Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Μαθητευόμενος, αλλά όχι μάγος!!

Ο Χρύσανθος Τσαλτίδης γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για το γεγονός ότι δυστυχώς οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και γιατί θεωρεί λάθος την επιστροφή Καλαιτζίδη στον πάγκο
Δυστυχώς οι...καμπάνες που χτυπάμε από την πρώτη μέρα που υπήρξε η αλλαγή προπονητή δεν ήχησαν ούτε στα αυτιά του Ντομπρασίνοβιτς, ούτε του Δ. Καλαιτζίδη, ούτε φυσικά και των παικτών. Είχαμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για μεγάλο ρίσκο η έλευση του Ντομπρασίνοβιτς και η ευθύνη ανήκει για αυτό στον τεχνικό διευθυντή της ομάδας.
Είχαμε επισημάνει ότι η ομάδα αν και κερδίζει, δεν πείθει και πέρα από τις...δικαιολογίες περί ομοιογένειες που είναι λογικές ως ένα σημείο, θα πρέπει να σταματήσουν από την μία οι πειραματισμοί και από την άλλη ο προπονητής να δουλέψει με τέτοιο τρόπο ώστε να καλυφθούν οι αδυναμίες για να μην έχουμε κανένα...δράμα στην Δράμα.
Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ παρουσίασε το ίδιο μετριότατο ως κακό πρόσωπο και ηττήθηκε από την τοπική Δόξα που έχει προπονητή τον Αρειανό Ανδρέα Παντζιαρά και τερματοφύλακα τον πρώην παίκτη της Κ20 του ΑΡΗ Τάσο Καράδαη που ήταν και ο κορυφαίος της ομάδας του.
Αυτή την φορά η μία από τις δυο ευκαιρίες του αντιπάλου έγινε γκολ, ο ΑΡΗΣ έχασε 3-4 κλασικές και έτσι έχασε. Αυτό μπορεί και συμβαίνει συχνά στο ποδόσφαιρο. Το θέμα μου είναι άλλο. Πάθος. Με εξαίρεση τον Γεωργιάδη, σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι παίκτες έπαιζαν σε...φιλικό. Θέμα ψυχολογίας είπε ο Ντομπρασίνοβιτς. Θέμα προπονητή θα πω εγώ. Γιατί όταν οι καλύτεροι και πιο έμπειροι παίκτες της κατηγορίας που πληρώνονται κάθε δεύτερη Παρασκευή παρουσιάζονται ως συνονθύλευμα τότε φταίει ο προπονητής.
Τα πράγματα είναι απλά αυτή την στιγμή στον ΑΡΗ. Ο Ντομπρασίνοβιτς ήρθε ως... μαθητευόμενος πιστεύοντας ότι θα αρχίσει την καριέρα του όπως πρέπει. Από τα χαμηλά της Γ εθνικής. Δεν είναι όμως έτσι. Δεν είναι το περιβάλλον του ΑΡΗ ιδανικό για τέτοια ξεκινήματα. Είναι δύσκολο και μάλιστα πάρα πολύ. Την ευθύνη όμως για αυτό δεν την έχει ο Μαυροβούνιος, αλλά ξεκάθαρα ο Δ. Καλαιτζίδης, που τον επέλεξε και προφανώς μέτρησε περισσότερο για αυτόν να έχει έναν προπονητή που μπορεί να...συνεννοηθεί και να μην κρυβόμαστε να μπορεί να παρεμβαίνει, παρά έναν προπονητή που θα τρέξει την ομάδα όπως ο ίδιος ο τεχνικός θα επιθυμούσε.
Για μένα είναι ξεκάθαρα λάθος η προσέγγιση όσων μιλάνε για τον Κάμπος. Για δυο λόγους. Ο Κάμπος καλώς ή κακώς, επίτηδες ή υποχρεωτικά, είτε γιατί ήταν του... Γαλανού, είτε γιατί έτσι απαιτούσε η ΕΠΟ αποτέλεσε παρελθόν. Και αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ ήταν ακριβώς το ίδιο με τώρα. Ή μήπως δεν έκανε γκέλες; όταν ανέλαβε ο Ντόμπρα τρίτος ήταν ο ΑΡΗΣ. Απλά στα τελευταία ματς δεν χάνουν βαθμούς οι άλλοι δύο και ο ΑΡΗΣ έχασε στην Δραμα.
Αυτό που δεν αλλάζει όμως είναι ότι ο Κάμπος είναι παρελθόν. ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ. Το ίδιο και οι συγκρίσεις σε...διοικητικό επίπεδο. Ο Κάλας πληρώνει τα πάντα. Επί Γαλανού δεν χρειάζεται να επανέρθω στο τι γινόταν. Θα το διαπιστώσουμε άπαντες άλλωστε και με το περιβόητο πόρισμα που είναι έτοιμο, αλλά ακόμα ο ΑΣ δεν ανακοινώνει το αποτέλεσμά του.Δεν αρκεί όμως μόνο να πληρώνεις, όσο βασικό και αν είναι...
Σήμερα υπάρχει διοίκηση Καλαιτζίδη, που είναι συνεπέστατη στο κομμάτι των πληρωμών, αλλά με λάθος επιλογές στον τρόπο λειτουργίας (για όλα όσα έγιναν ή έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν στην Δράμα) και φυσικά στην επιλογή του προπονητή.
 Αυτό φάνηκε περισσότερο από ποτέ χθες στο σημείο, που ο ΑΡΗΣ δέχεται γκολ και ο Ντομπρασίνοβιτς τα έχει στην κυριολεξία χαμένα. Η αλλαγή Πόι με τον Κωνσταντινίδη είναι εκτός τόπου και χρόνου και η διαχείριση της...γιόμας πέρα για πέρα απαράδεκτη και στην ουσία λύση απελπισίας ελλείψει πλάνου και οργανωμένων επιθέσεων. Χάλια να είναι ο Πόι για 89 λεπτά δεν τον βγάζεις γιατί με μία ενέργεια μπορεί να βγάλει γκολ. Είσαι πίσω στο σκορ και βάζεις να παίξουν μαζί Καπνίδης, Κωνσταντινίδης που δεν έχουν παίξει ούτε σε οικογενειακό διπλό με την ίδια ομάδα.
 Είχα σημειώσει ότι παρά τις 5 νίκες δεν παρασύρομαι, αλλά και δεν με πείθει ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Μαυροβούνιος. Κι όταν εγώ μπορώ να διακρίνω πέντε πράγματα, τότε σε κάθε περίπτωση ο Καλαιτζίδης βλέπει 55.
Πληροφορούμαι ότι σκέφτεται (δεν το έχει αποφασίσει) να βάλει φόρμα και να καθίσει και πάλι στον πάγκο. Για μένα θα είναι μέγα λάθος. Γιατί; Μα για τους λόγους που δεν το έκανε και επέλεξε τον Ντομπρασίνοβιτς. Παράλληλα δεν θεωρώ ότι μπορεί τώρα να αλλάξει κάτι. Τι να αλλάξει; Δεν είναι στις προπονήσεις; Δεν έχει καθημερινή τριβή με τους παίκτες; Δεν μιλάει με τον προπονητή του; Αν θέλει, δεν περνάει στον τεχνικό του απόψεις και “θέλω” του; Στο μόνο που μπορεί να αλλάξει κάτι είναι στο κοουτσάρισμα την ώρα του αγώνα. Ανέβα στην Β και κάτσε από την αρχή με συγκεκριμένους όρους και υποχρεώσεις, όχι τώρα. Άποψη μου, άλλος μπορεί να το βλέπει ως λύση. Αν μπορεί να διασφαλίσει την άνοδο, καλώς! Το θέμα δεν είναι αυτό σε κάθε περίπτωση, αλλά να ανέβει η ομάδα και ας κοουτσάρει και ο Μήτσος ο φροντιστής
Αξίζει όμως τον κόπο; Δεν χρειάζεται να αναφέρω εγώ ποιες αντιδράσεις θα υπάρχουν κόντρα στην απαιτούμενη ηρεμία. Δεν ξέρω καν αν μπορεί κάποιος άλλος προπονητής να αλλάξει την εικόνα της ομάδας. Συγκλίνω πως αυτή είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση με την προυπόθεση ότι και ο Καλαιτζίδης θα μπορεί να συνεννοηθεί μαζί του. Ως τεχνικός διευθυντής όμως, ως προιστάμενος, όχι όμως ως προπονητής.
Ως επίλογο θέλω να σημειώσω και κάτι ακόμα. Με βάση το πρόγραμμα των ομάδων δεν έχει χαθεί τίποτα. Είναι η εικόνα του ΑΡΗ που σε απογοητεύει. Έχεις όμως Σέρρες, Καβάλα μέσα και παίζουν και μεταξύ τους πέρα από 1-2 δύσκολες εξόδους που ο ΑΡΗΣ δεν έχει. Για να πετύχεις λοιπόν το 10 στα 10 ή τελοσπάντων να μαζέψεις περισσότερους βαθμούς πρέπει να παίξεις με τους κανόνες της Γ εθνικής και την ίδια στιγμή ΩΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ. Και ας το κάνεις με Ντομπρασίνοβιτς που θα μετατραπεί σε...μάγο αφού θα έχει μάθει το...μάθημά του, να βγω να λέω ότι αφού πέτυχε την άνοδο αυτό είναι που μετράει.
Τα προηγούμενα χρόνια αρειανοί πόνταραν στην αποτυχία του ΑΡΗ, το ίδιο νιώθω να συμβαίνει και τώρα. Η ομάδα πρέπει να ανέβει πάση θυσία και με κάθε τρόπο (για τους στημένους πονηρούς δεν εννοώ ΑΦΜ). Για αυτά τα δέκα ματς λοιπόν ας είμαστε όλοι όχι με πρόσωπα, αλλά με τον ΑΡΗ. Τότε οι ελπίδες θα είναι πολύ περισσότερες...
ΥΓ1 Μπράβο στα παλικάρια του μπάσκετ για μία πολύ ,μεγάλη νίκη που έχω την αίσθηση ότι σφράγισε την τέταρτη θέση. Το Σάββατο ο ΑΡΗΣ λογικά θα πατήσει και στην τρίτη θέση και μετά νομίζω ότι απλά πρέπει να αποφύγει την ΑΕΚ στα πλέι-οφ για να κλείσει με θετικό πρόσημο η χρόνια.
ΥΓ2 Μπράβο και στο βόλει. Όπως και στο μπάσκετ έτσι και στο βόλει είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα έχει προπονητή. Ο Γιάννης Μέλκας έχει μεταμορφώσει την ομάδα και ελπίζω ότι η καταστροφική πορεία μέχρι την έλευσή του δεν θα τραβήξει προς τα κάτω στο τέλος την ομάδα.
ΥΓ3 Μα φυσικά και συμφώνησαν στα μέτρα οι της Λίγκας. Πάντα όταν σφίγγει ο κλοιός αυτό δεν συμβαίνει; Θα πέσουν και 1-2 καμπάνες στην αρχή και μετά; Όσο στο ποδόσφαιρο υπάρχουν Καραμελίδηδες και αυτοί που σφυρίζουν σήμερα, όσο κοροιδευόμαστε μεταξύ μας για κάμερες, ΜΑΤ και ηλεκτρονικά εισιτήρια, όσο θέλουμε όλοι να τιμωρούνται μόνο οι άλλοι, προκοπή δεν θα δει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
ΥΓ4 Αν υποθέσουμε ότι η Δόξα με τον ΑΡΗ έπαιξε πιο παθιασμένα με τους κίτρινους και όχι με την Καβάλα ή τις Σέρρες, η ευθύνη είναι ξεκάθαρα και μόνο του ΑΡΗ! Κάποια στιγμή αν δεν κάνεις αυτοκριτική θα είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα έχεις διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος. Κάνε ότι πρέπει να κάνεις για να κερδίσεις, μην ψάχνεις δικαιολογίες στους άλλους πάντα. Γιατί αλλιώς και το...δράμα θα γίνει ολοκληρωτική καταστροφή.
ΥΓ5 Ο κόσμος του ΑΡΗ και με μία ήττα μάλιστα απέδειξε για μία ακόμα φορά και την αγάπη του για την ομάδα, αλλά και το παρά τις μεγάλες πίκρες είναι πάντα δίπλα στην ομάδα του. Χωρίς τις φαντασιώσεις και τα δήθεν επεισόδια που του φόρτωσαν όσοι ήθελαν στην Δράμα να "πέσει ξύλο" για να δικαιωθούν.

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: