Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Χαλάλι το τζετ λαγκ!!

O Νίκος Παπαδογιάννης επιχειρεί τον απολογισμό του πρώτου ντέρμπι, με τη ματιά του στραμμένη και στους μήνες που ακολουθούν.
Ιδού, λοιπόν, που χωράει και η λογική σε τέτοια ντέρμπι. Στην πρώτη τιτανομαχία της χρονιάς, κέρδισε η ομάδα που προετοιμάστηκε καλύτερα για την αποστολή, αυτή που "έτρεξε" πιο γρήγορα τις προηγούμενες εβδομάδες, εκείνη που σημάδεψε χωρίς δισταγμό αυτό το παιχνίδι και μπήκε στο γήπεδο με στολή καμικάζι.
Ο Παναθηναϊκός. Ο Παναθηναϊκός, που μετρούσε τις δυνάμεις του στη Μόσχα απέναντι στο θωρηκτό της ΤΣΣΚΑ, την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός έδινε φιλικό με τον Αρκαδικό, πλήρης για πρώτη φορά φέτος. Χαλάλι λοιπόν το τζετ λαγκ των ταξιδιών στην Κίνα και στη Ρωσία...
Oι δύο μονομάχοι του ντέρμπι θύμιζαν την Εθνική μπάσκετ στο πρώτο φιλικό προετοιμασίας – αλλά χωρίς τις πτήσεις του Αντετοκούνμπο.
Ο αγώνας ήταν σαν να βλέπεις Β.Ιρλανδία-Ελλάδα στο ποδόσφαιρο – αλλά χωρίς την ποιότητα των Βορειοϊρλανδών.
Τα αρνητικά ρεκόρ προηγούμενων αναμετρήσεων του φθινοπώρου απειλήθηκαν, ιδίως αυτά του Ολυμπιακού, αλλά τα περισσότερα άντεξαν.
Στο τέλος, νίκησε ο «λίγο λιγότερο αξύριστος», που λέει και ο Ιβκοβιτς. Ο λιγότερο κακομούτσουνος ανάμεσα στους δύο κακούς.
Κόντρα στη ροή της βραδιάς, ο Παναθηναϊκός πρόλαβε να ρίξει μια κόντρα ξούρα και εμφανίστηκε κούκλος στην δ’ περίοδο. Σκασίλα του τα αρνητικά ρεκόρ.
Πήρε το ματσάκι και επέστρεψε φορτωμένος με λάφυρα στο λημέρι του, με τη γεύση της σαμπάνιας του Φλεβάρη ήδη να γαργαλίζει ήδη τον ουρανίσκο. Ήταν ο πρώτος ρούμπος του Σάλε Τζόρτζεβιτς.
Ο ηττημένος Ολυμπιακός αναγκάζεται να βάλει βαθιά το χέρι μέσα στο συρτάρι με τις δικαιολογίες. Πάλι. Όπως πέρυσι. Τα πόδια ήταν βαριά, το Ευρωμπάσκετ τελείωσε μόλις προχθές, οι απουσίες κόστισαν, οι νέοι παίκτες δεν βρήκαν ακόμη ρυθμό και ρόλο.
Και όξω απ’την πόρτα. «Αλλωστε», θα επισημάνει το «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο, δεν είναι παρά κυπελλάκι. Τσίγκινο.
Εάν είναι όμως έτσι, αφήστε το για τους μικρομεσαίους. Γιατί να μη γευτούν σαμπάνια από το τρόπαιο ο Άρης, ο ΠΑΟΚ ή και τα υπερήφανα γηρατειά της Ιχθυόσκαλας;
Ο Παναθηναϊκός έχει καλύτερη ισορροπία από τον μεγάλο του αντίπαλο, ίσως επειδή ο Διαμαντίδης παίζει «μέσα από την ομάδα» χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες και καταστάσεις.
Είναι πια σε θέση να εξοικονομεί δυνάμεις για την άμυνα, όπου παραμένει μετρ παρά τα αδύναμα πόδια των 35 ετών του. Καιρό είχε να παίξει τόσο καλά σε ντέρμπι ο αρχηγός του «τριφυλλιού». Απόψε θύμιζε κομπιούτερ.
Τα κλειδιά της ομάδας τα κρατάει πλέον ο Καλάθης, ενώ ο Πάβλοβιτς με τον Φελντέιν είναι ικανοί στα τελειώματα των φάσεων και ο Παππάς περιμένει τη σειρά του για να ολοκληρώσει το παζλ, με ολίγον Μποχωρίδη.
 Όταν ο Ραντούλιτσα επιστρέψει από τη Λιλ, οι συνεργασίες του με τους δύο πλέι-μέικερ θα γίνουν σημείο αναφοράς των «πρασίνων», όπως και η δράση των Φώτση-Γκιστ στα πέριξ της ρακέτας.
Οι δυό τους μάζεψαν χθες  6+4 ριμπάουντ απέναντι στον σχεδόν αβοήθητο  Πρίντεζη και έπαιξαν μαζί στην τελική ευθεία του ντέρμπι, με τους Ραντούλιτσα-Κούζμιτς θεατές.
Η μία όψη του νομίσματος δείχνει ότι η θέση «3» προσφέρει στον Παναθηναϊκό μόνο σκοράρισμα. Τα «ποσταρίσματα» του Παπαπέτρου και του Λοτζέσκι ήταν γραμμένα πάνω-πάνω στο μπλοκάκι του Σφαιρόπουλου.
Μόνο που το σχέδιο ξεχάστηκε γρήγορα. Μολονότι υστερούσε στο μακρυνό σουτ, ο Ολυμπιακός επιχείρησε 28 δίποντα και 30 τρίποντα. Στον βρόντο τα περισσότερα, από χέρια μολυβένια.
Στο μεταξύ, ο Γιάνκοβιτς έβαλε 7 πολύτιμους πόντους στο πρώτο τρίλεπτο της δ’ περιόδου και έφερε τον Παναθηναϊκό στο +8, σε ένα παιχνίδι όπου τα καλάθια έμπαιναν με σταγονόμετρο.
Επειτα πήρε τη σκυτάλη ο Πάβλοβιτς και ανέβασε τη διαφορά στους 15 πόντους, αποτελειώνοντας το εγκλωβισμένο σε δαγκάνες Ολυμπιακό.
Μόνο σκοράρισμα, αλλά …τι σκοράρισμα! Ο ανταγωνισμός με τον πολύπειρο και ποιοτικότατο Σέρβο μόνο καλό θα κάνει στον Βλάντο και –ελπίζω- στον Χαραλαμπόπουλο…
Ο καινούριος Ολυμπιακός είναι μία ομάδα με πρωτίστως αμυντικούς προσανατολισμούς. Ο Χάκετ θα μοιράζεται το «1» με τον Μάντζαρη, σε ρόλο πρώτου κυματοθραύστη.
Η ρεζέρβα του Σπανούλη δεν είναι πια ο σκόρερ και πασέρ Σλούκας, αλλά ο χαμάλης πολυτελείας Στρόμπερι. Πίσω από τον Πρίντεζη δεν έρχεται ο τοξοβόλος Πέτγουεϊ, αλλά ο σκληροτράχηλος Αγραβάνης με τον Τσαϊρέλη.
Κανένας από τους Γιανγκ-Μιλουτίνοφ δεν έχει ολοκληρωμένο επιθετικό παιχνίδι ή την οξυδέρκεια για να παρακολουθήσει τις εμπνεύσεις του Σπανούλη αλα-Ντάνστον.
Το ψηφίο «6» (αν όχι «5», όπως χθες) θα εμφανίζεται συχνά στα τελικά αποτελέσματα των αγώνων του Ολυμπιακού, τόσο στο ενεργητικό όσο και στο παθητικό.
Και ο καταπονημένος Σπανούλης θα έχει πολλή δουλειά όταν τα σουτ του Λοτζέσκι θα βρίσκουν σίδερο. Ξέρω άμυνες που περιμένουν με ανυπομονησίες αυτές τις βραδιές. Άλλος αξιόπιστος σουτέρ δεν υπάρχει στο λιμάνι.
Το επιθετικό ριμπάουντ μπορεί να γίνει εναλλακτική πηγή πόντων, ιδίως όταν επιστρέψει ο Χάντερ. Ομοίως και ο αιφνιδιασμός, με αιχμή τον γρήγορο και αθλητικό Χάκετ. Τα ίδια βεβαίως λέγαμε και για την Εθνική στο Ευρωμπάσκετ…
ΟΙ δύο «αιώνιοι» θα συναντηθούν ξανά σε 11 βράδια, αυτή τη φορά στο γεμάτο ΟΑΚΑ, στα πλαίσια του πρωταθλήματος, με εντελώς διαφορετικό διακύβευμα.
Νωρίτερα θα βουτήξουν στα βαθιά νερά της Ευρωλίγκας, για ένα πιο καίριο τεστ δυναμικότητας: Λοκομοτίβ-ΠαναθηναΪκός στο Κράσνονταρ, Ολυμπιακός-Τσεντεβίτα στην Κρήτη.
Είναι όμως οι «πράσινοι» αυτοί που ξεκίνησαν τη σεζόν με τα λευκά και πέτυχαν το πρώτο νοκ-ντάουν. Εάν κατορθώσουν να διπλασιάσουν τις νίκες επί των «κόκκινων», θα τους βυθίσουν νωρίς νωρίς στην πρώτη κρίση της σεζόν.
 Όπως πέρυσι τέτοιον καιρό…

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: