Το είχε
πει κάποτε, κι εκ των υστέρων ζήτησε συγγνώμη για εκείνη τη δήλωση,
προκειμένου να δείξει ένα σημάδι ωρίμανσης. “Με ζηλεύουν επειδή είμαι
όμορφος, πλούσιος και διάσημος, επειδή είμαι σπουδαίος ποδοσφαιριστής”,
είχε πει πριν από τρία χρόνια, το 2011. Μερικούς μήνες πριν από τον
τελικό της Λισαβόνας είχε δηλώσει μετανιωμένος για εκείνη τη δήλωση. Αν
το ξανασκεφτόταν σήμερα, πιθανόν θα μετάνιωνε που μετάνιωσε. Διότι θα
είχε ζήσει την κατακραυγή που βιώνει από το βράδυ του Σαββάτου επειδή
εκβίασε ένα πέναλτι με το οποίο έγραψε το 4-1 στον τελικό και επειδή,
κυρίως γι' αυτό, έβγαλε την μπλούζα για να ποζάρει φουσκωμένος στις
φωτογραφίες του πανηγυρισμού.
Κάνεις μια βόλτα στα διεθνή media από το βράδυ του Σαββάτου μέχρι τώρα κι βρίσκεις εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες με τις γυμνές πόζες του Κριστιάνο κι αμέτρητα σχόλια σχετικά με το αν έκανε ή όχι καλά που έπεσε για να πάρει το πέναλτι και πανηγύρισε τόσο πολύ ένα 4ο γκολ στις καθυστερήσεις. Αμέτρητα σχόλια σχετικά με το αν έκανε ή όχι καλά που έβγαλε την μπλούζα, και πολλή χλεύη. Ψάχνεις να βρεις ποιος ήταν αυτός τον οποίο ο Κριστιάνο έσπευσε να αγκαλιάσει στον πανηγυρισμό του γκολ και να του χαρίσει τη φανέλα του. Και δεν βρίσκεις εύκολα ούτε τη φωτογραφία, ούτε την απάντηση στην ιστορία. Διότι δεν “πουλάει”. Οπως δεν “πουλούσαν” και οι δηλώσεις που έκανε μετά τη λήξη του τελικού, δηλαδή η δημόσια παραδοχή του μπροστά στην κάμερα ότι δεν ήταν καλός στο παιχνίδι.
Ο Κριστιάνο έτρεξε στον πανηγυρισμό να αγκαλιάσει τον αδερφό του, με τον οποίο είναι δεμένος. Τον αδερφό του που ήταν χρήστης ναρκωτικών, τον οποίο ο Κριστιάνο είχε προσπαθήσει να βοηθήσει πολύ, τον καιρό που ακόμη δεν ήταν πλούσιος, για να απεξαρτηθεί από τις ουσίες. Αλλά αυτή η ιστορία δεν ταιριάζει με το κατασκευασμένο προφίλ του Ρονάλντο και δεν δίνει αφορμή για νέο κράξιμο, το οποίο τα εκτός Πορτογαλίας και Μαδρίτης media λατρεύουν να ρίχνουν στον Πορτογάλο. Ούτε και η ιστορία που τον θέλει να χαρίζει όλο το πριμ για την κατάκτηση του Champions League σε φιλανθρωπίες.
Είναι βέβαιο ότι ο Κριστιάνο το “ζητάει” με τη συμπεριφορά του, ότι του αρέσει να προκαλεί και έχει επενδύσει πολύ σε αυτό το προφίλ. Φοράει ένα κοστούμι το οποίο εκμεταλλεύεται παντοιοτρόπως επιχειρηματικά, πουλώντας ρούχα κι ένα σωρό προϊόντα στους γκέι και σε όλα τα άλλα “ειδικά κοινά” που προσεγγίζει με την γλώσσα του σώματός του. Αλλά τα media συχνά χάνουν μαζί του τη μπάλα και βγάζουν μια εμπάθεια που δικαιώνει εκείνη την παλιά δήλωσή του. Πολύ συχνά ο Κριστιάνο τρώει αναλογικά πολύ περισσότερο κράξιμο από όσο του πρέπει, κι η εξήγηση για αυτό είναι απλή: στο κράξιμο βγαίνει η ζήλια και η εμπάθεια ανθρώπων που δεν μπορούν να “ανεχθούν” ότι “είμαι όμορφος, πλούσιος, διάσημος, σπουδαίος ποδοσφαιριστής”. Θα συμπλήρωνα στη δήλωσή του, στα “επειδή” και το “είμαι gay icon από το 2006, και είμαι επίσης gay friendly”. Από το 2006, που βγήκε 1ος, μέχρι σήμερα ο Ρονάλντο παραμένει καρφωμένος εντός του top10 των gay icons και έχει ξεπεράσει τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Και από το 2010, όταν κλήθηκε να σχολιάσει έναν gay γάμο που έγινε στην Πορτογαλία και δήλωσε ότι “σέβομαι τις επιλογές που κάνει ο οποιοσδήποτε, όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ευθύνες” καταχωρήθηκε ως gay friendly και εκτίναξε τη δημοφιλία του στην κοινωνία των gay στα ύψη. Ολο αυτό πέφτει πολύ βαρύ σε ένα μεγάλο μέρος του straight αντρικού πληθυσμού που τον παρακολουθεί στο ποδόσφαιρο. Εξ ου και η ένταση στο κράξιμο.
Κάνεις μια βόλτα στα διεθνή media από το βράδυ του Σαββάτου μέχρι τώρα κι βρίσκεις εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες με τις γυμνές πόζες του Κριστιάνο κι αμέτρητα σχόλια σχετικά με το αν έκανε ή όχι καλά που έπεσε για να πάρει το πέναλτι και πανηγύρισε τόσο πολύ ένα 4ο γκολ στις καθυστερήσεις. Αμέτρητα σχόλια σχετικά με το αν έκανε ή όχι καλά που έβγαλε την μπλούζα, και πολλή χλεύη. Ψάχνεις να βρεις ποιος ήταν αυτός τον οποίο ο Κριστιάνο έσπευσε να αγκαλιάσει στον πανηγυρισμό του γκολ και να του χαρίσει τη φανέλα του. Και δεν βρίσκεις εύκολα ούτε τη φωτογραφία, ούτε την απάντηση στην ιστορία. Διότι δεν “πουλάει”. Οπως δεν “πουλούσαν” και οι δηλώσεις που έκανε μετά τη λήξη του τελικού, δηλαδή η δημόσια παραδοχή του μπροστά στην κάμερα ότι δεν ήταν καλός στο παιχνίδι.
Ο Κριστιάνο έτρεξε στον πανηγυρισμό να αγκαλιάσει τον αδερφό του, με τον οποίο είναι δεμένος. Τον αδερφό του που ήταν χρήστης ναρκωτικών, τον οποίο ο Κριστιάνο είχε προσπαθήσει να βοηθήσει πολύ, τον καιρό που ακόμη δεν ήταν πλούσιος, για να απεξαρτηθεί από τις ουσίες. Αλλά αυτή η ιστορία δεν ταιριάζει με το κατασκευασμένο προφίλ του Ρονάλντο και δεν δίνει αφορμή για νέο κράξιμο, το οποίο τα εκτός Πορτογαλίας και Μαδρίτης media λατρεύουν να ρίχνουν στον Πορτογάλο. Ούτε και η ιστορία που τον θέλει να χαρίζει όλο το πριμ για την κατάκτηση του Champions League σε φιλανθρωπίες.
Είναι βέβαιο ότι ο Κριστιάνο το “ζητάει” με τη συμπεριφορά του, ότι του αρέσει να προκαλεί και έχει επενδύσει πολύ σε αυτό το προφίλ. Φοράει ένα κοστούμι το οποίο εκμεταλλεύεται παντοιοτρόπως επιχειρηματικά, πουλώντας ρούχα κι ένα σωρό προϊόντα στους γκέι και σε όλα τα άλλα “ειδικά κοινά” που προσεγγίζει με την γλώσσα του σώματός του. Αλλά τα media συχνά χάνουν μαζί του τη μπάλα και βγάζουν μια εμπάθεια που δικαιώνει εκείνη την παλιά δήλωσή του. Πολύ συχνά ο Κριστιάνο τρώει αναλογικά πολύ περισσότερο κράξιμο από όσο του πρέπει, κι η εξήγηση για αυτό είναι απλή: στο κράξιμο βγαίνει η ζήλια και η εμπάθεια ανθρώπων που δεν μπορούν να “ανεχθούν” ότι “είμαι όμορφος, πλούσιος, διάσημος, σπουδαίος ποδοσφαιριστής”. Θα συμπλήρωνα στη δήλωσή του, στα “επειδή” και το “είμαι gay icon από το 2006, και είμαι επίσης gay friendly”. Από το 2006, που βγήκε 1ος, μέχρι σήμερα ο Ρονάλντο παραμένει καρφωμένος εντός του top10 των gay icons και έχει ξεπεράσει τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Και από το 2010, όταν κλήθηκε να σχολιάσει έναν gay γάμο που έγινε στην Πορτογαλία και δήλωσε ότι “σέβομαι τις επιλογές που κάνει ο οποιοσδήποτε, όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ευθύνες” καταχωρήθηκε ως gay friendly και εκτίναξε τη δημοφιλία του στην κοινωνία των gay στα ύψη. Ολο αυτό πέφτει πολύ βαρύ σε ένα μεγάλο μέρος του straight αντρικού πληθυσμού που τον παρακολουθεί στο ποδόσφαιρο. Εξ ου και η ένταση στο κράξιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου