Ο Ρομπέρταρος και η Γιουβεντούλα!!

Ο Αποδυτηριάκιας αποθεώνει το... θηρίο Ρομπέρτο, τον Τσόρι που χόρευε και τον Κασάμι που έκανε πάρτι, ενώ τα... χώνει άγρια και στην Γιουβέντους. Ποιος κέρδισε την Γιουβέντους με 1-0; Όχι, βέβαια, ο Ολυμπιακός που έβαλε μονάχα ένα γκολ σ' αυτή την προβληματική Γιουβέντους. Ο Ισπανός τερματοφύλακας με έξι, αριθμός 6, αποκρούσεις του, από τις οποίες οι 3 ήταν σωτήριες έδωσε τη νίκη στον Ολυμπιακό που στο μισό του δευτέρου ημιχρόνου είχε σηκώσει τα χέρια. Και τα πόδια. Είχε εγκαταλείψει το παιχνίδι. Ακόμα και τότε, όμως, η Γιουβεντούλα στην πλήρη κυριαρχία της έκανε επτά λάθος μεταβιβάσεις στις δέκα.
Με τον αρχιπαικταρά Πίρλο, από τους πιο μεγάλους που έβγαλε η Ιταλία, ανίκανο για τις απαιτήσεις του παιχνιδιού, διότι το παλληκάρι είναι ακόμα εκτός ρυθμού, στο κέντρο του γηπέδου ο Τσόρι χόρευε και ο Κασάμι έκανε πάρτυ.
Απίθανα πράγματα. Τρεις κεντρικοί αμυντικοί της Γιουβέντους φύλαγαν έναν του Ολυμπιακού τον Μήτρογλου. Κενός χώρος, άπλα γηπέδου στο κέντρο, όλος στους γηπεδούχους.
Ύστερα ήταν και ότι ο Ολυμπιακός μπήκε διαβασμένος. Και εύκολα εφάρμοσε αυτά που ζήτησε ο Μίτσελ. Μια ωραία βραδυά, που όμως έγινε επικίνδυνη μετά την ευκαιρία του σκόρερ Κασάμι να χάσει στο τετ-α-τετ το 2-0. Μετά απ' αυτή τη φάση ο Ολυμπιακός έβαλε στην περιοχή του μέσα τους Ιταλούς.
Η πιο μεγάλη επέμβαση του θηρίου που λέγεται Ρομπέρτο ήταν εκείνη όπου ο Αμπιντάλ δεν πρόλαβε πρώτος αυτός να διώξει τη μπάλλα. Η άλλη απίθανη στο σουτ του Μοράτα μέσα από την περιοχή και η τρίτη το σουτ του Τέβες. Απ' αυτόν τον αραπάκο Μαζουακού θα πάρει πακέτο ο Ολυμπιακός.

ΠΟΙΑ ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ, ρε, γράφει ο apodytiriakias.gr

Ποια είναι η Γιουβέντους; Αρκετά δυνατή για να κατακτά το ιταλικό πρωτάθλημα. Ποιο, είναι, λοιπόν το ιταλικό ποδόσφαιρο. Αυτό που εδώ και μερικά χρόνια έχει μείνει εκτός της κορυφαίας τριάδας που δίνει τέσσερις ομάδες στο τσάμπιονς λιγκ. Απίθανο σε σχέση με το παρελθόν του.
Η αντιστοιχία του επιπέδου της τωρινής Γιουβέντους με αυτή του παρελθόντος είναι χαοτική. Μιλάμε για ομάδα μπετόν. Πήγαινες στο Κομουνάλε και έχανες από τα αποδυτήρια. Για να της βάλεις γκολ έπρεπε να συνωμοτήσει το σύμπαν εναντίον της. Σιρέα, Τζεντίλε, Μπρίο, Καμπρίνι για να μην πάμε πιο πίσω. Με τον Πλατινί η γηραιά κυρία έγινε και μπάνικη.
Aυτά και άλλα πολλά από καταβολής ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '90. Γιατί μέχρι εκεί; Βαρέθηκε ο Ανιέλι να τα σκάει χοντρά. Το ίδιο και οι υπόλοιποι μεγαλοϊδιοκτήτες των ιταλικών ομάδων. Εσοδα ελάχιστα, παρά τις επιτυχίες. Σοβαρή σημείωση. Καμμία ιταλική ομάδα δεν είχε ιδιόκτητο γήπεδο, ακόμα ισχύει για τις περισσότερες.
Μην ξεφύγουμε, όμως. Μιλάμε για τη Γιουβέντους. Και τι λέμε; Στην Ιταλία πάντα ήλεγχε τη σακούλα. Και πριν υποβιβαστεί και τώρα που επέστρεψε. Η Γιουβέντους, κύριε. Το βαρύ όνομα. Τόσο βαρύ όσο η Ρεάλ, η Μπάγερν, η Μπάρτσα. Ως όνομα. Αγωνιστικά δεν είναι σε αυτό το επίπεδο στις μέρες μας. Είναι στη δεύτερη ταχύτητα της Ευρώπης. Κι αυτές τις ομάδες τις έχει ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη, όταν του βγει η τακτική, ο Ρομπέρτο και λίγο η τύχη.


*Πηγή: sportdog.gr*