Νίκη μιας χρήσης!

Ο Γιώργος Κογκαλίδης εξηγεί γιατί ήταν σημαντική η εύκολη νίκη της Εθνικής κόντρα στη Σενεγάλη, γράφει για το πάθημα της Κροατίας και... τρέχει για τα νοκ άουτ. Το να ξεκινάς το Παγκόσμιο Κύπελλο με νίκη από το… πρώτο δεκάλεπτο, όποιος και αν είναι ο αντίπαλος, μόνο χαμόγελα μπορεί να φέρει. Ως εκ τούτου, ακόμα κι αν δεν… σκοτώσαμε το θηρίο, δεν μπορούμε παρά να είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι και από την προσπάθεια, και από το αποτέλεσμα (ακόμα κι από τη λογικά αδιάφορη έκταση της νίκης).
Η Εθνική μας δεν αντιμετώπισε το παραμικρό πρόβλημα απέναντι στη Σενεγάλη κι έφτασε σε νίκη… μιας χρήσης. Γιατί είναι αλήθεια πως ακόμα και το βίντεο αυτού του αγώνα, ελάχιστα θα αξιοποιηθεί από το προπονητικό τιμ, καθώς είναι μάλλον απίθανο να ξαναβρούμε τέτοιες συνθήκες.
Απέναντι στην "επίσημη αγαπημένη" βρέθηκε μια ομάδα με εξαιρετικά περιορισμένες μπασκετικές εικόνες, με σπουδαία κορμιά, αλτικά παιδιά, που όμως δεν έχουν συναντηθεί με την τακτική. Συνεπώς μοναδικό ζητούμενο ήταν η ενέργεια και η σοβαρότητα και η Εθνική έδειξε και τα δύο.
Θαρρώ ότι μέχρι το τέλος του τουρνουά δεν θα βρούμε ομάδα με τόσο ψηλά κορμιά, που να μην ξέρει ο προπονητής της τί να τα κάνει, ομάδα με τόσο κακή περιφέρεια, με τόσο αφελές (αν σας ενοχλεί η λέξη προτιμήστε το "αθώο") παιχνίδι. Εξ ου και η σκέψη για νίκη μιας χρήσης, μια και δεν έχει… διδακτικό χαρακτήρα.
Αντίθετα το παρ' ολίγον πάθημα της Κροατίας από τις Φιλιππίνες μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους συνεργάτες του Φώτη Κατσικάρη.
Αν και η διαφορά ήταν τεράστια, αν και το σκορ πήγε ψηλά, αν και η άμυνά μας κράτησε (εξαίρεση αποτελεί ένα μικρό διάστημα στο τρίτο δεκάλεπτο, αλλά το παιχνίδι έτσι όπως εξελίχθηκε μας έδωσε το δικαίωμα και στον εφησυχασμό), αν και τα σουτ από την περιφέρεια (κυρίως των Καϊμακόγλου - Βασιλειάδη) βρήκαν στόχο, δεν συντρέχουν λόγοι να… βγούμε στην Ομόνοια.
Αν και κάποιες στιγμές μοιάζαμε να χάνουμε τον επιθετικό μας προσανατολισμό, αν και κάποιες στιγμές παρασυρθήκαμε από το άναρχο παιχνίδι των αντιπάλων μας, αν και κάποιες στιγμές δείξαμε υπερβολικό (και λόγω της διαφοράς στο σκορ) δισταγμό στο σουτ, δεν συντρέχουν λόγοι για να γκρινιάξουμε, ούτε κατ' ελάχιστο.
Κρατάμε τη νίκη και πάμε για τα επόμενα ματς. Αν και οι Φιλιππίνες μάς έβαλαν σε ελεγχόμενη ανησυχία με την εμφάνισή τους, ουσιαστικά από το Π. Ρίκο και μετά θα ψάξουμε εκείνες τις νίκες, που θα μας οδηγήσουν στον κατά το δυνατόν λιγότερο επικίνδυνο αντίπαλο στα πρώτα "νοκ άουτ" ματς.
Βεβαίως, με τη νίκη της Βραζιλίας επί της Γαλλίας, άντε να προβλέψεις ποιος είναι "καλός" και ποιος "κακός" αντίπαλος, αλλά μακριά πήγα. Ας το πάρουμε σιγά - σιγά, κάνοντας το ένα βήμα μετά το άλλο.*Πηγή: sportdog.gr*