Οι σέντερ φορ δεν είναι μπαρμπούνια!!

Ο Κώστας Καίσαρης δεν θεωρεί μείζον θέμα τον αφελληνισμό του Ολυμπιακού. Δεν χωρίζει τους ποδοσφαιριστές, σε Έλληνες και ξένους, αλλά σε καλούς και κακούς.

Όταν πρόκειται για ψάρια όμως δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Θεωρεί ότι τα εισαγωγής είναι να τα μασάς και να τα φτύνεις και στο πιάτο του βάζει μόνο ελληνικά.
Μείζον θέμα στον Ολυμπιακό. Πρώτος που το έθεσε ο Σάββας Θεοδωρίδης. Δεύτερος ο Γρηγόρης Γεωργάτος: Όταν έγινε αλλαγή στο ματς με την Σκόντα ο Τοροσίδης η ομάδα έπαιζε με έντεκα ξένους ποδοσφαιριστές.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο εθνικόφρων και ερυθρόλευκος Γιώργος Ανατολάκης, με την ιδιότητα του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ, θα καταθέσει σχετική επερώτηση στον αρμόδιο Υπουργό Γερουλάνο: "Τι προτίθεστε να κάνετε για τον αφελληνισμό της ιστορικής ομάδας του Ολυμπιακού Πειραιώς".
Πράγματι. Το θέμα δεν είναι μόνο ποδοσφαιρικό. Είναι μείζον εθνικό. Μετά τον Άγιο Παντελεήμονα, την Κυψέλη, την Ομόνοια και τα γύρω στενάκια, οι αλλοδαποί έχουν κυριαρχήσει και στο ποδόσφαιρο. Και μάλιστα και σε μια ιστορική ομάδα όπως τον Ολυμπιακό. Δεν έχει σημασία ότι πρόκειται για νόμιμους μετανάστες με την σχετική άδεια εργασίας, όπως οι Μακούν, Αμπντούν κτλ. 'Η Ευρωπαίους όπως Μοδέστο και Φουστέρ. Ο ξένος, είτε νόμιμος είτε παράνομος, είναι ξένος.
Για να μιλήσουμε τώρα σοβαρά, δεν διαβάζω ξένες εφημερίδες προκειμένου να έχω άποψη αν έχει τεθεί τέτοιο θέμα στην Ευρώπη. Ότι στην Ίντερ δηλαδή δεν παίζουν Ιταλοί, στην Άρσεναλ Εγγλέζοι και πάει λέγοντας. Αν φυσικά θέλουμε να δούμε την ουσία του θέματος, θα πρέπει να το πάμε ακόμα πιο βαθιά: Ότι στον Ολυμπιακό θα πρέπει να παίζουν Πειραιώτες. Στον Παναθηναϊκό, Αθηναίοι, στον Πανιώνιο Νεοσμυρνιώτες, σε ΠΑΟΚ και Άρη Θεσσαλονικείς και πάει λέγοντας. Για να μην εξαφανισθεί το τοπικό στοιχείο και χάσουν οι ομάδες την τοπική τους φυσιογνωμία και την ταυτότητά τους όπως την είχαν κάποτε στην Παναχαϊκή όταν έπαιζαν μόνο Πατρινοί, στην Καλαμάτα μόνο Καλαματιανοί και στην ομάδα μου τον ΑΟ Πετραλώνων, μόνο Πετραλωνίτες.
Σήμερα όμως, πριν μας λείψουν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές θα πρέπει να δούμε αν υπάρχουν. Και για να τους βρούμε θα πρέπει καταρχήν να ψάξουμε στην εθνική ομάδα. Σε ότι έχει να κάνει λοιπόν με τα χαφ και την επίθεση ποιοι ναι παίζουν στον Ολυμπιακό; Καραγκούνης, Κατσουράνης και Λυμπερόπουλος; Σοβαροί να είμαστε. Ο Σαμαράς και ο Σαλπιγγίδης δεν είναι καλύτεροι από αυτούς που έχει. Θέση στο ρόστερ μπορείς να πεις ότι έχει ο βελτιωμένος από πέρσι Μάκος. Στην άμυνα σίγουρα ο Παπασταθόπουλος. Μετά από αυτόν ο Βύντρα και ο Σπυρόπουλος. Που να βρεθούν λοιπόν Έλληνες ποδοσφαιριστές για να παίξουν στον Ολυμπιακό; Δεν υπάρχουν. Όπως δεν υπάρχουν γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και αυτό όντως είναι ένα σοβαρό θέμα, αλλά είναι άλλο θέμα.
Και επί της ουσίας βέβαια, αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο (είτε πρόκειται για φιλάθλους είτε για οπαδούς) είναι να βλέπει καλό ποδόσφαιρο και καλούς ποδοσφαιριστές. Οι ποδοσφαιριστές δεν είναι σαν τα ψάρια. Πράγματι, τα ψάρια του Αιγαίου είναι τα καλύτερα. Τρως το κεφάλι και γλείφεις τα δάκτυλα σου στην κυριολεξία. Όχι στην Μεσόγειο, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Σαν να μασάς άχυρο είναι όταν τρως αστακό Ατλαντικού. Καμία σχέση τα ιταλικά μπαρμπούνια με τα ελληνικά. Γι' αυτό και είναι πιο φθηνά. Τα ψάρια του Αιγαίου, που είναι τίγκα στο αλάτι είναι νόστιμα. Τα ψάρια από Μαρόκο και σία είναι παντελονόψαρα.
Δεν μπορείς να πεις όμως το ίδιο στο ποδόσφαιρο. Οι ποδοσφαιριστές δεν χωρίζονται σε Έλληνες και ξένους. Την διαφορά μεταξύ τους την κάνει η ποιότητα. Όχι η εθνικότητα.
Πηγή: Sport24.gr