Πολλές φορές έχουμε πει πως η παρουσία του Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ μάς βελτίωσε επαγγελματικά τουλάχιστον 30%. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Η εμπλοκή του Πορτογάλου στην καθημερινότητά μας ήρθε σαν μάννα εξ ουρανού, σε μία περίοδο που πηγαίναμε να ξεχάσουμε κι αυτά που γνωρίζαμε, έχοντας κοντά μας συνήθως Ελληνες προπονητές που αδυνατούν να εμβαθύνουν οτιδήποτε συμβαίνει μέσα και γύρω από το ποδόσφαιρο.
Ο Σάντος κατάφερε, μέσα από την ξεκάθαρη ποδοσφαιρική λογική του και την έξοχη στάση ζωής του, πρώτον να μας εμπνεύσει και, δεύτερον, να ανοίξει νέους ορίζοντες σε όλους όσοι τον καταλαβαίναμε.
Ο Σάντος έφυγε από τον ΠΑΟΚ και περάσαμε μία χρονιά που μόνοι μας προσπαθούσαμε να πάρουμε τα μηνύματά της. Καμία κατεύθυνση από τον επαγγελματία και ειδικό, καμία σοβαρή τοποθέτηση που να μας έμεινε χαραγμένη στο μυαλό.
Ο Δερμιτζάκης προσπαθούσε να αγγίξει την ΠΑΟΚτσήδικη ψυχή, αλλά εν έτει 2010 αυτή η μορφή προσέγγισης του κοινού αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας. Ο Χάβος, με τη σειρά του, μιλούσε με τρόπο τέτοιο που νόμιζες πως έλεγε ποίημα στην 4η δημοτικού και, επειδή το είχε μάθει παπαγαλία, υπήρχε κίνδυνος να πνιγεί στην προσπάθειά του να ολοκληρώσει τη φράση με μία ανάσα.
Η αλήθεια είναι πως πέρασε μία ολόκληρη χρονιά χωρίς να μάθουμε κάτι καινούργιο. Και επειδή δεύτερη τέτοια χρονιά δεν θα την αντέχαμε, ήρθε στη ζωή μας ο Λάζλο Μπόλονι.
Ο Ρουμάνος μάς θύμισε εποχές Σάντος. Εξυπνος, μιλούσε αφού σκεφτεί, διαβασμένος και γήινος.
Εκείνο που μας έμεινε από όσα είπε είναι αυτή η αλλαγή τού τι εστί σημερινός ποδοσφαιριστής. Ουσιαστικά τον παρουσίασε ως μία εταιρεία που αποσκοπεί στο κέρδος, που έχει από πίσω της μάνατζερ, δικηγόρους, ΜΜΕ. Και μέσα από τον τρόπο που θα επιδιώξει ο παίκτης-εταιρεία το κέρδος ορίζονται και οι σχέσεις του με το κλαμπ.
Είναι το πιο έξυπνο καμπανάκι κατά της προσωπολατρίας του κοινού προς τους παίκτες και βέβαια άφησε το στίγμα του για το τι αναμένεται να μείνει ασυγχώρητο μέσα στα αποδυτήρια της ομάδας του.
Οσο για το τι θα παίξει ο ΠΑΟΚ, είναι ξεκάθαρο πως δεν τον απασχολεί τόσο το σύστημα, αλλά η κίνηση· κάτι που απασχολεί όλους τους σοβαρούς προπονητές του πλανήτη.
Πηγή: Εξέδρα.
Ο Σάντος κατάφερε, μέσα από την ξεκάθαρη ποδοσφαιρική λογική του και την έξοχη στάση ζωής του, πρώτον να μας εμπνεύσει και, δεύτερον, να ανοίξει νέους ορίζοντες σε όλους όσοι τον καταλαβαίναμε.
Ο Σάντος έφυγε από τον ΠΑΟΚ και περάσαμε μία χρονιά που μόνοι μας προσπαθούσαμε να πάρουμε τα μηνύματά της. Καμία κατεύθυνση από τον επαγγελματία και ειδικό, καμία σοβαρή τοποθέτηση που να μας έμεινε χαραγμένη στο μυαλό.
Ο Δερμιτζάκης προσπαθούσε να αγγίξει την ΠΑΟΚτσήδικη ψυχή, αλλά εν έτει 2010 αυτή η μορφή προσέγγισης του κοινού αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας. Ο Χάβος, με τη σειρά του, μιλούσε με τρόπο τέτοιο που νόμιζες πως έλεγε ποίημα στην 4η δημοτικού και, επειδή το είχε μάθει παπαγαλία, υπήρχε κίνδυνος να πνιγεί στην προσπάθειά του να ολοκληρώσει τη φράση με μία ανάσα.
Η αλήθεια είναι πως πέρασε μία ολόκληρη χρονιά χωρίς να μάθουμε κάτι καινούργιο. Και επειδή δεύτερη τέτοια χρονιά δεν θα την αντέχαμε, ήρθε στη ζωή μας ο Λάζλο Μπόλονι.
Ο Ρουμάνος μάς θύμισε εποχές Σάντος. Εξυπνος, μιλούσε αφού σκεφτεί, διαβασμένος και γήινος.
Εκείνο που μας έμεινε από όσα είπε είναι αυτή η αλλαγή τού τι εστί σημερινός ποδοσφαιριστής. Ουσιαστικά τον παρουσίασε ως μία εταιρεία που αποσκοπεί στο κέρδος, που έχει από πίσω της μάνατζερ, δικηγόρους, ΜΜΕ. Και μέσα από τον τρόπο που θα επιδιώξει ο παίκτης-εταιρεία το κέρδος ορίζονται και οι σχέσεις του με το κλαμπ.
Είναι το πιο έξυπνο καμπανάκι κατά της προσωπολατρίας του κοινού προς τους παίκτες και βέβαια άφησε το στίγμα του για το τι αναμένεται να μείνει ασυγχώρητο μέσα στα αποδυτήρια της ομάδας του.
Οσο για το τι θα παίξει ο ΠΑΟΚ, είναι ξεκάθαρο πως δεν τον απασχολεί τόσο το σύστημα, αλλά η κίνηση· κάτι που απασχολεί όλους τους σοβαρούς προπονητές του πλανήτη.
Πηγή: Εξέδρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου