Όλοι έχουμε στο μυαλό μας μία «ιδανική» τριπλέτα Μιλιβόγεβιτς,
Καμπιάσο και Τσόρι στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού. Σωστά; Οι πιο
έμπειροι και κλασάτοι παίκτες της γραμμής-κι ίσως ολόκληρης της
ενδεκάδας!
Αλλά θα μου επιτρέψετε να πω ότι στα δικά μου μάτια, μπορεί «όλα τα
λεφτά» του φετινού Ολυμπιακού να είναι δύο άλλοι μέσοι, δύο 22άρηδες
Έλληνες, ο Μπουχαλάκης κι ο Φορτούνης. Και δεν το λέω επειδή ο Λούκα
χάνει τα δύο πρώτα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Καμπιάσο δεν μπορεί
να είναι 1005 έτοιμος τώρα έχοντας χάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της
προετοιμασίας, ο Τσόρι είναι τραυματίας και θα έχει λείψει στα πέντε από
τα έξι τελευταία παιχνίδια, μαζί με αυτό με τον Πανιώνιο κι ο Μανιάτης
προέρχεται από εξάμηνη απουσία και θα υποχρεωθεί να μείνει κι άλλο λίγο
ακόμη πίσω μετά τις ενοχλήσεις που ένιωσε στο χειρουργημένο του γόνατο.
Δεν το λέω δηλαδή επειδή στο ξεκίνημα της σεζόν ο Ολυμπιακός αναπόφευκτα θα στηριχθεί πολύ στα δύο Ελληνόπουλα. Μιλάω γενικότερα. Πρώτον, γιατί μία χρονιά δεν την βγάζεις με τρεις, αλλά με πέντε κι εξι χαφ και δεύτερον γιατί οι δυο παίκτες πραγματικά έβγαλαν μία πολύ καλή εικόνα στην προετοιμασία και σχεδόν σε όλα τα φιλικά ήταν από αρκετά έως πολύ πειστικοί.
Όμως, για να είμαι ειλικρινής, το πάω ακόμη πιο μακριά. Γιατι πιστεύω ότι οι Έλληνες παίκτες είναι πάντα μεγάλο στήριγμα του Ολυμπιακού. Κι ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια αναδεικνύει τις ελληνικές μονάδες του, παίρνοντας πολλά από αυτές, τόσο αγωνιστικά, όσο κι οικονομικά. Σχεδόν κάθε χρόνο ξεπετάγονται ένας-δύο Έλληνες, που κάνουν το μπαμ.
Το 2011-12 ήταν ο Μανιάτης, τον οποίο καθιέρωσε στην ενδεκάδα ο Βαλβέρδε.
Το 2012-13 ήταν ο Μανωλάς, που κέρδισε μετά από ένα-δύο επίσημους αγώνες τη θέση του με το Ζαρντίμ, ενώ κι ο Μήτρογλου με το Σιόβα ήταν από τις σοβαρές επιλογές.
Το 2013-14 ήταν ο Σάμαρης, που έγινε με τη μία βασικός με το Μίτσελ, ενώ στο πρώτο μισό της σεζόν, μέχρι που είχαν τους γνωστούς σοβαρούς τραυματισμούς τους, είχαν λάμψει ο Μήτρογλου κι ο Σιόβας
Πέρσι άρχισε να ξεπηδάει το ταλέντο του Φορτούνη στο β΄ μισό της σεζόν, ενώ η επιστροφή του Μήτρογλου συνοδεύθηκε από 19 γκολάκια και μία μεταγραφή στην Μπενφίκα.
Να υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός πώλησε αντί 40 εκ. Ευρώ τους Μήτρογλου, Μανωλά και Σάμαρη! Και με άλλα 4 εκ. Ευρώ τον Φετφατζίδη, λόγω της καλής παρουσίας του στα φιλικά του καλοκαιριού του 2013! Αντίθετα, από ξένους παίκτες, είχε καλά έσοδα μόνο από τους Μιραλάς και Βάϊς, κάπου 10 εκ. Ευρώ, ενώ πήρε πίσω και τα λεφτά που είχε δώσει για το Ριέρα και ένα μέρος από εκείνα που είχε δώσει για το Μασάντο.
Αλλά ας δούμε καθαρά το αγωνιστικό κομμάτι.
Μιλάμε για ένα παιδί, όπως ο Φορτούνης, που μπορεί και εύκολα βάζει και εύκολα φτιάχνει γκολ, δημιουργεί παιχνίδι από πίσω από την επιθετική τριάδα, έχει καλά κτυπήματα στα στημένα και υψηλό δείκτη τεχνικής, αλλά και παραστάσεις ήδη από εθνική ομάδα κι από Μπουντσελίγκα.
Και για ένα παιδί, όπως ο Μπουχαλάκης, ψηλό, αριστεροπόδαρος, που ξέρει πολύ μπάλα και μπορεί όχι μόνο να ελέγξει το παιχνίδι στον κεντρικό άξονα και να μαρκάρει, αλλά και να κάνει ευκαιρίες από πίσω με μία πάσα η, μία προσωπική προσπάθεια κι ακόμη και να απειλήσει με ένα σουτ από τα 25 μέτρα.
Δεν βρίσκεις εύκολα τέτοιους ποιοτικούς 22άρηδες. Αρκεί να μην ρίξουν οι ίδιοι μία και χύσουν μόνοι τους το γάλα. Ο προπονητής τους εμπιστεύεται. Ο Μάρκο Σίλβα αφήνει έξω Κασάμι και Τσόρι και προτιμάει τα δύο Ελληνόπουλα. Ας εκμεταλλευθούν την ευκαιρία.
Δεν είναι θέμα προσόντων, αλλά νοοτροπίας να την πιάσουν γερά. Ο Μπουχαλάκης ήδη έχασε μία πέρσι με το Μίτσελ. Τώρα, του δίνει δεύτερη κι ένας ακόμη προπονητής. Δύσκολα θα του δώσει κι άλλη τρίτος προπονητής στον Ολυμπιακό. Ας το κοιτάξει.
Όπως κι ο Φορτούνης ας κοιτάξει να βγάλει διάρκεια, σταθερότητα και «χαρακτήρα» στο παιχνίδι του.Αφού μπορεί το κάτι παραπάνω, ας το βγάλει, μην το κρύβει!
*Πηγή: gazzetta.gr*
ADVERTISEMENT
Δεν το λέω δηλαδή επειδή στο ξεκίνημα της σεζόν ο Ολυμπιακός αναπόφευκτα θα στηριχθεί πολύ στα δύο Ελληνόπουλα. Μιλάω γενικότερα. Πρώτον, γιατί μία χρονιά δεν την βγάζεις με τρεις, αλλά με πέντε κι εξι χαφ και δεύτερον γιατί οι δυο παίκτες πραγματικά έβγαλαν μία πολύ καλή εικόνα στην προετοιμασία και σχεδόν σε όλα τα φιλικά ήταν από αρκετά έως πολύ πειστικοί.
Όμως, για να είμαι ειλικρινής, το πάω ακόμη πιο μακριά. Γιατι πιστεύω ότι οι Έλληνες παίκτες είναι πάντα μεγάλο στήριγμα του Ολυμπιακού. Κι ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια αναδεικνύει τις ελληνικές μονάδες του, παίρνοντας πολλά από αυτές, τόσο αγωνιστικά, όσο κι οικονομικά. Σχεδόν κάθε χρόνο ξεπετάγονται ένας-δύο Έλληνες, που κάνουν το μπαμ.
Το 2011-12 ήταν ο Μανιάτης, τον οποίο καθιέρωσε στην ενδεκάδα ο Βαλβέρδε.
Το 2012-13 ήταν ο Μανωλάς, που κέρδισε μετά από ένα-δύο επίσημους αγώνες τη θέση του με το Ζαρντίμ, ενώ κι ο Μήτρογλου με το Σιόβα ήταν από τις σοβαρές επιλογές.
Το 2013-14 ήταν ο Σάμαρης, που έγινε με τη μία βασικός με το Μίτσελ, ενώ στο πρώτο μισό της σεζόν, μέχρι που είχαν τους γνωστούς σοβαρούς τραυματισμούς τους, είχαν λάμψει ο Μήτρογλου κι ο Σιόβας
Πέρσι άρχισε να ξεπηδάει το ταλέντο του Φορτούνη στο β΄ μισό της σεζόν, ενώ η επιστροφή του Μήτρογλου συνοδεύθηκε από 19 γκολάκια και μία μεταγραφή στην Μπενφίκα.
Να υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός πώλησε αντί 40 εκ. Ευρώ τους Μήτρογλου, Μανωλά και Σάμαρη! Και με άλλα 4 εκ. Ευρώ τον Φετφατζίδη, λόγω της καλής παρουσίας του στα φιλικά του καλοκαιριού του 2013! Αντίθετα, από ξένους παίκτες, είχε καλά έσοδα μόνο από τους Μιραλάς και Βάϊς, κάπου 10 εκ. Ευρώ, ενώ πήρε πίσω και τα λεφτά που είχε δώσει για το Ριέρα και ένα μέρος από εκείνα που είχε δώσει για το Μασάντο.
Αλλά ας δούμε καθαρά το αγωνιστικό κομμάτι.
Μιλάμε για ένα παιδί, όπως ο Φορτούνης, που μπορεί και εύκολα βάζει και εύκολα φτιάχνει γκολ, δημιουργεί παιχνίδι από πίσω από την επιθετική τριάδα, έχει καλά κτυπήματα στα στημένα και υψηλό δείκτη τεχνικής, αλλά και παραστάσεις ήδη από εθνική ομάδα κι από Μπουντσελίγκα.
Και για ένα παιδί, όπως ο Μπουχαλάκης, ψηλό, αριστεροπόδαρος, που ξέρει πολύ μπάλα και μπορεί όχι μόνο να ελέγξει το παιχνίδι στον κεντρικό άξονα και να μαρκάρει, αλλά και να κάνει ευκαιρίες από πίσω με μία πάσα η, μία προσωπική προσπάθεια κι ακόμη και να απειλήσει με ένα σουτ από τα 25 μέτρα.
Δεν βρίσκεις εύκολα τέτοιους ποιοτικούς 22άρηδες. Αρκεί να μην ρίξουν οι ίδιοι μία και χύσουν μόνοι τους το γάλα. Ο προπονητής τους εμπιστεύεται. Ο Μάρκο Σίλβα αφήνει έξω Κασάμι και Τσόρι και προτιμάει τα δύο Ελληνόπουλα. Ας εκμεταλλευθούν την ευκαιρία.
Δεν είναι θέμα προσόντων, αλλά νοοτροπίας να την πιάσουν γερά. Ο Μπουχαλάκης ήδη έχασε μία πέρσι με το Μίτσελ. Τώρα, του δίνει δεύτερη κι ένας ακόμη προπονητής. Δύσκολα θα του δώσει κι άλλη τρίτος προπονητής στον Ολυμπιακό. Ας το κοιτάξει.
Όπως κι ο Φορτούνης ας κοιτάξει να βγάλει διάρκεια, σταθερότητα και «χαρακτήρα» στο παιχνίδι του.Αφού μπορεί το κάτι παραπάνω, ας το βγάλει, μην το κρύβει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου