Το
πρώτο 45'λεπτο ήταν ένα σεμινάριο του Μίτσελ προς τον Μαξ Αλέγκρι για
την συγκέντρωση, την ένταση, το πάθος που πρέπει να έχει μια ομάδα αλλά
και το διάβασμα που πρέπει να κάνει ένας προπονητής για έναν αγώνα
Champions League. Ο Ισπανός, που προφανώς είχε μελετήσει το παιχνίδι της
“Κυρίας” και είχε αντιληφθεί πως ό,τι απομένει σε λειτουργία από την
ομάδα που έχτισε ο Αντόνιο Κόντε είναι η λειτουργία της κεντρικής
τριπλέτας των χαφ, πλημμύρισε την μεσαία του γραμμή από χαφ με ικανότητα
στην ανασταλτική δράση. Θυσίασε δημιουργικούς και σχεδίασε ένα
διαφορετικού τύπου παιχνίδι από το συνηθισμένο του Ολυμπιακού στο
Καραϊσκάκη. Μοιράστηκε τη μπάλα με την Γιουβέντους και έψαξε να τη
χτυπήσει στην κόντρα, δηλαδή να εκμεταλλευτεί την χαλαρότητα της Γιούβε
του Αλέγκρι. Και πέτυχε, με ένα θαυμάσιο σε δημιουργία και εκτέλεση
γκολ.
Στο τελευταίο 30'λεπτο όμως ήταν ο Αλέγκρι που έδειξε στον Μίτσελ πόσο σκληρά μπορεί να τιμωρηθεί αν ρισκάρει στη διαχείριση και την οικονομία των δυνάμεων. Η μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού “έσκασε”. Και ο Μίτσελ, που είχε ρίξει στην αρχική ενδεκάδα όλους τους κεντρικούς του χαφ που διαθέτουν ισορροπία ανασταλτικών και δημιουργικών ικανοτήτων, ξέμεινε από λύσεις και δεν μπορούσε να βοηθήσει την ομάδα του. Ο μόνος χαφ με τέτοια προσόντα, ο Μπουχαλάκης είχε μείνει εκτός αποστολής. Και ο Αλέγκρι ξεκίνησε να φορτώνει: Μαρκίζιο, Περέιρα έφεραν φρεσκάδα στην μεσαία γραμμή της Γιουβέντους, πήραν τα μέτρα και έκλεισαν τον Ολυμπιακό στην περιοχή του. Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ δεν θα τα είχε καταφέρει αν ο Ρομπέρτο δεν πραγματοποιούσε για ακόμη μια φορά εμφάνιση βγαλμένη από τα κόμικ με τους τερματοφύλακες σούπερ ήρωες. Ειδικά η απόκρουση που κάνει με το δεξί χέρι στο σουτ του Μοράτα, είναι εξωγήινη, εξωπραγματική, βγαλμένη από επιστημονική φαντασία. Γι' αυτό όμως τον κράτησε, γι' αυτό τον έχει ο Ολυμπιακός τον Ισπανό τερματοφύλακα. Γι' αυτό και ο Ολυμπιακός μπορεί να νιώθει ότι νίκησε χάρη στην προσπάθειά του και όχι χάρη στην τύχη του.
Μετά από αυτό το αποτέλεσμα, μια ομάδα που έχει νικήσει την πρωταθλήτρια Ισπανίας και την πρωταθλήτρια Ιταλίας και χρειάζεται μια ισοπαλία στο Τορίνο για να πάρει ή να κρατήσει το πάνω χέρι και να διατηρήσει την προοπτική πρόκρισης στην επόμενη φάση του Champions League έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει και να ονειρεύεται. Ναι, στο Τορίνο πρέπει να κάνει άλλα πράγματα από αυτά που έκανε στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός όμως έχει έναν προπονητή πολύ υψηλών δυνατοτήτων. Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου είναι μια ομάδα ικανή να πάρει αποτέλεσμα στο Juventus Stadium. Δηλαδή μια ομάδα ικανή να προκριθεί.
“Μετά και από αυτό πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία”, είπε μετά το ματς ο Κάρλος Τέβες. Κι ήταν κυρίως αυτό. Η Γιουβέντους, που έχει χαλαρώσει στα χέρια του Αλέγκρι και έχει χάσει την ένταση του Κόντε, έπεσε πάνω σε έναν “είμαι με το μαχαίρι στα δόντια” - στο πρώτο ημίχρονο – Ολυμπιακό. Και το πλήρωσε πολύ ακριβά, ακόμη και αν στο τελευταίο 20'λεπτο έβγαλε το καλύτερο κομμάτι παιχνιδιού που έχει κάνει από την ώρα που την ανέλαβε ο Αλέγκρι.
Στο τελευταίο 30'λεπτο όμως ήταν ο Αλέγκρι που έδειξε στον Μίτσελ πόσο σκληρά μπορεί να τιμωρηθεί αν ρισκάρει στη διαχείριση και την οικονομία των δυνάμεων. Η μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού “έσκασε”. Και ο Μίτσελ, που είχε ρίξει στην αρχική ενδεκάδα όλους τους κεντρικούς του χαφ που διαθέτουν ισορροπία ανασταλτικών και δημιουργικών ικανοτήτων, ξέμεινε από λύσεις και δεν μπορούσε να βοηθήσει την ομάδα του. Ο μόνος χαφ με τέτοια προσόντα, ο Μπουχαλάκης είχε μείνει εκτός αποστολής. Και ο Αλέγκρι ξεκίνησε να φορτώνει: Μαρκίζιο, Περέιρα έφεραν φρεσκάδα στην μεσαία γραμμή της Γιουβέντους, πήραν τα μέτρα και έκλεισαν τον Ολυμπιακό στην περιοχή του. Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ δεν θα τα είχε καταφέρει αν ο Ρομπέρτο δεν πραγματοποιούσε για ακόμη μια φορά εμφάνιση βγαλμένη από τα κόμικ με τους τερματοφύλακες σούπερ ήρωες. Ειδικά η απόκρουση που κάνει με το δεξί χέρι στο σουτ του Μοράτα, είναι εξωγήινη, εξωπραγματική, βγαλμένη από επιστημονική φαντασία. Γι' αυτό όμως τον κράτησε, γι' αυτό τον έχει ο Ολυμπιακός τον Ισπανό τερματοφύλακα. Γι' αυτό και ο Ολυμπιακός μπορεί να νιώθει ότι νίκησε χάρη στην προσπάθειά του και όχι χάρη στην τύχη του.
Μετά από αυτό το αποτέλεσμα, μια ομάδα που έχει νικήσει την πρωταθλήτρια Ισπανίας και την πρωταθλήτρια Ιταλίας και χρειάζεται μια ισοπαλία στο Τορίνο για να πάρει ή να κρατήσει το πάνω χέρι και να διατηρήσει την προοπτική πρόκρισης στην επόμενη φάση του Champions League έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει και να ονειρεύεται. Ναι, στο Τορίνο πρέπει να κάνει άλλα πράγματα από αυτά που έκανε στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός όμως έχει έναν προπονητή πολύ υψηλών δυνατοτήτων. Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου είναι μια ομάδα ικανή να πάρει αποτέλεσμα στο Juventus Stadium. Δηλαδή μια ομάδα ικανή να προκριθεί.
“Μετά και από αυτό πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία”, είπε μετά το ματς ο Κάρλος Τέβες. Κι ήταν κυρίως αυτό. Η Γιουβέντους, που έχει χαλαρώσει στα χέρια του Αλέγκρι και έχει χάσει την ένταση του Κόντε, έπεσε πάνω σε έναν “είμαι με το μαχαίρι στα δόντια” - στο πρώτο ημίχρονο – Ολυμπιακό. Και το πλήρωσε πολύ ακριβά, ακόμη και αν στο τελευταίο 20'λεπτο έβγαλε το καλύτερο κομμάτι παιχνιδιού που έχει κάνει από την ώρα που την ανέλαβε ο Αλέγκρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου