014-15. Ποιος ήταν ο σχεδιασμός του Ολυμπιακού, που τόσο κατακρίθηκε από κόσμο και Τύπο; Να τον θυμηθούμε;
Η λεγόμενη βασική ενδεκάδα που είχαν στο μυαλό τους στον Ολυμπιακό ήταν αυτή: Ρομπέρτο, Ομάρ, Μποτία, Αμπιντάλ, Μαζουάκου, Μανιάτης, Κασάμι, Τσόρι, Ντουρμάζ, Μήτρογλου, Αφελάϊ.
Αφήστε τι είδαμε και τι βλέπουμε. Μιλάμε για τον σχεδιασμό. Για το τι έβλεπαν στον Ολυμπιακό με την έναρξη της σεζόν. Πως το είχαν στο μυαλό τους, διοίκηση και τεχνικό τιμ.
Γκολκίπερ. Ο Ρομπέρτο, που προέρχονταν από μία έξοχη σεζόν. Και πίσω του ο Μέγερι, τερματοφύλακας με τον οποίο η ομάδα έχει πάρει πρωτάθλημα και έχει παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Δεξί μπακ. Ο Ομάρ, που ήταν βασικός στην Μπουντεσλίγκα με την Μπράουνσβαϊχ και με παρουσία στην εθνική Νορβηγίας. Κι ανταγωνιστής του ο Σαλίνο, που είχε κάνει μία καλή χρονιά στον Ολυμπιακό.
Αριστερό μπακ. Ο Μαζουάκου, ένα καλό ταλέντο από το γαλλικό πρωτάθλημα, που αποκτήθηκε σε μάχη με τη Μαρσέϊγ-είχε παίξει βασικός στη Βαλανσιέν. Και πίσω του ο Γιαννούλης, μετά από πολύ καλές σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα με τον Ατρόμητο, όχι ομάδα της σειράς.
Δεξί στόπερ. Ο Μποτία, για τον οποίο ο Μίτσελ έσκιζε το δίπλωμά του ότι είναι σέντερ μπακ υψηλού επιπέδου. Ανταγωνιστής του ο Αβραάμ. Όμως, ο Έλληνας άσος είδε ότι ο Μίτσελ θα τον είχε ρεζέρβα και τελευταία ημέρα απαίτησε μεταγραφή. Έτσι, προωθήθηκε σα ρεζέρβα του Μποτία ο Αυλωνίτης, με καλή σεζόν στον Πανιώνιο.
Αριστερό στόπερ. Ο Αμπιντάλ. Γνωστό όνομα, που ήταν βασικός στα δύο τρία της προηγούμενης χρονιάς στη Μονακό. Μεγάλης ηλικίας, αλλά με το Σιόβα να είναι θέμα χρόνου να επανέρχεται από τον τραυματισμό.
Κεντρικοί μέσοι. Οι Μανιάτης και Κασάμι. Ο αρχηγός της ομάδας κι η ακριβή μεταγραφή από την Πρέμιερ Λιγκ. Ο ένας δεξιοπόδαρος και πιο καλός αμυντικά κι ο άλλος αριστεροπόδαρος, στην προεπιλογή της Ελβετίας για το Μουντιάλ, και πιο καλός επιθετικά. Πίσω τους ο Εντινγκά (βασικός σε όλο το β΄ μισό της περασμένης περιόδου) κι ο Μιλιβόγεβιτς (δανεικός από την Άντερλεχτ και διεθνής με τη Σερβία). Ακόμη πιο πίσω ο νεαρός Μπουχαλάκης, που τα είχε πάει καλά στο τουρνουά της Αμερικής.
Δεκάρι. Ο Τσόρι, έχοντας καταθέσει διαπιστευτήρια στην πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό. Εναλλακτικές επιλογές ως πιο έμπειρη λύση ο Φουστέρ κι ως νεαρός ταλαντούχος ο Φορτούνης.
Έξω δεξιά. Ο Ντουρμάζ, αριστεροπόδαρος να παίζει από δεξιά με το ανάποδο πόδι, όπως ο Κάμπελ. Διεθνής Σουηδός, με δύο καλές σεζόν στην Τουρκία και σε καλή ηλικία. Ανταγωνιστής ο Ντοσεβί, κλασικός έξω δεξιά, επί σειρά ετών βασικός στο γαλλικό πρωτάθλημα.
Σέντερ φορ. Ο Μήτρογλου, η δοκιμασμένη συνταγή του α΄ μισού της προηγούμενης σεζόν, όπου είχε βγάλει μάτια, υπό την καθοδήγηση του ίδιου προπονητή. Πίσω του ένα παιδί από τη Νότια Αμερική, ο Μπενίτες, ακριβή μεταγραφή, αλλά με απαραίτητο χρόνο προσαρμογής. Κι ένα παιδί από την Ελλάδα, ο Διαμαντάκος, με καλή εικόνα στο τουρνουά της Αμερικής και με 10 γκολ στην περσινή σεζόν στον Εργοτέλη.
Έξω αριστερά. Ο Αφελάϊ, δεξιοπόδαρος, ντριμπλέρ, να κινείται από αριστερά, όπως ο Βάϊς. Μεγάλο όνομα, 50 φορές διεθνής με την Ολλανδία, προερχόμενος από μεγάλη αποχή λόγω τραυματισμού, αλλά υγιής κι έχοντας βγάλει όλη την προετοιμασία της Μπαρτσελόνα. Ανταγωνιστής ο Φουστέρ, από τους παίκτες-κλειδιά της περασμένης σεζόν, με ικανότητα να παίζει και στον άξονα και πλάγια αριστερά.
Αυτός ήταν ο σχεδιασμός. Εγώ δεν τον κρίνω, σε αυτό το κομμάτι μου. Τον υπενθυμίζω-παραθέτω. Όταν θα έρθει η ώρα, θα καταθέσω την γνώμη μου, βγάζοντας και τα συμπεράσματα, που νομίζω ότι πραγματικά θα είναι ενδιαφέροντα. Για να δούμε τι βγήκε και τι δεν βγήκε. και γιατί.
Αλλά νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να σκεφθούμε, πρώτα, τι είχε σχεδιάσει ο Ολυμπιακός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου