Στο τέλος της, η εφετινή σεζόν, τί γεύση αφήνει; Γλυκιά λόγω της κατάκτησης της πρώτης θέσης στο Professional Development League 2 ή πικρή λόγω του αποκλεισμού και του τρόπου με τον οποίο ήρθε από τον τελικό;
Θα έλεγα πως τα συναισθήματα είναι ανάμικτα... Από τη μία υπήρχε η επιτυχία της κατάκτησης της πρώτης θέσης στον Βόρειο Όμιλο του πρωταθλήματος, από την άλλη όμως η πίκρα για τον τρόπο που χάσαμε την πρόκριση στον τελικό.
Εξήγησέ μας το πως λειτουργούν τα πρωταθλήματα που αγωνίζονται οι ομάδες με τις λεγόμενες ρεζέρβες στην Αγγλία...
Εμείς παίζουμε στο Professional Development League 2, που είναι κάτι σαν την δεύτερη κατηγορία. Η άνοδος ή ο υποβιβασμός όμως δεν καθορίζεται από την αγωνιστική παρουσία της ομάδας, αλλά από το μπάτζετ και γενικότερα από τα χρήματα που ξοδεύει ένας σύλλογος για την U-21. Αν για παράδειγμα φέτος το καλοκαίρι η Νότιγχαμ αποφασίσει να επενδύσει ακόμη περισσότερα, τότε κάνει αίτηση για να παίξει στο Professional Development League 1, μαζί με ομάδες όπως π.χ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι, η Άρσεναλ και η Λίβερπουλ.
Και σε αυτά τα παιχνίδια αγωνίζονται μόνο παίκτες που είναι κάτω των 21 ετών;
Ναι, αλλά μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος και με μεγαλύτερους, καθώς έχουν δικαίωμα συμμετοχές και 3 ποδοσφαιριστές μεγαλύτεροι σε ηλικία. Μπορεί για παράδειγμα ένας παίκτης να ανήκει στην πρώτη ομάδα, να έχει ένα τραυματισμό και να παίξει στην U-21, προκειμένου να πάρει παιχνίδια στα πόδια του και να βρει αγωνιστικό ρυθμό. Για παράδειγμα εμείς, σε ένα παιχνίδι με την Κρίσταλ Πάλας βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τον Άντριου Τζόνσον που είναι ένας έμπειρος επιθετικός με θητεία στην Μπέρμπιγχαμ, την Έβερτον, την Φούλαμ και την ΚΠΡ.
Στην Professional Development League 2 πως είναι το σύστημα διεξαγωγής;
Οι ομάδες χωρίζονται σε Βόρειο και σε Νότιο Όμιλο. Εμείς ήμασταν στον Βόρειο όμιλο μαζί με την Μπάρνσλεϊ, την Μπέρμπιγχαμ, την Κόβεντρι, την Κρου, την Χάντερσφιλντ, την Λιντς και τις δύο ομάδες του Σέφιλντ. Κάθε ομάδα παίζει δύο φορές (εντός και εκτός έδρας) με τις αντίστοιχες του ομίλου της και από μία, μετά από κλήρωση, με τις μισές του άλλου ομίλου. Οι δύο πρώτοι των ομίλων παίζουν χιαστί σε μονούς αγώνες, με το πλεονέκτημα έδρας να είναι στις ομάδες που τερμάτισαν στην πρώτη θέση. Και φυσικά οι νικητές πηγαίνουν στον τελικό.
Πάμε τώρα και στον δραματικό ημιτελικό με την Σουόνσι...
Η Σουόνσι είναι μία πολύ δυνατή ομάδα. Φαίνεται άλλωστε και από το γεγονός οτι κατέκτησε το πρωτάθλημα. Εμείς είχαμε κληρωθεί να παίξουμε μαζί της και κατά την διάρκεια της κανονικής διάρκειας, καθώς ήταν μία από τις ομάδες του Νοτίου Ομίλου που αντιμετωπίσαμε.
Ο ημιτελικός αυτός, είχε φοβερές εναλλαγές συναισθημάτων...
Όντως... Ξεκινήσαμε ιδανικά το παιχνίδι και καταφέραμε να προηγηθούμε στο 23' με 2-0. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο η Σουόνσι δεν μας απείλησε καθόλου. Μάλιστα στο 32' ο προπονητής της έκανε μία αλλαγή, μετατρέποντας το σύστημά της σε κάτι που θύμιζε 4-2-4, καθώς τα έπαιζε όλα για όλα... Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, ήμασταν ήρεμοι στα αποδυτήρια, λέγαμε μεταξύ μας οτι δεν έχει τελειώσει τίποτα και οτι δεν πρέπει να χαλαρώσουμε. Κατάφεραν όμως να βάλουν ένα γκολ στο 85' και ένα στο 93', στέλνοντας το ματς στην παράταση, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός οτι είχαμε τρεις αναγκαστικές αλλαγές βασικών παικτών.
Στην παράταση τί έγινε;
Στο 105' έκαναν το 3-2, με αποτέλεσμα να πέσει η ψυχολογία μας. Είπαμε όμως πως δεν έχουμε να χάσουμε κάτι και έτσι στα τελευταία λεπτά ανεβάσαμε πολύ τα στόπερ μας. Στο 116' κερδίσαμε ένα κόρνερ, για το οποίο προωθήθηκε ακόμη και ο τερματοφύλακάς μας. Υπήρξε μία αναμπουμπούλα, έκανα την σέντρα, ο σέντερ φορ μας πήρε την κεφαλιά, ο τερματοφύλακας απέκρουσε, όμως ένα συμπαίκτης μου πήρε το «ριμπάουντ» και έκανε το 3-3 με αποτέλεσμα να πάμε στα πέναλτι.
Δεν πρόλαβες όμως να εκτελέσεις πέναλτι, καθώς μόλις έφτασε η σειρά σου η Σουόνσι είχε εξασφαλίσει την πρόκριση. Αγχώθηκες καθόλου;
Τα πέναλτι είναι έτσι και αλλιώς μία αγχωτική διαδικασία. Αν όμως αγχώνεσαι παραπάνω, δεν πρόκειται να σε βοηθήσει... Πρέπει να είσαι ήρεμος, να έχεις καθαρό μυαλό, να αποφασίσεις που θα σουτάρεις και να εκτελέσεις σωστά. Ο προπονητής, προσπάθησε να μας αποβάλει την όποια πίεση πριν ξεκινήσουν τα πέναλτι. Μας έπιασε και μας είπε οτι είναι υπερήφανος για εμάς που βρήκαμε την δύναμη και στείλαμε το παιχνίδι στα πέναλτι.
Το βράδυ κοιμήθηκες καθόλου ή σκεφτόσουν συνέχεια το παιχνίδι;
Το σκεφτόμουν συνέχεια. Στα αποδυτήρια υπήρχε μεγάλη στεναχώρια. Κανείς δεν μιλιόταν. Όλοι θέλαμε να πάμε σπίτι μας για να ηρεμήσουμε.
Υπάρχει η σκοπιμότητα της νίκης σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα;
Ο προπονητής προσπαθεί να μας περάσει μία φιλοσοφία οτι πρέπει να μάθουμε να είμαστε νικητές. Ναι μεν η δουλειά του είναι να εξελίσσει παίκτες και να ετοιμάζει την ομάδα, αλλά αν δεν βγεις νικητής από τους αγώνες, δεν βελτιώνεσαι. Δεν μας αρέσει να χάνουμε...
Μπορεί να μην προκριθήκατε στον τελικό, αλλά η χρονιά είναι επιτυχημένη...
Ναι, αφού συνήθως η ομάδα τερμάτιζε στην 3η ή στην 4η θέση. Μάλιστα υπήρξε και μία ωραίο στιγμή με την βράβευσή μας για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στον Βόρειο Όμιλο.
Πότε έγινε αυτή;
Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς της πρώτης ομάδας. Ανεξαρτήτως της πορείας που έχει κάνει η ομάδα, έχει το χαρακτήρα γιορτής. Εμείς μπήκαμε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου και γυρίσαμε όλο το γήπεδο, μαζί με το τρόπαιο, με τον κόσμο να μας αποθεώνει. Ήταν απίστευτο συναίσθημα.
Με την προσωπική σου απόδοση είσαι ικανοποιημένος;
Ναι. Είχαμε μία γεμάτη σεζόν με την U-21, ενώ ήμουν και σε κάποια φιλικά της πρώτης ομάδας.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος σου από τα δύο χρόνια που είσαι στην Αγγλία;
Στη Νότιγχαμ έμαθα πολλά πράγματα. Απέκτησα εμπειρίες, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω κάτι είναι η πειθαρχεία. Εδώ πρώτα σε «φτιάχνουν» ως άνθρωπο και μετά ως ποδοσφαιριστή. Θεωρώ οτι θα με βοηθήσει πολύ...
Αν σου έλεγαν να διαλέξεις μία στιγμή από τα όσα έζησες, ποια ήταν αυτή;
Υπάρχουν πολλές που θα μου μείνουν αξέχαστες, αλλά ο ημιτελικός με τον Σουόνσι νομίζω οτι είναι ξεχωριστή. Παίζαμε εντός έδρας, είχαμε 3-4.000 κόσμο και μιλάμε για τον ημιτελικό του Πρωταθλήματος.
Το συμβόλαιό σου με την Νότιγχαμ Φόρεστ ολοκληρώθηκε. Τι σκέφτεσαι για το μέλλον σου;
Η εταιρία που με εκπροσωπεί, η «Tinder Sport Solutions» βρίσκεται σε συζητήσεις με ομάδες από την Ιταλία και την Γερμανία. Νομίζω οτι μέχρι το τέλος του μήνα θα έχουμε κάτι παραπάνω...
Εσύ που θα ήθελες να αγωνίζεσαι τη νέα σεζόν;
Από τη στιγμή που έφυγα από την Ελλάδα, επιθυμία μου είναι να παίξω σε διάφορες χώρες και να αποκτήσω διαφορετικές παραστάσεις. Αν πάντως ήταν να φύγω από την Φόρεστ, θα προτιμούσα την Ιταλία.
Το ενδεχόμενο να επιστρέψεις στην Ελλάδα, υπάρχει στο μυαλό σου ή σκέφτεσαι μόνο το εξωτερικό;
Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο επιστροφής. Δεν κλείνω ποτέ πόρτες. Αρκεί βέβαια να είναι που να με βοηθήσει να εξελιχθώ σαν παίκτης και να με βοηθήσει να γίνω καλύτερος. Δεν αναφέρομαι στο οικονομικό, αυτή τη στιγμή το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μάθω πράγματα, να βελτιώσω τις αδυναμίες μου και να γίνω καλύτερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου