Τα αυριανά ευρωπαϊκά παιχνίδια των ελληνικών ομάδων, εκτός από το διάλειμμα σε μια νοσηρή καθημερινότητα, αποτελούν πάντοτε αφετηρία καλών ή κακών μαντάτων για τη χρονιά που ακολουθεί.
Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.
Με εξαίρεση την πορεία του περσινού Ολυμπιακού που αποκλείστηκε από τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Europa League, αλλά πήρε το πρωτάθλημα με περίπατο, όλες οι ομάδες που δεν ευτύχησαν να μακροημερεύσουν σε φάση ομίλων γνωρίζοντας αποκλεισμούς το καλοκαίρι, συνάντησαν εφιαλτικές καταστάσεις είτε αγωνιστικά είτε διοικητικά, σίγουρα οικονομικά πάντως, που προφανώς επηρέασε το μέλλον τους. Τελικά, από τα αυριανά παιχνίδια, οι τρεις έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν στην απευκταία για εκείνους πιθανότητα αποκλεισμού, παρά να κερδίσουν.
Ουσιαστικά, πρόκειται για παιχνίδια με το βλέμμα στην... τσέπη. Σε δέκα ημέρες από σήμερα, θα γνωρίζουμε εάν ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ θα ξεκινήσουν το πρωτάθλημα υπολογίζοντας στα 5 εκατ. του Europa League ή θα αρχίσουν να εφαρμόζουν το plan b. Που, σε αντίθεση μ' αυτό το οποίο οι Ευρωπαίοι γιάπηδες θεωρούν ανύπαρκτο ως προς τη σωτηρία της Ελλάδας, στην περίπτωση των ομάδων, υποχρεωτικά, θα εφαρμοστεί ένα σχέδιο συρρίκνωσης, μείωσης μπάτζετ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την ανταγωνιστικότητά τους απέναντι στον Ολυμπιακό που αποτελεί σήμερα την ομάδα τίτλου. Ενα το κρατούμενο.
Το δεύτερο είναι ότι από τις συγκεκριμένες αναμετρήσεις θα διαπιστωθεί ο βαθμός ετοιμότητας εν όψει πρωταθλήματος, αλλά κυρίως το κατά πόσο οι ποδοσφαιριστές που (θα) αγωνιστούν έχουν επηρεαστεί από την παραφιλολογία των στημένων. Το δόγμα «αυτοί είναι επαγγελματίες, οφείλουν να κοιτούν τη δουλειά τους» αναιρείται από την εξέλιξη της υπόθεσης των «στημένων». Οντως, είναι επαγγελματίες. Και ως επαγγελματίες σωστοί, φαντάζομαι, οι περισσότεροι νομιμοποιούνται να απαιτούν ένα πρωτάθλημα που θα διέπεται από κανόνες ισονομίας, γιατί πρωτίστως εκείνοι θα υποστούν τις συνέπειες της απαξίωσής του: δεν είναι το ίδιο να εκμεταλλευτεί εμπορικά μία καλή χρονιά ο Βιεϊρίνια π.χ. για να ζητήσει ένα ηγεμονικό συμβόλαιο με ομάδα ανώτερη από προηγμένο πρωτάθλημα, όντας παίκτης ενός πρωταθλήματος που αυτοευτελίζεται και στερείται θεσμών και διαφάνειας. Και αναλόγως θα ζημιωθεί η ομάδα του και πάει λέγοντας.
Αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η ομάδα που διαθέτει την ισχυρότερη ομοιογένεια σε σχέση με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Κι αυτό ουσιαστικά το πλεονέκτημα του επέτρεψε να περάσει χωρίς πονοκεφάλους από μία μεσαίας δυναμικότητας ομάδα όπως είναι η Βαλερένγκα κι αυτή πιθανώς θα είναι το όπλο του απέναντι στους μυστηριώδεις Ουκρανούς της Καρπάτι. Οι απουσίες Σαλπιγγίδη και Ιβιτς προβληματίζουν, ειδικά όταν ανατρέξει κανείς στα στατιστικά των ευρωπαϊκών αγώνων, αλλά η καλή κατάσταση του Βιεϊρίνια αυτόν τον καιρό (όπως αντίστοιχα και πέρυσι) σε συνδυασμό με τη δυναμικότητα της Καρπάτι, η οποία μόνο δράκουλα δεν (θα) θυμίζει, δίνουν ισχυρές ελπίδες υπό τον όρο ότι δεν θα πέσουν στην παγίδα του συνεχούς τρεξίματος τον πιο έτοιμων σ' αυτόν τον τομέα αντιπάλων τους. Κλειδί θα είναι το μαρκάρισμα του Ιγκόρ Κουντόμπιακ, ενός επιτελικού μέσου ο οποίος δημιουργεί όλο το παιχνίδι των Ουκρανών. Εάν περιοριστεί ο ΠΑΟΚ δεν κινδυνεύει.
Η πρόκριση της ΑΕΚ, αντιθέτως, δεν διακυβεύεται από τη δυναμικότητα της Ντιναμό Τιφλίδας τόσο, όσο από τη θολή εικόνα που έδειξε στα φιλικά προετοιμασίας. Οφείλει να επενδύσει στην κακή άμυνα των Γεωργιανών για να ταξιδέψει στην Τιφλίδα χωρίς άγχος, όπως οφείλει να προσέξει τους τέσσερις Ισπανούς της που κατέχουν τα βασικά της μπάλας (όλοι έχουν αξιόλογα βιογραφικά στα παιδικά χρόνια τους) και κυρίως τα παιδικά λάθη της άμυνάς της.
Οσο για εκείνους που ισχυρίζονται ότι ο Παναθηναϊκός δεύτερο αποκλεισμό μέσα σε έναν μήνα και μάλιστα από υποδεέστερη ομάδα δεν θα γνωρίσει, επικαλούμενοι ακόμη και τη στατιστική θεωρία, θυμίζω ότι πέρυσι ήταν η περίφημη Φενέρμπαχτσε που ξεκίνησε με μεταγραφές 50 εκατ. ευρώ στον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League, αποκλείστηκε από την ελβετική Young Boys και στα play offs του Europa League από τον ΠΑΟΚ με το γκολ του Μουσλίμοβιτς στην παράταση. Πόσο μάλλον όταν η Μακάμπι που θα αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός έχει ισχυρότερη έδρα από ό,τι η Οντένσε, έχει μάθει να κάνει πρωταθλητισμό χρόνια τώρα στην πατρίδα της και το ρόστερ της δεν υπολείπεται του σημερινού Παναθηναϊκού που είδαμε στο ΟΑΚΑ απέναντι στους Δανούς.
Και εκτός από το αντικίνητρο ενός ατιμωτικού αποκλεισμού από τον Αύγουστο ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια, το να προσδοκά σε repetition των συν-παθόντων Ολυμπιακού και Φενέρμπαχτσε οι οποίες κατέκτησαν πρωταθλήματα αμέσως μετά τις ευρωπαϊκές αποτυχίες τους, ισοδυναμεί με κυνήγι χιμαιρών. Εν μέσω μάλιστα ενός μεμψίμοιρου –αν όχι εχθρικού– κλίματος που θα διαμορφωθεί από το κοινό εις βάρος του.
Πηγή: Εξέδρα
Με εξαίρεση την πορεία του περσινού Ολυμπιακού που αποκλείστηκε από τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Europa League, αλλά πήρε το πρωτάθλημα με περίπατο, όλες οι ομάδες που δεν ευτύχησαν να μακροημερεύσουν σε φάση ομίλων γνωρίζοντας αποκλεισμούς το καλοκαίρι, συνάντησαν εφιαλτικές καταστάσεις είτε αγωνιστικά είτε διοικητικά, σίγουρα οικονομικά πάντως, που προφανώς επηρέασε το μέλλον τους. Τελικά, από τα αυριανά παιχνίδια, οι τρεις έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν στην απευκταία για εκείνους πιθανότητα αποκλεισμού, παρά να κερδίσουν.
Ουσιαστικά, πρόκειται για παιχνίδια με το βλέμμα στην... τσέπη. Σε δέκα ημέρες από σήμερα, θα γνωρίζουμε εάν ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ θα ξεκινήσουν το πρωτάθλημα υπολογίζοντας στα 5 εκατ. του Europa League ή θα αρχίσουν να εφαρμόζουν το plan b. Που, σε αντίθεση μ' αυτό το οποίο οι Ευρωπαίοι γιάπηδες θεωρούν ανύπαρκτο ως προς τη σωτηρία της Ελλάδας, στην περίπτωση των ομάδων, υποχρεωτικά, θα εφαρμοστεί ένα σχέδιο συρρίκνωσης, μείωσης μπάτζετ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την ανταγωνιστικότητά τους απέναντι στον Ολυμπιακό που αποτελεί σήμερα την ομάδα τίτλου. Ενα το κρατούμενο.
Το δεύτερο είναι ότι από τις συγκεκριμένες αναμετρήσεις θα διαπιστωθεί ο βαθμός ετοιμότητας εν όψει πρωταθλήματος, αλλά κυρίως το κατά πόσο οι ποδοσφαιριστές που (θα) αγωνιστούν έχουν επηρεαστεί από την παραφιλολογία των στημένων. Το δόγμα «αυτοί είναι επαγγελματίες, οφείλουν να κοιτούν τη δουλειά τους» αναιρείται από την εξέλιξη της υπόθεσης των «στημένων». Οντως, είναι επαγγελματίες. Και ως επαγγελματίες σωστοί, φαντάζομαι, οι περισσότεροι νομιμοποιούνται να απαιτούν ένα πρωτάθλημα που θα διέπεται από κανόνες ισονομίας, γιατί πρωτίστως εκείνοι θα υποστούν τις συνέπειες της απαξίωσής του: δεν είναι το ίδιο να εκμεταλλευτεί εμπορικά μία καλή χρονιά ο Βιεϊρίνια π.χ. για να ζητήσει ένα ηγεμονικό συμβόλαιο με ομάδα ανώτερη από προηγμένο πρωτάθλημα, όντας παίκτης ενός πρωταθλήματος που αυτοευτελίζεται και στερείται θεσμών και διαφάνειας. Και αναλόγως θα ζημιωθεί η ομάδα του και πάει λέγοντας.
Αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η ομάδα που διαθέτει την ισχυρότερη ομοιογένεια σε σχέση με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Κι αυτό ουσιαστικά το πλεονέκτημα του επέτρεψε να περάσει χωρίς πονοκεφάλους από μία μεσαίας δυναμικότητας ομάδα όπως είναι η Βαλερένγκα κι αυτή πιθανώς θα είναι το όπλο του απέναντι στους μυστηριώδεις Ουκρανούς της Καρπάτι. Οι απουσίες Σαλπιγγίδη και Ιβιτς προβληματίζουν, ειδικά όταν ανατρέξει κανείς στα στατιστικά των ευρωπαϊκών αγώνων, αλλά η καλή κατάσταση του Βιεϊρίνια αυτόν τον καιρό (όπως αντίστοιχα και πέρυσι) σε συνδυασμό με τη δυναμικότητα της Καρπάτι, η οποία μόνο δράκουλα δεν (θα) θυμίζει, δίνουν ισχυρές ελπίδες υπό τον όρο ότι δεν θα πέσουν στην παγίδα του συνεχούς τρεξίματος τον πιο έτοιμων σ' αυτόν τον τομέα αντιπάλων τους. Κλειδί θα είναι το μαρκάρισμα του Ιγκόρ Κουντόμπιακ, ενός επιτελικού μέσου ο οποίος δημιουργεί όλο το παιχνίδι των Ουκρανών. Εάν περιοριστεί ο ΠΑΟΚ δεν κινδυνεύει.
Η πρόκριση της ΑΕΚ, αντιθέτως, δεν διακυβεύεται από τη δυναμικότητα της Ντιναμό Τιφλίδας τόσο, όσο από τη θολή εικόνα που έδειξε στα φιλικά προετοιμασίας. Οφείλει να επενδύσει στην κακή άμυνα των Γεωργιανών για να ταξιδέψει στην Τιφλίδα χωρίς άγχος, όπως οφείλει να προσέξει τους τέσσερις Ισπανούς της που κατέχουν τα βασικά της μπάλας (όλοι έχουν αξιόλογα βιογραφικά στα παιδικά χρόνια τους) και κυρίως τα παιδικά λάθη της άμυνάς της.
Οσο για εκείνους που ισχυρίζονται ότι ο Παναθηναϊκός δεύτερο αποκλεισμό μέσα σε έναν μήνα και μάλιστα από υποδεέστερη ομάδα δεν θα γνωρίσει, επικαλούμενοι ακόμη και τη στατιστική θεωρία, θυμίζω ότι πέρυσι ήταν η περίφημη Φενέρμπαχτσε που ξεκίνησε με μεταγραφές 50 εκατ. ευρώ στον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League, αποκλείστηκε από την ελβετική Young Boys και στα play offs του Europa League από τον ΠΑΟΚ με το γκολ του Μουσλίμοβιτς στην παράταση. Πόσο μάλλον όταν η Μακάμπι που θα αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός έχει ισχυρότερη έδρα από ό,τι η Οντένσε, έχει μάθει να κάνει πρωταθλητισμό χρόνια τώρα στην πατρίδα της και το ρόστερ της δεν υπολείπεται του σημερινού Παναθηναϊκού που είδαμε στο ΟΑΚΑ απέναντι στους Δανούς.
Και εκτός από το αντικίνητρο ενός ατιμωτικού αποκλεισμού από τον Αύγουστο ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια, το να προσδοκά σε repetition των συν-παθόντων Ολυμπιακού και Φενέρμπαχτσε οι οποίες κατέκτησαν πρωταθλήματα αμέσως μετά τις ευρωπαϊκές αποτυχίες τους, ισοδυναμεί με κυνήγι χιμαιρών. Εν μέσω μάλιστα ενός μεμψίμοιρου –αν όχι εχθρικού– κλίματος που θα διαμορφωθεί από το κοινό εις βάρος του.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου