Ο Κώστας Μιαούλης γράφει για το στοιχείο το οποίο λείπει από την ΑΕΚ, το οποίο κάνει την διαφορά και που αν απουσιάζει μπορεί να σε οδηγήσει και σε ήττες σαν αυτή από τον Λεβαδειακό.
Η ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα παίζει καλό ποδόσφαιρο. Ειδικά αν
το ματς της πηγαίνει καλά, μπορεί να προσφέρει ωραίο θέαμα. Ο Πογέτ, στο
επιθετικό κομμάτι έχει βελτιώσει την ομάδα. Η «Ένωση» έβγαλε ένα καράβι
φάσεις, κόντρα στον Λεβαδειακό, μέχρι να δεχτεί το πρώτο γκολ. Έπεσε
όμως πάνω στον Τσιντώτα και τον Θεσπρωτό ρέφερι Κομίνη, που ξεγελάστηκε
από το... τίναγμα του Μανωλά στην φάση του 45+1’ με τον Γιόχανσον.
Οι παίκτες της ομάδας πιέζονταν όσο περνούσε η ώρα, παρότι ήταν μπροστά στο σκορ. Αυτή η πίεση έφερε θολούρα ή βιασύνη στην τελική προσπάθεια, όπως είπε και ο Πογέτ. Το να βιάζεσαι όταν είσαι μπροστά στο σκορ, σημαίνει πως έχεις έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό σου και στις δυνατότητες σου. Και δείχνει ομάδα, που όσο καλό ποδόσφαιρο και αν προσπαθεί να παίξει και παίζει σε πολλά παιχνίδια κατά διαστήματα, που δεν έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητες και άρα προσωπικότητα.
Όση βελτίωση και αν μπορέσει κάποιος προπονητής, να εμφανίσει με την σκληρή δουλειά του, ορισμένα πράγματα δεν διορθώνονται. Ο Ανέστης είναι ένας τερματοφύλακας που έχει εύθραυστη ψυχολογία και αυτό είναι το βασικό του μείον. Ακόμα και σε παιχνίδι που θα είναι τέλειος, μπορεί να κάνει το μοιραίο λάθος. Ο Κολοβέτσιος πιστεύει πως είναι τόσο ικανός χειριστής της μπάλας, που είναι ντροπή να πετάξεις την μπάλα στα περιστέρια. Κάνει λάθος όμως γιατί έχω δει με τα μάτια μου, όπως σίγουρα έχει δει κι εκείνος να το πράττουν οι κορυφαίοι αμυντικοί στον πλανήτη.
Θυμάμαι σαν τώρα, όταν ρωτούσα τον Γιώργο Τσακίρη το καλοκαίρι, αν ο Άρθο θα αποτελέσει τη μόνη προσθήκη στο κέντρο της άμυνας. Κι εκείνος υπέθετε πως δεν θα ήταν. Ο Δέλλας για τον Άρθο τουλάχιστον δικαιώνεται που δεν τον χρησιμοποιούσε. Απλά γιατί, δεν μπορώ να φανταστώ, πόσο χειρότερες συμφορές θα είχαν βρει την ΑΕΚ, αν έπαιζε με τον Ισπανό στην Τούμπα και το Φάληρο. Όταν το μόνο που μπορείς να πάρεις από τον Μάντζιο, είναι το...σορτσάκι του για...σουβενίρ, τότε δεν έχεις τύχη, ακόμα και στην Σούπερ Λίγκα, όπου το ποδόσφαιρο, παίζεται σε slow motion, σε σύγκριση με την Ευρώπη.
Οι δύο σταρ της ΑΕΚ είναι παίκτες που έχουν σκαμπανεβάσματα, κυρίως ψυχολογικά. Ο Μπουονανότε μπορεί να κάνει διαφορά, όμως υπάρχουν και ματς που δεν τον πάνε κι ασφαλώς θέλει πολλή στήριξη. Στο ματς με τον Λεβαδειακό, παρότι θεωρώ εσφαλμένη την έξοδο του από το ματς, προσπάθησε αλλά δεν έκανε το κάτι παραπάνω. Όσο για τον Βάργκας, νομίζω πως γενικά απουσιάζει εδώ και καιρό από την ομάδα, μετά το σχετικά καλό ξεκίνημα. Ο Βενεζουελάνος έχει απογοητεύσει.
Ο Τζιμπούρ είναι ο γνωστός Τζιμπούρ με τα καλά του και τα κακά του. Στο ματς με τον Λεβαδειακό, προσπάθησε να κάνει το κάτι παραπάνω, αλλά θεωρώ πως χάλασε πολλές από τις επιθέσεις της «Ένωσης» με κατάχρηση. Αυτός προσωπικότητα έχει, αλλά σε μια ομάδα που οι υπόλοιποι παίκτες υπολείπονται σε προσωπικότητα, μπορεί να πιστεύει πως θα κάνει αυτό που εκείνος νομίζει πως είναι σωστό.
Ο Πογέτ θα πρέπει να εστιάσει σε δύο σημεία. Το ένα είναι πως η ομάδα έχει ανάγκη από έναν αμυντικό ηγέτη που δεν θα ξέρει απλά να καθοδηγεί την άμυνα, αλλά θα μπορεί να κατεβάσει και την μπάλα. Από αυτούς τους κεντρικούς αμυντικούς που διαθέτει, ουδείς έχει προσωπικότητα που να μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας της ΑΕΚ. Όπως είναι δεδομένο πως η «Ένωση» χρειάζεται έναν τέτοιο και στην επίθεση και στα εξτρέμ. Τουλάχιστον τρεις παίκτες που θα μπορέσουν να σηκώνουν την ομάδα στα δύσκολα και θα δείξουν τον τρόπο και στους πιο μικρούς.
Το άλλο είναι εκείνο που φάνηκε να σνομπάρει ο Πογέτ. Κατά δήλωση του, δεν τον προβληματίζει που στον πρώτο γύρο η ΑΕΚ, δε νίκησε κανέναν από την πρώτη επτάδα. Όμως θα πρέπει ίσως κάποιος να του υπενθυμίσει πως στα πλέι-οφ, θα παίξει με τρεις άλλες ομάδες που θα είναι στην πρώτη πεντάδα. Αν αυτούς δεν μπορεί να τους κερδίσει, θα έχει σοβαρό πρόβλημα και στον δεύτερο γύρο και στα πλέι-οφ .
Νεαρός είναι κι ο Τσιντώτας, αλλά έχει βγάλει προσωπικότητα, όχι μόνο στο ματς με την ΑΕΚ, κάτι που δεν έχει πράξει ο Ανέστης ακόμα και πέρσι στην Football League. Προσωπικότητα είναι σίγουρα ο Βαγγέλης Μάντζιος. Ο Μάντζιος κρατάει σχεδόν μόνος του την επίθεση μίας ομάδας που βρίσκεται στην πρώτη οκτάδα κι έχει πάρει μόνος του πολλά ματς και όχι μόνο στον Λεβαδειακό. Αλήθεια υπάρχει, πλην του Μπουονανότε με τον ΠΑΣ, υπάρχει ένας παίκτης της ΑΕΚ που να πήρε ένα ματς μόνος του;
ΥΓ: Κάποιος να πει στον Πλατέλλα, πως όταν είμαστε μπροστά στο τέρμα, δεν πάμε προς τα πίσω για να σουτάρουμε με το καλό πόδι.
ΥΓ1: Αν είσαι ΑΕΚ και έχεις δει την καλύτερη ελληνική ομάδα όλων των εποχών που φορούσε κιτρινόμαυρα, μόνο με χαμόγελο μπορείς να αντιμετωπίζεις τα όσα μπορεί να συμβαίνουν στην τωρινή ομάδα. Ειδικά, όταν γύρω σου, υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να σε πείσουν πως αυτό που βλέπεις είναι ΑΕΚ.
ΥΓ2: Αν πρέπει να περιμένει η ΑΕΚ μέχρι τον Οκτώβρη, να την σέβονται οι διαιτητές ή να πάρει παίκτες αφού από τότε και μετά η διαιτησία θα παίζει 50-50, ας βγει κάποιος να το πει ξεκάθαρα και όχι μέσω διαρροών. Ο κάθε οπαδός της ομάδας έχει δικαίωμα να ξέρει, για ν’ αποφασίσει και τι θα κάνει. Για παράδειγμα, μπορεί να προτιμά να κάτσει σπίτι ή να πάει μια βόλτα έξω και όχι να γίνονται τα νεύρα του κουρέλι, πηγαίνοντας στο γήπεδο. Είτε με τους διαιτητές, είτε με αυτούς που παίζουν τώρα στην ΑΕΚ.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Οι παίκτες της ομάδας πιέζονταν όσο περνούσε η ώρα, παρότι ήταν μπροστά στο σκορ. Αυτή η πίεση έφερε θολούρα ή βιασύνη στην τελική προσπάθεια, όπως είπε και ο Πογέτ. Το να βιάζεσαι όταν είσαι μπροστά στο σκορ, σημαίνει πως έχεις έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό σου και στις δυνατότητες σου. Και δείχνει ομάδα, που όσο καλό ποδόσφαιρο και αν προσπαθεί να παίξει και παίζει σε πολλά παιχνίδια κατά διαστήματα, που δεν έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητες και άρα προσωπικότητα.
Όση βελτίωση και αν μπορέσει κάποιος προπονητής, να εμφανίσει με την σκληρή δουλειά του, ορισμένα πράγματα δεν διορθώνονται. Ο Ανέστης είναι ένας τερματοφύλακας που έχει εύθραυστη ψυχολογία και αυτό είναι το βασικό του μείον. Ακόμα και σε παιχνίδι που θα είναι τέλειος, μπορεί να κάνει το μοιραίο λάθος. Ο Κολοβέτσιος πιστεύει πως είναι τόσο ικανός χειριστής της μπάλας, που είναι ντροπή να πετάξεις την μπάλα στα περιστέρια. Κάνει λάθος όμως γιατί έχω δει με τα μάτια μου, όπως σίγουρα έχει δει κι εκείνος να το πράττουν οι κορυφαίοι αμυντικοί στον πλανήτη.
Θυμάμαι σαν τώρα, όταν ρωτούσα τον Γιώργο Τσακίρη το καλοκαίρι, αν ο Άρθο θα αποτελέσει τη μόνη προσθήκη στο κέντρο της άμυνας. Κι εκείνος υπέθετε πως δεν θα ήταν. Ο Δέλλας για τον Άρθο τουλάχιστον δικαιώνεται που δεν τον χρησιμοποιούσε. Απλά γιατί, δεν μπορώ να φανταστώ, πόσο χειρότερες συμφορές θα είχαν βρει την ΑΕΚ, αν έπαιζε με τον Ισπανό στην Τούμπα και το Φάληρο. Όταν το μόνο που μπορείς να πάρεις από τον Μάντζιο, είναι το...σορτσάκι του για...σουβενίρ, τότε δεν έχεις τύχη, ακόμα και στην Σούπερ Λίγκα, όπου το ποδόσφαιρο, παίζεται σε slow motion, σε σύγκριση με την Ευρώπη.
Οι δύο σταρ της ΑΕΚ είναι παίκτες που έχουν σκαμπανεβάσματα, κυρίως ψυχολογικά. Ο Μπουονανότε μπορεί να κάνει διαφορά, όμως υπάρχουν και ματς που δεν τον πάνε κι ασφαλώς θέλει πολλή στήριξη. Στο ματς με τον Λεβαδειακό, παρότι θεωρώ εσφαλμένη την έξοδο του από το ματς, προσπάθησε αλλά δεν έκανε το κάτι παραπάνω. Όσο για τον Βάργκας, νομίζω πως γενικά απουσιάζει εδώ και καιρό από την ομάδα, μετά το σχετικά καλό ξεκίνημα. Ο Βενεζουελάνος έχει απογοητεύσει.
Ο Τζιμπούρ είναι ο γνωστός Τζιμπούρ με τα καλά του και τα κακά του. Στο ματς με τον Λεβαδειακό, προσπάθησε να κάνει το κάτι παραπάνω, αλλά θεωρώ πως χάλασε πολλές από τις επιθέσεις της «Ένωσης» με κατάχρηση. Αυτός προσωπικότητα έχει, αλλά σε μια ομάδα που οι υπόλοιποι παίκτες υπολείπονται σε προσωπικότητα, μπορεί να πιστεύει πως θα κάνει αυτό που εκείνος νομίζει πως είναι σωστό.
Ο Πογέτ θα πρέπει να εστιάσει σε δύο σημεία. Το ένα είναι πως η ομάδα έχει ανάγκη από έναν αμυντικό ηγέτη που δεν θα ξέρει απλά να καθοδηγεί την άμυνα, αλλά θα μπορεί να κατεβάσει και την μπάλα. Από αυτούς τους κεντρικούς αμυντικούς που διαθέτει, ουδείς έχει προσωπικότητα που να μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας της ΑΕΚ. Όπως είναι δεδομένο πως η «Ένωση» χρειάζεται έναν τέτοιο και στην επίθεση και στα εξτρέμ. Τουλάχιστον τρεις παίκτες που θα μπορέσουν να σηκώνουν την ομάδα στα δύσκολα και θα δείξουν τον τρόπο και στους πιο μικρούς.
Το άλλο είναι εκείνο που φάνηκε να σνομπάρει ο Πογέτ. Κατά δήλωση του, δεν τον προβληματίζει που στον πρώτο γύρο η ΑΕΚ, δε νίκησε κανέναν από την πρώτη επτάδα. Όμως θα πρέπει ίσως κάποιος να του υπενθυμίσει πως στα πλέι-οφ, θα παίξει με τρεις άλλες ομάδες που θα είναι στην πρώτη πεντάδα. Αν αυτούς δεν μπορεί να τους κερδίσει, θα έχει σοβαρό πρόβλημα και στον δεύτερο γύρο και στα πλέι-οφ .
Νεαρός είναι κι ο Τσιντώτας, αλλά έχει βγάλει προσωπικότητα, όχι μόνο στο ματς με την ΑΕΚ, κάτι που δεν έχει πράξει ο Ανέστης ακόμα και πέρσι στην Football League. Προσωπικότητα είναι σίγουρα ο Βαγγέλης Μάντζιος. Ο Μάντζιος κρατάει σχεδόν μόνος του την επίθεση μίας ομάδας που βρίσκεται στην πρώτη οκτάδα κι έχει πάρει μόνος του πολλά ματς και όχι μόνο στον Λεβαδειακό. Αλήθεια υπάρχει, πλην του Μπουονανότε με τον ΠΑΣ, υπάρχει ένας παίκτης της ΑΕΚ που να πήρε ένα ματς μόνος του;
ΥΓ: Κάποιος να πει στον Πλατέλλα, πως όταν είμαστε μπροστά στο τέρμα, δεν πάμε προς τα πίσω για να σουτάρουμε με το καλό πόδι.
ΥΓ1: Αν είσαι ΑΕΚ και έχεις δει την καλύτερη ελληνική ομάδα όλων των εποχών που φορούσε κιτρινόμαυρα, μόνο με χαμόγελο μπορείς να αντιμετωπίζεις τα όσα μπορεί να συμβαίνουν στην τωρινή ομάδα. Ειδικά, όταν γύρω σου, υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να σε πείσουν πως αυτό που βλέπεις είναι ΑΕΚ.
ΥΓ2: Αν πρέπει να περιμένει η ΑΕΚ μέχρι τον Οκτώβρη, να την σέβονται οι διαιτητές ή να πάρει παίκτες αφού από τότε και μετά η διαιτησία θα παίζει 50-50, ας βγει κάποιος να το πει ξεκάθαρα και όχι μέσω διαρροών. Ο κάθε οπαδός της ομάδας έχει δικαίωμα να ξέρει, για ν’ αποφασίσει και τι θα κάνει. Για παράδειγμα, μπορεί να προτιμά να κάτσει σπίτι ή να πάει μια βόλτα έξω και όχι να γίνονται τα νεύρα του κουρέλι, πηγαίνοντας στο γήπεδο. Είτε με τους διαιτητές, είτε με αυτούς που παίζουν τώρα στην ΑΕΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου