Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

ΚΑταΣΤΡΟφή...

Κάζο ολκής έπαθε ο Παναθηναϊκός με τον Κάστρο. Κάζο απ' αυτά που τα παθαίνεις στα μέσα Αυγούστου και σε τσούζουν μέχρι το τέλος της σεζόν! Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.
ΚΑταΣΤΡΟφή...
Δεν είναι μόνο η απώλεια στο αγωνιστικό κομμάτι, είναι -πολύ περισσότερο- το στραπατσάρισμα σε μια ήδη προβληματική κατάσταση. Οταν χάνεις τον (κάθε) Κάστρο επειδή ρίσκαρες χρονικά -ένεκα έλλειψης χρημάτων- και στον αποσπά η (κάθε) Χιχόν, ακόμα κι αν παίζει στην Πριμέρα, φλερτάρεις επικίνδυνα με τη φωτιά και μάλλον θα καείς...
Το σφοδρό οικονομικό πρόβλημα (και) του Παναθηναϊκού είναι γνωστό μήνες τώρα. Οι ευθύνες των μετόχων του, ομοίως. Επιμερίστηκαν, καταλογίστηκαν, αλλά δεν είναι δυνατόν να απαιτείται να παγώσει ο χρόνος και τίποτα να μην κυλά, λες και η ζωή δεν συνεχίζεται, επειδή άπαντες κατηγορούν αλλήλους! Διότι, όταν καμώνεσαι πως μπορείς να «παγώσεις» το χρόνο που δεν παγώνει, σε επαναφέρουν στη ζοφερή πραγματικότητα οι κάθε λογής... Κάστρο!
Ο Γόντικας, που αναβαθμίστηκε και τυπικά σε πρόεδρο, έχει αποδεχτεί το δυσάρεστο ρόλο που του επιβάλλουν τα οικονομικά της ΠΑΕ. Και αφού τον έχει αποδεχτεί, θα αρχίσει οσονούπω να δέχεται και τα βέλη όταν οι περιπτώσεις (κελεπούρια) τύπου Κάστρο ναυαγούν επειδή ο Πλεσί δεν έχει πάει ακόμα στη Γερμανία ή αλλού. Ξόδεψαν συγκριτικά πλεονεκτήματα οι «πράσινοι» γατζωμένοι από ανάγκη στη λογική «παίκτης φεύγει, παίκτης έρχεται». Και απώλεσαν ποδοσφαιριστή που θα συμπλήρωνε τα μπόλικα και αναγκαία στην ήδη αφαίρεση ποιότητας που έχουν υποστεί...
Ή δεν έχεις καθόλου λεφτά για να τελειώνεις υποθέσεις σαν του Κάστρο, οπότε μοιρολατρικά αναμένεις τον κάθε Πλεσί να σου κάνει χάρη φεύγοντας για να βρεις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή έχεις κάποια ολίγα και αποκτάς έγκαιρα τον Κάστρο ελπίζοντας ότι το 15ήμερο μέχρι το φινάλε των μεταγραφών θα είναι αρκετό για να «ξεφορτωθείς» και τα «βαρίδια». Πάντως, δεν τρέχεις πίσω από τις εξελίξεις που εκμεταλλεύεται (και καλά κάνει) κάθε Χιχόν. Δεν τρέχεις επειδή δεν θα φτάσεις αν χρειαστεί να τρέξεις...
Το οπαδικό περιβάλλον στον Παναθηναϊκό είναι έτσι κι αλλιώς «καζάνι που βράζει». Για τον Σισέ, για τη συρρίκνωση της δυναμικής λόγω οικονομικής στενότητας, για τον αποκλεισμό από την Οντένσε κ.ο.κ. Το ξέρεις προ Κάστρο οπότε δεν παίρνεις και το θανάσιμο ρίσκο να μεταβληθεί η υπόθεση του Πορτογάλου σε φιάσκο. Είναι σαν να επιτρέπεις στο καζάνι να σκάσει...
Κι αν ο Κάστρο είναι το «δέντρο», η αφορμή, με το «δάσος» και την εξέλιξη της ομάδας τα μαντάτα είναι ακόμα χειρότερα. Οι «αμέτοχοι σωτήρες» και οι «απόντες μεγαλομέτοχοι», η απάθειά τους και τα επίχειρα σαν του Κάστρο θυμώνουν -δικαιολογημένα- ακόμα και τους πιο ψύχραιμους! Το τελευταίο που χρειαζόταν ο «οργανισμός Παναθηναϊκός» αυτή την εποχή είναι ακόμα πιο οργισμένους (μ' αυτόν) υποστηρικτές. Μπορούν να κάνουν πολλαπλάσια ζημιά από τον κάθε λογής εχθρό. Αλλά δεν μοιάζει κανένας αρμόδιος να (τους) νοιάζεται...
Πηγή: Goal

Δεν υπάρχουν σχόλια: