Ακούγεται σαν σενάριο από ταινία επιστημονικής φαντασίας αλλά δεν
απέχει πάρα πολύ από την πραγματικότητα! Ο πρόεδρος της αγγλικής
ομοσπονδίας Γκρεγκ Ντάικ ανακοίνωσε πως θα πιέσει ώστε να αυξηθεί ο
αριθμός των παικτών που προέρχονται από τις ακαδημίες και που γενικά
θεωρούνται γηγενείς, από οκτώ που είναι τώρα σε 12 ανάμεσα στους 25 που
δηλώνει κάθε σύλλογος της Πρέμιερ Λιγκ! Αν αυτό περάσει τότε θα πρέπει
να εφαρμοστεί από τη σεζόν 2016-17 εσένα βάθος τετραετίας. Οι αριθμοί
είναι αλήθεια πως ενισχύουν τους ισχυρισμούς του αφού φέτος στο
Τσάμπιονς Λιγκ έπαιξαν μόλις 23 Άγγλοι παίκτες, αριθμός ελάχιστος αν
συγκριθεί με τους 78 Ισπανούς τους 55 Γερμανούς και τους 51
Βραζιλιάνους!
Ένα βασικό πρόβλημα που εντοπίζει η αγγλική ομοσπονδία είναι το γεγονός πως γηγενείς στις ομάδες μπορεί να θεωρούνται και όποιοι συμπληρώνουν τριετία στην Αγγλία από την ηλικία των 18 μέχρι τα 21 κάτι που ουσιαστικά λειτουργεί ως κερκόπορτα για όλο και περισσότερους ξένους ποδοσφαιριστές στην Πρέμιερ Λιγκ ακριβώς επειδή εκεί τώρα είναι τα περισσότερα λεφτά! Φυσικά δεν είναι από μόνο του τόσο απλό το πρόβλημα για να έχει και μια τόσο απλοϊκή λύση ωστόσο πρέπει να αρχίσει από κάπου η πίεση για να αναγκαστούν οι ομάδες να κοιτάνε όλο και πιο πολύ στις ακαδημίες τους για λύσεις από το να αγοράζουν κάποιους μέτριους ξένους παίκτες προκειμένου να συμπληρώσουν το ρόστερ.
Από την αλήθεια αυτό που δεν μπορεί ούτε ο Ντάικ ούτε οι κανονισμοί να διορθώσουν είναι η υπερτιμολόγηση των καλών Άγγλων παικτών που ουσιαστικά λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιες ομάδες! Δηλαδή ένας καλός χαφ που ξεπετάγεται στην Γερμανία στην Γκρόιτερ Φιρτ και τον θέλει η Ντόρτμουντ κοστίζει ας πούμε 7 εκατομμύρια ευρώ αν είναι Άγγλος και κάνει καλή χρονιά στην Μπέρνλι και τον θέλει η Τσέλσι στοιχίζει 20 εκατομμύρια! Είναι εντελώς στρεβλωμένη η αγορά και αποδεικνύεται και από το ποσά χρήματα πήρε η ( μετρ στις αγοραπωλησίες) Σαουθάμπτον για τον Λουκ Σο που κόστισε 35 εκατομμύρια ευρώ στη Γιουνάιτεντ ή τον Λαλάνα που στοίχισε στη Λίβερπουλ σχεδόν 32 εκατομμύρια! Οι ίδιοι παίκτες στην Ιταλία αν έπαιζαν στην Τσεζένα θα κόστιζαν στην Ίντερ για παράδειγμα μαζί όχι περισσότερο από 20 εκατομμύρια ευρώ!
Αυτό πιστεύω πως έχει δημιουργήσει και αυτή την πληθωριστική τάση με αποτέλεσμα να προτιμά η Άρσεναλ να πάρει έναν Γάλλο όπως και η Νιούκαστλ από το να πληρώσουν τα διπλάσια για έναν Βρετανό παίκτη. Όμως το να δοθούν παραπάνω κίνητρα στις ομάδες για να έχουν οι παίκτες από τις ακαδημίες περισσότερες ευκαιρίες είναι κάτι που θα σώσει μακροπρόθεσμα το αγγλικό ποδόσφαιρο!
Η περίπτωση του Χάρι Κέιν που εξελίσσεται στον ποδοσφαιριστή της χρονιάς για την Αγγλία και κλήθηκε μόλις και στην εθνική, είναι χαρακτηριστική! Με τέσσερις δανεισμούς, δεξιά και αριστερά, μπόρεσε να σμιλέψει τον χαρακτήρα του και να εξελιχτεί σε ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο για την Τότεναμ. Αυτό χρειάζονται οι αγγλικές ομάδες και μόνο αν πιεστούν στο όριο των παικτών στο ρόστερ θα σκεφτούν πως ένας πιτσιρικάς από τις δικές τους ακαδημίες αξίζει μια ευκαιρία παραπάνω! Αλλιώς μια μέρα όχι πολύ μακριά στο μέλλον θα είναι ένα αγγλικό πρωτάθλημα χωρίς όμως Άγγλους ποδοσφαιριστές!
Πηγή:england365.gr
Ένα βασικό πρόβλημα που εντοπίζει η αγγλική ομοσπονδία είναι το γεγονός πως γηγενείς στις ομάδες μπορεί να θεωρούνται και όποιοι συμπληρώνουν τριετία στην Αγγλία από την ηλικία των 18 μέχρι τα 21 κάτι που ουσιαστικά λειτουργεί ως κερκόπορτα για όλο και περισσότερους ξένους ποδοσφαιριστές στην Πρέμιερ Λιγκ ακριβώς επειδή εκεί τώρα είναι τα περισσότερα λεφτά! Φυσικά δεν είναι από μόνο του τόσο απλό το πρόβλημα για να έχει και μια τόσο απλοϊκή λύση ωστόσο πρέπει να αρχίσει από κάπου η πίεση για να αναγκαστούν οι ομάδες να κοιτάνε όλο και πιο πολύ στις ακαδημίες τους για λύσεις από το να αγοράζουν κάποιους μέτριους ξένους παίκτες προκειμένου να συμπληρώσουν το ρόστερ.
Από την αλήθεια αυτό που δεν μπορεί ούτε ο Ντάικ ούτε οι κανονισμοί να διορθώσουν είναι η υπερτιμολόγηση των καλών Άγγλων παικτών που ουσιαστικά λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιες ομάδες! Δηλαδή ένας καλός χαφ που ξεπετάγεται στην Γερμανία στην Γκρόιτερ Φιρτ και τον θέλει η Ντόρτμουντ κοστίζει ας πούμε 7 εκατομμύρια ευρώ αν είναι Άγγλος και κάνει καλή χρονιά στην Μπέρνλι και τον θέλει η Τσέλσι στοιχίζει 20 εκατομμύρια! Είναι εντελώς στρεβλωμένη η αγορά και αποδεικνύεται και από το ποσά χρήματα πήρε η ( μετρ στις αγοραπωλησίες) Σαουθάμπτον για τον Λουκ Σο που κόστισε 35 εκατομμύρια ευρώ στη Γιουνάιτεντ ή τον Λαλάνα που στοίχισε στη Λίβερπουλ σχεδόν 32 εκατομμύρια! Οι ίδιοι παίκτες στην Ιταλία αν έπαιζαν στην Τσεζένα θα κόστιζαν στην Ίντερ για παράδειγμα μαζί όχι περισσότερο από 20 εκατομμύρια ευρώ!
Αυτό πιστεύω πως έχει δημιουργήσει και αυτή την πληθωριστική τάση με αποτέλεσμα να προτιμά η Άρσεναλ να πάρει έναν Γάλλο όπως και η Νιούκαστλ από το να πληρώσουν τα διπλάσια για έναν Βρετανό παίκτη. Όμως το να δοθούν παραπάνω κίνητρα στις ομάδες για να έχουν οι παίκτες από τις ακαδημίες περισσότερες ευκαιρίες είναι κάτι που θα σώσει μακροπρόθεσμα το αγγλικό ποδόσφαιρο!
Η περίπτωση του Χάρι Κέιν που εξελίσσεται στον ποδοσφαιριστή της χρονιάς για την Αγγλία και κλήθηκε μόλις και στην εθνική, είναι χαρακτηριστική! Με τέσσερις δανεισμούς, δεξιά και αριστερά, μπόρεσε να σμιλέψει τον χαρακτήρα του και να εξελιχτεί σε ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο για την Τότεναμ. Αυτό χρειάζονται οι αγγλικές ομάδες και μόνο αν πιεστούν στο όριο των παικτών στο ρόστερ θα σκεφτούν πως ένας πιτσιρικάς από τις δικές τους ακαδημίες αξίζει μια ευκαιρία παραπάνω! Αλλιώς μια μέρα όχι πολύ μακριά στο μέλλον θα είναι ένα αγγλικό πρωτάθλημα χωρίς όμως Άγγλους ποδοσφαιριστές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου