Επίκαιρο το τραγούδι τους. Φανταζόμαστε πολλούς ποδοσφαιριστές να
πλασάρουν τον εαυτό τους εδώ και εκεί αναζητώντας ούτε καν δύο
κατοστάρικα (ευρώ) για ένα συμβόλαιο. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους
Ελληνες ποδοσφαιριστές. Για την πλειοψηφία των Ευρωπαίων ισχύει αυτό.
Ποιοι απέμειναν να έχουν χρήμα και να το ξοδεύουν; Οι σεΐχηδες της Παρί Σεν Ζερμέν. Οι υπόλοιποι, τζίφος. Στη Μάντσεστερ Σίτι ήρθε η περίοδος «πρώτα να πουλήσουμε, μετά να αγοράσουμε», στη Μάλαγα πέφτει ξύλο επειδή οι κελεμπίες την... έκαναν και όλες οι άλλες ομάδες κόβουν. Εξοδα προσωπικού, μισθοδοσίας, τα πάντα και παντού.
Θεωρούσαμε ότι το προηγούμενο καλοκαίρι ήταν το πιο φτωχό που είχαμε ζήσει από πλευράς μεταγραφών. Ηταν, μόνο που δεν φανταζόμασταν τη «Σαχάρα» που θα επικρατούσε σε τέτοια έκταση στο τρέχον. Προ διετίας η Μπαρτσελόνα θα είχε «χτυπήσει» ένα δυο τραπεζικά δανειάκια και ο Χάβι Μαρτίνεθ θα φορούσε τη φανέλα της. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα έλεγε στην Τότεναμ «πόσα θέλεις για τον Μόντριτς, 35, ωραία πάρε 45 και τελείωνε». Η Μίλαν και η Ιντερ θα αγόραζαν ό,τι ήθελαν. Η Μπάγερν επίσης, κι ένα σωρό ακόμα. Η Γιουνάιτεντ έχει πέσει σε λήθαργο, η Αρσεναλ σε χειμερία νάρκη. Σάλιο δεν υπάρχει στην αγορά. Στην Ιταλία φτάσαμε να απολαμβάνουμε με αγωνία το μεγάλο θρίλερ «πού θα πάει ο Μπαλτσαρέτι» όταν πριν από κάποια χρόνια πατάγαμε το κουμπί του «F5» μανιωδώς περιμένοντας τον Ρονάλντο (τον κανονικό) να υπογράψει στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Αυτή είναι η κατάσταση. Το Financial Fair Play, ως άλλο ΔΝΤ, τα έχουμε αναφέρει και παλαιότερα αυτά με τις απαραίτητες συγκρίσεις και διαφορές, είναι εδώ και βασιλεύει. Στις τσέπες των συλλόγων και σε αυτές των ποδοσφαιριστών.
Πηγή: Goal
Ποιοι απέμειναν να έχουν χρήμα και να το ξοδεύουν; Οι σεΐχηδες της Παρί Σεν Ζερμέν. Οι υπόλοιποι, τζίφος. Στη Μάντσεστερ Σίτι ήρθε η περίοδος «πρώτα να πουλήσουμε, μετά να αγοράσουμε», στη Μάλαγα πέφτει ξύλο επειδή οι κελεμπίες την... έκαναν και όλες οι άλλες ομάδες κόβουν. Εξοδα προσωπικού, μισθοδοσίας, τα πάντα και παντού.
Θεωρούσαμε ότι το προηγούμενο καλοκαίρι ήταν το πιο φτωχό που είχαμε ζήσει από πλευράς μεταγραφών. Ηταν, μόνο που δεν φανταζόμασταν τη «Σαχάρα» που θα επικρατούσε σε τέτοια έκταση στο τρέχον. Προ διετίας η Μπαρτσελόνα θα είχε «χτυπήσει» ένα δυο τραπεζικά δανειάκια και ο Χάβι Μαρτίνεθ θα φορούσε τη φανέλα της. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα έλεγε στην Τότεναμ «πόσα θέλεις για τον Μόντριτς, 35, ωραία πάρε 45 και τελείωνε». Η Μίλαν και η Ιντερ θα αγόραζαν ό,τι ήθελαν. Η Μπάγερν επίσης, κι ένα σωρό ακόμα. Η Γιουνάιτεντ έχει πέσει σε λήθαργο, η Αρσεναλ σε χειμερία νάρκη. Σάλιο δεν υπάρχει στην αγορά. Στην Ιταλία φτάσαμε να απολαμβάνουμε με αγωνία το μεγάλο θρίλερ «πού θα πάει ο Μπαλτσαρέτι» όταν πριν από κάποια χρόνια πατάγαμε το κουμπί του «F5» μανιωδώς περιμένοντας τον Ρονάλντο (τον κανονικό) να υπογράψει στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Αυτή είναι η κατάσταση. Το Financial Fair Play, ως άλλο ΔΝΤ, τα έχουμε αναφέρει και παλαιότερα αυτά με τις απαραίτητες συγκρίσεις και διαφορές, είναι εδώ και βασιλεύει. Στις τσέπες των συλλόγων και σε αυτές των ποδοσφαιριστών.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου