Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, το κοινό έχει συνηθίσει σε απαξιωτικά (για τους ποδοσφαιριστές) σχόλια, όταν επιλέγουν να μην συνεχίσουν στις ομάδες τους. Εδώ δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο, έτσι ώστε να μειωθεί η αξία τους και να δικαιολογηθεί η ομάδα και η απώλεια.
Πρόκειται για δύο ποδοσφαιριστές που φέτος αναδείχθηκαν και στο καλό διάστημα του ΠΑΟΚ (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος) έκαναν 15-20 (περίπου) καλές εμφανίσεις, κάτι που έγινε και με αρκετούς ακόμη πιο έμπειρους ή ποιοτικούς παίκτες. Εξάλλου το έχουμε σημειώσει και πάλι, αυτή η ομάδα (και οι παίκτες της) προετοιμάστηκαν αυτή την χρονιά για να τρέξουν καλά ένα σπριντ και όχι μία κούρσα αντοχής, όπως είναι όλο το αγωνιστικό εννιάμηνο.
Ο Κατσικάς γίνεται πλέον 25 χρονών και στα τέσσερα χρόνια που αγωνίστηκε στον Δικέφαλο (ήρθε από τον Ηρακλή και την πρώτη μέρα υπογραφής στον ΠΑΟΚ πήγε να πει ότι όνειρό του είναι να επιστρέψει κάποτε στους κυανόλευκους…) κατάφερε να σταθεί επάξια σε ένα διάστημα επί Δώνη και σε ένα επί Αναστασιάδη. Αντιμετώπισε πολλούς τραυματισμούς και δεν είχε διάρκεια. Γενικά ήταν ένας παίκτης προπόνησης (πολλές φορές είχε ακόμη και τα καλύτερα τελειώματα(!) σε ασκήσεις) αλλά εντός γηπέδου, είχε θέματα αυτοπεποίθησης, ενώ ήταν επιρρεπής σε τραυματισμούς.
Ο ίδιος εκτιμά ότι όλο το σύστημα του ΠΑΟΚ δεν τον πίστεψε και γι’ αυτό από νωρίς φέτος επέλεξε να μην δεχθεί καμία οικονομική πρόταση για ανανέωση, έτσι ώστε να αλλάξει περιβάλλον. Δικαίωμά του να πιστεύει ότι σε άλλο περιβάλλον θα παίξει καλύτερα και θα αναδειχθεί περισσότερο. Ο ΠΑΟΚ για να τον πείσει έκανε μία πρώτη προσφορά 150 χιλιάδων ευρώ ετησίως συν μπόνους, αργότερα ανέβηκε κατά ένα ποσοστό, αλλά προς τιμήν του ο ποδοσφαιριστής ξεκαθάρισε ότι το πρόβλημα δεν ήταν τα λεφτά.
Αφού τώρα αποχωρεί, τίθεται το ξεκάθαρο ερώτημα: Μπορεί ο ΠΑΟΚ να βρει άλλον Κατσικά ή καλύτερο από αυτόν, με ένα τέτοιο ποσό ετησίως; (Ποτέ μην ξεχνάμε την αναλογία αξίας-χρημάτων). Η απάντηση είναι ότι… είναι εφικτό, όχι όμως και…. πανεύκολο, να βρεις έναν στόπερ superleague με 150 χιλιάδες.
Από την άλλη: Μπορεί να βρει ο Κατσικάς… άλλον ΠΑΟΚ;
Σε 1-2 χρόνια θα απαντηθεί ποιος έπραξε το σωστό…
Ο Τζανδάρης είναι ένα από τα πολλά δημιουργήματα των ακαδημιών του ΠΑΟΚ. Της μόνης ομάδας υψηλού επιπέδου στην χώρα, που έχει την δυνατότητα σταθερά, κάθε ποδοσφαιρική χρονιά να αναδεικνύει και να καθιερώνει(!) έναν ή δύο παίκτες των ακαδημιών και αυτό όχι βέβαια από οικονομική ανάγκη να πέσει το μπάτζετ ή επειδή δεν μπορεί να πάρει αδειοδότηση.
Τον 22χρονο χαφ δεν εκτίμησαν ιδιαίτερα οι προηγούμενοι τρεις προπονητές του ΠΑΟΚ, αλλά φέτος ο Αναστασιάδης είδε ένα παιδί που δεν μιλούσε και μόνο άκουγε, έναν καλό αθλητή και έκανε το βήμα να τον προωθήσει και να τον καθιερώσει, αφού «έπιανε» τα στάνταρ που εκείνος έβαζε. Ο Τζανδάρης στο διάστημα που έπαιξε αποτέλεσε ένα καλό εργαλείο στο κέντρο, έναν παίκτη ταχυδυναμικό, με κακή τεχνική κατάρτιση, που κατάφερε να «δέσει» καλά με τους υπόλοιπους, ειδικά όσο έπαιζε ο Τζιόλης, που ανέβαζε όλη την ομάδα. Και μόνο το ότι (ο Τζανδάρης) ήταν ο πρώτος σε κλεψίματα, αλλά και ο πρώτος σε λάθη… «έλεγε» πολλά.
Με όλους τους παίκτες των ακαδημιών, ο ΠΑΟΚ έχει συγκεκριμένη και κοινή οικονομική πολιτική. Ξεκινούν από τον μισθό των 800 ευρώ, πηγαίνουν στα πρώτα συμβόλαιο 30-50 χιλιάδων ετησίως, ανεβαίνουν (με πρωτοβουλία του ΠΑΟΚ όταν πείσουν για την άνοδό τους) στα 70-80 και ο Κάτσε που είναι αναμφισβήτητα ο πρώτος όλων (σε αξία, σε προσφορά, σε διάρκεια, σε… σε… σε…) έφθασε (λόγω των αναπροσαρμογών που ο ίδιος ο ΠΑΟΚ έκανε χωρίς να τον υποχρεώνει κανείς) να αμείβεται με 120 χιλιάδες και σύντομα θα έχει συνέχεια…
Ο Τζανδάρης (και ο εκπρόσωπός του που έπαιξε καταλυτικό ρόλο) εκτίμησε ότι μετά την φετινή (μισή) χρονιά του, έπρεπε από την πρώτη βαθμίδα να πάει κατ’ ευθείαν στην τέταρτη! Δικαίωμά του ήταν... Στα υπέρ τους ήταν ότι το συμβόλαιο τελείωνε και προφανώς κάπου εκεί ήρθε και η προσφορά άλλης ομάδας, που για τους δικούς της λόγους (και επικοινωνιακούς) ήθελε να τον αποκτήσει. Ο ΠΑΟΚ έκανε διάφορες δοκιμές, μέχρι που κατάλαβε ότι δεν υπήρχε λόγος να επιμείνει.
Και σε αυτή την περίπτωση τα ίδια ερωτήματα τίθενται: Θα βρει άλλον Τζανδάρη ο ΠΑΟΚ; Θα δημιουργήσει ή θα ανεβάσει άλλον τέτοιο παίκτη από τις ακαδημίες; Μήπως έχει ήδη δύο-τρεις;
Ο ίδιος ο Τζανδάρης θα βρει άλλον ΠΑΟΚ; Θα έχει την εξέλιξη ή την συμμετοχή που θα είχε στον ΠΑΟΚ;
Η απάντηση σε λίγα χρόνια… Ούτε βιασύνη χρειάζεται, ούτε φωνές-κατάρες (ειδικά για το παιδί) και ακραίες αντιδράσεις…
* Είναι και ο Σπυρόπουλος που αποχωρεί αυτές τις ημέρες (το πιο πιθανό είναι να λυθούν τα συμβόλαια των τριών) αλλά με αυτόν τον ποδοσφαιριστή πραγματικά πιστεύουμε ότι… σε λίγα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται ότι έπαιξε και στον ΠΑΟΚ. Γιατί, πώς και τι έφταιξε, θα πρέπει να προβληματιστεί εκείνος, αλλά και ο ΠΑΟΚ που έκανε μία αποτυχημένη επιλογή.
Πέρα από όλα τα παραπάνω, «συζήτηση» σηκώνει η επιλογή της ομάδας (και του προπονητή) να μην τους χρησιμοποιεί. (Ο ΠΑΟΚ προχωράει ένα βήμα παραπάνω και τους απομακρύνει πριν από το τέλος της σεζόν, μια και είναι τρεις και θέλει να αλλάξει την λειτουργία και την συσπείρωση του γκρουπ, σε μία έτσι και αλλιώς προβληματική κατάσταση, όπου αναζητεί λύσεις να αλλάξει το κλίμα…).
Για την συμμετοχή όμως και την παρουσία στους αγώνες:
Γιατί έχει επικρατήσει η άποψη (εδώ στην Ελλάδα) ότι όλοι όσοι δεν υπογράφουν στην ομάδα ανανέωση συμβολαίου, δεν πρέπει να αγωνίζονται; Δεν το έχουμε καταλάβει; Ποιο το ποδοσφαιρικό νόημα μίας τέτοιας απόφασης, γιατί αν πρόκειται για τιμωρία-παράδειγμα προς αποφυγή ή εκδίκηση, αυτό δεν έχει σχέση με το παιχνίδι…. Είναι άλλο πράγμα…
Αλήθεια…
Μπορεί να αποφασίσει κάτι τέτοιο (για όλες αυτές τις περιπτώσεις) οποιοσδήποτε άλλος πέρα από τον προπονητή που τους βλέπει κάθε μέρα και μπορεί να κρίνει αν θέλουν ή αν μπορούν ή αν αξίζουν;
Ο Κατσικάς πάντως στον ΠΑΟΚ, εκτιμούμε ότι(χωρίς να τον βλέπουμε κάθε μέρα όπως ο προπονητής) μάλλον θα μπορούσε να προσφέρει κάτι περισσότερο αυτή την περίοδο, σε σχέση με άλλους που έπαιξαν πρόσφατα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου