Την πρώτη κρυάδα πήραν για φέτος οι φίλαθλοι του
ΠΑΟΚ μέσα στην παγωμένη Τούμπα, με την εκτός προγράμματος απώλεια βαθμών
από τον ΟΦΗ. Γράφει ο Σάκης Γκίνας.
Η βραδιά δεν θα μπορούσε να περάσει ανώδυνα για τον ΠΑΟΚ με τέτοια επιπολαιότητα και αστοχία.
Όταν απέναντι σε μια ομάδα μαζικής άμυνας κάνεις πέντε τελικές προσπάθειες για γκολ στο πρώτο ημίχρονο και δεν το βάζεις, τότε νομοτελειακά δεν κερδίζεις. Διότι κόντρα σε πολυπρόσωπες άμυνες όσο περνάει η ώρα και δεν «σπάνε» τα πράγματα δυσκολεύουν. Και αποδείχτηκε αυτό στο δεύτερο ημίχρονο. Ο ΠΑΟΚ διατήρησε την συντριπτική κατοχή της μπάλας, αλλά «εγκλωβίστηκε» στην διπλή ζώνη άμυνας του ΟΦΗ και δεν δημιούργησε ούτε μια ευκαιρία.
Ένας απλός τρόπος διάσπασης μιας πολυπρόσωπης άμυνας είναι τα σουτ έξω από την περιοχή, αλλά από τους δυο καλούς σουτέρ που έχει ο ΠΑΟΚ, ο ένας (Φωτάκης) τραυματίστηκε και βγήκε νωρίς από το παιχνίδι και ο δεύτερος (Βιερίνια) ουσιαστικά δεν… ήταν καν μέσα στο παιχνίδι.
Ένας άλλος απλός τρόπος διάσπασης μιας πολυπρόσωπης άμυνας είναι η ατομική προσπάθεια ενός παίκτη, που θα την μπερδέψει και θα την απορυθμίσει. Να περάσει, δηλαδή, δυο – τρεις αμυντικούς, προκαλώντας αναταραχή στην αντίπαλη περιοχή. Έναν δεινό ντριπλέρ, έχει ο ΠΑΟΚ, τον Βιερίνια, αλλά, είπαμε, πως ήταν «απών» από το παιχνίδι. Ο Πορτογάλος είναι ολοφάνερα ντεφορμέ στα τελευταία ματς. Πολύ ντεφορμέ. Περισσότερο δεν γίνεται. Ούτε μια απειλητική ατομική προσπάθεια δεν έκανε σε όλο το ματς. Δευτερευόντως, ο Λίνο θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ρόλο, αλλά ήταν, επίσης, σε πολύ κακή βραδιά.
Φαινόταν ότι χρειαζόταν ένας ικανός διεμβολιστής στα «ακρωτηριασμένα» άκρα (και ο Σαλπιγγίδης ήταν «ανύπαρκτος»), αλλά ο Γεωργιάδης μπήκε αργά στο παιχνίδι. Ο Λάζλο Μπόλονι έκανε καθυστερημένα (στο 72΄) την αλλαγή, όπως και την τελευταία, βάζοντας τον νεαρό νεοαποκτηθέντα Γιάννου (στο 78΄), αντί του Ίβιτς. Προτιμήθηκε ο Γιάννου από τον ψηλό Παπάζογλου γιατί είναι πιο διεισδυτικός ο νεαρός. Και οι δυο αλλαγές, όμως, έγιναν στο τελευταίο 20λεπτο, όταν τα πόδια βάραιναν από το άγχος, το καθαρό μυαλό της ομάδας είχε πάει περίπατο και η άμυνα του ΟΦΗ γινόταν όλο και πιο σφιχτή. Την ίδια τακτική με τις αργές αλλαγές ακολουθούσε και ο Φερνάντο Σάντος, που κέρδιζε συνήθως από τύχη με γκολ στην εκπνοή των αγώνων.
Ευτυχώς, που ο Χαλκιάς στην επανεμφάνισή του ήταν πολύ καλός και απέτρεψε τα χειρότερα. Και με την σωτήρια επέμβαση στο πρώτο ημίχρονο στο τετ α τετ του Παπουλή και στα σουτ των Μάντζιου και Σουμπίνιο στις καθυστερήσεις, αλλά και με την γενικότερη ασφάλεια που μετέδιδε στα μετόπισθεν η εμπειρία του.
Τουλάχιστον το ματς με τον ΟΦΗ έχει μια διδακτική αξία για την ομάδα του Λάζλο Μπόλονι. Υπό την έννοια ότι και την Πέμπτη θα αντιμετωπίσει μια παρομοίου τύπου ομάδα, όπως είναι η Σάμροκ, με 10 «ξυλοκόπους» πίσω και έναν επιθετικό μπροστά, μπας και βάλει το γκολ σε καμιά αντεπίθεση. Εάν δεν σκοράρει νωρίς ο ΠΑΟΚ θα έχει πρόβλημα, γιατί μόνο με την κατοχή της μπάλας δεν μπαίνει το γκολ. Χρειάζονται και άλλα πράγματα. Φαντασία, έμπνευση, ατομικές ενέργειες, σουτ στην αντίπαλη εστία και πλαγιοκοπήσεις. Ο Μπόλονι προφανώς, θα επιχειρήσει τις αναγκαίες βελτιωτικές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Στα αρνητικά του ματς συγκαταλέγεται σαφώς και η πολύ κακή εμφάνιση του Γκαρσία. Ήταν απαραίτητες από το κέντρο οι εμπνευσμένες μπαλιές του για την διάσπαση της αντίπαλης άμυνας. Αρνητικός ήταν για πρώτη φορά φέτος και ο Αθανασιάδης, ο οποίος διακρίθηκε για τις πολλές λανθασμένες επιλογές.
Συμπερασματικά, ο ΠΑΟΚ έχει έναν μέτριο απολογισμό έως τώρα στο πρωτάθλημα με τρεις νίκες, μια ισοπαλία και δυο ήττες. Δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό ξεκίνημα. Είναι ένα ξεκίνημα που αφήνει περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα είναι πολύ νωρίς ακόμα για κρίσεις του τύπου, πως η ομάδα θα είναι πάλι τριτο-τέταρτη. Ιδίως σε ένα τόσο αλλόκοτο πρωτάθλημα, όπως το φετινό, στο οποίο ακόμα δεν ξέρουμε ποιες ομάδες θα συμμετέχουν.
Πηγή: Contra.gr
Όταν απέναντι σε μια ομάδα μαζικής άμυνας κάνεις πέντε τελικές προσπάθειες για γκολ στο πρώτο ημίχρονο και δεν το βάζεις, τότε νομοτελειακά δεν κερδίζεις. Διότι κόντρα σε πολυπρόσωπες άμυνες όσο περνάει η ώρα και δεν «σπάνε» τα πράγματα δυσκολεύουν. Και αποδείχτηκε αυτό στο δεύτερο ημίχρονο. Ο ΠΑΟΚ διατήρησε την συντριπτική κατοχή της μπάλας, αλλά «εγκλωβίστηκε» στην διπλή ζώνη άμυνας του ΟΦΗ και δεν δημιούργησε ούτε μια ευκαιρία.
Ένας απλός τρόπος διάσπασης μιας πολυπρόσωπης άμυνας είναι τα σουτ έξω από την περιοχή, αλλά από τους δυο καλούς σουτέρ που έχει ο ΠΑΟΚ, ο ένας (Φωτάκης) τραυματίστηκε και βγήκε νωρίς από το παιχνίδι και ο δεύτερος (Βιερίνια) ουσιαστικά δεν… ήταν καν μέσα στο παιχνίδι.
Ένας άλλος απλός τρόπος διάσπασης μιας πολυπρόσωπης άμυνας είναι η ατομική προσπάθεια ενός παίκτη, που θα την μπερδέψει και θα την απορυθμίσει. Να περάσει, δηλαδή, δυο – τρεις αμυντικούς, προκαλώντας αναταραχή στην αντίπαλη περιοχή. Έναν δεινό ντριπλέρ, έχει ο ΠΑΟΚ, τον Βιερίνια, αλλά, είπαμε, πως ήταν «απών» από το παιχνίδι. Ο Πορτογάλος είναι ολοφάνερα ντεφορμέ στα τελευταία ματς. Πολύ ντεφορμέ. Περισσότερο δεν γίνεται. Ούτε μια απειλητική ατομική προσπάθεια δεν έκανε σε όλο το ματς. Δευτερευόντως, ο Λίνο θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ρόλο, αλλά ήταν, επίσης, σε πολύ κακή βραδιά.
Φαινόταν ότι χρειαζόταν ένας ικανός διεμβολιστής στα «ακρωτηριασμένα» άκρα (και ο Σαλπιγγίδης ήταν «ανύπαρκτος»), αλλά ο Γεωργιάδης μπήκε αργά στο παιχνίδι. Ο Λάζλο Μπόλονι έκανε καθυστερημένα (στο 72΄) την αλλαγή, όπως και την τελευταία, βάζοντας τον νεαρό νεοαποκτηθέντα Γιάννου (στο 78΄), αντί του Ίβιτς. Προτιμήθηκε ο Γιάννου από τον ψηλό Παπάζογλου γιατί είναι πιο διεισδυτικός ο νεαρός. Και οι δυο αλλαγές, όμως, έγιναν στο τελευταίο 20λεπτο, όταν τα πόδια βάραιναν από το άγχος, το καθαρό μυαλό της ομάδας είχε πάει περίπατο και η άμυνα του ΟΦΗ γινόταν όλο και πιο σφιχτή. Την ίδια τακτική με τις αργές αλλαγές ακολουθούσε και ο Φερνάντο Σάντος, που κέρδιζε συνήθως από τύχη με γκολ στην εκπνοή των αγώνων.
Ευτυχώς, που ο Χαλκιάς στην επανεμφάνισή του ήταν πολύ καλός και απέτρεψε τα χειρότερα. Και με την σωτήρια επέμβαση στο πρώτο ημίχρονο στο τετ α τετ του Παπουλή και στα σουτ των Μάντζιου και Σουμπίνιο στις καθυστερήσεις, αλλά και με την γενικότερη ασφάλεια που μετέδιδε στα μετόπισθεν η εμπειρία του.
Τουλάχιστον το ματς με τον ΟΦΗ έχει μια διδακτική αξία για την ομάδα του Λάζλο Μπόλονι. Υπό την έννοια ότι και την Πέμπτη θα αντιμετωπίσει μια παρομοίου τύπου ομάδα, όπως είναι η Σάμροκ, με 10 «ξυλοκόπους» πίσω και έναν επιθετικό μπροστά, μπας και βάλει το γκολ σε καμιά αντεπίθεση. Εάν δεν σκοράρει νωρίς ο ΠΑΟΚ θα έχει πρόβλημα, γιατί μόνο με την κατοχή της μπάλας δεν μπαίνει το γκολ. Χρειάζονται και άλλα πράγματα. Φαντασία, έμπνευση, ατομικές ενέργειες, σουτ στην αντίπαλη εστία και πλαγιοκοπήσεις. Ο Μπόλονι προφανώς, θα επιχειρήσει τις αναγκαίες βελτιωτικές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Στα αρνητικά του ματς συγκαταλέγεται σαφώς και η πολύ κακή εμφάνιση του Γκαρσία. Ήταν απαραίτητες από το κέντρο οι εμπνευσμένες μπαλιές του για την διάσπαση της αντίπαλης άμυνας. Αρνητικός ήταν για πρώτη φορά φέτος και ο Αθανασιάδης, ο οποίος διακρίθηκε για τις πολλές λανθασμένες επιλογές.
Συμπερασματικά, ο ΠΑΟΚ έχει έναν μέτριο απολογισμό έως τώρα στο πρωτάθλημα με τρεις νίκες, μια ισοπαλία και δυο ήττες. Δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό ξεκίνημα. Είναι ένα ξεκίνημα που αφήνει περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα είναι πολύ νωρίς ακόμα για κρίσεις του τύπου, πως η ομάδα θα είναι πάλι τριτο-τέταρτη. Ιδίως σε ένα τόσο αλλόκοτο πρωτάθλημα, όπως το φετινό, στο οποίο ακόμα δεν ξέρουμε ποιες ομάδες θα συμμετέχουν.
Πηγή: Contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου