Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Το ξεσκαρτάρισμα και η ανάγκη ανανέωσης της «περιέργειας» του κοινού!

Αυτό που συμβαίνει τη δεδομένη χρονική στιγμή στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ έχει τα καλά και τα στραβά του, με τα δεύτερα να εξαρτώνται σε απόλυτο βαθμό από τον τρόπο που θα τα διαχειριστεί η διοίκηση της ομάδας. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας
Το ξεσκαρτάρισμα και η ανάγκη ανανέωσης της «περιέργειας» του κοινού
Πρώτα απ όλα, κάποιες ενέργειες μόνο ως μάνα εξ ουρανού θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν για την ΠΑΕ. Της δίνεται μία μεγάλη ευκαιρία να στήσει ομάδα χωρίς συμβόλαια που πονάνε και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεπερνώντας τις λαϊκίστικες θέσης υστερίας που έχουν μερικοί. Ο ΠΑΟΚ δεν αξίζει αυτής της συμπεριφοράς.
Ο ΠΑΟΚ πήρε τη ρήτρα του Σταφυλίδη και δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα παραπάνω. Τα αν και εφόσον, δεν ανήκουν σε μία ποδοσφαιρική κουβέντα. Το 1,5εκατ. ευρώ, ναι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει 2,5, αλλά θα μπορούσε να γίνει και μηδέν. Εισέπραξε τη ρήτρα και κάπου εκεί τελειώνει η κουβέντα. Από τη στιγμή που κράτησε τον παίκτη για έναν χρόνο, υπάρχει δρόμος μπροστά για να τον καλύψει.
Ο Μαλεζάς, ξηγήθηκε πιο αρσενικά απ όλους και μπράβο του. Θέλησε να φύγει, θέλει να πάει να παίξει στη Μπουντεσλίγκα γιατί το βλέπει σαν μία μεγάλη ευκαιρία και φέρνει μισό εκατ. ευρώ στον ΠΑΟΚ.
Ένας στόπερ στα 27 του, δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες ακόμη για να πράξει κάτι ανάλογο και το ξέρει καλά.
Ο Κρέσιτς, ήθελε να παίζει, αλλά κακά τα ψέματα, τρία χρόνια τώρα στην ομάδα δεν έχει πείσει κανέναν μας πως αξίζει κάτι τέτοιο. Η στάση του, να ζητήσει να φύγει χαρίζοντας και τα οφειλόμενα, δίνει στον ΠΑΟΚ το δικαίωμα να ανασάνει άλλο μισό εκατ. ευρώ και φτάνουμε στα 2,5 εκατ. ευρώ κέρδους που δεν υπολογίζονταν αρχικά.
Ο ΠΑΟΚ θα πήγαινε να πάρει τερματοφύλακα του χρόνου και με μισή καρδιά θα στεκόταν στη φετινή σεζόν. Τώρα έχει την ευκαιρία να πάρει έναν καλύτερο, πάνω στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας, από τώρα.
Για τον Σαλπιγγίδη δεν χρειάζεται να κάνω καμία ανάλυση γιατί πιστεύω θα μείνει. Το πώς θα μείνει είναι μία κουβέντα. Τα τέσσερα χρόνια συμβόλαιο δεν θα τα πάρει, άρα δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να μείνει για άλλα δύο με το υπάρχον. Όπως δεν μπορώ να αποκλείσω βέβαια το ενδεχόμενο, να δεχτεί αυτό που ζητάει ο ΠΑΟΚ. Μυστήρια περίπτωση, δύσκολη να είσαι δίκαιος απέναντί της και βέβαια, κρύβει έναν κίνδυνο όσον αφορά στον τρόπο αντιμετώπισης του κοινού ανάλογα με την εξέλιξη, που μπορεί να στοιχίσει στη ψυχολογία του αθλητή.
Το πρόβλημα κατ εμέ, εστιάζεται στα δύο παιχνίδια με τους Ισραηλινούς, τα οποία έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, θα μας βρούνε κάπως ανέτοιμους σε επίπεδο βάθους και ποιότητας.
Ναι μεν η βασική ενδεκάδα θα είναι αυτή που δουλεύτηκε στη προετοιμασία από τον Δώνη, αλλά σίγουρα κανένας μας δεν είναι σε θέση να πει με σιγουριά πως το άπειρο κομμάτι της θα ανταπεξέλθει στη πίεση της σειράς.
Φαντάζομαι, πως κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί πως ο Γλύκος, ο Κουμαλό και ο Κατσικάς και ο Γιάννου, τέσσερα από έξι κομμάτι του παζλ του άξονα, έχουν τις εμπειρίες για να εγγυηθούν μία σταθερότητα σε αυτή τη σειρά. Αλλά όπως και να χει, ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να στηριχτεί σε αυτούς και να περιμένει από Γκαρσία, Λαζάρ, Λίνο, Κλάους, να βγάλουν περισσότερη προσωπικότητα μέσα στο γήπεδο.
Είναι γεγονός, πως υπάρχει φοβία από τη πλευρά μου για αυτές τις δύο αναμετρήσεις, αλλά όχι για το πώς θα είναι η ομάδα στα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ αν περάσει την Μπνέι Γιαχούντα.
Και πάμε στο κομμάτι της ενίσχυσης. Τα 2,5εκατ. ευρώ, είναι μία ανάσα, ενώ θα φύγουν και τρεις παίκτες που θα δώσουν λίγο χώρο ακόμη. Αναφέρομαι στους Τσουκαλά, Παπάζογλου και Σακελλαρίου.
Ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να πάρει ένα καλό στόπερ, δύο πλάγια χαφ, έναν τερματοφύλακα και αν γίνει καμία κέντα με τον Σαλπιγγίδη, έναν πολύ καλό επιθετικό.
Εγώ αυτό που ξεκάθαρα πιστεύω, είναι πως δεν πρέπει να κυνηγήσει επιλογές «ξαναζεσταμένο φαγητό», γιατί εκτός από την ανάγκη που έχει η ομάδα, υπάρχει και η ανάγκη του κοινού για κάτι νέο, φρέσκου, που θα κινήσει την περιέργεια ευχάριστα.
Αντιλαμβάνομαι τη λογική Δώνη, που θέλει παίκτες που έχουν παίξει στο πρωτάθλημά μας και ξέρουν τι θα αντιμετωπίσουν, αλλά σε αυτή τη φάση προέχει για τον ΠΑΟΚ να ικανοποιήσει το κοινό του, ταυτόχρονα με την ενίσχυση της ομάδας.
Το να πάει σε λύσεις Μόρα ή Σαριέγκι που προτάθηκαν, νομίζω πως είναι χαμένα λεφτά στο κομμάτι του στόπερ. Επειδή τυγχάνει και γνωρίζω πέντε πράγματα από την αγορά, με 250 χιλιάρικα μπορείς να βρεις ελεύθερο στόπερ με γεμάτες χρονιές σε Πριμέρα Ντιβιζιόν και Σαμπιονά και να είναι κάτω από 30 ετών.
Την ίδια στιγμή, μπορείς να βρεις τερματοφύλακα με 200 χιλιάδες ευρώ, πολύ πιο σταθερό από τον Κρέσιτς, ενώ εκεί που τα πράγματα είναι δύσκολα, είναι στους πλάγιους μέσους. Εκεί, δεν μπορείς να βρεις κάτι καλό, αν δεν πληρώσεις πάνω από 300 χιλιάδες ευρώ.
Με λίγα λόγια, ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή από τα 2,5 εκατ. και κάτι κέρδους που έχει, πρέπει να κάνει τέσσερις επιλογές που θα του κοστίσουν περίπου 1,8εκατ. ευρώ μαζί με τους φόρους.
Και το κλειδί της επιτυχίας μακροπρόθεσμα, κινείται γύρω από τις πετυχημένες επιλογές των τεσσάρων αυτών παικτών, οι οποίοι αν έχουν λειτουργικό ρόλο στο ρόστερ, η ομάδα θα εξελιχθεί πολύ φυσιολογικά και χωρίς τριγμούς.
Νομίζω πως είναι μία μεγάλη ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ να ξεφορτωθεί τα συμβόλαια που τον βαραίνουν κοροΪδίστικα και του χρόνου τέτοιο καιρό να είναι σχετικά άνετος στην όλη διαδικασία.
Ο κίνδυνος υπάρχει για τους αγώνες που έρχονται, αλλά ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει γύρω από τις επιλογές που πρέπει άμεσα να γίνουν και να προστεθούν στη λειτουργία της ομάδας μέχρι και τα τέλη Αυγούστου αν περάσουμε την Μπνέι.
Και το «ξαναζεσταμένο φαγητό» κούρασε.
Πηγή: paok24.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: