Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για την ιστορία του Παναθηναϊκού που δεν σβήνει, όσα χρόνια και να περάσουν και γυρίζει τον χρόνο 11 χρόνια πίσω και το παιχνίδι του τριφυλλιού με την Μπαρτσελόνα.
Πέρασαν από τότε 11 χρόνια, αλλά όσα και να περάσουν όσο ζω δεν πρόκειται να ξεχάσω αυτό που έζησα στο «Καμπ Νου» στις 9 Απριλίου 2002. Μπορεί ο Παναθηναϊκός τώρα να βρίσκεται σε τραγική κατάσταση οικονομικά και αγωνιστικά και μία ανάσα από το να μείνει εκτός Ευρώπης για πρώτη φορά μετά το 1997, αλλά η ιστορία της ομάδας δεν σβήνει, όσα χρόνια και να περάσουν.

Η βραδιά της Βαρκελώνης ήταν για μένα όμοια με την βραδιά που επίσης έζησα στο Αμστερνταμ το 1996, άσχετα αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό. Στην Ολλανδία ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον πρώτο ημιτελικό τον Αγιαξ με 1-0, αλλά αποκλείστηκε στη ρεβάνς με την ήττα με 3-0, στην Βαρκελώνη ο Παναθηναϊκός έπαιζε την ρεβάνς του πρώτου προημιτελικού. Είχε νικήσει στην Λεωφόρο με 1-0 και μέσα στο Καμπ Νου προηγήθηκε με 1-0 στο 8 με γκολ του Μιχάλη Κωνσταντίνου.
 
Η Μπαρτσελόνα του Τσάβι, του Ριβάλντο, του Πουγιόλ, του Οφερμαρς, του Σαβιόλα, του Λουίς Ενρίκε, ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης τότε. Κατάφερε γύρισε το παιχνίδι , το έφερε σε σκορ πρόκρισης στο 61 με το 3-1, αλλά ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο τέταρτο έκλεισε την Μπαρτσελόνα στα καρέ της, για να πετύχει το γκολ της μεγάλης πρόκρισης.
 
Εχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες με τον Κωνσταντίνου και τον Ολισαντέμπε, ενώ στις καθυστερήσεις όλοι θυμούνται, ότι το σουτ του Βλάοβιτς έστειλε την μπάλα δίπλα από το δοκάρι και τις καρδιές των φίλων της Μπαρτσελόνα στις θέσεις τους. Τι θυμάμαι πιο έντονα από αυτό το ματς εκτός από την ευκαιρία του Βλάοβιτς;
 
Τα σφυρίγματα των 80.000 οπαδών της Μπαρτσελόνα στην διάρκεια των καθυστερήσεων , που προέτρεπαν τον διαιτητή του αγώνα Ουρς Μάγιερ, να σφυρίξει την λήξη για να τελειώσει το μαρτύριό τους και να πάρει την πρόκριση η ομάδα τους.
 
Την ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού και διάταση έξω πλάγιου συνδέσμου, που υπέστη ο Γιώργος Καραγκούνης στο 30 του αγώνα και την αυτοθυσία του να παίξει για 15 λεπτά με κομμένο χιαστό, αφού δεν άντεξε και έγινε αλλαγή στις καθυστερήσεις!
 
Την μεγάλη ευκαιρία του Σάριτς λίγα λεπτά μετά το 0-1. Αν εκεί γινόταν το 0-2, είναι πολύ πιθανό να έπαιρνε την μεγάλη πρόκριση για τα ημιτελικά ο Παναθηναϊκός…
 
Τέτοιες ευρωπαϊκές βραδιές, τόσες μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές από ελληνικές ομάδες μόνο ο Παναθηναϊκός έχει προσφέρει στους φίλους του. Μπορεί τώρα να τρώμε πίκρες, που δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσουν, αλλά η ιστορία έχει γράψει και δεν ξεγράφει….