Από εκεί και μετά, κατά μόνας αλλά και συνεργαζόμενοι όπου πρέπει,
βλέπουμε τι γίνεται. Ο αθλητισμός δεν φθείρεται απλώς, εξαϋλώνεται. Κι
επειδή με το απόλυτο τίποτα δεν γίνεται να φτιάξεις κάτι, ας περισώσουμε
τουλάχιστον τα βασικά.
Κύριοι της πολιτείας, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Δεν μπορείτε να χωρίσετε ούτε δυο γαϊδουριών άχυρα, όχι να επιβληθείτε με πυγμή απέναντι σ΄ένα σύστημα το οποίο υποτίθεται ότι ελέγχετε θεσμικά.
-Οι νόμοι -ειδικά οι δρακόντειοι- είναι ένα πράγμα, η άτεγκτη εφαρμογή τους ένα άλλο, τελείως διαφορετικό.
-Ο αθλητισμός είναι κοινωνικό αγαθό και η πρόσβαση σε αυτόν από όλους τους πολίτες νόμιμο δικαίωμα. Δεν είναι κάτι με το οποίο ασχολείστε κατά περίσταση, κατά συγκυρία ή κατά ψηφοθηρική διάθεση. Κι αν ακόμα αποθαρρύνεστε από τη σκουριά που έχει μαζευτεί στο σώμα του, σκεφθείτε τι όμορφος που θα φαίνεται όταν καθαριστεί.
Κύριοι της ΕΠΟ, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Οι επιλεκτικές φιλίες και η «μπουλκουμέ» αντιμετώπιση, ποτέ δεν ωφέλησαν κανένα συνεταιρισμό μακροπρόθεσμα -αντιθέτως μείωσαν τις πιθανότητες επιβίωσής του.
-Η μη αγάπη και η μη φροντίδα για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο -από το οποίο ξεκινάνε όλα- αντανακλάται, μέσω της μη ενασχόλησής σας, στα «μπαϊράκια» του επαγγελματικού.
Κύριοι της αστυνομίας, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Δεν γουστάρετε να πηγαίνετε στα γήπεδα. Αναγκάζεστε, για να μη σας κόψουν το μισθό.
-Λόγω αυτού, αλλά και λόγω ανεπαρκούς εκπαίδευσης του προσωπικού που ασχολείται με τις εν λόγω επιχειρήσεις, είναι ουκ ολίγες οι φορές που αστυνομικοί προκαλούν άνευ λόγου και αιτίας (λόγω και έργω χυδαία), εντός και εκτός γηπέδου όποιον περνάει από δίπλα τους.
-Ότι εκτός από γκλομπιές και ρίψεις δακρυγόνων και χειροβομβίδων, δεν υπάρχει οργανωμένο τακτικό σχέδιο για ώρα συμπλοκής. Κάνουμε διασπορά ομάδων, επικοινωνούμε με ασυρμάτους, αλλά όταν αρχίσει το ξύλο περνάμε σε φάση «Ό,τι κάτσει, όπως κάτσει. Όσες φάμε κι όσες ρίξουμε... και όσους προλάβουμε να συλλάβουμε».
Κύριοι οπαδοί των ομάδων, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Με θεωρητικό κίνητρο την ομάδα, όσοι από εσάς πηγαίνετε στα γήπεδα κουβαλώντας «πολεμοφόδια», έχετε τη διάθεση να τα χρησιμοποιήσετε. Κι ότι καμιά φορά καλείτε στο «πάρτυ» Σέρβους, Αυστριακούς και λοιπούς γνωστούς, στα πλαίσια των «πολιτιστικών ανταλλαγών».
-Δεν γουστάρετε τους αστυνομικούς, επειδή αντιπροσωπεύουν την εξουσία που τόσο απεχθάνεστε κι επειδή -συχνά- τους τα «έχετε μαζεμένα» από προηγούμενες συναντήσεις σας.
Κύριοι «τσαμπουκαλήδες», καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Χωρίς να έχετε ιδιαίτερη κάψα για τον αθλητισμό, κανονίζετε ομαδικές επισκέψεις σε γήπεδα αθλητικών συναντήσεων με σκοπό να πλακωθείτε με τους αστυνομικούς. Διαχωρίστε τουλάχιστον τη θέση σας από τους οπαδούς, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Δεν είστε το ίδιο.
Κύριοι αθλητικογράφοι, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Τίποτα, χαμένος κόπος. Οι μεν πολλοί, ουδέτεροι και αποστασιοποιημένοι από τέτοιες λογικές και πρακτικές, δεν μπορείτε να αποδείξετε ότι δεν είστε ελέφαντες. Οι δε, λιγότεροι και πνευματικά εγκιβωτισμένοι, δεν θα το κάνετε ποτέ. Είτε διότι φοβάστε την οργή που θα ξεσπάσει πάνω σας, είτε διότι -δρώντας τόσο καιρό ως ταγμένοι «μουτζαχεντίν» των εργοδοτών/υποβολέων τους- έχετε νεκρώσει το ηθικό σας αισθητήριο κι έχετε πείσει τον εαυτό σας ότι στην πραγματικότητα το δηλητήριό σας δεν είναι τοξικό.
Πηγή: sportfm.gr
Κύριοι της πολιτείας, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Δεν μπορείτε να χωρίσετε ούτε δυο γαϊδουριών άχυρα, όχι να επιβληθείτε με πυγμή απέναντι σ΄ένα σύστημα το οποίο υποτίθεται ότι ελέγχετε θεσμικά.
-Οι νόμοι -ειδικά οι δρακόντειοι- είναι ένα πράγμα, η άτεγκτη εφαρμογή τους ένα άλλο, τελείως διαφορετικό.
-Ο αθλητισμός είναι κοινωνικό αγαθό και η πρόσβαση σε αυτόν από όλους τους πολίτες νόμιμο δικαίωμα. Δεν είναι κάτι με το οποίο ασχολείστε κατά περίσταση, κατά συγκυρία ή κατά ψηφοθηρική διάθεση. Κι αν ακόμα αποθαρρύνεστε από τη σκουριά που έχει μαζευτεί στο σώμα του, σκεφθείτε τι όμορφος που θα φαίνεται όταν καθαριστεί.
Κύριοι της ΕΠΟ, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Οι επιλεκτικές φιλίες και η «μπουλκουμέ» αντιμετώπιση, ποτέ δεν ωφέλησαν κανένα συνεταιρισμό μακροπρόθεσμα -αντιθέτως μείωσαν τις πιθανότητες επιβίωσής του.
-Η μη αγάπη και η μη φροντίδα για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο -από το οποίο ξεκινάνε όλα- αντανακλάται, μέσω της μη ενασχόλησής σας, στα «μπαϊράκια» του επαγγελματικού.
Κύριοι της αστυνομίας, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Δεν γουστάρετε να πηγαίνετε στα γήπεδα. Αναγκάζεστε, για να μη σας κόψουν το μισθό.
-Λόγω αυτού, αλλά και λόγω ανεπαρκούς εκπαίδευσης του προσωπικού που ασχολείται με τις εν λόγω επιχειρήσεις, είναι ουκ ολίγες οι φορές που αστυνομικοί προκαλούν άνευ λόγου και αιτίας (λόγω και έργω χυδαία), εντός και εκτός γηπέδου όποιον περνάει από δίπλα τους.
-Ότι εκτός από γκλομπιές και ρίψεις δακρυγόνων και χειροβομβίδων, δεν υπάρχει οργανωμένο τακτικό σχέδιο για ώρα συμπλοκής. Κάνουμε διασπορά ομάδων, επικοινωνούμε με ασυρμάτους, αλλά όταν αρχίσει το ξύλο περνάμε σε φάση «Ό,τι κάτσει, όπως κάτσει. Όσες φάμε κι όσες ρίξουμε... και όσους προλάβουμε να συλλάβουμε».
Κύριοι οπαδοί των ομάδων, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Με θεωρητικό κίνητρο την ομάδα, όσοι από εσάς πηγαίνετε στα γήπεδα κουβαλώντας «πολεμοφόδια», έχετε τη διάθεση να τα χρησιμοποιήσετε. Κι ότι καμιά φορά καλείτε στο «πάρτυ» Σέρβους, Αυστριακούς και λοιπούς γνωστούς, στα πλαίσια των «πολιτιστικών ανταλλαγών».
-Δεν γουστάρετε τους αστυνομικούς, επειδή αντιπροσωπεύουν την εξουσία που τόσο απεχθάνεστε κι επειδή -συχνά- τους τα «έχετε μαζεμένα» από προηγούμενες συναντήσεις σας.
Κύριοι «τσαμπουκαλήδες», καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Χωρίς να έχετε ιδιαίτερη κάψα για τον αθλητισμό, κανονίζετε ομαδικές επισκέψεις σε γήπεδα αθλητικών συναντήσεων με σκοπό να πλακωθείτε με τους αστυνομικούς. Διαχωρίστε τουλάχιστον τη θέση σας από τους οπαδούς, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Δεν είστε το ίδιο.
Κύριοι αθλητικογράφοι, καιρός να παραδεχτείτε δημοσίως ότι:
-Τίποτα, χαμένος κόπος. Οι μεν πολλοί, ουδέτεροι και αποστασιοποιημένοι από τέτοιες λογικές και πρακτικές, δεν μπορείτε να αποδείξετε ότι δεν είστε ελέφαντες. Οι δε, λιγότεροι και πνευματικά εγκιβωτισμένοι, δεν θα το κάνετε ποτέ. Είτε διότι φοβάστε την οργή που θα ξεσπάσει πάνω σας, είτε διότι -δρώντας τόσο καιρό ως ταγμένοι «μουτζαχεντίν» των εργοδοτών/υποβολέων τους- έχετε νεκρώσει το ηθικό σας αισθητήριο κι έχετε πείσει τον εαυτό σας ότι στην πραγματικότητα το δηλητήριό σας δεν είναι τοξικό.
Πηγή: sportfm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου