Αν γράψω ότι η Εθνική μας στο Ισραήλ, στο ματς που
κανένας -δυστυχώς- δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει από την ελληνική
τηλεόραση, ήταν «ομάδα Σάντος», είμαι βέβαιος πως όλοι θα καταλάβετε
αμέσως τη -θετική- γενική εικόνα. Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.
«Ομάδα Σάντος» σαν την ΑΕΚ κάποτε και τον ΠΑΟΚ κατόπιν, όταν αυτή
καλείται να αγωνιστεί εκτός έδρας. «Ομάδα Σάντος» που με ευχέρεια
κρατάει το μηδέν και ψάχνει το γκολ της νίκης. «Ομάδα Σάντος» που
κινείται στην γκάμα των αποτελεσμάτων από το 0-0 ως το 1-1. Κι
ευτυχέστατα πήρε το κρισιμότατο ματς με 1-0...
Ημουν από τους τυχερούς που είδαν δορυφορικά τη συνάντηση και θαύμασα την ομάδα μας. Απόλυτη προσήλωση στον αγωνιστικό σχεδιασμό, αλληλοκάλυψη, αυταπάρνηση, ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, πρέσινγκ από τη σέντρα, ηρεμία στις μεταβιβάσεις και πρωτίστως πίστη στις δυνατότητες ενός εκάστου και συνεπώς και στο σύνολο...
Υποτίθεται ότι οι Ισραηλινοί έδιναν τον υπέρ πάντων αγώνα, αφού αν δεν νικούσαν, δεν θα είχαν ουσιαστικές ελπίδες πρόκρισης κι όμως -αν δεν ήξερες- νόμιζες ότι η δική μας ομάδα ήταν... γηπεδούχος! Τόσο πειστική εμφάνιση και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα είχε καιρό να κάνει η Εθνική. Θαρρώ από κείνα τα μπαράζ με την Ουκρανία που μας έδωσαν την πρόκριση πρόπερσι για το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής...
Δεν υστέρησε κανένας, το αντίθετο. Ακόμα κι όταν ο Νίνης, εκεί στο πρώτο τέταρτο του β' ημιχρόνου, είχε χαλάσει (με λανθασμένα κοντρόλ) δύο υποσχόμενες επιθέσεις μας και είχε σηκωθεί ο Φετφατζίδης για να τον αντικαταστήσει, έβαλε την γκολάρα κι αμέσως ξεχάστηκαν οι προηγούμενες ολιγωρίες. Γκολάρα-μισό εισιτήριο για το Γιούρο το επόμενο καλοκαίρι...
Μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό, αλλά μία από τις κινητήριες δυνάμεις της Εθνικής χθες ήταν όσα γίνονται στο ποδόσφαιρό μας τους τελευταίους 2,5 μήνες. Η ζοφερή ατμόσφαιρα με τα «στημένα», τις τηλεφωνικές υποκλοπές και το χάος στη λήψη αποφάσεων σε ΕΠΟ και Super League, αυτή η δυσφήμηση του ποδοσφαίρου λειτούργησε ως κίνητρο (κι όχι, ευτυχώς, ως αντι-κίνητρο) για τους ποδοσφαιριστές!
Το `πε ο Κατσουράνης δηλώνοντας ότι «οι παράγοντες του ποδοσφαίρου κάνουν ό,τι μπορούν για να θάψουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ποδοσφαιριστές για να το κρατήσουν στη γη», το τόνισε και ο Σηφάκης επαναλαμβάνοντας τη φράση που είχε πει τις προάλλες, ότι δηλαδή «η εθνική ομάδα είναι παράδεισος για μας τους ποδοσφαιριστές που αγωνιζόμαστε στο ελληνικό πρωτάθλημα»...
Η ομάδα ήταν (με βάση τις ανάγκες του ματς) να την πιεις στο ποτήρι. Αξιόπιστη μέσα στην αναξιοπιστία των ημερών. Ενα μοναδικό ποδοσφαιρικό χαμόγελο, να σκάσει λίγο και το χειλάκι μας. Και θα είναι, παρά τις κομβικές απουσίες που προέκυψαν από τη μάχη με τους Ισραηλινούς, και στη Ρίγα την Τρίτη το βράδυ απέναντι στους Λετονούς...
Πηγή: sentragoal.gr
Ημουν από τους τυχερούς που είδαν δορυφορικά τη συνάντηση και θαύμασα την ομάδα μας. Απόλυτη προσήλωση στον αγωνιστικό σχεδιασμό, αλληλοκάλυψη, αυταπάρνηση, ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, πρέσινγκ από τη σέντρα, ηρεμία στις μεταβιβάσεις και πρωτίστως πίστη στις δυνατότητες ενός εκάστου και συνεπώς και στο σύνολο...
Υποτίθεται ότι οι Ισραηλινοί έδιναν τον υπέρ πάντων αγώνα, αφού αν δεν νικούσαν, δεν θα είχαν ουσιαστικές ελπίδες πρόκρισης κι όμως -αν δεν ήξερες- νόμιζες ότι η δική μας ομάδα ήταν... γηπεδούχος! Τόσο πειστική εμφάνιση και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα είχε καιρό να κάνει η Εθνική. Θαρρώ από κείνα τα μπαράζ με την Ουκρανία που μας έδωσαν την πρόκριση πρόπερσι για το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής...
Δεν υστέρησε κανένας, το αντίθετο. Ακόμα κι όταν ο Νίνης, εκεί στο πρώτο τέταρτο του β' ημιχρόνου, είχε χαλάσει (με λανθασμένα κοντρόλ) δύο υποσχόμενες επιθέσεις μας και είχε σηκωθεί ο Φετφατζίδης για να τον αντικαταστήσει, έβαλε την γκολάρα κι αμέσως ξεχάστηκαν οι προηγούμενες ολιγωρίες. Γκολάρα-μισό εισιτήριο για το Γιούρο το επόμενο καλοκαίρι...
Μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό, αλλά μία από τις κινητήριες δυνάμεις της Εθνικής χθες ήταν όσα γίνονται στο ποδόσφαιρό μας τους τελευταίους 2,5 μήνες. Η ζοφερή ατμόσφαιρα με τα «στημένα», τις τηλεφωνικές υποκλοπές και το χάος στη λήψη αποφάσεων σε ΕΠΟ και Super League, αυτή η δυσφήμηση του ποδοσφαίρου λειτούργησε ως κίνητρο (κι όχι, ευτυχώς, ως αντι-κίνητρο) για τους ποδοσφαιριστές!
Το `πε ο Κατσουράνης δηλώνοντας ότι «οι παράγοντες του ποδοσφαίρου κάνουν ό,τι μπορούν για να θάψουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ποδοσφαιριστές για να το κρατήσουν στη γη», το τόνισε και ο Σηφάκης επαναλαμβάνοντας τη φράση που είχε πει τις προάλλες, ότι δηλαδή «η εθνική ομάδα είναι παράδεισος για μας τους ποδοσφαιριστές που αγωνιζόμαστε στο ελληνικό πρωτάθλημα»...
Η ομάδα ήταν (με βάση τις ανάγκες του ματς) να την πιεις στο ποτήρι. Αξιόπιστη μέσα στην αναξιοπιστία των ημερών. Ενα μοναδικό ποδοσφαιρικό χαμόγελο, να σκάσει λίγο και το χειλάκι μας. Και θα είναι, παρά τις κομβικές απουσίες που προέκυψαν από τη μάχη με τους Ισραηλινούς, και στη Ρίγα την Τρίτη το βράδυ απέναντι στους Λετονούς...
Πηγή: sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου