Ηταν πολλά τα λεφτά, κακή η εκτίμηση του ταλέντου, πρόβλημα με
την άδεια εργασίας ή στο φινάλε απροθυμία του παίκτη. Οι αιτίες ή οι
δικαιολογίες διαφέρουν κατά περίσταση. Ο Αρσέν Βενγκέρ πάντως σχεδόν
άγγιξε εννέα εκπληκτικούς παίκτες που όμως επισκέφτηκαν το Βόρειο
Λονδίνο μονάχα ως αντίπαλοι...
Κλοντ Μακελελέ (1996)
Παιδί των ακαδημιών της Ναντ, από το 1991 που είχε προβιβαστεί ως 18χρονος στην Α' ομάδα, έκανε τη διαφορά. Ο Αρσέν Βενγκέρ μόλις είχε φτάσει στο «Χάιμπουρι» το καλοκαίρι του 1996, όταν εισηγήθηκε την απόκτηση του. Ηθελε ένα μηχανάκι στο κέντρο και ο 25χρονος Μακελελέ ήταν βασικός στην πρωταθλήτρια Ναντ. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή έμαθε ότι η Μίλαν πουλούσε τον 20χρονο Πατρίκ Βιεϊρά. Αμέσως έκανε μεταστροφή και επέλεξε τον δεύτερο, δίνοντας μάλιστα μόλις πέντε εκατ. ευρώ. Εδώ προφανώς ο Βενγκέρ έκανε τη σωστή επιλογή όσο σπουδαία και αν ήταν η εξέλιξη του Μεκελελέ.
Ρούουντ Φαν Νίστελροϊ (2000)
Το έχει αποκαλύψει ο ίδιος ο Αλεξ Φέργκιουσον στην πρόσφατη αυτοβιογραφία του. Ο Σκοτσέζος Σερ είχε πει ότι γνώριζε πως το 2000 ο Βενγκέρ μπορούσε να αποκτήσει τον Ολλανδό επιθετικό, αλλά θεώρησε ότι δεν ήταν τόσο καλός παίκτης. Οπότε πήγε στη λύση του Σιλβέν Βιλτόρ, επιλέγοντας κάποιον που γνώριζε καλύτερα από τη League1. Την αμέσως επόμενη χρονιά ο Φαν Νίστελροϊ βρέθηκε στο «Ολντ Τράφορντ», όπου έκανε μυθικά πράγματα, όπως τα 150 γκολ σε 219 αγώνες και ειδικά το ρεκόρ σκοραρίσματος για ξένο ποδοσφαιριστή στην πρώτη σεζόν του στην Premier League. Απολύτως λανθασμένη η εκτίμηση του Βενγκέρ.
Λιονέλ Μέσι (2002)
Είναι γνωστό πως το βλέμμα του Βενγκέρ βρίσκεται πάντοτε στραμμένο προς τη «Μασία». Είναι αρκετές οι περιπτώσεις, όπου η Αρσεναλ έχει βάλει... χέρι ή έχει επιχειρήσει να το κάνει στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Το 2002 λοιπόν είχε σταμπάρει τρεις παίκτες. Ο ένας ήταν ο κοντούλης Λιονέλ Μέσι. Προσέγγισε την οικογένεια του, αλλά η απάντηση ήταν πως επιθυμία τους ήταν να παραμείνουν στη Βαρκελώνη. Την επόμενη χρονιά όμως ο τεχνικός της Αρσεναλ θα έκανε την επιτυχία του με τον... προσηλυτισμό του Σεσκ Φάμπρεγας. Ηθελε μάλιστα και τον Ζεράρ Πικέ, αλλά εκείνον θα τον έκλεβε το 2004 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ντιντιέ Ντρογκμπά (2002)
«Οταν έπαιζα στη Λε Μαν, στη League2, ο Βενγκέρ είχε έρθει να με παρακολουθήσει δύο φορές. Τη μία μάλιστα μιλήσαμε και μαζί. Τότε είχα ενθουσιαστεί. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι θα πήγαινα στην Αρσεναλ. Ποτέ μου όμως δεν κατάλαβα γιατί έκανε πίσω και δεν προχώρησε η μεταγραφή». Αυτά τα είχε πει ο Ντρογμπά σε συνέντευξη του όταν πήγε τελικά στην Τσέλσι. Κανείς δεν έμαθε γιατί ο Βενγκέρ δεν έκανε την κίνηση του για τον 24χρονο Ιβοριανό επιθετικό, ο οποίος κατέληξε ως παίκτης των Μπλε να του κάνει μεγάλες ζημιές.
Κριστιάνο Ρονάλντο (2002)
Αν η περίπτωση με τον Μέσι είναι κάτι σαν αστικός μύθος και δεν ήταν στο χέρι του Βενγκέρ, για τον CR7 συνέβη το εντελώς αντίθετο. «Το θεωρώ ως το μεγαλύτερο λάθος μου. Ημουν τόσο κοντά στο να πάρω στην Αρσεναλ τον Κριστιάνο Ρονάλντο και όχι μόνο δεν το έκανα τελικά, αλλά κατέληξε και στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αυτό πάντα θα με πληγώνει», είχε πει ο Αλσατός τότε που ο Πορτογάλος ήταν αντίπαλος του στο Νησί. Ολα αυτά συνέβησαν μία χρονιά πριν πάει στο «Ολντ Τράφορντ» και τότε κόστιζε μόλις πέντε εκατ. ευρώ. Το 2003 ο Αλεξ Φέργκιουσον δεν έκανε με τη σειρά του το λάθος, πλήρωσε 15 εκατ. ευρώ στη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και έκανε δικό του ον παικταρά. Σίγουρα θα τον πονάει ακόμα τον Βενγκέρ, βλέποντας τον Ρονάλντο να γίνεται τρεις φορές κάτοχος της «Χρυσής Μπάλας».
Γιάγια Τουρέ (2003)
Είχε μόλις έναν χρόνο στην Ευρώπη, όταν τον πρότειναν στον Βενγκέρ. Η Μπέβερν ζητούσε δύο εκατ. ευρώ για τον 20χρονο Ιβοριανό μέσο. Ο Αλσατός αποφάσισε ότι δεν θα τα έδινε. Την επόμενη σεζόν ο γνωστός και μη εξαιρετέος μάνατζερ, Ντμίτρι Σέλουκ, τον πήγε στην Μέταλουργκ Ντόνετσκ που έδωσε 2,5 εκατ. ευρώ για να τον αγοράσει. Η αγωνιστική εξέλιξη του Γιάγια Τουρέ, όπως και η συνεχής άνοδος της τιμής του είναι γνωστές. Ο Βενγκέρ δεν διέκρινε ένα τρομερό ταλέντο, μα τουλάχιστον μπορεί να υπερηφανεύεται πως την ίδια χρονιά πήρε κοντά του τον Σεσκ Φάμπρεγας.
Πετρ Τσεχ (2003)
Ηταν καλοκαίρι, όταν ο Βενγκέρ έκανε πίσω, καθώς θεώρησε ότι δεν άξιζε να μπει σε αυτόν τον πλειστηριασμό. Βλέπετε, ο Κλαούντιο Ρανιέρι (αν και οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο Τσεχ ήταν επιλογή του Μουρίνιο) είχε κάνει αντιπρόταση στη Ρεν για τον 22χρονο Τσέχο τερματοφύλακα. Η κουβέντα συνεχίστηκε έως και τον Γενάρη και η Τσέλσι έδωσε τελικά 10 εκατ. ευρώ στους Γάλλους. Ο Βενγκέρ προτίμησε να πάει στην πιο φθηνή λύση του Γενς Λέμαν (4,5 εκατ. ευρώ από τη Ντόρτμουντ). Μπορεί αρχικά να την έβγαλε καθαρή με τον Γερμανό, αλλά όπως φάνηκε μακροπρόθεσμα, αναμφίβολα έχασε.
Σάμουελ Ετό (2004)
Στη Ρεάλ ήταν μικρός και δεν τους έπεισε για την αξία του. Τον πούλησαν λοιπόν στη Μαγιόρκα. Εκεί ο Καμερουνέζος επιθετικός έβγαλε μάτια και ειδικά τη σεζόν 2003-'04 ήταν φανταστικός. Αρσεναλ και Μπαρτσελόνα κινήθηκαν για την απόκτηση του. Οι Λονδρέζοι έκαναν πρώτοι την προσφορά τους και έφτασαν κοντά. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή ο 23χρονος τότε φορ εξήγησε ότι πρoτιμούσε να παραμείνει στην Primera Division που ήξερε καλά και επέλεξε Μπάρτσα, η οποία πλήρωσε 24 εκατ. ευρώ. Τελικά ο Βενγκέρ έδωσε μόλις έξι εκατ. ευρώ στην Φέγενορντ και αγόρασε τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι. Μία η άλλη θα του ερχόταν αγωνιστικά του Αλσατού.
Ανχελ Ντι Μαρία (2006)
Μετά τον πρώτο χρόνο του στη Ροζάριο Σεντράλ ήταν ξεκάθαρο πως άπαντες μιλούσαν για ατόφιο ταλέντο. Το ίδιο και ο Βενγκέρ, όπως αποκάλυψε το καλοκαίρι, όταν είδε τον Αργεντινός μεσοεπιθετικό να καταλήγει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: «Ειχαμε εντοπίσει τον Ντι Μαρία όταν ήταν ακόμα 17 ετών. Τον θέλαμε κοντά μας. Δεν μπορέσαμε όμως να τον αποκτήσουμε, επειδή δεν γινόταν να πάρει άδεια εργασίας για την Αγγλία». Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν δεν ευθύνεται ο κόουτς, με την εξέλιξη του Ντι Μαρία αν είναι ως γνωστών εκθαμβωτική.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Κλοντ Μακελελέ (1996)
Παιδί των ακαδημιών της Ναντ, από το 1991 που είχε προβιβαστεί ως 18χρονος στην Α' ομάδα, έκανε τη διαφορά. Ο Αρσέν Βενγκέρ μόλις είχε φτάσει στο «Χάιμπουρι» το καλοκαίρι του 1996, όταν εισηγήθηκε την απόκτηση του. Ηθελε ένα μηχανάκι στο κέντρο και ο 25χρονος Μακελελέ ήταν βασικός στην πρωταθλήτρια Ναντ. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή έμαθε ότι η Μίλαν πουλούσε τον 20χρονο Πατρίκ Βιεϊρά. Αμέσως έκανε μεταστροφή και επέλεξε τον δεύτερο, δίνοντας μάλιστα μόλις πέντε εκατ. ευρώ. Εδώ προφανώς ο Βενγκέρ έκανε τη σωστή επιλογή όσο σπουδαία και αν ήταν η εξέλιξη του Μεκελελέ.
Ρούουντ Φαν Νίστελροϊ (2000)
Το έχει αποκαλύψει ο ίδιος ο Αλεξ Φέργκιουσον στην πρόσφατη αυτοβιογραφία του. Ο Σκοτσέζος Σερ είχε πει ότι γνώριζε πως το 2000 ο Βενγκέρ μπορούσε να αποκτήσει τον Ολλανδό επιθετικό, αλλά θεώρησε ότι δεν ήταν τόσο καλός παίκτης. Οπότε πήγε στη λύση του Σιλβέν Βιλτόρ, επιλέγοντας κάποιον που γνώριζε καλύτερα από τη League1. Την αμέσως επόμενη χρονιά ο Φαν Νίστελροϊ βρέθηκε στο «Ολντ Τράφορντ», όπου έκανε μυθικά πράγματα, όπως τα 150 γκολ σε 219 αγώνες και ειδικά το ρεκόρ σκοραρίσματος για ξένο ποδοσφαιριστή στην πρώτη σεζόν του στην Premier League. Απολύτως λανθασμένη η εκτίμηση του Βενγκέρ.
Λιονέλ Μέσι (2002)
Είναι γνωστό πως το βλέμμα του Βενγκέρ βρίσκεται πάντοτε στραμμένο προς τη «Μασία». Είναι αρκετές οι περιπτώσεις, όπου η Αρσεναλ έχει βάλει... χέρι ή έχει επιχειρήσει να το κάνει στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Το 2002 λοιπόν είχε σταμπάρει τρεις παίκτες. Ο ένας ήταν ο κοντούλης Λιονέλ Μέσι. Προσέγγισε την οικογένεια του, αλλά η απάντηση ήταν πως επιθυμία τους ήταν να παραμείνουν στη Βαρκελώνη. Την επόμενη χρονιά όμως ο τεχνικός της Αρσεναλ θα έκανε την επιτυχία του με τον... προσηλυτισμό του Σεσκ Φάμπρεγας. Ηθελε μάλιστα και τον Ζεράρ Πικέ, αλλά εκείνον θα τον έκλεβε το 2004 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ντιντιέ Ντρογκμπά (2002)
«Οταν έπαιζα στη Λε Μαν, στη League2, ο Βενγκέρ είχε έρθει να με παρακολουθήσει δύο φορές. Τη μία μάλιστα μιλήσαμε και μαζί. Τότε είχα ενθουσιαστεί. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι θα πήγαινα στην Αρσεναλ. Ποτέ μου όμως δεν κατάλαβα γιατί έκανε πίσω και δεν προχώρησε η μεταγραφή». Αυτά τα είχε πει ο Ντρογμπά σε συνέντευξη του όταν πήγε τελικά στην Τσέλσι. Κανείς δεν έμαθε γιατί ο Βενγκέρ δεν έκανε την κίνηση του για τον 24χρονο Ιβοριανό επιθετικό, ο οποίος κατέληξε ως παίκτης των Μπλε να του κάνει μεγάλες ζημιές.
Κριστιάνο Ρονάλντο (2002)
Αν η περίπτωση με τον Μέσι είναι κάτι σαν αστικός μύθος και δεν ήταν στο χέρι του Βενγκέρ, για τον CR7 συνέβη το εντελώς αντίθετο. «Το θεωρώ ως το μεγαλύτερο λάθος μου. Ημουν τόσο κοντά στο να πάρω στην Αρσεναλ τον Κριστιάνο Ρονάλντο και όχι μόνο δεν το έκανα τελικά, αλλά κατέληξε και στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αυτό πάντα θα με πληγώνει», είχε πει ο Αλσατός τότε που ο Πορτογάλος ήταν αντίπαλος του στο Νησί. Ολα αυτά συνέβησαν μία χρονιά πριν πάει στο «Ολντ Τράφορντ» και τότε κόστιζε μόλις πέντε εκατ. ευρώ. Το 2003 ο Αλεξ Φέργκιουσον δεν έκανε με τη σειρά του το λάθος, πλήρωσε 15 εκατ. ευρώ στη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και έκανε δικό του ον παικταρά. Σίγουρα θα τον πονάει ακόμα τον Βενγκέρ, βλέποντας τον Ρονάλντο να γίνεται τρεις φορές κάτοχος της «Χρυσής Μπάλας».
Γιάγια Τουρέ (2003)
Είχε μόλις έναν χρόνο στην Ευρώπη, όταν τον πρότειναν στον Βενγκέρ. Η Μπέβερν ζητούσε δύο εκατ. ευρώ για τον 20χρονο Ιβοριανό μέσο. Ο Αλσατός αποφάσισε ότι δεν θα τα έδινε. Την επόμενη σεζόν ο γνωστός και μη εξαιρετέος μάνατζερ, Ντμίτρι Σέλουκ, τον πήγε στην Μέταλουργκ Ντόνετσκ που έδωσε 2,5 εκατ. ευρώ για να τον αγοράσει. Η αγωνιστική εξέλιξη του Γιάγια Τουρέ, όπως και η συνεχής άνοδος της τιμής του είναι γνωστές. Ο Βενγκέρ δεν διέκρινε ένα τρομερό ταλέντο, μα τουλάχιστον μπορεί να υπερηφανεύεται πως την ίδια χρονιά πήρε κοντά του τον Σεσκ Φάμπρεγας.
Πετρ Τσεχ (2003)
Ηταν καλοκαίρι, όταν ο Βενγκέρ έκανε πίσω, καθώς θεώρησε ότι δεν άξιζε να μπει σε αυτόν τον πλειστηριασμό. Βλέπετε, ο Κλαούντιο Ρανιέρι (αν και οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο Τσεχ ήταν επιλογή του Μουρίνιο) είχε κάνει αντιπρόταση στη Ρεν για τον 22χρονο Τσέχο τερματοφύλακα. Η κουβέντα συνεχίστηκε έως και τον Γενάρη και η Τσέλσι έδωσε τελικά 10 εκατ. ευρώ στους Γάλλους. Ο Βενγκέρ προτίμησε να πάει στην πιο φθηνή λύση του Γενς Λέμαν (4,5 εκατ. ευρώ από τη Ντόρτμουντ). Μπορεί αρχικά να την έβγαλε καθαρή με τον Γερμανό, αλλά όπως φάνηκε μακροπρόθεσμα, αναμφίβολα έχασε.
Σάμουελ Ετό (2004)
Στη Ρεάλ ήταν μικρός και δεν τους έπεισε για την αξία του. Τον πούλησαν λοιπόν στη Μαγιόρκα. Εκεί ο Καμερουνέζος επιθετικός έβγαλε μάτια και ειδικά τη σεζόν 2003-'04 ήταν φανταστικός. Αρσεναλ και Μπαρτσελόνα κινήθηκαν για την απόκτηση του. Οι Λονδρέζοι έκαναν πρώτοι την προσφορά τους και έφτασαν κοντά. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή ο 23χρονος τότε φορ εξήγησε ότι πρoτιμούσε να παραμείνει στην Primera Division που ήξερε καλά και επέλεξε Μπάρτσα, η οποία πλήρωσε 24 εκατ. ευρώ. Τελικά ο Βενγκέρ έδωσε μόλις έξι εκατ. ευρώ στην Φέγενορντ και αγόρασε τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι. Μία η άλλη θα του ερχόταν αγωνιστικά του Αλσατού.
Ανχελ Ντι Μαρία (2006)
Μετά τον πρώτο χρόνο του στη Ροζάριο Σεντράλ ήταν ξεκάθαρο πως άπαντες μιλούσαν για ατόφιο ταλέντο. Το ίδιο και ο Βενγκέρ, όπως αποκάλυψε το καλοκαίρι, όταν είδε τον Αργεντινός μεσοεπιθετικό να καταλήγει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: «Ειχαμε εντοπίσει τον Ντι Μαρία όταν ήταν ακόμα 17 ετών. Τον θέλαμε κοντά μας. Δεν μπορέσαμε όμως να τον αποκτήσουμε, επειδή δεν γινόταν να πάρει άδεια εργασίας για την Αγγλία». Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν δεν ευθύνεται ο κόουτς, με την εξέλιξη του Ντι Μαρία αν είναι ως γνωστών εκθαμβωτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου