Το remake στο Περιστέρι δεν… «έβγαλε νικητή»,
γεγονός που κρίνεται φυσιολογικό δεδομένου ότι οι προπονητές επεδίωξαν
πρωτίστως να μη χάσουν. Παρά το γεγονός ότι ο Άρης επέδειξε δείγματα
«αγωνιστικής κυριαρχίας» στο πρώτο 35λεπτό, εντούτοις δεν κατάφερε να
μετουσιώσει την υπεροχή του σε γκολ διότι στερείται center for με
ικανότητα στο σκοράρισμα.
Οι επιτελικοί του μέσοι διαθέτουν ικανοποιητική τεχνική κατάρτιση αλλά
δεν έχουν «έφεση στο τελείωμα» και δεν πατούν συχνά περιοχή ώστε να
«νικήσουν» τους αντίπαλους τερματοφύλακες από πλεονεκτική θέση.
Απουσία επιθετικών για Ατρόμητο και Άρη
Οι κιτρινόμαυροι χωλαίνουν στην επίθεση από την αρχή της χρονιάς. Η ανομβρία επιδεινώθηκε με την αποχώρηση Τσέζαρεκ-Γιάκομπ, ενώ «χτύπησε κόκκινο» λόγω της απουσίας του Καστίγιο (λόγω κόκκινης κάρτας) και του Σολτάνι (λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς στα αποδυτήρια). Παρά το γεγονός ότι η χρησιμοποίηση τεσσάρων βραχύσωμων επιτελικών μέσων βελτίωσε αισθητά την κυκλοφορία της ομάδας (53% κατοχή), εντούτοις οδήγησε σε «απουσία παικτών» στη μεγάλη περιοχή. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη ήταν ικανοποιητική μέχρι τα 3/4 του γηπέδου αλλά «σταματούσε» λόγω λειψανδρίας σε «θέση για γκολ». Επειδή, λοιπόν, κρίνεται δύσκολη η επίτευξη τέρματος χωρίς «φορ περιοχής» είναι αναμενόμενη η αποτυχία να δημιουργήσουν πολλές επικίνδυνες καταστάσεις.
Σχόλιο: Ο «κατά συνθήκη» επιθετικός Γιαννιώτας και ο «κατά συνθήκη εξτρέμ» Νέτο δεν επιχείρησαν ούτε ένα σουτ προς την αντίπαλη εστία. Αντίθετα, οι Κατίδης-Ούμπιντεζ προσπάθησαν να σκοράρουν (9 σουτ συνολικά) υπό προϋποθέσεις που δε μπορούν να απειλήσουν ποιοτικούς τερματοφύλακες όπως ο Ιτάνζ. Στην αντίπερα όχθη, ο Μήτρογλου ήταν «σκιά» του καλού του εαυτού. Δεν πρωταγωνίστησε στις μονομαχίες στην περιοχή του Βελλίδη, δεν κατάφερε να διεκπεραιώσει ορθά το ρόλο του target man, δεν έσπασε τη μπάλα στα άκρα και δε συνεργάστηκε με τους επιτελικούς συμπαίκτες του. Μοιραία, λοιπόν, διαταράχθηκε η αυτοπεποίθησή του και κατέστη ακίνδυνος ιδιαίτερα μετά το 75ο λεπτό λόγω σωματικής κόπωσης.
Σχόλιο: Ο Μήτρογλου επιχείρησε μόλις ένα σουτ στην εστία του Βελλίδη, γεγονός που αποδεικνύει τη νωχελική συμμετοχή στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του.
Η σωματική κόπωση επηρέασε την ποιότητα του ποδοσφαίρου
Δυστυχώς, οι ελληνικές ομάδες δεν προετοιμάζονται βάσει των προδιαγραφών του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν μάθει να ανταποκρίνονται σε συνθήκες πίεσης και σε «υψηλούς αγωνιστικούς ρυθμούς», γεγονός που καθιστά τις ομάδες μας μη ανταγωνιστικές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Επιπρόσθετα, η απουσία εναλλακτικών λύσεων από τον πάγκο επιδεινώνει το πρόβλημα και οδηγεί σε παιχνίδια χαμηλού θεάματος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι ομάδες υπέπεσαν συνολικά σε 130 λάθη, δηλαδή σχεδόν 2 λάθη ανά 1 καθαρό αγωνιστικό λεπτό (χωρίς να υπολογίζεται ο «νεκρός χρόνος» και οι καθυστερήσεις). Είναι, επομένως, αναμενόμενη η επιθετική δυσπραγία ως αποτέλεσμα της έντονης σωματικής κόπωσης που οδηγεί σε πλειάδα λαθών και διατάραξη της ψυχικής ηρεμίας και συγκέντρωσης των παικτών.
Σχόλιο: Ο Δώνης είχε διαγνώσει το πρόβλημα και χρησιμοποίησε τους «φρέσκους» Επστάιν, Μπρίτο, Γιαννούλη που δεν αγωνίστηκαν στον αγώνα του κυπέλλου. Ωστόσο, δεν επιβεβαίωσαν την ετοιμότητά τους έναντι των αντιπάλων και «χάθηκαν» στην ευρύτερη μετριότητα του παιχνιδιού
Καμία διάθεση για ρίσκο από τους προπονητές
Ο Μιχαλήτσος-Μασσάδο επέλεξε να προφυλάξει τα μετόπισθεν από την αρχή του παιχνιδιού. Χρησιμοποίησε τον Σανκαρέ στη θέση του Ντίκο και τον Κατίδη σε θέση επιτελικού χαφ «μπροστά από τους αμυντικούς μέσους» και όχι «πίσω από τον επιθετικό» (τύπου Καστίγιο). Επίσης, χρησιμοποίησε τον αμυντικογενή Πρίτα στη θέση του Παπαστεριανού και «έριξε στο παιχνίδι» τους Καπετάνο-Παπαζαχαρία ώστε να «κλειδώσει το μηδέν».
Σχόλιο: Εάν η τακτική αντιμετώπιση του παιχνιδιού ήταν παρόμοια και στο παιχνίδι του Κυπέλλου, ενδεχομένως να είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Ο φετινός Άρης πληρώνει συχνά τις ετεροχονονολογημένες αποφάσεις όσων συμμετέχουν στη λειτουργία της ομάδας.
Ο Δώνης έδωσε, επίσης, έμφαση στη συνοχή μεταξύ των γραμμών του και προτίμησε να παίξει «παθητική άμυνα» ώστε να μειώσει τους κενούς χώρους που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι ταχείς επιθετικογενείς παίκτες του Άρη. Ρίσκαρε μόνο μετά την αποβολή του Φατί (γύρισε το σύστημα σε 4-4-2 με Αναστασάκο) αλλά ακόμα και σε συνθήκες αριθμητικής υπεροπλία δεν έδωσε εντολή για «μεγάλο ανέβασμα» των γραμμών.
Συμπέρασμα
Το τελικό αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει την εικόνα δύο καταπονημένων ομάδων με βασικό στόχο την οργανωμένη ανασταλτική λειτουργία. Η «λευκή ισοπαλία» είναι ένα σκορ που δε διαταράσσει την ισορροπία σε καμία ομάδα και δεν επηρεάζει σημαντικά τη βαθμολογική της θέση.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα διαγραφεί γρήγορα από τη μνήμη των φιλάθλων…
πηγή: overlap.gr
Απουσία επιθετικών για Ατρόμητο και Άρη
Οι κιτρινόμαυροι χωλαίνουν στην επίθεση από την αρχή της χρονιάς. Η ανομβρία επιδεινώθηκε με την αποχώρηση Τσέζαρεκ-Γιάκομπ, ενώ «χτύπησε κόκκινο» λόγω της απουσίας του Καστίγιο (λόγω κόκκινης κάρτας) και του Σολτάνι (λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς στα αποδυτήρια). Παρά το γεγονός ότι η χρησιμοποίηση τεσσάρων βραχύσωμων επιτελικών μέσων βελτίωσε αισθητά την κυκλοφορία της ομάδας (53% κατοχή), εντούτοις οδήγησε σε «απουσία παικτών» στη μεγάλη περιοχή. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη ήταν ικανοποιητική μέχρι τα 3/4 του γηπέδου αλλά «σταματούσε» λόγω λειψανδρίας σε «θέση για γκολ». Επειδή, λοιπόν, κρίνεται δύσκολη η επίτευξη τέρματος χωρίς «φορ περιοχής» είναι αναμενόμενη η αποτυχία να δημιουργήσουν πολλές επικίνδυνες καταστάσεις.
Σχόλιο: Ο «κατά συνθήκη» επιθετικός Γιαννιώτας και ο «κατά συνθήκη εξτρέμ» Νέτο δεν επιχείρησαν ούτε ένα σουτ προς την αντίπαλη εστία. Αντίθετα, οι Κατίδης-Ούμπιντεζ προσπάθησαν να σκοράρουν (9 σουτ συνολικά) υπό προϋποθέσεις που δε μπορούν να απειλήσουν ποιοτικούς τερματοφύλακες όπως ο Ιτάνζ. Στην αντίπερα όχθη, ο Μήτρογλου ήταν «σκιά» του καλού του εαυτού. Δεν πρωταγωνίστησε στις μονομαχίες στην περιοχή του Βελλίδη, δεν κατάφερε να διεκπεραιώσει ορθά το ρόλο του target man, δεν έσπασε τη μπάλα στα άκρα και δε συνεργάστηκε με τους επιτελικούς συμπαίκτες του. Μοιραία, λοιπόν, διαταράχθηκε η αυτοπεποίθησή του και κατέστη ακίνδυνος ιδιαίτερα μετά το 75ο λεπτό λόγω σωματικής κόπωσης.
Σχόλιο: Ο Μήτρογλου επιχείρησε μόλις ένα σουτ στην εστία του Βελλίδη, γεγονός που αποδεικνύει τη νωχελική συμμετοχή στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του.
Η σωματική κόπωση επηρέασε την ποιότητα του ποδοσφαίρου
Δυστυχώς, οι ελληνικές ομάδες δεν προετοιμάζονται βάσει των προδιαγραφών του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν μάθει να ανταποκρίνονται σε συνθήκες πίεσης και σε «υψηλούς αγωνιστικούς ρυθμούς», γεγονός που καθιστά τις ομάδες μας μη ανταγωνιστικές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Επιπρόσθετα, η απουσία εναλλακτικών λύσεων από τον πάγκο επιδεινώνει το πρόβλημα και οδηγεί σε παιχνίδια χαμηλού θεάματος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι ομάδες υπέπεσαν συνολικά σε 130 λάθη, δηλαδή σχεδόν 2 λάθη ανά 1 καθαρό αγωνιστικό λεπτό (χωρίς να υπολογίζεται ο «νεκρός χρόνος» και οι καθυστερήσεις). Είναι, επομένως, αναμενόμενη η επιθετική δυσπραγία ως αποτέλεσμα της έντονης σωματικής κόπωσης που οδηγεί σε πλειάδα λαθών και διατάραξη της ψυχικής ηρεμίας και συγκέντρωσης των παικτών.
Σχόλιο: Ο Δώνης είχε διαγνώσει το πρόβλημα και χρησιμοποίησε τους «φρέσκους» Επστάιν, Μπρίτο, Γιαννούλη που δεν αγωνίστηκαν στον αγώνα του κυπέλλου. Ωστόσο, δεν επιβεβαίωσαν την ετοιμότητά τους έναντι των αντιπάλων και «χάθηκαν» στην ευρύτερη μετριότητα του παιχνιδιού
Καμία διάθεση για ρίσκο από τους προπονητές
Ο Μιχαλήτσος-Μασσάδο επέλεξε να προφυλάξει τα μετόπισθεν από την αρχή του παιχνιδιού. Χρησιμοποίησε τον Σανκαρέ στη θέση του Ντίκο και τον Κατίδη σε θέση επιτελικού χαφ «μπροστά από τους αμυντικούς μέσους» και όχι «πίσω από τον επιθετικό» (τύπου Καστίγιο). Επίσης, χρησιμοποίησε τον αμυντικογενή Πρίτα στη θέση του Παπαστεριανού και «έριξε στο παιχνίδι» τους Καπετάνο-Παπαζαχαρία ώστε να «κλειδώσει το μηδέν».
Σχόλιο: Εάν η τακτική αντιμετώπιση του παιχνιδιού ήταν παρόμοια και στο παιχνίδι του Κυπέλλου, ενδεχομένως να είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Ο φετινός Άρης πληρώνει συχνά τις ετεροχονονολογημένες αποφάσεις όσων συμμετέχουν στη λειτουργία της ομάδας.
Ο Δώνης έδωσε, επίσης, έμφαση στη συνοχή μεταξύ των γραμμών του και προτίμησε να παίξει «παθητική άμυνα» ώστε να μειώσει τους κενούς χώρους που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι ταχείς επιθετικογενείς παίκτες του Άρη. Ρίσκαρε μόνο μετά την αποβολή του Φατί (γύρισε το σύστημα σε 4-4-2 με Αναστασάκο) αλλά ακόμα και σε συνθήκες αριθμητικής υπεροπλία δεν έδωσε εντολή για «μεγάλο ανέβασμα» των γραμμών.
Συμπέρασμα
Το τελικό αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει την εικόνα δύο καταπονημένων ομάδων με βασικό στόχο την οργανωμένη ανασταλτική λειτουργία. Η «λευκή ισοπαλία» είναι ένα σκορ που δε διαταράσσει την ισορροπία σε καμία ομάδα και δεν επηρεάζει σημαντικά τη βαθμολογική της θέση.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα διαγραφεί γρήγορα από τη μνήμη των φιλάθλων…
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου