Χρειάζεται κάτι περισσότερο από τις λέξεις
συνέχεια, συνέπεια, σταθερότητα προκειμένου να εξηγηθεί το φαινόμενο
ΑΠΟΕΛ; Οχι. Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης.
Ακόμα και ο ισχυρισμός ότι η κυπριακή ομάδα αποτελεί το πυροτέχνημα της
σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου σε κάθε αγωνιστική περίοδό του υπάρχει
ένα τέτοιο, βρίσκει εύκολη απάντηση. Ο ΑΠΟΕΛ έπαιξε και προ διετίας στη
διοργάνωση, έλειψε την επόμενη και γύρισε πιο δυνατός, πιο ώριμος και με
αυτογνωσία που αποτελεί τη βάση της επιτυχίας του.
Δεν χρειάζονται κορώνες, δεν χρειάζονται διθύραμβοι από τρίτους και δεν χρειάζεται επικέντρωση του επιτεύγματος μόνο σε αυτόν. Αρκεί η ματιά στην εναρκτήρια βαθμολογία της UEFA για τη σεζόν 2012-2013, όπου η Κύπρος αρχίζει αυτή τη στιγμή απ' τη δέκατη πέμπτη θέση και σε περίπτωση που τη διατηρήσει στο τέλος της, θα έχει αποκτήσει και το δικαίωμα εκπροσώπησης με δύο ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Με την πρωταθλήτρια και με τη δεύτερη της βαθμολογίας να αρχίζουν απ' τον τρίτο προκριματικό γύρο την προσπάθειά τους ώστε να βρεθούν στους ομίλους. Καθότι δε, η Αυστρία που καταλαμβάνει τη δέκατη τέταρτη θέση δεν είναι και το ποδοσφαιρικό μεγαθήριο, το κυπριακό ποδόσφαιρο φαίνεται πως βαδίζει για τη σπουδαιότερη σεζόν (την επόμενη) της σύγχρονης ιστορίας του.
Αν πιστέψουμε δε, και δεν έχουμε λόγο να μην πιστέψουμε, όσα μας μεταφέρουν οι συνάδελφοι απ' τη Μεγαλόνησο, ο ΑΠΟΕΛ δεν αποτελεί απλά τη βιτρίνα καταστήματος που το εσωτερικό του δεν έχει λάμψη. Αποτελεί τη βιτρίνα πρωταθλήματος που έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό του και που έχει μάθει να αξιοποιεί καλύτερα ό,τι «πετάει» το δικό μας πρωτάθλημα επειδή (σε κάποιες περιπτώσεις) τα μέλη του απέτυχαν να αναγνωρίσουν και να αξιοποιήσουν ό,τι διέθεταν.
Ασφαλώς και δεν τα έχει λύσει όλα τα προβλήματά του, ασφαλώς και εσωτερικά προβλήματα όμοια με τα δικά μας εξακολουθούν και υπάρχουν, αλλά έχουν και το τέλειο αντιπαράδειγμα προκειμένου τα θεμέλια που βάζουν να τα εκμεταλλευτούν σωστά. Εμάς. Που λιποθυμήσαμε απ' τη συγκίνηση όταν είχαμε έξι ομάδες στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, που συνεχίζουμε να αδυνατούμε να συνεργαστούμε (οι σύλλογοί μας δηλαδή) για το κοινό εθνικό καλό στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Καθένας την πάρτη του.
Πηγή: Goal
Δεν χρειάζονται κορώνες, δεν χρειάζονται διθύραμβοι από τρίτους και δεν χρειάζεται επικέντρωση του επιτεύγματος μόνο σε αυτόν. Αρκεί η ματιά στην εναρκτήρια βαθμολογία της UEFA για τη σεζόν 2012-2013, όπου η Κύπρος αρχίζει αυτή τη στιγμή απ' τη δέκατη πέμπτη θέση και σε περίπτωση που τη διατηρήσει στο τέλος της, θα έχει αποκτήσει και το δικαίωμα εκπροσώπησης με δύο ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Με την πρωταθλήτρια και με τη δεύτερη της βαθμολογίας να αρχίζουν απ' τον τρίτο προκριματικό γύρο την προσπάθειά τους ώστε να βρεθούν στους ομίλους. Καθότι δε, η Αυστρία που καταλαμβάνει τη δέκατη τέταρτη θέση δεν είναι και το ποδοσφαιρικό μεγαθήριο, το κυπριακό ποδόσφαιρο φαίνεται πως βαδίζει για τη σπουδαιότερη σεζόν (την επόμενη) της σύγχρονης ιστορίας του.
Αν πιστέψουμε δε, και δεν έχουμε λόγο να μην πιστέψουμε, όσα μας μεταφέρουν οι συνάδελφοι απ' τη Μεγαλόνησο, ο ΑΠΟΕΛ δεν αποτελεί απλά τη βιτρίνα καταστήματος που το εσωτερικό του δεν έχει λάμψη. Αποτελεί τη βιτρίνα πρωταθλήματος που έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό του και που έχει μάθει να αξιοποιεί καλύτερα ό,τι «πετάει» το δικό μας πρωτάθλημα επειδή (σε κάποιες περιπτώσεις) τα μέλη του απέτυχαν να αναγνωρίσουν και να αξιοποιήσουν ό,τι διέθεταν.
Ασφαλώς και δεν τα έχει λύσει όλα τα προβλήματά του, ασφαλώς και εσωτερικά προβλήματα όμοια με τα δικά μας εξακολουθούν και υπάρχουν, αλλά έχουν και το τέλειο αντιπαράδειγμα προκειμένου τα θεμέλια που βάζουν να τα εκμεταλλευτούν σωστά. Εμάς. Που λιποθυμήσαμε απ' τη συγκίνηση όταν είχαμε έξι ομάδες στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, που συνεχίζουμε να αδυνατούμε να συνεργαστούμε (οι σύλλογοί μας δηλαδή) για το κοινό εθνικό καλό στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Καθένας την πάρτη του.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου