Ποια ήταν η ελληνική ομάδα η οποία στις 2 Οκτωβρίου 1991 έφερε τον Άλεξ Φέργκιουσον ένα βήμα πριν από το εγκεφαλικό!
Ο τίτλος και ο πρόλογος είναι σκόπιμα «ψαρωτικοί», με στόχαστρο τους
νεότερους αναγνώστες. Δεν ξέρουμε σ' αυτήν την περίπτωση αν έστω η
φωτογραφία αποτελεί βοηθητικό στοιχείο, μια και η ομάδα αυτή έχει χαθεί
εδώ και χρόνια από την Α' Εθνική. Διότι η ομάδα που έφερε στα πρόθυρα
του εγκεφαλικού τον Φέργκιουσον σαν σήμερα το 1991, ήταν... ο Αθηναϊκός,
με την επική του εμφάνιση στη ρεβανς του «Ολντ Τράφορντ» για τον πρώτο
γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων!
Σας φαίνεται απίστευτο; Φανταστείτε πόσο απίστευτο φαινόταν σε όσους παρακολουθούσαν αυτό το μικρό θαύμα να εκτυλίσσεται ζωντανά, από τις οθόνες της τηλεόρασης, πριν από ακριβώς 20 χρόνια. Με το πρώτο ματς στη Λεωφόρο να έχει λήξει 0-0 και να θεωρείται -και δικαιολογημένα- τεράστια επιτυχία, το μόνο ερώτημα που έμενε να απαντηθεί στη ρεβάνς ήταν πού θα σταματήσει το κοντέρ. Στα πέντε, στα έξι, στα επτά γκολ... Έτσι νομίζαμε. Διότι στην πραγματικότητα, ο Αθηναϊκός είχε στείλει το μήνυμα από τον πρώτο αγώνα, απλώς, κανείς από μας δεν μπήκε στον κόπο να το διαβάσει.
Εννοείται πως η τότε Γιουνάιτεντ δεν έχει καμία σχέση με τον κολοσσό (από κάθε άποψη) στον οποίο εξελίχθηκε μερικά χρόνια αργότερα. Ήταν, όμως, μία από τις κορυφαίες ομάδες της Αγγλίας και η κάτοχος του Κυπέλλου Κυπελλούχων, έχοντας νικήσει τον Μάιο του '91 την υπερφίαλη Μπαρτσελόνα του Κρόιφ με 2-1. Αυτο το τρόπαιο υπερασπιζόταν τότε, αρχής γενομένης από τα ματς κόντρα στους άσημους Βυρωνιώτες. Με «αστέρια» τον Μπράιαν Ρόμπσον, τον Μαρκ Χιουζ και τον ανερχόμενο, τότε, Πολ Ινς. Και φυσικά με προπονητή τον Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος ετοίμαζε την ομάδα που σάρωσε τα πάντα τα επόμενα χρόνια.
Ωραία όλα αυτά. Αλλά ποιος ήταν ο Αθηναϊκός μπροστά σ' αυτήν, έστω, τη Γιουνάιτεντ; Να σας πούμε εμείς τι ήταν. Μία ομάδα που είχε παίξει μόλις την προηγούμενη χρονιά για πρώτη φορά στην Α' Εθνική.
Εντυπωσίασε μεν, φτάνοντας και στον τελικό του Κυπέλλου εξασφαλίζοντας την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά μέχρι το 1990 δεν είχε δει το «Ολντ Τράφορντ» ούτε ζωγραφιστό. Το ξερό γήπεδο της Νήαρ Ηστ ήταν το μόνιμο ντεκόρ στις πίσω σελίδες των άλμπουμ της Πανίνι που συμπληρώναμε μικροί και η καθημερινότητα των οπαδών του περιοριζόταν στις κόντρες με τους οπαδούς του Αιολικού, της Προοδευτικής, του Βόλου και του Ιωνικού. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Αθηναϊκός έπαιζε ακόμα στο τοπικό πρωτάθλημα της Αθήνας οπότε... ποια Μάντστεστερ Γιουνάιτεντ και κουραφέξαλα; Και τρελός να ήσουν, με σφραγίδα γιατρού και με ζουρλομανδύα, δεν θα τολμούσες να πεις ότι ο μικρός Αθηναϊκός θα αντιμετώπιζε στα ίσα μια τόσο μεγάλη ομάδα σε επίσημο ματς!
Ξεγραμμένος, λοιπόν, πήγε στο Μάντσεστερ ο Αθηναϊκός. Από τον κόσμο και την κοινή λογική. Αλλά και από την ΕΡΤ, η οποία αποφάσισε την τελευταία στιγμή να μεταδώσει τη ρεβάνς του «Ολντ Τράφορντ», με περιγραφή από το στούντιο (μια και δεν είχε απεσταλμένο) και τη σύνδεση να γίνεται γύρω στο 15', με συνέπεια να μη δούμε ποτέ την κλασική ευκαιρία που έχασε ο Μπογκ για να «παγώσει» το γήπεδο. Το οποίο εκείνη τη βραδιά από θέατρο των ονείρων, μετατράπηκε σε θέατρο της πειστικότερης σύγχρονης αναπαράστασης της... μάχης των Θερμοπυλών. Της άνισης κόντρας του γίγαντα με τον... τόσο δα, ο οποίος όμως όχι μόνο δεν παραδόθηκε αμαχητί, αλλά έφτασε μία ανάσα από το θαύμα.
Ένα γκολ ήθελε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να γίνει το αφεντικό της πρόκρισης. Μόνο ένα, όχι περισσότερα. Αλλά της βγήκε... η Παναγία για να λυγίσει τους ηρωικούς παίκτες του Αθηναϊκού, οι οποίοι τα έδωσαν όλα, μια και ζούσαν το πιο τρελό όνειρό τους. Για τον Χατζηαγγελή, τον Τζαλακώστα, τον Τάπρατζη, τον Σπηλιώτη (ο οποίος τραυματίστηκε στο κεφάλι και αποχώρησε νωρίς), τον Χατζηράπτη, τον Αναστασίου, παιδιά τα οποία είχαν φάει τα νιάτα τους στα ξερά γήπεδα της Β' και της Γ' Εθνικής, το ότι έπαιξαν εκείνο το βράδυ σε ένα από τα θρυλικά ποδοσφαιρικά γήπεδα του κόσμου, απειλώντας μάλιστα με αποκλεισμό το μεγαθήριο, αποτελεί παράσημο για όλη τους την καριέρα. Ένα παραμύθι που παραμένει γλυκό, κι ας μην είχε ιδανικό τέλος.
Αντίθετα με τους προαναφερθέντες, ο Νίκος Σαργκάνης είχε πλούσια πείρα από μεγάλους αγώνες και σίγουρα βοήθησε πολύ για να παρουσιαστεί ο Αθηναϊκός τόσο στιβαρός και να οδηγήσει το παιχνίδι μέχρι την παράταση. Εκεί, όμως, λίγο μετά το ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, ο ηρωικός Αθηναϊκός λύγισε. Πρώτα ο Χιουζ και μετά ο Μακ Κλερ, πέτυχαν τα γκολ που διαμόρφωσαν το 2-0, το οποίο έδινε την πρόκριση στη Γιουνάιτεντ, αλλά δεν μείωνε ούτε στο ελάχιστο την ηρωική προσπάθεια των παιδιών του αείμνηστου Γκερντ Πρόκοπ.
Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, ο Αθηναϊκός ετοιμάζεται να συμμετάσχει στην Α' Κατηγορία της Αθήνας. Η Α' Εθνική είναι πια μακρινή ανάμνηση, αλλά το έπος του «Ολντ Τράφορντ» δίνει ακόμα το δικαίωμα στους λίγους, πιστούς οπαδούς της ομάδας το δικαίωμα να κορδώνονται από περηφάνεια κάθε φορά που κάποιος «ξένος» το θυμάται με κολακευτικά λόγια. Είναι, άλλωστε, το καλύτερο μάθημα για όλους τους «μικρούς» του αθλητισμού, που τρέμουν στο άκουσμα του ονόματος του «μεγάλου». Ναι, στο ποδόσφαιρο αξίζει να προσπαθείς, ακόμα και για το ανέφικτο. Τότε η προσπάθεια αξίζει ίσα και με δέκα τίτλους!
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Αθηναϊκός 2-0 στην παράταση
(110' Χιουζ, 112' Μακ Κλερ)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Φίλαν, Μάρτιν (86' Μπέρντσμορ), Μπρους, Καντσέλσκις, Πάλιστερ, Ρόμπσον, Ινς, Μακ Κλερ, Χιουζ, Γουόλας (64' Ρόμπινς).
Αθηναϊκός (Γκερντ Πρόκοπ): Σαργκάνης, Μπούτζουκας, Καπουράνης, Χατζηαγγελής, Σπηλιώτης (46' λ.τρ. Θεοδωράκος, 72' λ.τρ. Ζώταλης), Αναστασίου, Χατζηράπτης, Σπίτσα, Μπογκ, Τζαλακώστας, Τάπρατζης.
Πηγή: sday.gr
Σας φαίνεται απίστευτο; Φανταστείτε πόσο απίστευτο φαινόταν σε όσους παρακολουθούσαν αυτό το μικρό θαύμα να εκτυλίσσεται ζωντανά, από τις οθόνες της τηλεόρασης, πριν από ακριβώς 20 χρόνια. Με το πρώτο ματς στη Λεωφόρο να έχει λήξει 0-0 και να θεωρείται -και δικαιολογημένα- τεράστια επιτυχία, το μόνο ερώτημα που έμενε να απαντηθεί στη ρεβάνς ήταν πού θα σταματήσει το κοντέρ. Στα πέντε, στα έξι, στα επτά γκολ... Έτσι νομίζαμε. Διότι στην πραγματικότητα, ο Αθηναϊκός είχε στείλει το μήνυμα από τον πρώτο αγώνα, απλώς, κανείς από μας δεν μπήκε στον κόπο να το διαβάσει.
Εννοείται πως η τότε Γιουνάιτεντ δεν έχει καμία σχέση με τον κολοσσό (από κάθε άποψη) στον οποίο εξελίχθηκε μερικά χρόνια αργότερα. Ήταν, όμως, μία από τις κορυφαίες ομάδες της Αγγλίας και η κάτοχος του Κυπέλλου Κυπελλούχων, έχοντας νικήσει τον Μάιο του '91 την υπερφίαλη Μπαρτσελόνα του Κρόιφ με 2-1. Αυτο το τρόπαιο υπερασπιζόταν τότε, αρχής γενομένης από τα ματς κόντρα στους άσημους Βυρωνιώτες. Με «αστέρια» τον Μπράιαν Ρόμπσον, τον Μαρκ Χιουζ και τον ανερχόμενο, τότε, Πολ Ινς. Και φυσικά με προπονητή τον Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος ετοίμαζε την ομάδα που σάρωσε τα πάντα τα επόμενα χρόνια.
Ωραία όλα αυτά. Αλλά ποιος ήταν ο Αθηναϊκός μπροστά σ' αυτήν, έστω, τη Γιουνάιτεντ; Να σας πούμε εμείς τι ήταν. Μία ομάδα που είχε παίξει μόλις την προηγούμενη χρονιά για πρώτη φορά στην Α' Εθνική.
Εντυπωσίασε μεν, φτάνοντας και στον τελικό του Κυπέλλου εξασφαλίζοντας την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά μέχρι το 1990 δεν είχε δει το «Ολντ Τράφορντ» ούτε ζωγραφιστό. Το ξερό γήπεδο της Νήαρ Ηστ ήταν το μόνιμο ντεκόρ στις πίσω σελίδες των άλμπουμ της Πανίνι που συμπληρώναμε μικροί και η καθημερινότητα των οπαδών του περιοριζόταν στις κόντρες με τους οπαδούς του Αιολικού, της Προοδευτικής, του Βόλου και του Ιωνικού. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Αθηναϊκός έπαιζε ακόμα στο τοπικό πρωτάθλημα της Αθήνας οπότε... ποια Μάντστεστερ Γιουνάιτεντ και κουραφέξαλα; Και τρελός να ήσουν, με σφραγίδα γιατρού και με ζουρλομανδύα, δεν θα τολμούσες να πεις ότι ο μικρός Αθηναϊκός θα αντιμετώπιζε στα ίσα μια τόσο μεγάλη ομάδα σε επίσημο ματς!
Ξεγραμμένος, λοιπόν, πήγε στο Μάντσεστερ ο Αθηναϊκός. Από τον κόσμο και την κοινή λογική. Αλλά και από την ΕΡΤ, η οποία αποφάσισε την τελευταία στιγμή να μεταδώσει τη ρεβάνς του «Ολντ Τράφορντ», με περιγραφή από το στούντιο (μια και δεν είχε απεσταλμένο) και τη σύνδεση να γίνεται γύρω στο 15', με συνέπεια να μη δούμε ποτέ την κλασική ευκαιρία που έχασε ο Μπογκ για να «παγώσει» το γήπεδο. Το οποίο εκείνη τη βραδιά από θέατρο των ονείρων, μετατράπηκε σε θέατρο της πειστικότερης σύγχρονης αναπαράστασης της... μάχης των Θερμοπυλών. Της άνισης κόντρας του γίγαντα με τον... τόσο δα, ο οποίος όμως όχι μόνο δεν παραδόθηκε αμαχητί, αλλά έφτασε μία ανάσα από το θαύμα.
Ένα γκολ ήθελε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να γίνει το αφεντικό της πρόκρισης. Μόνο ένα, όχι περισσότερα. Αλλά της βγήκε... η Παναγία για να λυγίσει τους ηρωικούς παίκτες του Αθηναϊκού, οι οποίοι τα έδωσαν όλα, μια και ζούσαν το πιο τρελό όνειρό τους. Για τον Χατζηαγγελή, τον Τζαλακώστα, τον Τάπρατζη, τον Σπηλιώτη (ο οποίος τραυματίστηκε στο κεφάλι και αποχώρησε νωρίς), τον Χατζηράπτη, τον Αναστασίου, παιδιά τα οποία είχαν φάει τα νιάτα τους στα ξερά γήπεδα της Β' και της Γ' Εθνικής, το ότι έπαιξαν εκείνο το βράδυ σε ένα από τα θρυλικά ποδοσφαιρικά γήπεδα του κόσμου, απειλώντας μάλιστα με αποκλεισμό το μεγαθήριο, αποτελεί παράσημο για όλη τους την καριέρα. Ένα παραμύθι που παραμένει γλυκό, κι ας μην είχε ιδανικό τέλος.
Αντίθετα με τους προαναφερθέντες, ο Νίκος Σαργκάνης είχε πλούσια πείρα από μεγάλους αγώνες και σίγουρα βοήθησε πολύ για να παρουσιαστεί ο Αθηναϊκός τόσο στιβαρός και να οδηγήσει το παιχνίδι μέχρι την παράταση. Εκεί, όμως, λίγο μετά το ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, ο ηρωικός Αθηναϊκός λύγισε. Πρώτα ο Χιουζ και μετά ο Μακ Κλερ, πέτυχαν τα γκολ που διαμόρφωσαν το 2-0, το οποίο έδινε την πρόκριση στη Γιουνάιτεντ, αλλά δεν μείωνε ούτε στο ελάχιστο την ηρωική προσπάθεια των παιδιών του αείμνηστου Γκερντ Πρόκοπ.
Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, ο Αθηναϊκός ετοιμάζεται να συμμετάσχει στην Α' Κατηγορία της Αθήνας. Η Α' Εθνική είναι πια μακρινή ανάμνηση, αλλά το έπος του «Ολντ Τράφορντ» δίνει ακόμα το δικαίωμα στους λίγους, πιστούς οπαδούς της ομάδας το δικαίωμα να κορδώνονται από περηφάνεια κάθε φορά που κάποιος «ξένος» το θυμάται με κολακευτικά λόγια. Είναι, άλλωστε, το καλύτερο μάθημα για όλους τους «μικρούς» του αθλητισμού, που τρέμουν στο άκουσμα του ονόματος του «μεγάλου». Ναι, στο ποδόσφαιρο αξίζει να προσπαθείς, ακόμα και για το ανέφικτο. Τότε η προσπάθεια αξίζει ίσα και με δέκα τίτλους!
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Αθηναϊκός 2-0 στην παράταση
(110' Χιουζ, 112' Μακ Κλερ)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Φίλαν, Μάρτιν (86' Μπέρντσμορ), Μπρους, Καντσέλσκις, Πάλιστερ, Ρόμπσον, Ινς, Μακ Κλερ, Χιουζ, Γουόλας (64' Ρόμπινς).
Αθηναϊκός (Γκερντ Πρόκοπ): Σαργκάνης, Μπούτζουκας, Καπουράνης, Χατζηαγγελής, Σπηλιώτης (46' λ.τρ. Θεοδωράκος, 72' λ.τρ. Ζώταλης), Αναστασίου, Χατζηράπτης, Σπίτσα, Μπογκ, Τζαλακώστας, Τάπρατζης.
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου