Η Ελλάδα ήταν καλύτερη, είναι ομάδα με ποιοτικότερους παίκτες από τη Σενεγάλη, γι αυτό και νίκησε εύκολα και απόλυτα δίκαια.
Κέρδισε λοιπόν δίκαια, εύκολα, αλλά όχι άκοπα. Γιατί ακόμα και αν είσαι φαβορί, οφείλεις να το αποδείξεις και όταν η αυλαία σηκώνεται και τα φώτα πέφτουν πάνω σου. Με τον τίτλο του φαβορί κανείς δεν πήρε ο καλό φύλλο αγώνα στο ξενοδοχείο του.
Η Εθνική μπήκε σοβαρά, με μυαλό και πίεση, κέρδισε τα ριμπάουντ – επιθετικά και αμυντικά – απέναντι σε ένα σύνολο πολύ αθλητικό. Απέναντι σε παίκτες που περιμένουν εναγωνίως να τους δώσει το δικαίωμα να αποθρασυνθούν. Δεν το κάναμε. Δεν δώσαμε δικαίωμα σε κανένα σημείο του ματς. Ξέραμε πώς να εκδηλώσουμε τις επιθέσεις. Χωρίς ρίσκο και χωρίς να εκβιάζουμε καταστάσεις. Δεν μας έμεινε ποτέ η μπάλα στα χέρια, ακόμα και αν τα δευτερόλεπτα κυλούσας εις βάρος μας και μας πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση. Είδαμε επιτέλους την ομάδα με σύναιση και ψυχραιμία, τα τελευταία δεύτερα πολλών επιθέσεων.
Στοιχείο που δείχνει ότι το μυαλό ήταν στο αρκέ, συνεπικουρούμενο από την δέουσα αγωνιστική πειθαρχία. Ετσι κτίστηκε η διαφορά. Είχαμε επιτέλους και ρόλους. Τον ρόλο του κακού, τον ρόλο του χαμάλη, τον ρόλο του εκτελεστή, που ερμήνευαν σωστά και εισέπραταν το χειροκρότημα. Αλλοι έβαλαν περισσότερη ενέργεια από άλλους, όπως ο Καϊμακόγλου. Ο φανταστικός Καϊμακόγλου, με την συλλογή από ριμπάουντ και τρίποντα. Ηταν ο αρχιτέκτονας, που έκανε τη διαφορά. Ομως και οι υπόλοιποι έβαλαν το καθαρό μυαλό, ώστε το κτίσμα Καϊμακόγλου να έχει γερά θεμέλια.
Για πρώτο παιχνίδι, όλα πήγαν καλά. Είχαμε ένα νεκρό διάστημα, εκεί στην αρχή της 3ης περιόδου, αλλά ήταν αναμενόμενο. Καμία ομάδα δεν μπορεί να έχει σταθερή απόδοση για 40 λεπτά. Να υπογραμμίσουμε όμως διορθώσαμε την αρρυθμία γρήγορα, βρήκαμε τρόπο να συννενοηθούμε χωρίς πανικό, χωρίς να χάσουμε τον αγωνιστικό προσανατολισμό. Στα θετικά επίσης οι 64 πόντοι συνολικά που δεχθήκαμε. Δείχνει ότι η αμυντική λειτουργία απέδωσε καρπούς. Και σκεφτείτε ότι στο πρώτο δεκάλεπτο δεχθήκαμε μόλις 9 πόντους και στο δεύτερο 8. Αυτα ειναι τα νούμερα που λένε την αλήθεια και φωτίζουν την προσπάθεια του συνόλου, να κλείσει το ματς με έναν τρόπο που θα δεχόταν αμφισβήτηση. Ξέραμε τι θέλαμε, ξέραμε πώς θα το πετύχουμε, με το λιγότερο κόπο. Ετσι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε, πρόσωπα και παίκτες.
Δεν χρειάζεται να πανηγυρίζουμε που κερδίσαμε την Σενεγάλη, απλά με τον τρόπο που το πετύχαμε, μπορούμε να σκεφτόμαστε με ηρεμία, αλλά και αυτοπεποίθηση το επόμενο ματς με την… επικίνδυνη Εθνική από τις Φιλιππίνες.
Για τον βαθμό επικινδυνότητας, ρωτήστε τους Κροάτες. Θα έχουν πολλά να σας διηγηθούν. Είπαμε, όσοι δεν μπαίνουν με μυαλό στο τουρνουά, τρέχουν μήπως και το συναντήσουν κάπου στο παρκέ.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου