Στα 15 εκατομμύρια γιούρο είναι η ρήτρα του Βιεϊρίνια. Επειδή όμως ένας Θοδωρής Ζαγοράκης δεν μπορεί ποτέ να είναι τσίπης στα δώδεκα-δεκατρία εκατομμύρια, όπως είπε, δεν θα έλεγε όχι. Γράφει Κώστας Καίσαρης.
Πράγματι. Στο εμπόριο οι τιμές είναι σχετικές. Φιξ αγοράζεις μόνο όταν πρόκειται για χρυσό ή για πετρέλαιο. Παζάρια δεν υπάρχουνε μόνο στην Τουρκία και στην Αίγυπτο. Εκεί όντως μιλάμε για επιστήμονες.
Δεν ξεκολλάνε από πάνω σου αν δεν στα πάρουνε. Κι έχουνε και τον τρόπο τους. Σε ξεκινάνε από μια τιμή δύο χιλιάδων σε δικό τους νόμισμα. Κατεβαίνουνε στα χίλια. Φεύγεις, σε κυνηγάνε από πίσω και σου λένε τη μαγική κουβέντα: «Πες εσύ». Τελικά αγοράζεις το χαλί μ' ένα πεντακοσάρικο και σ' έχουνε ρίξει κι από πάνω. Σημαντικό ρόλο σ' αυτά τα νταραβέρια παίζει η ψυχολογία. Αν πουλάς κάτι φθηνά, σε συμφέρει να το φωνάξεις.
Εξ ου και οι μεγάλες ταμπέλες που μιλάνε για προσφορές ή για διάλυση. Αν το μαγαζί είναι ακριβό ή δεν υπάρχουνε καθόλου τιμές ή οι αριθμοί είναι τόσο μικροί που όχι από τη βιτρίνα δεν διαβάζονται αλλά ούτε από απόσταση τριάντα εκατοστών. Μη δει το νούμερο ο πελάτης και τρομάξει και φύγει. Αν μπει μέσα, πάντα υπάρχει περίπτωση να τον «ψήσει» ο πωλητής. Στο ποδόσφαιρο τώρα το δούναι και λαβείν είναι πολύ μπερδεμένη ιστορία.
Αντικειμενική αξία υπάρχει μόνο στα διαμερίσματα και στα οικόπεδα για να μπορεί να βρίσκει άκρη η Εφορία και να βγάζει το φόρο. Η αξία ενός ποδοσφαιριστή είναι κάτι το υποκειμενικό. Και γι' αυτόν που τον κοστολογεί για να τον πουλήσει και γι' αυτόν που τον αξιολογεί για να τον αγοράσει. Ούτε η ρήτρα μπορεί να αποτιμήσει την αξία του όποιου ποδοσφαιριστή. Η ρήτρα είναι δικλίδα ασφαλείας για να μην μπορεί να φύγει ο παίκτης.
Δεν σημαίνει ότι αποτυπώνει την πραγματική αξία του. Βρέθηκε κανένας δηλαδή να δώσει τα 10 εκατ. γιούρο στον Παναθηναϊκό για τη ρήτρα του Νίνη; Ή μήπως θα βρεθεί κανείς να δώσει 12 εκατομμύρια στον Ολυμπιακό για τη ρήτρα του Φετφατζίδη;
Με μια ντρίμπλα τους βαφτίζουν όλους παιχταράδες
ΑΛΛΟ τόσο θα βρεθεί ομάδα που θα δώσει στον ΠΑΟΚ τρία τάλιρα εκατομμύρια για τον Βιεϊρίνια. Δεν υπάρχουν αυτά τα λεφτά για ποδοσφαιριστή από το ελληνικό πρωτάθλημα. Εξι εκατομμύρια βαριά βαριά δίνει η Λάτσιο για τον Σισέ. Στα δυόμισι εκατομμύρια ήταν η ρήτρα του Μιραλάς. Ή μήπως ήτανε μαλάκες αυτοί της Σεντ Ετιέν; Οχι βέβαια. Αυτή ήταν η αξία του.
Να βάλουμε στην κουβέντα και τον Σκόκο που είναι ίδιο περίπου καλούπι ποδοσφαιριστή. Δύο χρόνια παιδευόταν η ΑΕΚ μπας και τον πουλήσει και πάρει κανένα φράγκο. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε όμως. Κι αν δεν βρισκόντουσαν αυτοί οι άγιοι άνθρωποι από τα Εμιράτα, θα του είχε μείνει του Αδαμίδη αμανάτι. Στην Ελλάδα συμβαίνει και το άλλο. Δεν είναι μόνο οι παράγοντες που υπερβάλλουν. Ακόμα χειρότεροι στην υπερβολή είναι οι δημοσιογράφοι. Με μια ντρίμπλα κι ένα γκολ τους βαφτίζουνε όλους παιχταράδες. Ο Βιεϊρίνια πράγματι έχει πολύ καλά στοιχεία σαν ποδοσφαιριστής. Για το ελληνικό πρωτάθλημα όμως.
Σε σχέση με τις μπακατέλες που είναι απέναντί του ή δίπλα του. Αν πάει να παίξει σ' ένα καλύτερο πρωτάθλημα, θα μπορέσει να κάνει τα ίδια; Αγνωστο. Γι' αυτό προς το παρόν δεν τον έχει ζητήσει κανένας. Η μοναδική ομάδα που έδειξε ενδιαφέρον είναι η Ντνιεπρ. Στην Ουκρανία το νιμού είναι φτηνό και κάνουνε εξαγωγές με το τσουβάλι αλλά στους ποδοσφαιριστές είναι δύσκολοι. Γι' αυτό και τους πληρώνουνε βαπορίσιους.
Ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει η Σαχτάρ το χουνέρι που έπαθε με τον Καστίγιο. Για να πάει να παίξει εκεί ποδοσφαιριστής θα πάρει τα διπλά απ' ό,τι αξίζει. Κάπως έτσι λοιπόν έφτασε κι ο Βιεϊρίνια το τάλιρο. Η πραγματική του αξία είναι στα δυόμισι με τρία, αλλά άντε βρέσ' τα. Χαίρετε.
Θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν
Ο,ΤΙ γράφει δεν ξεγράφει. Οσες κινητοποιήσεις κι αν κάνουνε οι σύντροφοι της ΔΕΗ, όσες 48ωρες κι αν κάνει ο Φωτόπουλος, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Η ΔΕΗ θα πωληθεί όπως είναι επιπλωμένη. Κι άλλο βέβαια ο κρατικός συνδικαλισμός κι άλλο η αλήθεια. Το ότι Φωτόπουλοι και σία είχανε καλοβολευτεί και καλοπερνάγανε τόσα χρόνια δεν σημαίνει ότι τώρα λένε ψέματα.
Αλήθεια λένε όταν υποστηρίζουν ότι με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα ακριβύνει ακόμα περισσότερο το ηλεκτρικό ρεύμα. Για τον ΟΠΑΠ τώρα, που θα πουληθεί και πολύ πιο γρήγορα μάλιστα, δεν συντρέχει θέμα αύξησης των τιμολογίων του. Με το που θα ιδιωτικοποιηθεί όμως 100% κάποιοι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. Και πρώτοι και καλύτεροι οι παράγοντες των ομάδων.
Με τους νόμους της αγοράς
ΜΕΓΑΣ χορηγός στο πρωτάθλημα της Super League είναι ο ΟΠΑΠ. Και καλοπληρωτής μάλιστα. Στα 17 εκατομμύρια γιούρο φτάνει η ετήσια χορηγία. Επειδή μέχρι τώρα ο ΟΠΑΠ λειτουργούσε περισσότερο σαν φιλανθρωπική εταιρεία παρά σαν ΑΕ δίνει κάθε χρόνο 3 εκατομμύρια στην ΕΠΑΕ για τις ομάδες της Βήτα και Γάμα Εθνικής. Με την ιδιωτικοποίηση όμως το φιλόπτωχο ταμείο του ΟΠΑΠ λαμβάνει τέλος. Μόνο σε κλωτσιές μπορεί να ανανεωθούν αυτές οι συμβάσεις χορηγίας. Σε λεφτά όχι.
Οπου πήγε να βρει λεφτά στην ελεύθερη αγορά η Super League είχει σπάσει τα μούτρα της. Και στις καλές εποχές μάλιστα. Οχι τώρα που όλοι κυνηγάνε το δίφραγκο με το ντουφέκι. Μόλις ιδιωτικοποιηθεί λοιπόν ο ΟΠΑΠ σχόλασε και το πανηγύρι. Θα λειτουργεί πλέον με τους νόμους της αγοράς. Δεν είναι να δώσει λεφτά για χορηγία στο ποδόσφαιρο, θα δώσει αυτά που πρέπει. Τα πραγματικά. Οχι αέρα πατέρα όπως μέχρι τώρα.
Xoντρή ζημιά στα κανάλια
ΚΑΙ δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο που θα πάθει ζημιά από την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ. Χοντρή ζημιά θα πάθουνε και τα κανάλια.
Μέχρι τώρα ο ΟΠΑΠ είναι για την τηλεόραση η κότα με τα χρυσά αυγά. Είτε για μεγάλα κανάλια μιλάμε είτε για περιθωριακά. Με ένα τηλέφωνο στον υπουργό η κάνουλα με τα λεφτά ανοίγει επί τόπου. Αν έχει ανάγκη ο ΟΠΑΠ να κάνει διαφήμιση για δέκα δραχμές, τώρα κάνει για εκατό. Δημόσια είναι τα λεφτά. Δεν είναι για λύπηση. Απαξ όμως και υπάρχει αφεντικό αυτά κόβονται με το μαχαίρι.
Πηγή: Goal
Δεν ξεκολλάνε από πάνω σου αν δεν στα πάρουνε. Κι έχουνε και τον τρόπο τους. Σε ξεκινάνε από μια τιμή δύο χιλιάδων σε δικό τους νόμισμα. Κατεβαίνουνε στα χίλια. Φεύγεις, σε κυνηγάνε από πίσω και σου λένε τη μαγική κουβέντα: «Πες εσύ». Τελικά αγοράζεις το χαλί μ' ένα πεντακοσάρικο και σ' έχουνε ρίξει κι από πάνω. Σημαντικό ρόλο σ' αυτά τα νταραβέρια παίζει η ψυχολογία. Αν πουλάς κάτι φθηνά, σε συμφέρει να το φωνάξεις.
Εξ ου και οι μεγάλες ταμπέλες που μιλάνε για προσφορές ή για διάλυση. Αν το μαγαζί είναι ακριβό ή δεν υπάρχουνε καθόλου τιμές ή οι αριθμοί είναι τόσο μικροί που όχι από τη βιτρίνα δεν διαβάζονται αλλά ούτε από απόσταση τριάντα εκατοστών. Μη δει το νούμερο ο πελάτης και τρομάξει και φύγει. Αν μπει μέσα, πάντα υπάρχει περίπτωση να τον «ψήσει» ο πωλητής. Στο ποδόσφαιρο τώρα το δούναι και λαβείν είναι πολύ μπερδεμένη ιστορία.
Αντικειμενική αξία υπάρχει μόνο στα διαμερίσματα και στα οικόπεδα για να μπορεί να βρίσκει άκρη η Εφορία και να βγάζει το φόρο. Η αξία ενός ποδοσφαιριστή είναι κάτι το υποκειμενικό. Και γι' αυτόν που τον κοστολογεί για να τον πουλήσει και γι' αυτόν που τον αξιολογεί για να τον αγοράσει. Ούτε η ρήτρα μπορεί να αποτιμήσει την αξία του όποιου ποδοσφαιριστή. Η ρήτρα είναι δικλίδα ασφαλείας για να μην μπορεί να φύγει ο παίκτης.
Δεν σημαίνει ότι αποτυπώνει την πραγματική αξία του. Βρέθηκε κανένας δηλαδή να δώσει τα 10 εκατ. γιούρο στον Παναθηναϊκό για τη ρήτρα του Νίνη; Ή μήπως θα βρεθεί κανείς να δώσει 12 εκατομμύρια στον Ολυμπιακό για τη ρήτρα του Φετφατζίδη;
Με μια ντρίμπλα τους βαφτίζουν όλους παιχταράδες
ΑΛΛΟ τόσο θα βρεθεί ομάδα που θα δώσει στον ΠΑΟΚ τρία τάλιρα εκατομμύρια για τον Βιεϊρίνια. Δεν υπάρχουν αυτά τα λεφτά για ποδοσφαιριστή από το ελληνικό πρωτάθλημα. Εξι εκατομμύρια βαριά βαριά δίνει η Λάτσιο για τον Σισέ. Στα δυόμισι εκατομμύρια ήταν η ρήτρα του Μιραλάς. Ή μήπως ήτανε μαλάκες αυτοί της Σεντ Ετιέν; Οχι βέβαια. Αυτή ήταν η αξία του.
Να βάλουμε στην κουβέντα και τον Σκόκο που είναι ίδιο περίπου καλούπι ποδοσφαιριστή. Δύο χρόνια παιδευόταν η ΑΕΚ μπας και τον πουλήσει και πάρει κανένα φράγκο. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε όμως. Κι αν δεν βρισκόντουσαν αυτοί οι άγιοι άνθρωποι από τα Εμιράτα, θα του είχε μείνει του Αδαμίδη αμανάτι. Στην Ελλάδα συμβαίνει και το άλλο. Δεν είναι μόνο οι παράγοντες που υπερβάλλουν. Ακόμα χειρότεροι στην υπερβολή είναι οι δημοσιογράφοι. Με μια ντρίμπλα κι ένα γκολ τους βαφτίζουνε όλους παιχταράδες. Ο Βιεϊρίνια πράγματι έχει πολύ καλά στοιχεία σαν ποδοσφαιριστής. Για το ελληνικό πρωτάθλημα όμως.
Σε σχέση με τις μπακατέλες που είναι απέναντί του ή δίπλα του. Αν πάει να παίξει σ' ένα καλύτερο πρωτάθλημα, θα μπορέσει να κάνει τα ίδια; Αγνωστο. Γι' αυτό προς το παρόν δεν τον έχει ζητήσει κανένας. Η μοναδική ομάδα που έδειξε ενδιαφέρον είναι η Ντνιεπρ. Στην Ουκρανία το νιμού είναι φτηνό και κάνουνε εξαγωγές με το τσουβάλι αλλά στους ποδοσφαιριστές είναι δύσκολοι. Γι' αυτό και τους πληρώνουνε βαπορίσιους.
Ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει η Σαχτάρ το χουνέρι που έπαθε με τον Καστίγιο. Για να πάει να παίξει εκεί ποδοσφαιριστής θα πάρει τα διπλά απ' ό,τι αξίζει. Κάπως έτσι λοιπόν έφτασε κι ο Βιεϊρίνια το τάλιρο. Η πραγματική του αξία είναι στα δυόμισι με τρία, αλλά άντε βρέσ' τα. Χαίρετε.
Θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν
Ο,ΤΙ γράφει δεν ξεγράφει. Οσες κινητοποιήσεις κι αν κάνουνε οι σύντροφοι της ΔΕΗ, όσες 48ωρες κι αν κάνει ο Φωτόπουλος, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Η ΔΕΗ θα πωληθεί όπως είναι επιπλωμένη. Κι άλλο βέβαια ο κρατικός συνδικαλισμός κι άλλο η αλήθεια. Το ότι Φωτόπουλοι και σία είχανε καλοβολευτεί και καλοπερνάγανε τόσα χρόνια δεν σημαίνει ότι τώρα λένε ψέματα.
Αλήθεια λένε όταν υποστηρίζουν ότι με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα ακριβύνει ακόμα περισσότερο το ηλεκτρικό ρεύμα. Για τον ΟΠΑΠ τώρα, που θα πουληθεί και πολύ πιο γρήγορα μάλιστα, δεν συντρέχει θέμα αύξησης των τιμολογίων του. Με το που θα ιδιωτικοποιηθεί όμως 100% κάποιοι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. Και πρώτοι και καλύτεροι οι παράγοντες των ομάδων.
Με τους νόμους της αγοράς
ΜΕΓΑΣ χορηγός στο πρωτάθλημα της Super League είναι ο ΟΠΑΠ. Και καλοπληρωτής μάλιστα. Στα 17 εκατομμύρια γιούρο φτάνει η ετήσια χορηγία. Επειδή μέχρι τώρα ο ΟΠΑΠ λειτουργούσε περισσότερο σαν φιλανθρωπική εταιρεία παρά σαν ΑΕ δίνει κάθε χρόνο 3 εκατομμύρια στην ΕΠΑΕ για τις ομάδες της Βήτα και Γάμα Εθνικής. Με την ιδιωτικοποίηση όμως το φιλόπτωχο ταμείο του ΟΠΑΠ λαμβάνει τέλος. Μόνο σε κλωτσιές μπορεί να ανανεωθούν αυτές οι συμβάσεις χορηγίας. Σε λεφτά όχι.
Οπου πήγε να βρει λεφτά στην ελεύθερη αγορά η Super League είχει σπάσει τα μούτρα της. Και στις καλές εποχές μάλιστα. Οχι τώρα που όλοι κυνηγάνε το δίφραγκο με το ντουφέκι. Μόλις ιδιωτικοποιηθεί λοιπόν ο ΟΠΑΠ σχόλασε και το πανηγύρι. Θα λειτουργεί πλέον με τους νόμους της αγοράς. Δεν είναι να δώσει λεφτά για χορηγία στο ποδόσφαιρο, θα δώσει αυτά που πρέπει. Τα πραγματικά. Οχι αέρα πατέρα όπως μέχρι τώρα.
Xoντρή ζημιά στα κανάλια
ΚΑΙ δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο που θα πάθει ζημιά από την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ. Χοντρή ζημιά θα πάθουνε και τα κανάλια.
Μέχρι τώρα ο ΟΠΑΠ είναι για την τηλεόραση η κότα με τα χρυσά αυγά. Είτε για μεγάλα κανάλια μιλάμε είτε για περιθωριακά. Με ένα τηλέφωνο στον υπουργό η κάνουλα με τα λεφτά ανοίγει επί τόπου. Αν έχει ανάγκη ο ΟΠΑΠ να κάνει διαφήμιση για δέκα δραχμές, τώρα κάνει για εκατό. Δημόσια είναι τα λεφτά. Δεν είναι για λύπηση. Απαξ όμως και υπάρχει αφεντικό αυτά κόβονται με το μαχαίρι.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου