Και, πριν συνέλθουμε, πληροφορούμαστε ότι ο κατά δήλωσή του αρχηγός της τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» εξαφανίστηκε (μαζί με τη σύζυγό του), παραβιάζοντας τους περιοριστικούς όρους που του είχαν επιβληθεί!
άρθρο του Χρήστου Παναγιωτόπουλου
Δυο φαινομενικά άσχετες υποθέσεις που, κατά τη γνώμη μου, αφηγούνται όμως το γιατί και πώς η Ελλάδα χρεοκόπησε!
Στην πρώτη περίπτωση είναι η πολιτική εξουσία που αποκαλύπτει τη γύμνια της και στη δεύτερη η δικαστική.
Πρόεδροι της Βουλής, αντιπρόεδροι, υπουργοί και βουλευτές διόριζαν επί 30 χρόνια στη Βουλή αδέλφια, ξαδέλφια, κουμπάρους, λοιπούς συγγενείς και φίλους, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει 1,200 υπαλλήλους αντί για 400 -500 το πολύ!
Φυσικά, αφού ήταν «δικά τους παιδιά» δεν θα τ’ άφησαν με έναν απλό διορισμό! Αλλίμονο!
Τους προίκισαν, λοιπόν, με 16 μισθούς το χρόνο αντί για 14 που έπαιρναν οι υπόλοιποι Έλληνες και με ελευθέρας για τα παιδιά τους στον παιδικό σταθμό και για τους ίδιους στο γυμναστήριο!
Και επειδή ούτε αυτά ήταν αρκετά τους «μπούκωσαν» και με «επίδομα καθισιού» 2,000 ευρώ, κάθε φορά που προκηρύσσονταν εκλογές!
Η «μπρούκλισα» Άννα Ψαρούδα Μπενάκη επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή πήρε την απόφαση! Άξια! Μήπως από την τσέπη της τα πλήρωνε;
Αν η πολιτική εξουσία αποδείκνυε κάθε στιγμή τον «μαυρογιαλουρισμό» της, η δικαστική δυσκολευόταν να κρύψει την ανικανότητά της.
Πλάι σε λαμπρούς δικαστές, συγκροτημένους, ανεξάρτητους και θαραλλέους, βρίσκονταν και βρίσκονται ράθυμοι, γραφειοκράτες και φοβιτσιάρηδες δημόσιοι υπάλληλοι, που αμαυρώνουν την εικόνα της Δικαιοσύνης -του τελευταίου καταφυγίου του πολίτη.
Δικαστές αυτής της δεύτερης κατηγορίας δεν κατάφεραν να δικάσουν μέσα σε ενάμισυ χρόνο τους τρομοκράτες του «Επαναστατικού Αγώνα», με αποτέλεσμα να αποφυλακιστούν υπό όρους και, φυσικά, να εξαφανιστούν για να ετοιμάσουν τις επόμενες επιθέσεις τους.
Και μη ρωτήσετε ποια ποινή τους επιβλήθηκε, γιατί θα είναι σαν να κοροϊδεύετε τους εαυτούς σας!
Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου αποφάνθηκε ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε!
Αυτό θα πει, άραγε, στους συγγενείς του νεκρού που ενδέχεται να αφήσουν πίσω τους οι τρομοκράτες, την επόμενη φορά;
Δε νομίζω ότι αντέχει σε σοβαρή κριτική η όλη υπόθεση, ούτε ότι υπάρχει έστω και ένα παράδειγμα τρομοκράτη, που να έχει ομολογήσει και παρόλα αυτά να αποφυλακίστηκε, οπουδήποτε στον πλανήτη, επειδή οι δικαστές δεν έκαναν τη δουλειά τους.
Όσο για τον διοικητή του αστυνομικού τμήματος Εξαρχείων, που δεν ήξερε καν ότι ο Μαζιώτης και η Ρούπα δεν είχαν εμαφανιστεί για να δώσουν το παρόν, όπως όφειλαν, τι να πει κανείς… Ο ίδιος φταίει ή εκείνοι που τον έκαναν διοικητή;
Προσέξτε: είχαν εξαφανιστεί επί 15 μέρες οι τρομοκράτες και ο άνθρωπος που υποδυόταν τον διοικητή όχι μόνο δεν είχε ειδοποιήσει, ώστε να κινητοποιηθεί η αντιτρομοκρατική, αλλά ούτε καν ήξερε το θέμα… Δεν είχε ενδιαφερθεί να ρωτήσει…
Γι αυτό είπα και στην αρχή ότι οι υποθέσεις αυτές αφηγούνται τη χρεοκοπία της χώρας.
Διότι η χρεοκοπία δεν είναι γεγονός μόνο όταν δεν υπάρχουν τρόφιμα στο super market. Αυτό είναι η επισφράγισή της.
Χρεοκοπημένη είναι μιά χώρα που δίνει επιδόματα σε υπαλλήλους για να κάθονται ή για να πηγαίνουν εγκαίρως στη δουλειά τους.
Χρεοκοπημένη είναι όταν αφήνει ελεύθερους τρομοκράτες επειδή δεν πρόλαβε να τους δικάσει.
Χρεοκοπημένη είναι όταν η αστυνομία κοιμάται και οι κακοποιοί σκοτώνουν στο δρόμο συνταξιούχους για 70 ευρώ. Χρεοκοπημένη είναι όταν οι πολίτες δεν πληρώνουν φόρους, όχι γιατί δεν έχουν αλλά γιατί δε θέλουν να πληρώσουν. Χρεοκοπημένη είναι όταν τα φαρμακεία δε δίνουν φάρμακα σε ασθενείς με καρκίνο αν δεν πληρώσουν μετρητοίς…
Ο αγώνας που γίνεται τώρα είναι να μην χρεοκοπήσει και τυπικά η χώρα, να μην κηρύξει στάση πληρωμών και, τελικά, εξοστρακιστεί από το ευρώ.
Ας ελπίσουμε ότι αυτό, τουλάχιστον, θα αποφευχθεί.
Αν, όμως, δεν αλλάξουμε όλοι ούτε αυτό θα αποτραπεί…
πηγή: aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου