Θα
μπορούσε κανείς να κάνει μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα όσα έγιναν ή δεν
έγιναν στον Παναθηναϊκό στη διάρκεια του καλοκαιριού, πάνω στον
σχεδιασμό, το χτίσιμο του ρόστερ, τις μεταγραφικές επιλογές. Το ίδιο
ουσιαστική είναι και η συζήτηση της κριτικής για όσα λάθη έχει κάνει
μέχρι σήμερα στα παιχνίδια του ο Παναθηναϊκός και όσες αδυναμίες έχει
φανερώσει. Μεγαλύτερη ουσία και σημασία όμως για τον Παναθηναϊκό είναι
αυτή που κρύβεται στην κουβέντα σχετικά με τον τρόπο που διευθύνεται
σήμερα ο Παναθηναϊκός και τους ανθρώπους που τον διευθύνουν. Διότι αν
αυτοί πιστεύουν ότι “γυρίζει”, η ιστορία (δηλαδή η περσινή σεζόν)
αποδεικνύει ότι “γυρίζει”. Αν δεν το πιστεύουν όμως...
Οσα έκανε και δεν έκανε αυτό το καλοκαίρι ο Γιάννης Αναστασίου
αφήνουν τον μυημένο παρατηρητή με την εντύπωση ότι δεν λειτούργησε με
καθαρό μυαλό. Ειδικά στο 10ήμερο πριν και μετά τη ρεβάνς με την Σταντάρ.
Ισως επηρεασμένος και από την αναστάτωση της πρότασης από την Γκενκ,
ίσως και επειδή τον παρέσυρε η εικόνα που είχε σχηματίσει για το ρόστερ
του από την περίοδο της προετοιμασίας, ο Αναστασίου όχι μόνο δεν ζήτησε
μεταγραφές αλλά τις εμπόδισε με την “είμαστε πλήρεις” εκτίμησή του. Δεν
έχει μεγάλη σημασία αν σήμερα το έχει ή όχι μετανιώσει αυτό ο προπονητής
του Παναθηναϊκού. Σημασία έχει αν εκείνος πιστεύει ή όχι ότι ο
Παναθηναϊκός του θα επαναλάβει το διάγραμμα της περσινής πορείας και θα
“σηκωθεί”. Η εικόνα που παρουσιάζει ως στιγμής ο Παναθηναϊκός είναι και
σε αυτόν τον τομέα ανησυχητική. Δεν δείχνει ομάδα που εμπνέεται από το
σχέδιο που υπηρετεί. Ομάδα που εμπνέεται και παρακινείται από τον
προπονητή της, όπως συνέβαινε στο μεγαλύτερο διάστημα της περσινής
σεζόν.
Σχετική με το παραπάνω είναι η συζήτηση που αφορά τα διοικητικά στελέχη και πιο ειδικά τους ποδοσφαιρανθρώπους που φέρουν την ευθύνη του τμήματος και είναι άμεσοι συνεργάτες του προπονητή. Αν ο Αναστασίου δεν έχει την βοήθεια του Νίκου Νταμπίζα, κυρίως αυτού, και του Τάκη Φύσσα, θα δυσκολευτεί πολύ. Πέρα από όλα τα άλλα, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας προπονητής συχνά χρειάζεται να νιώθει ότι τον εμπιστεύονται και τον στηρίζουν. Και ο Αναστασίου άκουγε μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες κουβέντες για επέκταση – αναπροσαρμογή συμβολαίου και σήμερα ακούει, έστω σε καφενειακό επίπεδο, ότι η θέση του και το μέλλον του κρίνεται από τα αποτελέσματα των επόμενων αγώνων.
Δεν είναι απόσταγμα σοφίας η εκτίμηση ότι στη σημερινή στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει άμεση ανάγκη από θετικά αποτελέσματα. Στο καλό σενάριο, που αυτά έρθουν, δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για την προοπτική της εξέλιξης του πλάνου που ξεκίνησε πέρσι. Η αναπάντητη ερώτηση είναι αυτή που αφορά την στρατηγική του Παναθηναϊκού και τις επιλογές που αυτός θα κάνει, διοικητικά, αν η δοκιμασία κρατήσει περισσότερο, δηλαδή αν τα αποτελέσματα δεν βοηθήσουν. Εκεί κρύβεται ο κίνδυνος, που έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται. Οχι ο κίνδυνος να “χαθεί” μια σεζόν, αλλά ο κίνδυνος να ακυρωθεί ένα σχέδιο που βρίσκεται στο δεύτερο έτος της εξέλιξής του.
ADVERTISEMENT
Σχετική με το παραπάνω είναι η συζήτηση που αφορά τα διοικητικά στελέχη και πιο ειδικά τους ποδοσφαιρανθρώπους που φέρουν την ευθύνη του τμήματος και είναι άμεσοι συνεργάτες του προπονητή. Αν ο Αναστασίου δεν έχει την βοήθεια του Νίκου Νταμπίζα, κυρίως αυτού, και του Τάκη Φύσσα, θα δυσκολευτεί πολύ. Πέρα από όλα τα άλλα, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας προπονητής συχνά χρειάζεται να νιώθει ότι τον εμπιστεύονται και τον στηρίζουν. Και ο Αναστασίου άκουγε μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες κουβέντες για επέκταση – αναπροσαρμογή συμβολαίου και σήμερα ακούει, έστω σε καφενειακό επίπεδο, ότι η θέση του και το μέλλον του κρίνεται από τα αποτελέσματα των επόμενων αγώνων.
Δεν είναι απόσταγμα σοφίας η εκτίμηση ότι στη σημερινή στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει άμεση ανάγκη από θετικά αποτελέσματα. Στο καλό σενάριο, που αυτά έρθουν, δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για την προοπτική της εξέλιξης του πλάνου που ξεκίνησε πέρσι. Η αναπάντητη ερώτηση είναι αυτή που αφορά την στρατηγική του Παναθηναϊκού και τις επιλογές που αυτός θα κάνει, διοικητικά, αν η δοκιμασία κρατήσει περισσότερο, δηλαδή αν τα αποτελέσματα δεν βοηθήσουν. Εκεί κρύβεται ο κίνδυνος, που έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται. Οχι ο κίνδυνος να “χαθεί” μια σεζόν, αλλά ο κίνδυνος να ακυρωθεί ένα σχέδιο που βρίσκεται στο δεύτερο έτος της εξέλιξής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου