Ο Νίκος Παπαδογιάννης γράφει στο blog του για
την πλήρη κατάρρευση του ελληνικού αθλητισμού και αναρωτιέται πώς
φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού.
O Mιλτιάδης Πασχαλίδης, εξαίρετος τραγουδοποιός, πρώην
μπασκετμπολίστας, σεσημασμένος φίλαθλος, ευαίσθητη πένα και εκλεκτός
φίλος, έγραψε ένα θαυμάσιο, αν και σύντομο, κείμενο, στην
ιστοσελίδα www.e-tetradio.gr. Για να μη το ψάχνετε, το αναδημοσιεύω εδώ.
Ο τίτλος του είναι "Αφήγηση":
******
Ο Γ. Σεφέρης γράφει για τον άνθρωπο που πηγαίνει κλαίγοντας, χωρίς κανείς να ξέρει να πει γιατί «τον συνηθίσαμε, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα και σας μιλώ γι αυτόν γιατί δε βρίσκω τίποτα που να μην το συνηθίσατε».
Τρία, τυχαία και φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, γεγονότα:
1. Ο Ηρακλής έπαψε να υφίσταται ως ποδοσφαιρική ομάδα μέσα σε μια νύχτα.
2. Το ALTER έκλεισε.
3. Η Ελευθεροτυπία έκλεισε.
Θα πεις, εδώ ο κόσμος καίγεται, σε κόφτει μια ΠΑΕ, ένα κανάλι και μια εφημερίδα;
Σάμπως δεν έχουμε υπερεπάρκεια κι απ τα τρία;
Δεν το λέω γι αυτό, ούτε αναφέρομαι μόνο στους εργαζόμενους των πιο πάνω εταιρειών που είναι απλήρωτοι για μήνες.
Ξέρω και βλέπω τι γίνεται και στα άλλα μέσα και στις άλλες ομάδες, ξέρω τους απεργούς στη Χαλυβουργία, τα κλειστά μαγαζιά, την κατάργηση κάθε συλλογικής σύμβασης, τους συναδέλφους που είναι άνεργοι, τους «κανονικούς» που ψαχουλεύουν στα σκουπίδια, τους γονείς μου που παίρνουν τη μισή σύνταξη - τα ξέρω και τα βλέπω.
Τα τρία παραδείγματα τα αναφέρω απλά γιατί, αν έλεγες σε κάποιον πριν δύο χρόνια ότι ο Ηρακλής θα εξαφανιζόταν, το ALTER θα κλείσει, το ίδιο και η Ελευθεροτυπία, θα σε έλεγε από Κασσάνδρα μέχρι παλαβό.
Και τώρα, μας φαίνεται σχεδόν φυσιολογικό
Όσο φυσιολογικό ότι τα τρία κανάλια της ΕΡΤ εκπέμπουν σχεδόν αποκλειστικά επαναλήψεις.
Όσο φυσιολογικό ότι πληρώνουμε για δεύτερη φορά τα αγορασμένα σπίτια μας.
Όσο φυσιολογικό ότι ο κατώτατος μισθός πήγε στα 450 ευρώ.
Όσο φυσιολογικό που έχουμε τραπεζίτη, μη- εκλεγμένο πρωθυπουργό και όλοι περιμένουμε να γίνει ένα θαύμα.
Μας έχουν κάνει τόσο παραιτημένους, τόσο νωθρούς, τόσο νικημένους, τόσο φοβισμένους και ηττοπαθείς, που όλα τα συνηθίζουμε
Λυπάμαι, μάγκες.
Δεν βρίσκω πλέον τίποτα που να μην το συνηθίσαμε.
Κι αυτή είναι η μεγαλύτερή μας ήττα.
*******
Αν και πιστεύω ότι η μεγαλύτερή μας ήττα είναι ο θάνατος της αυτοκριτικής, νομίζω ότι ο Μίλτος χτύπησε το καρφί κατακέφαλα. Συνηθίσαμε την παρακμή και την αφήνουμε να μας συμπαρασύρει στην άβυσσο. Γράφει συνολικά για τη νεοελληνική κοινωνία, αλλά θα μπορούσε να αναφέρεται και ειδικότερα στον αθλητισμό. Εκεί κι αν συνηθίσαμε την παρακμή!
Μας φαίνεται φυσιολογικό να λυμαίνονται το ποδόσφαιρό μας κακοποιοί και λαμόγια.
Μας φαίνεται φυσιολογική η ατιμωρησία, καθρέφτης, άλλωστε, της κοινωνίας μας.
Μας φαίνονται φυσιολογικά τα στημένα παιχνίδια.
Μας φαίνονται φυσιολογικά τα πέτσινα πέναλτυ υπέρ των μεγάλων και τα χειρουργεία σε βάρος των ταπεινών.
Μας φαίνεται φυσιολογικό όταν οι "αδιάφορες" ομάδες ανοίγουν τα μπούτια στο τέλος της περιόδου.
Μας φαίνεται φυσιολογική η ανεξέλεγκτη επέλαση του χουλιγκανισμού.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να κινδυνεύουν ζωές αθώων στα γήπεδα.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να εργάζονται επαγγελματίες αθλητές χωρίς πληρωμή.
Μας φαίνεται φυσιολογική η εικονική πτώχευση των ΠΑΕ που βρίσκουν νόμιμη οδό για να ντριμπλάρουν τα χρέη.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να ακούγονται στα γήπεδα ελεεινές ύβρεις.
Μας φαίνεται φυσιολογικό το κάπνισμα στα κλειστά γυμναστήρια.
Μας φαίνεται φυσιολογική η αγραμματοσύνη και η λαμογιοσύνη των παραγόντων.
Μας φαίνεται φυσιολογική η αγραμματοσύνη και η λαμογιοσύνη πολλών δημοσιογράφων.
Μας φαίνεται φυσιολογική η ακραία χυδαιότητα των οπαδικών πρωτοσέλιδων.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να παριστάνουν τους αδικημένους οι ευνοημένοι.
Μας φαίνεται φυσιολογική η εξωνημένη (με δικά μας χρήματα) πολιτική της κρατικής τηλεόρασης.
Μας φαίνονται φυσιολογικές οι έρημες κερκίδες.
Μας φαίνεται φυσιολογικός ο βασανιστικός θάνατος του πλην ποδοσφαίρου και μπάσκετ αθλητισμού.
Μας φαίνεται φυσιολογικός ο ραγδαίος θάνατος του ποδοσφαίρου.
Μας φαίνεται φυσιολογική η δικτατορία του στοιχήματος και ο με επίσημη σφραγίδα αθλητικός τζόγος.
Μας φαίνεται φυσιολογικό το ρήμαγμα των χρυσοπληρωμένων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να μην έχουμε χώρους άθλησης 8 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να μην αθλούνται καθόλου οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να γίνεται ακόμα πιο μαρτυρική η ζωή των αναπήρων.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να έχει το αυτοκίνητο προτεραιότητα έναντι του πεζού.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να λιθοβολούνται οι επιτυχημένοι από τους αποτυχημένους και τους μικρονοϊκούς.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να χλευάζονται οι αγνοί και οι ρομαντικοί.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να αργοπεθαίνει ένα από τα ελάχιστα κομμάτια της κοινωνίας που θα μπορούσε να μας χαρίσει ευεξία, αισιοδοξία και υπερηφάνεια.
Ο αθλητισμός θα μπορούσε να γίνει το τελευταίο μας προπύργιο. Δυστυχώς, είναι γεμάτος με κερκόπορτες. Και αλώθηκε από νωρίς, από τα αποβράσματα της κοινωνίας. Αμαχητί. Μπροστά στα νωθρά, κουρασμένα βλέμματα των παραιτημένων.
πηγή: gazzetta.gr!
******
Ο Γ. Σεφέρης γράφει για τον άνθρωπο που πηγαίνει κλαίγοντας, χωρίς κανείς να ξέρει να πει γιατί «τον συνηθίσαμε, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα και σας μιλώ γι αυτόν γιατί δε βρίσκω τίποτα που να μην το συνηθίσατε».
Τρία, τυχαία και φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, γεγονότα:
1. Ο Ηρακλής έπαψε να υφίσταται ως ποδοσφαιρική ομάδα μέσα σε μια νύχτα.
2. Το ALTER έκλεισε.
3. Η Ελευθεροτυπία έκλεισε.
Θα πεις, εδώ ο κόσμος καίγεται, σε κόφτει μια ΠΑΕ, ένα κανάλι και μια εφημερίδα;
Σάμπως δεν έχουμε υπερεπάρκεια κι απ τα τρία;
Δεν το λέω γι αυτό, ούτε αναφέρομαι μόνο στους εργαζόμενους των πιο πάνω εταιρειών που είναι απλήρωτοι για μήνες.
Ξέρω και βλέπω τι γίνεται και στα άλλα μέσα και στις άλλες ομάδες, ξέρω τους απεργούς στη Χαλυβουργία, τα κλειστά μαγαζιά, την κατάργηση κάθε συλλογικής σύμβασης, τους συναδέλφους που είναι άνεργοι, τους «κανονικούς» που ψαχουλεύουν στα σκουπίδια, τους γονείς μου που παίρνουν τη μισή σύνταξη - τα ξέρω και τα βλέπω.
Τα τρία παραδείγματα τα αναφέρω απλά γιατί, αν έλεγες σε κάποιον πριν δύο χρόνια ότι ο Ηρακλής θα εξαφανιζόταν, το ALTER θα κλείσει, το ίδιο και η Ελευθεροτυπία, θα σε έλεγε από Κασσάνδρα μέχρι παλαβό.
Και τώρα, μας φαίνεται σχεδόν φυσιολογικό
Όσο φυσιολογικό ότι τα τρία κανάλια της ΕΡΤ εκπέμπουν σχεδόν αποκλειστικά επαναλήψεις.
Όσο φυσιολογικό ότι πληρώνουμε για δεύτερη φορά τα αγορασμένα σπίτια μας.
Όσο φυσιολογικό ότι ο κατώτατος μισθός πήγε στα 450 ευρώ.
Όσο φυσιολογικό που έχουμε τραπεζίτη, μη- εκλεγμένο πρωθυπουργό και όλοι περιμένουμε να γίνει ένα θαύμα.
Μας έχουν κάνει τόσο παραιτημένους, τόσο νωθρούς, τόσο νικημένους, τόσο φοβισμένους και ηττοπαθείς, που όλα τα συνηθίζουμε
Λυπάμαι, μάγκες.
Δεν βρίσκω πλέον τίποτα που να μην το συνηθίσαμε.
Κι αυτή είναι η μεγαλύτερή μας ήττα.
*******
Αν και πιστεύω ότι η μεγαλύτερή μας ήττα είναι ο θάνατος της αυτοκριτικής, νομίζω ότι ο Μίλτος χτύπησε το καρφί κατακέφαλα. Συνηθίσαμε την παρακμή και την αφήνουμε να μας συμπαρασύρει στην άβυσσο. Γράφει συνολικά για τη νεοελληνική κοινωνία, αλλά θα μπορούσε να αναφέρεται και ειδικότερα στον αθλητισμό. Εκεί κι αν συνηθίσαμε την παρακμή!
Μας φαίνεται φυσιολογικό να λυμαίνονται το ποδόσφαιρό μας κακοποιοί και λαμόγια.
Μας φαίνεται φυσιολογική η ατιμωρησία, καθρέφτης, άλλωστε, της κοινωνίας μας.
Μας φαίνονται φυσιολογικά τα στημένα παιχνίδια.
Μας φαίνονται φυσιολογικά τα πέτσινα πέναλτυ υπέρ των μεγάλων και τα χειρουργεία σε βάρος των ταπεινών.
Μας φαίνεται φυσιολογικό όταν οι "αδιάφορες" ομάδες ανοίγουν τα μπούτια στο τέλος της περιόδου.
Μας φαίνεται φυσιολογική η ανεξέλεγκτη επέλαση του χουλιγκανισμού.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να κινδυνεύουν ζωές αθώων στα γήπεδα.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να εργάζονται επαγγελματίες αθλητές χωρίς πληρωμή.
Μας φαίνεται φυσιολογική η εικονική πτώχευση των ΠΑΕ που βρίσκουν νόμιμη οδό για να ντριμπλάρουν τα χρέη.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να ακούγονται στα γήπεδα ελεεινές ύβρεις.
Μας φαίνεται φυσιολογικό το κάπνισμα στα κλειστά γυμναστήρια.
Μας φαίνεται φυσιολογική η αγραμματοσύνη και η λαμογιοσύνη των παραγόντων.
Μας φαίνεται φυσιολογική η αγραμματοσύνη και η λαμογιοσύνη πολλών δημοσιογράφων.
Μας φαίνεται φυσιολογική η ακραία χυδαιότητα των οπαδικών πρωτοσέλιδων.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να παριστάνουν τους αδικημένους οι ευνοημένοι.
Μας φαίνεται φυσιολογική η εξωνημένη (με δικά μας χρήματα) πολιτική της κρατικής τηλεόρασης.
Μας φαίνονται φυσιολογικές οι έρημες κερκίδες.
Μας φαίνεται φυσιολογικός ο βασανιστικός θάνατος του πλην ποδοσφαίρου και μπάσκετ αθλητισμού.
Μας φαίνεται φυσιολογικός ο ραγδαίος θάνατος του ποδοσφαίρου.
Μας φαίνεται φυσιολογική η δικτατορία του στοιχήματος και ο με επίσημη σφραγίδα αθλητικός τζόγος.
Μας φαίνεται φυσιολογικό το ρήμαγμα των χρυσοπληρωμένων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να μην έχουμε χώρους άθλησης 8 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να μην αθλούνται καθόλου οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να γίνεται ακόμα πιο μαρτυρική η ζωή των αναπήρων.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να έχει το αυτοκίνητο προτεραιότητα έναντι του πεζού.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να λιθοβολούνται οι επιτυχημένοι από τους αποτυχημένους και τους μικρονοϊκούς.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να χλευάζονται οι αγνοί και οι ρομαντικοί.
Μας φαίνεται φυσιολογικό να αργοπεθαίνει ένα από τα ελάχιστα κομμάτια της κοινωνίας που θα μπορούσε να μας χαρίσει ευεξία, αισιοδοξία και υπερηφάνεια.
Ο αθλητισμός θα μπορούσε να γίνει το τελευταίο μας προπύργιο. Δυστυχώς, είναι γεμάτος με κερκόπορτες. Και αλώθηκε από νωρίς, από τα αποβράσματα της κοινωνίας. Αμαχητί. Μπροστά στα νωθρά, κουρασμένα βλέμματα των παραιτημένων.
πηγή: gazzetta.gr!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου