Ο Χρύσανθος Τσαλτίδης γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για την
τραγική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου στο Βικελίδης, την δίκαιη ήττα από
τον ΠΑΣ που ήρθε από τα πολλά και διάφορα λάθη των κίτρινων σε όλα τα
επίπεδα
Ο ΑΡΗΣ κόντρα στον ΠΑΣ θύμισε τον ΑΡΗ των πρώτων αγωνιστικών. Κάκιστες
τοποθετήσεις, μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές, πίεση… ψηλά με
τους παίκτες να μένουν όμως σε χώρους χωρίς ουσία και αιτία και λάθη,
λάθη, λάθη… λάθη. Όταν μία ομάδα αγωνίζεται εντός έδρας με ένα αντίπαλο
όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα που το όπλο του είναι η κόντρα επίθεση και δυο-τρεις
ικανότατοι επιθετικά ποδοσφαιριστές, δεν είναι δυνατόν να κερδίσεις το
παραμικρό έχοντας 68 λάθη, με χαμένο το κέντρο και την άμυνα να
παραπαίει!!!
Γιατί τόσα ήταν τα λάθη των παικτών του ΑΡΗ σήμερα. Και σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις λάθος τοποθετήσεις στον αγωνιστικό χώρο και μία… πίεση με λάθος τρόπο στους αντιπάλους που λειτούργησε ως μπούμερανγκ και έφερε στο 25 το 0-2.
Ο ΑΡΗΣ πάντα θα είναι ΑΡΗΣ, αλλά σε κάθε περίπτωση την φετινή αγωνιστική περίοδο δεν είναι… ντροπή να αγωνιστεί με τέτοιο τρόπο που ως στόχο θα έχει το αποτέλεσμα και μόνο. Λίγο ως πολύ το τι έγινε σήμερα το είπε ο Κοέλιο. Φέτος κανείς δεν έχει αξιώσεις να δει… μπάλα. Κι αν αυτό συνέβη σε ορισμένα παιχνίδια που το επέτρεπε και ο αντίπαλος (ΟΣΦΠ) δεν σημαίνει ότι μπορεί να το κάνει σε κάθε περίπτωση.
Πασιαλής και Μπουγιουκλής έχουν δείξει εξαιρετικά δείγματα διαχείρισης ενός ρόστερ με περιορισμένες δυνατότητες. Αγωνιστικά έχουν πάρει πολλά περισσότερα από τον προκάτοχό τους και έχουν αποδείξει ότι μπορούν να οδηγήσουν με επιτυχία το καράβι σε ήρεμα νερά.
Σήμερα όμως κόντρα στον ΠΑΣ η διαχείριση του παιχνιδιού ήταν λάθος όχι τόσο στο τακτικό κομμάτι (με εξαίρεση την... λάθος πίεση προς τους αντιπάλους που για να την αξιοποιήσεις πρέπει και να την δουλέψεις πάρα πολύ, αλλά και να έχεις τους παίκτες για να το κάνεις σε ένα εντός έδρας παιχνίδι) όσο στην προσέγγισή του συνολικά.
Ο ΑΡΗΣ δεν έχει την αγωνιστική δυναμική που είχε πριν 2 ή 3 χρόνια και δεν μπορεί απλά με μία μέτρια εμφάνιση να πετυχαίνει 1 ή 2 γκολ και να… κερδίζει επαγγελματικά. Πρέπει να μοχθήσει, να παλέψει, να πάει το παιχνίδι στην δύναμη, στο πάθος και πολλές φορές στο…τσούκου τσούκου (sic) ποδόσφαιρο για να πάρει τη νίκη.
Το ότι έπαιξε ποδόσφαιρο σε 2-3 ματς, δεν σημαίνει τίποτα αν χάνεις τέτοια παιχνίδια. Πρέπει να τα καθαρίσεις και να μην επαναληφτούν ανάλογες εμφανίσεις γιατί μπορεί αγωνιστικά και με βάση την λογική να μην έχεις προβλήματα, αλλά επειδή είσαι κόντρα στο παρασκήνιο και στο ποδοσφαιρικό κατεστημένο, οφείλεις να μην δώσεις κανένα απολύτως δικαίωμα.
Δεν υπάρχουν, λοιπόν, φέτος τα «ΑΡΗΣ είμαστε» και πάμε να τους πατήσουμε. Αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην ψυχολογία των νεαρών παικτών, αλλά μέχρι εκεί. Οι πιο έμπειροι πρέπει να βοηθηθούν από την τεχνική ηγεσία και στην συνέχεια να σηκώσουν την ομάδα στις πλάτες τους, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Να βοηθηθούν με πιο ορθολογικές προσεγγίσεις των παιχνιδιών και να βοηθήσουν με καλύτερες εμφανίσεις και λιγότερα λάθη. Γιατί όσο καλά κι αν στήνουν την ομάδα οι προπονητές με τόσα λάθη δεν θα έρθει το αποτέλεσμα και από την άλλη ακόμα κι αν υπάρχει σε συγκεκριμένα παιχνίδια λάθος προπονητική προσέγγιση, παίκτες όπως ο Αγκάνθο, ο Κοέλιο, ο Παπαζαχαρίας, ο Παπαστεριανός, ο Καζναφέρης πρέπει να παίρνουν την ομάδα πάνω τους. Αν συμβαίνει μόνο το ένα από τα δυο, τότε ΠΑΣ… λάθος και πρέπει να το αλλάξεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Υ.Γ.1 Θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές ο ΠΑΣ κέρδισε δίκαια. Ήταν σαφέστατα καλύτερος και πόσο μάλλον με τέτοια εκτός έδρας εμφάνιση δικαιούταν τη νίκη. Στο παιχνίδι υπάρχουν δυο επίμαχες φάσεις. Ένα γκολ του ΠΑΣ που ακυρώνεται (οριακά μεν, αλλά με βάση την γραμμή του συνδρομητικού σωστά) και ένα μαρς πέναλτι και αποβολή του Φέργκους που δεν δίνει ο Δελφάκης σε ανατροπή του Γιαννιώτα (με πολύ έξυπνο και πονηρό τρόπο είναι αλήθεια αφού με το ένα χέρι διώχνει και με το άλλο πιάνει το πόδι του Γιαννιώτα). Και σε αυτή την περίπτωση φάνηκε η διάθεση του ρέφερι που έδειξε κόρνερ αμέσως. Και αν στο 52 έβγαινε ο κορυφαίος του ΠΑΣ ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Ο ΑΡΗΣ αδικήθηκε σε ένα ακόμα ματς, αλλά για την ήττα ευθύνεται μόνο αυτός για να μην χάνουμε και τον προσανατολισμό μας στο συγκεκριμένο παιχνίδι που δεν είναι ο διαιτητής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταγράψουμε ένα ακόμη λάθος εναντίον του ΑΡΗ και ένα ακόμη πέναλτι μαρς που δεν δόθηκε, ενώ όποτε άλλες ομάδες δυσκολεύονται ή είναι σε κακή μέρα ξεκλειδώνουν τις αντίπαλες άμυνες με ανύπαρκτα πέναλτι.
Υ.Γ.2 Είναι πολύ σημαντικές οι προτάσεις που κατέθεσε ο ΑΡΗΣ στην Λίγκα σε σχέση με τις ανανεώσεις και την αποπληρωμή οφειλών και εγκρίθηκαν ώστε να κατατεθούν για την τελική έγκριση από την ΕΠΟ. Θα τα αναλύσουμε πιο διεξοδικά σε επόμενο σημείωμα…
πηγή: gazzetta.gr
Γιατί τόσα ήταν τα λάθη των παικτών του ΑΡΗ σήμερα. Και σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις λάθος τοποθετήσεις στον αγωνιστικό χώρο και μία… πίεση με λάθος τρόπο στους αντιπάλους που λειτούργησε ως μπούμερανγκ και έφερε στο 25 το 0-2.
Ο ΑΡΗΣ πάντα θα είναι ΑΡΗΣ, αλλά σε κάθε περίπτωση την φετινή αγωνιστική περίοδο δεν είναι… ντροπή να αγωνιστεί με τέτοιο τρόπο που ως στόχο θα έχει το αποτέλεσμα και μόνο. Λίγο ως πολύ το τι έγινε σήμερα το είπε ο Κοέλιο. Φέτος κανείς δεν έχει αξιώσεις να δει… μπάλα. Κι αν αυτό συνέβη σε ορισμένα παιχνίδια που το επέτρεπε και ο αντίπαλος (ΟΣΦΠ) δεν σημαίνει ότι μπορεί να το κάνει σε κάθε περίπτωση.
Πασιαλής και Μπουγιουκλής έχουν δείξει εξαιρετικά δείγματα διαχείρισης ενός ρόστερ με περιορισμένες δυνατότητες. Αγωνιστικά έχουν πάρει πολλά περισσότερα από τον προκάτοχό τους και έχουν αποδείξει ότι μπορούν να οδηγήσουν με επιτυχία το καράβι σε ήρεμα νερά.
Σήμερα όμως κόντρα στον ΠΑΣ η διαχείριση του παιχνιδιού ήταν λάθος όχι τόσο στο τακτικό κομμάτι (με εξαίρεση την... λάθος πίεση προς τους αντιπάλους που για να την αξιοποιήσεις πρέπει και να την δουλέψεις πάρα πολύ, αλλά και να έχεις τους παίκτες για να το κάνεις σε ένα εντός έδρας παιχνίδι) όσο στην προσέγγισή του συνολικά.
Ο ΑΡΗΣ δεν έχει την αγωνιστική δυναμική που είχε πριν 2 ή 3 χρόνια και δεν μπορεί απλά με μία μέτρια εμφάνιση να πετυχαίνει 1 ή 2 γκολ και να… κερδίζει επαγγελματικά. Πρέπει να μοχθήσει, να παλέψει, να πάει το παιχνίδι στην δύναμη, στο πάθος και πολλές φορές στο…τσούκου τσούκου (sic) ποδόσφαιρο για να πάρει τη νίκη.
Το ότι έπαιξε ποδόσφαιρο σε 2-3 ματς, δεν σημαίνει τίποτα αν χάνεις τέτοια παιχνίδια. Πρέπει να τα καθαρίσεις και να μην επαναληφτούν ανάλογες εμφανίσεις γιατί μπορεί αγωνιστικά και με βάση την λογική να μην έχεις προβλήματα, αλλά επειδή είσαι κόντρα στο παρασκήνιο και στο ποδοσφαιρικό κατεστημένο, οφείλεις να μην δώσεις κανένα απολύτως δικαίωμα.
Δεν υπάρχουν, λοιπόν, φέτος τα «ΑΡΗΣ είμαστε» και πάμε να τους πατήσουμε. Αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην ψυχολογία των νεαρών παικτών, αλλά μέχρι εκεί. Οι πιο έμπειροι πρέπει να βοηθηθούν από την τεχνική ηγεσία και στην συνέχεια να σηκώσουν την ομάδα στις πλάτες τους, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Να βοηθηθούν με πιο ορθολογικές προσεγγίσεις των παιχνιδιών και να βοηθήσουν με καλύτερες εμφανίσεις και λιγότερα λάθη. Γιατί όσο καλά κι αν στήνουν την ομάδα οι προπονητές με τόσα λάθη δεν θα έρθει το αποτέλεσμα και από την άλλη ακόμα κι αν υπάρχει σε συγκεκριμένα παιχνίδια λάθος προπονητική προσέγγιση, παίκτες όπως ο Αγκάνθο, ο Κοέλιο, ο Παπαζαχαρίας, ο Παπαστεριανός, ο Καζναφέρης πρέπει να παίρνουν την ομάδα πάνω τους. Αν συμβαίνει μόνο το ένα από τα δυο, τότε ΠΑΣ… λάθος και πρέπει να το αλλάξεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Υ.Γ.1 Θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές ο ΠΑΣ κέρδισε δίκαια. Ήταν σαφέστατα καλύτερος και πόσο μάλλον με τέτοια εκτός έδρας εμφάνιση δικαιούταν τη νίκη. Στο παιχνίδι υπάρχουν δυο επίμαχες φάσεις. Ένα γκολ του ΠΑΣ που ακυρώνεται (οριακά μεν, αλλά με βάση την γραμμή του συνδρομητικού σωστά) και ένα μαρς πέναλτι και αποβολή του Φέργκους που δεν δίνει ο Δελφάκης σε ανατροπή του Γιαννιώτα (με πολύ έξυπνο και πονηρό τρόπο είναι αλήθεια αφού με το ένα χέρι διώχνει και με το άλλο πιάνει το πόδι του Γιαννιώτα). Και σε αυτή την περίπτωση φάνηκε η διάθεση του ρέφερι που έδειξε κόρνερ αμέσως. Και αν στο 52 έβγαινε ο κορυφαίος του ΠΑΣ ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Ο ΑΡΗΣ αδικήθηκε σε ένα ακόμα ματς, αλλά για την ήττα ευθύνεται μόνο αυτός για να μην χάνουμε και τον προσανατολισμό μας στο συγκεκριμένο παιχνίδι που δεν είναι ο διαιτητής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταγράψουμε ένα ακόμη λάθος εναντίον του ΑΡΗ και ένα ακόμη πέναλτι μαρς που δεν δόθηκε, ενώ όποτε άλλες ομάδες δυσκολεύονται ή είναι σε κακή μέρα ξεκλειδώνουν τις αντίπαλες άμυνες με ανύπαρκτα πέναλτι.
Υ.Γ.2 Είναι πολύ σημαντικές οι προτάσεις που κατέθεσε ο ΑΡΗΣ στην Λίγκα σε σχέση με τις ανανεώσεις και την αποπληρωμή οφειλών και εγκρίθηκαν ώστε να κατατεθούν για την τελική έγκριση από την ΕΠΟ. Θα τα αναλύσουμε πιο διεξοδικά σε επόμενο σημείωμα…
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου