Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Της έδωσε νέα πνοή, χαράζει νέα ρότα και συνδυάζει νωρίς-νωρίς αποτελέσματα με πιο θελκτικές εμφανίσεις που δίνουν «φτερά» στα πόδια των παικτών. Συνάμα, γεμίζει υποσχέσεις στον κόσμο που… ξαναζεσταίνεται. Άπαντες έχουν ανακτήσει την ηρεμία, έχουν σκύψει το κεφάλι και δουλεύουν και με σύμμαχο το 5-0 στην Ευρωλίγκα, έχουν όλο το χρόνο να φτάσουν στο επίπεδο που μπορούν, όταν η μπάλα θα «καίει» και οι αναμετρήσεις θα κρίνουν καταστάσεις. Αυτές οι ευεργετικές δώδεκα ημέρες, χωρίζονται στη δουλειά που έχει γίνει στο ψυχολογικό τομέα, αλλά και στον αγωνιστικό. Από τη μία βλέπεις παίκτες που ήταν σχεδόν «καμένοι» και άτολμοι (Κατσίβελης) να μπαίνουν και να βοηθούν τα μέγιστα και από την άλλη αμυντικά και επιθετικά στοιχεία που θαρρείς και κρύβονταν ερμητικά σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο.
Ο Ολυμπιακός «πνίγει» τον αντίπαλο με προσωπική και ομαδική άμυνα (με τρομερή διάθεση που εμπνέεται ή επιβάλεται από τον προπονητή) που είναι σχεδιασμένη στο πινακάκι, οι παίκτες μπαίνουν σε κάθε μάχη με αυτοθυσία και στην επίθεση, η μονόπλευρη ανάπτυξη έχει δώσει τη θέση της στην υπομονετική κυκλοφορία της μπάλας, μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη λύση. Και ναι, ο Ολυμπιακός σκοράρει και μέσα στο «ζωγραφιστό»! Όσο και αν η Γαλατάσαραϊ δεν διαθέτει σέντερ υψηλού επιπέδου, το 24/31 στο χαμηλό πόστ λέει πολλά για την αλλαγή φιλοσοφίας, που εκτός από παιχνίδι με τους ψηλούς, ενθαρρύνει γκαρντ όπως οι Μάντζαρης και Λαφαγέτ να ψάχνουν τη διείσδυση. Ειδικά ο πρώτος, έκανε σε μία βραδιά περισσότερα (και επιτυχημένα) drive απ’ όσα όλη την περυσινή σεζόν.
Αρκούσε να δει κανείς το πρώτο δεκάλεπτο, για να διαπιστώσει αυτό που θα επακολουθούσε μέχρι το τέλος (εξαίρεση το δεύτερο δεκάλεπτο). Ο Ολυμπιακός έκλεβε μπάλες, είχε κλείσει την άμυνά του και μοίραζε τάπες, ενώ ο όχι και ο πιο φανατικός αμυντικός του κόσμου, Σπανούλης, έβαζε το κορμί του μπροστά στον γίγαντα Αλντεμίρ για να πάρει επιθετικό φάουλ. Το καντράν έγραψε 26-13, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν 8 ασίστ και κανένα λάθος! Η σύγκριση τελείωσε με το εμφατικό 26 ασίστ-6 λάθη, ενώ κοιτάζοντας το 70% στα δίποντα, κάποιοι θα υποστηρίξουν πως έχει γίνει τυπογραφικό λάθος. Η ουσία όμως βρίσκεται στην αναλογία των σουτ, που πλέον έχει γύρει εμφατικά υπέρ της λογικής (41 δίποντα-22 τρίποντα). Μοναδικό ψεγάδι, τα 16 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, που πρέπει να μειωθούν, αλλά εξηγούνται από τον τρόπο που πιέζει στην άμυνα ο Ολυμπιακός.
Όσο και αν είναι νωρίς και δεν χρειάζεται υπερβολικός ενθουσιασμός (όπως και απαισιοδοξία σε μία ήττα), τα κέρδη είναι εκτός από ομαδικά και ατομικά. Μετά τους Αγραβάνη και Κατσίβελη (θα δημιουργήσουν πονοκέφαλο για τη δωδεκάδα όταν επιστρέψουν οι τραυματίες), ο Μάντζαρης έκανε μία από τις πιο ολοκληρωμένες εμφανίσεις του τη τελευταία τριετία, ενώ ολοένα και καλύτερα παίζουν Χάντερ και Πέτγουεϊ. Ο Λαφαγέτ μόνο καλύτερος θα είναι όσο περνάει ο καιρός, ενώ παρόλο που ακόμα είναι εκτός ρυθμού, είναι φανερό πως ο Ντάρντεν ανεβάζει επίπεδο το σύνολο.
Όταν όλοι δίνουν αυτό που μπορούν και αξιοποιούνται σωστά από τον προπονητή, η ομάδα δεν τα περιμένει όλα από τον ηγέτη της, Βασίλη Σπανούλη, που πιο ξεκούραστος, αυτόματα θα είναι πιο αποτελεσματικός στις κρίσιμες στιγμές. Ο νέος Ολυμπιακός γίνεται πιο απολαυστικός, καταθέτει περισσότερη ενέργεια, αποκτά πλουραλισμό και αφήνει υποσχέσεις για ακόμα καλύτερη συνέχεια. Στο χέρι του είναι να τις επιβεβαιώσει…
Υ.Γ. Η Γαλατάσαραϊ μειώνει τη διαφορά στους δέκα πόντους (από τους δεκαπέντε) έξι λεπτά πριν το τέλος. Ο Σφαιρόπουλος παίρνει αμέσως τάιμ άουτ και ακολουθεί… καταιγίδα με σερί 18-1 (!). Η χαλάρωση, αντικαταστάθηκε αμέσως με φουλ ενέργεια, βουτιές και κυρίως σχεδιασμένες-στοχευόμενες επιθέσεις και όχι… γιουρούσια. Και όμως, o προπονητής παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο. Και μπορεί να αλλάξει πολλά σε δώδεκα μέρες… *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου