O Kώστας Βασιλόπουλος τώρα που... πέφτει η σκόνη στο θέμα του Πάμπλο Γκαρσία, ασχολείται με το θέμα και μέσα από το blog του gazzetta καταγράφει τις σκέψεις του!
Τώρα που τα πνεύματα ηρέμησαν και κάθισε η σκόνη όπως συνηθίζετε να λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις, θα ασχοληθώ με το θέμα του Πάμπλο Γκαρσία. Ο Ουρουγουανός δεν αποτελεί πλέον μέλος της οικογένειας του ΠΑΟΚ. Επισήμως. Γιατί ανεπισήμως κέρδισε για πάντα μια θέση στο μυαλό και την καρδιά των οπαδών του Δικεφάλου.
Δεν σκοπεύω να μπω στη διαδικασία ανάλυσης του πως και του γιατί έφθασε ο κόμπος στο χτένι και η καριέρα του Πάμπλο στον ΠΑΟΚ ολοκληρώθηκε με τον πλέον άδοξο και άκομψο τρόπο. Οι εμπλεκόμενες πλευρές (η ΠΑΕ, ο Δώνης και ο παίκτης δηλαδή) τοποθετήθηκαν δημόσια και ο καθένας μπορεί να εξάγει τα συμπεράσματα του.
Το θέμα μου είναι γιατί οδηγήθηκαν στα άκρα οι σχέσεις. Ακούστηκαν εκατοντάδες για να μην πως χιλιάδες απόψεις. Οι περισσότεροι δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν γιατί δεν κατάφεραν οι επιτελείς της ΠΑΕ και ο Δώνης να διαχειριστούν για τους επόμενους δυο μήνες τον παίκτη ώστε να αποχωρήσει το καλοκαίρι με τιμές όπως του αρμόζει.
Άλλοι πάλι αναρωτιούνται γιατί δεν έκανε υπομονή δυο μήνες ο Γκαρσία ώστε να αποχωρήσει με ομαλό τρόπο το καλοκαίρι και επέλεξε την οδό της ρήξης. Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του εξήγηση. Εγώ θα δώσω τη δική μου χρησιμοποιώντας τη λογική μου και ίσως κάποιες λεπτομέρειες που ίσως γίνουν γνωστές όταν ολοκληρωθούν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις του ΠΑΟΚ.
Μια σκέψη που πολλοί την έκαναν αλλά λίγοι την εξέφρασαν. Έχω καταλήξει λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η τεράστια δημοτικότητα που είχε αποκτήσει ο Γκαρσία ήταν το αγκάθι που δημιούργησε το πρόβλημα και οδήγησε τις σχέσεις του με την ΠΑΕ στο. γκρεμό.
Η αγάπη με την οποία ο κόσμος περιέβαλε τον. Τσε από την Ουρουγουάη ήταν κάτι που δεν κατάφεραν να διαχειριστούν στα γραφεία της Τούμπας. Για πολλούς ήταν εξωπραγματική και αδιανόητη η «τρέλα» του κόσμου για έναν παίκτη που «πάτησε» τα 35 και η καριέρα του με μαθηματική ακρίβεια έφθανε στο τέλος της.
Και ήταν αδιανόητη η αγάπη και ο σεβασμός που έτρεφε και εξακολουθεί να τρέφει ο κόσμος του Δικεφάλου για τον Γκαρσία γιατί δεν μπόρεσαν να μπούνε στο πετσί του ΠΑΟΚτση που τα τελευταία χρόνια εκφράστηκε πλήρως από την φιλοσοφία του Πάμπλο εντός κι εκτός γηπέδων.
Η αδυναμία να μεταφραστεί -και γιατί όχι να αξιοποιηθεί- σωστά η λατρεία του κόσμου για τον παίκτη με την κορδέλα στα μαλλιά ώθησε την κατάσταση στα άκρα και απομάκρυνε τον commentate από την Τούμπα.
Υ. Γ. 1 Σίγουρα η ζωή στον ΠΑΟΚ (και όχι μόνο) συνεχίζεται. Σίγουρα η ομάδα τραβά το δρόμο της και το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο ΠΑΟΚ με όσα πρεσβεύει σαν ιδέα, μπορεί να διαγράφει μονοκονδυλιά παίκτες σαν τον Γκαρσία. Ήταν ένα τεράστιο λάθος ο τρόπος διαχείρισης της υπόθεσης από την ΠΑΕ. Ο ΠΑΟΚ και οι οπαδοί του έχουν αποδείξει στο πέρασμα των ετών ότι κόντρα στην επαγγελματοποίηση του ποδοσφαίρου, διατηρούν τον ρομαντισμό τους που ίσως είναι και το μυστικό της αύξησης του αριθμού των οπαδών αυτής της ομάδας που το μόνο που έχει να επιδείξει από την ίδρυση της είναι 2 πρωταθλήματα και 4 κύπελλα.
Υ. Γ. 2 Δεν θα ασχοληθώ μέχρι το τέλος της περιόδου με το θέμα, καθώς προέχει η προσπάθεια του ΠΑΟΚ να φθάσει στον τελικό του κυπέλλου και παράλληλα να τερματίσει στην 1η θέση των πλει οφ προκειμένου να εξασφαλίσει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Υ. Γ. 3 Το γεγονός ότι μια εβδομάδα μετά την αποχώρηση του Γκαρσία η φανέλα με το Νο 5 εξακολουθεί να είναι μακράν η 1η στις προτιμήσεις όσων επισκέπτονται το κατάστημα με τα αυθεντικά προϊόντα του ΠΑΟΚ στην Τούμπα νομίζω ότι τα λεει πολλά.
Υ. Γ 4 Ισως στο μέλλον -όχι το μακρινό- η αδικία σε βάρος του Γκαρσία να αποκατασταθεί.