Είτε γιατί δεν τους βοηθάει η ιστορία τους είτε γιατί δεν τη βοηθούν οι ίδιοι. Ως προσπάθεια καλή, αλλά μέχρι εκεί.
Το θέαμα λοιπόν χθες αργά το βράδυ, με έντονη τη διάθεση οικονομίας, μας θύμισε εποχές αποικιοκρατίας και αριστοκρατίας, που πολύ και πολλοί θα θέλαμε να ξεχάσουμε. Η «κινηματογραφική ταινία» 83 λεπτών, τύπου μιούζικαλ, από την αγροτική εποχή μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση και από τη μουσική ως τη βιομηχανία του σινεμά ήταν γεμάτη από κιτς στοιχεία και πρόσωπα που ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι δεν ήταν πράγματι εκφραστικά και σωστά επιλεγμένα.
Εχω όμως την αίσθηση ότι οι περίπου 50.000 φίλαθλοι που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο έκλαιγαν για τις μπόλικες λίρες που ξόδεψαν στην αγορά εισιτηρίων. Ηταν ολοφάνερο ότι όλα σχεδιάστηκαν όχι για αυτούς που πλήρωσαν αλλά για τους τηλεθεατές ολόκληρου του κόσμου που βέβαια δεν ξόδεψαν ούτε το 1/4 της αξίας του πιο φθηνού εθνικού νομίσματός τους.
Ο,τι είχαν και δεν είχαν οι Βρετανοί το παρουσίασαν, το έριξαν στη μάχη για μια καλύτερη γνωριμία με το σύμπαν και επαναφορά της παντοδυναμίας τους. Ηθοποιούς, μουσικές, τον τελευταίο Τζέιμς Μποντ, Ντάνιελ Κρεγκ, το Mini Cooper, το ροκ, τους Μπιτλς, τη Μαίρη Πόπινς, τον Mr. Bean. Αυτός πράγματι μας έφτιαξε τη διάθεση.
Μέχρι και τη βασίλισσα Ελισάβετ πέταξαν από το ελικόπτερο με αλεξίπτωτο. Δεν γελάσαμε καθόλου με το τρικ και μου φάνηκε ότι δεν γέλασαν ούτε και οι θεατές. Το ελικόπτερο μάλιστα πέρασε κάτω από μια γέφυρα, κάτι που απαγορεύεται ρητά. Δηλαδή είχαμε παραβίαση του νόμου, με τη βασίλισσα μέσα, ας πούμε
Στα ελάχιστα θετικά, η σύνδεση του σταδίου, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, με τοποθεσίες σε άλλες περιοχές. Εξυπνη ιδέα πράγματι.
Κατά τα άλλα κούραση, πολλή κούραση για όλους από το αδιάφορο θέαμα. Αυτούς που ήταν μέσα, και σπάνια χειροκροτούσαν και αυτούς που ήταν στα σπίτια τους, από τα Νησιά Ναούρου, με το μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής τηλεοπτικών δεκτών ανά οικογένεια μέχρι την αχανή Ρωσία, που περπάτησε στο Ολυμπιακό Στάδιο με επικεφαλής την ακαταμάχητη Μαρία Σαράποβα.
Ωστόσο, την παρέλαση άνοιξε ο δίμετρος Αλέξανδρος Νικολαΐδης με τη γαλανόλευκη στα χέρια, χωρίς όμως τον μικρότερο αδελφό του Ανέστη κοντά του, επίσης αθλητή που δεν ήθελε με τίποτα να παρελάσει, όπως είπε ο ίδιος, από τη στιγμή που δεν προκρίθηκε στη διοργάνωση. Και την έκλεισαν οι οικοδεσπότες Βρετανοί ώστε να φτάσουμε σε ένα απολύτως φουτουριστικό άναμμα του βωμού από επτά νεαρούς και νεαρές αθλητικές ελπίδες!
Αθήνα και πάλι Αθήνα του 2004...
Πηγή: Goal
Το θέαμα λοιπόν χθες αργά το βράδυ, με έντονη τη διάθεση οικονομίας, μας θύμισε εποχές αποικιοκρατίας και αριστοκρατίας, που πολύ και πολλοί θα θέλαμε να ξεχάσουμε. Η «κινηματογραφική ταινία» 83 λεπτών, τύπου μιούζικαλ, από την αγροτική εποχή μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση και από τη μουσική ως τη βιομηχανία του σινεμά ήταν γεμάτη από κιτς στοιχεία και πρόσωπα που ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι δεν ήταν πράγματι εκφραστικά και σωστά επιλεγμένα.
Εχω όμως την αίσθηση ότι οι περίπου 50.000 φίλαθλοι που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο έκλαιγαν για τις μπόλικες λίρες που ξόδεψαν στην αγορά εισιτηρίων. Ηταν ολοφάνερο ότι όλα σχεδιάστηκαν όχι για αυτούς που πλήρωσαν αλλά για τους τηλεθεατές ολόκληρου του κόσμου που βέβαια δεν ξόδεψαν ούτε το 1/4 της αξίας του πιο φθηνού εθνικού νομίσματός τους.
Ο,τι είχαν και δεν είχαν οι Βρετανοί το παρουσίασαν, το έριξαν στη μάχη για μια καλύτερη γνωριμία με το σύμπαν και επαναφορά της παντοδυναμίας τους. Ηθοποιούς, μουσικές, τον τελευταίο Τζέιμς Μποντ, Ντάνιελ Κρεγκ, το Mini Cooper, το ροκ, τους Μπιτλς, τη Μαίρη Πόπινς, τον Mr. Bean. Αυτός πράγματι μας έφτιαξε τη διάθεση.
Μέχρι και τη βασίλισσα Ελισάβετ πέταξαν από το ελικόπτερο με αλεξίπτωτο. Δεν γελάσαμε καθόλου με το τρικ και μου φάνηκε ότι δεν γέλασαν ούτε και οι θεατές. Το ελικόπτερο μάλιστα πέρασε κάτω από μια γέφυρα, κάτι που απαγορεύεται ρητά. Δηλαδή είχαμε παραβίαση του νόμου, με τη βασίλισσα μέσα, ας πούμε
Στα ελάχιστα θετικά, η σύνδεση του σταδίου, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, με τοποθεσίες σε άλλες περιοχές. Εξυπνη ιδέα πράγματι.
Κατά τα άλλα κούραση, πολλή κούραση για όλους από το αδιάφορο θέαμα. Αυτούς που ήταν μέσα, και σπάνια χειροκροτούσαν και αυτούς που ήταν στα σπίτια τους, από τα Νησιά Ναούρου, με το μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής τηλεοπτικών δεκτών ανά οικογένεια μέχρι την αχανή Ρωσία, που περπάτησε στο Ολυμπιακό Στάδιο με επικεφαλής την ακαταμάχητη Μαρία Σαράποβα.
Ωστόσο, την παρέλαση άνοιξε ο δίμετρος Αλέξανδρος Νικολαΐδης με τη γαλανόλευκη στα χέρια, χωρίς όμως τον μικρότερο αδελφό του Ανέστη κοντά του, επίσης αθλητή που δεν ήθελε με τίποτα να παρελάσει, όπως είπε ο ίδιος, από τη στιγμή που δεν προκρίθηκε στη διοργάνωση. Και την έκλεισαν οι οικοδεσπότες Βρετανοί ώστε να φτάσουμε σε ένα απολύτως φουτουριστικό άναμμα του βωμού από επτά νεαρούς και νεαρές αθλητικές ελπίδες!
Αθήνα και πάλι Αθήνα του 2004...
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου