Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Ο ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα!!

Ο Μάνος Αντώναρος γράφει στο blog του για τον ΠΑΟΚ καθώς κάνει βόλτες στη Μακεδονία και βλέπει το όνομα του «δικεφάλου» σε τοίχους, αφίσες, στύλους, στάσεις, αποβάθρες, μέσα στη θάλασσα…
Ο ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα!
Δεν είμαι θρήσκος, αλλά ούτε ασεβής.
Όταν μπω σε μια εκκλησία με εκνευρίζουν αφάνταστα όσοι/ες χασκογελούν , κρυφομιλάνε ή αδιαφορούν γι’ αυτούς που πιστεύουν.
Δεν πιστεύω, αλλά σέβομαι πολύ τα πιστεύω των άλλων.
Το τι κάνω εγώ είναι εντελώς προσωπικό μου ζήτημα… το ίδιο εντελώς προσωπικό ζήτημα είναι και των άλλων.
Τελεία.
Με αυτή τη λογική λοιπόν σέβομαι την αγάπη, λατρεία, μούρλα των άλλων στην ομάδα τους, ακόμα κι όταν αυτή δεν είναι η δίκή μου. Καλά κάνετε και ψυλιάζεστε ότι λάου-λάου το πάω κάπου συγκεκριμένα. Εχετε δίκιο.
Εδώ και καιρό κάνω βόλτες στη Μακεδονία.
Εχω παρατηρήσει το εξής:
Αν π.χ. είσαι από τη Σουηδία κι έρχεσαι πρώτη φορά εδώ θα είσαι σίγουρος ότι δυο λέξεις παίζουν τεράστιο ρόλο σ’ αυτην την περιοχή. Είναι γραμμένες ΠΑΝΤΟΥ:
ΠΑΟΚ και Μασούτης.
(Για όσους δεν ξέρουν «Μασούτης» είναι μια αλυσίδα εξαιρετικά σουπερμάρκετ που υπάρχουν σε οποια πόλη, κωμόπολη ή χωριό της Μακεδονίας έχω πάει.)
Για το ΠΑΟΚ φυσικά δεν χρειάζονται επεξηγήσεις.
Όταν λέμε είναι γραμμένο παντού, εννοώ ΠΑΝΤΟΥ. Σε τοίχους, σε αφίσες, σε στήλους, σε πόρτες, σε φράκτες, σε στάσεις λεωφορείου, σε αποβάθρες, σε εξέδρες μέσα στη θάλασσα… υποθέτω και σε τατουάζ…
ΟΚ! Αυτό είναι μια διαπίστωση, που μπορεί να σηκώσει θύελλα διαμαρτυριών από τους φίλους του Αρη, ή του Ηρακλή… αλλά συνεχίζει να είναι πραγματικό γεγονός. Αλλωστε δεν γράφω για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, αλλά γι’ αυτό που κάνει ο ΠΑΟΚ στους οπαδούς του. Δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ε;
Πριν από καιρό έγραψα ένα άρθρο για την ατμόσφαιρα στην Τούμπα.
http://www.gazzetta.gr/article/item/200933-mia-touba-mesa-mou
Η αλήθεια είναι δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση. Είχα πολλά comments και like. Δεν εμφανίστηκα χθες στο internet, οπότε ούτε αυτό με εξέπληξε…
Ούτε ασχολήθηκα χθες με το ελληνικό ποδόσφιαρο για να μη γνωρίζω τη δύναμη αυτή της ομάδας. Αν και άλλη εικόνα έχει κανείς για τον λαό του ΠΑΟΚ από την Αθήνα, ή την Κρήτη, ή την Ρόδο… Εδώ στη Μακεδονία όμως το να είσαι ΠΑΟΚ είναι διαβατήριο.
Ξαφνικά λοιπόν δέχτηκα μια βροχή αιτημάτων φιλίας από ΠΑΟΚτσήδες στη σελίδα μου στο facebook .
http://www.facebook.com/mantonaros
Φυσικό;
Φυσικό!
Μμμμμ αυτό όμως που με άφησε με ανοικτο το στόμα ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αιτημάτων προήλθε από… γυναίκες οπαδούς του ΠΑΟΚ… που με ήξεραν από το site της συζύγου μου www.eimaimama.gr
Ηταν μαμάδες Παοκτσούδες, ήταν νεαρές κοπέλες Παοκτσούδες, ήταν και ώριμες γυναίκες Παοκτσούδες. Μπήκα στα φωτογραφικά τους άλμπουμ… Όχι, δεν ήταν με τον ΠΑΟΚ επειδή ήταν ο άνδρας τους, ο γιός τους ή ο γκόμενος… Είχαν φωτογραφίες μέσα από την Τούμπα, είχαν κτυπήσει τατού τον δικέφαλο, είχαν τον Γκαρσία αφίσα στον τοίχο του δωματίου τους, ήταν τυλιγμένες με κασκόλ. Υποθέτω ότι υπάρχουν κι άλλες πολλες που λάτρευαν τον Κούδα ή τον Παρίδη, απλώς δεν έχουν σελίδα στο internet.
Tις προάλλες πήγα στο Cosmos (το εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης) με πλησίασαν και μου μίλησαν 3 άνδρες. ΠΑΟΚτσήδες… μπλα-μπλα..μπράβο για το κομμάτι κ.λ.π…. οι δυο απ’ αυτούς μου είπαν:
-Δεν το’χα δει εγώ… η γυναίκα μου (μου την έδειξαν που ψώνιζε πιο εκεί) το διάβασε και μου στειλε sms για να το δω κι εγώ.
Τι διάολο συμβαίνει;
Εσπαγα το κεφάλι μου να καταλάβω.
Τι διάολο έχει αυτή η ομάδα και είναι τόσο βαθειά στη συνείδηση του κόσμου;
Για να είμαι ειλικρινής… έχω συναντήσει παρόμοια (ίδια) χαρακτηριστικά και με τον λαό του Ολυμπιακού. Βασικά στις φτωχογειτονιές του Πειραιά… Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με πολλούς τίτλους… Ο ΠΑΟΚ όχι… μετρημένοι στα δάκτυλα είναι οι τίτλοι του…
Δεν είναι εύκολο να εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ.
Ο Ολυμπιακός είναι ΟΛΟΣ ο Πειραιάς… Ολυμπιακοί υπάρχουν σε ΟΛΗ την Ελλάδα… μαζικά… Στην εποχή μας έχει μεταμορφωθεί σε μια εντελώς αστική ομάδα… με προέδρους εφοπλιστές ή μεγαλοεπιχειρηματίες, με ακριβές μεταγγραφές, με γήπεδο στολίδι,με VIP δωμάτια… με «επώνυμους» φιλάθλους που πολλοί απ’ αυτούς είναι ντεμέκ φίλοι του, με συνεχείς παρουσίες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ δεν συμβαίνουν αυτά.
Προς Θεού δεν προσπαθώ να μειώσω τη λατρεία των Ολυμπιακών στην ομάδα τους. Δεν είναι άλλωστε σήμερα ο Ολυμπιακός το θέμα μου…Επιτρέψτε μου να μην το μπερδέψω γιατί δεν θα βρούμε άκρη.
Τι στο διάολο είναι αυτό που κάνει τον ΠΑΟΚ να μην είναι «απλώς» μια ποδοσφαιρική ομάδα;
Θα σας πω μια μικρή (κουφή) ιστορία;
Ένα βράδι περιμέναμε στον Πολύγυρο Χαλκιδικής έναν φαρμακοποιό να έρθει να ανοίξει το φαρμακείο του, παρ’ όλο που διανυκτέρευε. Ειμασταν 7-8 άτομα που περιμέναμε με φανερό εκνευρισμό, αφού ο τύπος δεν ήταν συνεπής. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη. Για φάρμακα περιμέναμε…δεν περιμέναμε για πιτόγυρα… άλλος για το παιδί του, άλλος για τη γυναίκα του… άλλος για τον ίδιο. Ξαφνικά παρκάρει ένα αυτοκίνητο και βγαίνει ένας χαρούμενος τύπος…
-Τι έγινε ρε παιδιά; Τι περιμένετε;
Είμασταν έτοιμοι να τον διαολοστείλουμε…
-Δεν είναι εδώ ο φαρμακοποιός; ρωτησε ο τύπος
-ΟΧΙ!
-Α, δεν πειράζει… θα περιμένω κι εγώ μαζί σας… κι εγώ ΠΑΟΚτσής είμαι…
Εμεινα μαλάκας να κοιτάω… δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να του πω κανένα μπινελίκι. Τι σημασία είχε που ήταν ΠΑΟΚτσής;
Δεν είχε για μένα… είχε όμως για όλους τους υπόλοιπους…
Η ατμόσφαιρα εκτονώθηκε και στο φτερό πιάσανε κουβέντα όλοι…
Τι διάολο συμβαίνει;
Μήπως είναι η προσφυγιά και οι χαμένες πατρίδες;
Μπααααα… ίσως ναταν κάποτε… όχι όμως σήμερα.
Μήπως είναι το τοπικιστικό;
Μπορεί… αλλά εδώ μιλάμε για εντός έδρας.
Ειλικρινά δεν ξέρω… Ανδρες, νεαροί, παιδιά, γυναίκες, γέροι και γρηές… όταν μιλούν για τον ΠΑΟΚ, μου θυμίζουν έντονα θεούσες που εμφανίστηκε μπροστά τους η Παναγιά.
Νομίζω ότι είναι η ΥΠΑΡΞΗ του ΠΑΟΚ και μόνο.
Ο ΠΑΟΚ (για τους ΠΑΟΚτσήδες) είναι πάνω από όλα.
Πώς να το πω;
Φανατισμό; Όχι… ο φανατισμός με απωθεί γιατί είναι φτηνή έννοια.
Θρησκεία; Μπααα… λεκτική υπεκφυγή.
Ιδέα; Επίσης… Οι άνθρωποι αλλάζουν ιδέες.
Επιμένω: ο ΠΑΟΚ είναι πάνω από όλα. Πάνω κι από το ίδιο το άθλημα, φυσικά πάνω από το σκορ…. τη τελική θέση στη βαθμολογία… τους παίκτες, τους προπονητές ή τον πρόεδρο…
Μην περιμένετε να σας το πω με μια ή 5 λέξεις…
Ας δοκιμάσουμε λοιπόν το γνωστότερο ρητό των Κινέζων:
Δείτε αυτό το link http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xlj3Wpi6juI
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: