Δεν ήταν η νίκη που μετρά για τον Ολυμπιακό, στο φιλικό με την Βίλεμ.
Σίγουρα έχει σημασία και η ανατροπή του σκορ, και η διάθεση να μην
χάσει, ούτε σε φιλικό. Είναι δείγμα χαρακτήρα και νοοτροπίας ομάδας, που
θέλει και ξέρει να πρωταγωνιστεί.
Για μένα τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα βγήκαν από τις πολλές φάσεις που δέχθηκε στην άμυνα του, με την μπάλλα να καταλήγει 2 φορές στα δίχτυα του. Απέναντι σε μια μέτρια ποιοτικά ομάδα, εμφανίστηκαν εκ νέου οι ίδιες ανασταλτικές αδυναμίες. Και βοηθούν αφάνταστα τον Ζαρντίμ να βγάλει συμπεράσματα, για την δυναμικότητα των αμυντικογενών ποδοσφαιριστών, που διαθέτει (διότι άμυνα δεν παίζουν μόνο οι αμυντικοί).
Είναι φανερή κατά την ταπεινή μου άποψη η ανάγκη απόκτησης και στόπερ και αμυντικού χαφ. Έστω και αν δεν έχουμε δει ακόμη τον Γκρέκο, ο Ιταλός δεν έχει τα στοιχεία αυτά, που ψάχνει ο Ζαρντίμ από το «6άρι» του. Ο δε Φέισα μόνος του, δεν μπορεί να καλύψει τον ρόλο του Ορμπάιθ.
Το επόμενο ερώτημα είναι, τι στόπερ ψάχνει να βρει ο Ολυμπιακός. Ας δούμε τα ονόματα, που κατά καιρούς ακούστηκαν, χωρίς να σημαίνει αυτό, ότι στον Ολυμπιακό δεν εξετάζουν κάποιους άλλους, που απλά εμείς δεν γνωρίζουμε.
Μπρούνο Αλβες. Αυτός θα ήταν η ιδανική λύση. Και γκελ στον κόσμο, λόγω ονόματος, και με εξαιρετικές ικανότητες και με εμπειρίες να παίξει τον ρόλο του Μέλμπεργκ, όποιος και αν βρεθεί στο πλευρό του (Σιόβας, Μανωλάς) μέχρι να γυρίσει ο Αβραάμ. Ο Πορτογάλος μπορεί να παίξει τόσο δεξιά, όσο και αριστερά, είτε μαρκάροντας αντίπαλο, είτε κουμαντάροντας όλη την άμυνα. Τα πολλά χρήματα που μπορεί να απαιτηθούν τελικά για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας μετακίνησης, είναι ένα θέμα.
Κανού. Έχουμε εικόνα του παίκτη από τα ματς της Σταντάρ Λιέγης. Περισσότερο στόπερ, λιγότερο «λίμπερο». Σαφώς πιο οικονομικός παίκτης, έχει παραστάσεις, ρίσκο όμως να στηρίξεις πάνω του όλο το βάρος, γιατί απλά μέχρι τώρα στην καριέρα του ποτέ δεν είχε αυτό τον ρόλο.
Χάιντσε. Τεράστιο όνομα, απίστευτες παραστάσεις και εφόσον τα πόδια του είναι καλά (προϋπόθεση που ισχύει για όλους τους υποψηφίους, να ξεκαθαρίσω) υπερχρήσιμος. Μοναδικό του πρόβλημα; Αχρηστεύει την παρουσία του Σιόβα, αφού ποτέ δεν μπορούν να συνυπάρξουν, εκτός εάν γίνει η παγκόσμια πρωτοτυπία με δύο αριστεροπόδαρους στόπερ.
Μαρτσένα. Μεγάλη εμπειρία, παραστάσεις και νοοτροπία πρωταθλητή. Ακριβώς στο πετσί του ρόλου του Μέλμπεργκ για να κατευθύνει όλη την άμυνα. Έχει ουσιαστικά όμως δύο χρόνια να αγωνιστεί στην θέση, αφού τις περισσότερες φορές ήταν αμυντικός χαφ στην βιγιαρεάλ.
Σαπουνάρου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τον θέλει ο κόουτς, διότι μπορεί να παίξει σε δύο θέσεις. Είναι όμως πολύ καλύτερος μπακ, παρά δεξιός στόπερ, αφού θέλει καθοδήγηση από τον παρτενέρ του. Δύσκολα να παίξει βάθος, περισσότερο να μαρκάρει τον αντίπαλο φορ.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη απόφαση. Διότι όπως η έλευση του Μέλμπεργκ στο λιμάνι και το «δέσιμο» με τον Αβραάμ, άλλαξε το στάτους της άμυνας των ερυθρόλευκων, η απουσία και των δύο εφέτος, είναι ένα μεγάλο στοίχημα, που πρέπει να βρει και γρήγορα μάλιστα, λύση.
Πηγή: pamesports.gr
Για μένα τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα βγήκαν από τις πολλές φάσεις που δέχθηκε στην άμυνα του, με την μπάλλα να καταλήγει 2 φορές στα δίχτυα του. Απέναντι σε μια μέτρια ποιοτικά ομάδα, εμφανίστηκαν εκ νέου οι ίδιες ανασταλτικές αδυναμίες. Και βοηθούν αφάνταστα τον Ζαρντίμ να βγάλει συμπεράσματα, για την δυναμικότητα των αμυντικογενών ποδοσφαιριστών, που διαθέτει (διότι άμυνα δεν παίζουν μόνο οι αμυντικοί).
Είναι φανερή κατά την ταπεινή μου άποψη η ανάγκη απόκτησης και στόπερ και αμυντικού χαφ. Έστω και αν δεν έχουμε δει ακόμη τον Γκρέκο, ο Ιταλός δεν έχει τα στοιχεία αυτά, που ψάχνει ο Ζαρντίμ από το «6άρι» του. Ο δε Φέισα μόνος του, δεν μπορεί να καλύψει τον ρόλο του Ορμπάιθ.
Το επόμενο ερώτημα είναι, τι στόπερ ψάχνει να βρει ο Ολυμπιακός. Ας δούμε τα ονόματα, που κατά καιρούς ακούστηκαν, χωρίς να σημαίνει αυτό, ότι στον Ολυμπιακό δεν εξετάζουν κάποιους άλλους, που απλά εμείς δεν γνωρίζουμε.
Μπρούνο Αλβες. Αυτός θα ήταν η ιδανική λύση. Και γκελ στον κόσμο, λόγω ονόματος, και με εξαιρετικές ικανότητες και με εμπειρίες να παίξει τον ρόλο του Μέλμπεργκ, όποιος και αν βρεθεί στο πλευρό του (Σιόβας, Μανωλάς) μέχρι να γυρίσει ο Αβραάμ. Ο Πορτογάλος μπορεί να παίξει τόσο δεξιά, όσο και αριστερά, είτε μαρκάροντας αντίπαλο, είτε κουμαντάροντας όλη την άμυνα. Τα πολλά χρήματα που μπορεί να απαιτηθούν τελικά για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας μετακίνησης, είναι ένα θέμα.
Κανού. Έχουμε εικόνα του παίκτη από τα ματς της Σταντάρ Λιέγης. Περισσότερο στόπερ, λιγότερο «λίμπερο». Σαφώς πιο οικονομικός παίκτης, έχει παραστάσεις, ρίσκο όμως να στηρίξεις πάνω του όλο το βάρος, γιατί απλά μέχρι τώρα στην καριέρα του ποτέ δεν είχε αυτό τον ρόλο.
Χάιντσε. Τεράστιο όνομα, απίστευτες παραστάσεις και εφόσον τα πόδια του είναι καλά (προϋπόθεση που ισχύει για όλους τους υποψηφίους, να ξεκαθαρίσω) υπερχρήσιμος. Μοναδικό του πρόβλημα; Αχρηστεύει την παρουσία του Σιόβα, αφού ποτέ δεν μπορούν να συνυπάρξουν, εκτός εάν γίνει η παγκόσμια πρωτοτυπία με δύο αριστεροπόδαρους στόπερ.
Μαρτσένα. Μεγάλη εμπειρία, παραστάσεις και νοοτροπία πρωταθλητή. Ακριβώς στο πετσί του ρόλου του Μέλμπεργκ για να κατευθύνει όλη την άμυνα. Έχει ουσιαστικά όμως δύο χρόνια να αγωνιστεί στην θέση, αφού τις περισσότερες φορές ήταν αμυντικός χαφ στην βιγιαρεάλ.
Σαπουνάρου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τον θέλει ο κόουτς, διότι μπορεί να παίξει σε δύο θέσεις. Είναι όμως πολύ καλύτερος μπακ, παρά δεξιός στόπερ, αφού θέλει καθοδήγηση από τον παρτενέρ του. Δύσκολα να παίξει βάθος, περισσότερο να μαρκάρει τον αντίπαλο φορ.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη απόφαση. Διότι όπως η έλευση του Μέλμπεργκ στο λιμάνι και το «δέσιμο» με τον Αβραάμ, άλλαξε το στάτους της άμυνας των ερυθρόλευκων, η απουσία και των δύο εφέτος, είναι ένα μεγάλο στοίχημα, που πρέπει να βρει και γρήγορα μάλιστα, λύση.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου